600 likes | 843 Views
Jak ogląda ć prezentację ?. Z listy zakładek na STRONIE GŁÓWNEJ wybierz interesujący Cię temat i kliknij na tytuł. Przeglądaj wybrane slajdy. By wróci ć do STRONY GŁÓWNEJ danego tematu kliknij powrót.
E N D
Jak oglądać prezentację ? Z listy zakładek na STRONIE GŁÓWNEJ wybierz interesujący Cię temat i kliknij na tytuł. Przeglądaj wybrane slajdy. By wrócić do STRONY GŁÓWNEJ danego tematu kliknij powrót. Jeżeli znajdujesz się w menu danego tematu i chcesz do wrócić do STRONY GŁÓWNEJ kliknij na nazwę tematu. MIŁEGOPRZEGLĄDANIA
Wstęp Pewnie nawet nie wiecie, że w naszej okolicy jest tyle ciekawych rzeczy. W tej prezentacji przekonacie się, że warto nas odwiedzić.
Strona Główna 1.Informacje ogólne 2.Perły architektury 3.Rezerwaty przyrody 4.Pomniki przyrody 5.Sławni mieszkańcy 6.Wędrówki po okolicy Źródła i Autorzy
Informacje ogólne Jesteśmy uczniami Zespołu Szkoł w Żółwinie.Mieszkamy i uczymy się w bardzo malowniczym i interesującym miejscu.
Wieś Żółwin położona jest na wschodnim skraju Lasów Młochowskich. Sąsiaduje ze wsią Owczarnia i miastem – ogrodem Podkową Leśną.Wieś i folwark Żółwin były częścią powiatu błońskiego, w gminie Młochów w parafii Brwinów. Już w 1580 roku, wzmiankowane jako dobra jednołanowe Józefa Parzniewskiego oraz Katarzyny Rogowskiej. Około połowy XIX w. zbudowano dwór – wówczas dla hr. Michaliny z Radziwiłów Rzyszczewskiej. Bardzo często zmieniał on właścicieli. Należał do Eustachego Marylskiego, następnie do rodziny Zielińskich, a później do Szellerów. Od 1930 roku właścicielem majątku był Michał Natanson. W 1940 roku odkupił go Henryk Witaczek. Obecnie wieś zatraca charakter rolniczy. Znaczna część mieszkańców znajduje zatrudnienie w zakładach i firmach na terenie pobliskich miejscowości i w Warszawie. Na terenie wsi znajdują się atrakcyjne tereny budowlane i rekreacyjne .
ZESPÓŁ SZKÓŁ W ŻÓŁWINIE Szkoła Podstawowa im. 11 Listopada Gimnazjum im. Jana Pawła II
Na terenie obecnego Żółwina między ostatnimi wiekami starej i pierwszymi nowej ery działała osada hutnicza. Wyrabianymi z żelaza mieczami barbarzyńcy nacierali na Imperium Rzymskie. W żadnym innym okresie dziejów okoliczni mieszkańcy nie odegrali równie doniosłej roli w europejskiej historii.
Owczarnia to malownicza wioska, leżąca na południowym zachodzie od Podkowy Leśnej tzw. Miasta Ogrodu. Ponad dwustuletnie dzieje Owczarni owiane są legendą sięgającą jeszcze czasów powstania styczniowego i pierwszej wojny światowej.W administracyjnych opisach dóbr ziemskich założonego w XVII wieku majątku „Książenice”, który z nadania królewskiego otrzymał we władanie zakon jezuitów, po raz pierwszy wzmiankowano o Owczarni już w 1809 roku.Z relacji najstarszych mieszkańców wynika, że „Książenice” odwiedzał Książę Józef Poniatowski polując na zwierzynę w Lasach Młochowskich. Jak głosi legenda to Książę miał namówić jezuitów do sprowadzenia z Podhala owiec, które wypasali na połoninach leśnych. Stąd wywodzi się z pewnością nazwa dzisiejszej miejscowości zwanej Owczarnią.
Wokół gospodarstwa rozwijającego hodowlę owiec powstało dość szybko osiedle powiększające się przez kupowanie ziemi rolnej przez osadników od właścicieli majątku „Książenice”.W początkach XIX wieku właścicielami majątku „Książenice” była rodzina Marylskich. Następnymi właścicielami „Książenic” została rodzina Rozwadowskich. Można stwierdzić, że w wyniku starań rodziny Rozwadowskich Owczarnia w 1909 roku otrzymała prawa wiejskie „ukazem carskich władz” guberni warszawskiej. W tym czasie wioska liczyła ponad dwadzieścia samodzielnych gospodarstw rolniczo – hodowlanych. Obecnie wieś stała się idealnym miejscem dla ludzi pragnących ciszy i spokoju.
Miasto - ogród Podkowa Leśna, cała zanurzona w zieleni, szczyci się starymi drzewami i rezerwatami przyrody. "Parów Sójek", o powierzchni 3,8 ha, to rezerwat z ponad stuletnimi drzewami w obrębie zabudowy miasta, przez który wiedzie szlak pieszy im. Jarosława Iwaszkiewicza. Przez podkowiańskie ulice, pomiędzy pięknymi, starymi willami a następnie wśród zieleni rezerwatu im. Bolesława Hryniewieckiego można dotrzeć do Otrębus.W centrum miasta zabytkowa Aleja Lipowa im. Tadeusza Baniewicza leży na szlaku prowadzącym z Otrębus do Podkowy Leśnej. Szlak biegnie lasami i dochodzi do stacji WKD Podkowa Leśna Główna. Obecnie Podkowa Leśna jest celem wycieczek i spacerów mieszkańców Warszawy, ze względu zarówno na leśny charakter, jak i dużą liczbę pięknych starych przedwojennych willi. powrót
Perły architektury Dwór w Żółwinie, sąsiadującym z Podkową, leży w granicach gminy Brwinów. W 1940 roku kupił go Henryk Witaczek, twórca i propagator jedwabnictwa naturalnego w Polsce, założyciel (1924) Centralnej Jedwabniczej Stacji Doświadczalnej w Milanówku. XIX-wieczny, klasycyzujący dwór był w czasie okupacji miejscem schronienia wielu uciekinierów z Warszawy. Obecnie mieści sie tu hotel i spa.
Budynek Klubu Sportowego w parku miejskim, zwany kasynem. Zaprojektowany przez Juliusza Dzierżanowskiego, wzorowany na architekturze uzdrowisk zachodnioeuropejskich, zwłaszcza Vichy. Zbudowany w 1928 r. Obecnie siedziba Centrum Kultury i Inicjatyw Obywatelskich.
Pałacyk myśliwski Stanisława Lilpopa przy ulicy Modrzewiowej, róg Jana Pawła II. Zbudowany w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku. Później, po przebudowie - własność rodziny Gayczaków, po wojnie przez wiele lat mieścił przedszkole.
Stawisko, ul. Gołębia 1. Dom zbudowany przez Stanisława Wilhelma Lilpopa w 1928 roku, według projektu Stanisława Gądzikiewicza. Siedziba córki Lilpopa, Anny i jej męża, Jarosława Iwaszkiewicza, którzy mieszkali tu do końca życia. Tu powstało wiele utworów Iwaszkiewicza. Stawisko pojawia się też w twórczości i wspomnieniach przyjaciół gospodarzy. Bywali tu miedzy innymi Karol Szymanowski, Stanisław Baliński, Jerzy Liebert, Antoni Słonimski, Jan Lechoń, Jerzy Rytard. W okresie II wojny światowej, a zwłaszcza po upadku Powstania Warszawskiego w Stawisku znalazło schronienie wielu znanych ludzi świata kultury. Obecnie istnieje tu Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów.
"Aida", drewniana willa przy ul. Iwaszkiewicza, zbudowana około 1900 roku przez Lilpopów. Tu w latach dwudziestych spędzali letnie miesiące Anna z Lilpopów i Jarosław Iwaszkiewiczowie, odwiedzani przez przyjaciół, między innymi z kręgu „Skamandra".
Turczynek to zespół willowy położony na skraju Milanówka. W okresie swojej świetności składał się z dwóch okazałych willi- pałacyków zbudowanych przez Bonawenturę Toeplitza dla jego dwóch córek i ich rodzin i kilku pomniejszych dobudowanych później by zaspokoić potrzeby mieszkaniowe kolejnych pokoleń. Wille były otoczone były pięknym parkiem. W skład nieruchomości wchodziły również zabudowania folwarczne. Przez wiele lat mieścił się tu szpital. Nagrywano tam seriale np. Czas honoru.
Wyższa Szkoła Teologiczno-Humanistyczna im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej (WSTH) (dawniej: Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP, - niepubliczna uczelnia wyższa należąca do Kościoła Adwentysto Dnia Siódmego w Podkowie Leśnej, kształcąca studentów w zakresie nauk teologicznych i pedagogicznych oraz turystyki, zdrowia i mediów. Terenem działania Szkoły jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej. powrót
Rezerwaty przyrody NA TERENIE PODKOWY LESNEJ ZNAJDUJĄ SIĘ DWA CIEKAWE REZERWATY Parów sójek Rezerwat im. Bolesława Hryniewieckiego
Parów sójek Parów Sójek – rezerwat przyrody,znajdujący się na terenie miasta Podkowa leśna Celem ochrony jest zachowanie lasów liściastych o charakterze naturalnym z bogatym runem charakterystycznym dla żyznych siedlisk grądowych. Rezerwat obejmuje resztki naturalnych lasów grądowych i łęgowych w obrębie zabudowy miejskiej. Rosną tu liczące 130 lat dęby szypułkowe, a oprócz nich lipy, graby, jesiony i wiązy. W runie występują: kopytnik pospolity, miodunka ćma, czyściec leśny, niecierpek i chmiel zwyczajny. Żyje tu wiele gatunków ptaków, w tym sójki.
Rośliny niecierpek czyściec leśny miodunka ćma kopytnik pospolity
garb lipa chmiel zwyczajny I wiele innych wspaniałych roślin powrót
Rezerwat im. Bolesława Hryniewieckiego Rezerwat im. Bolesława HryniewieckiegoKwadrans drogi piechotą od stacji WKD w Podkowie Leśnej znajduje się las pełen starych dębów, w którym przy odrobinie szczęścia można spotkać sarnę, lisa lub zająca. Gniazda zakładają tu dzięcioły, sójki i dudki. W leśnym runie spacerowicze bez trudu dostrzegą konwalie i lilie. Jest to rezerwat im. Bolesława Hryniewieckiego. Rezerwat przyrody im. Bolesława Hryniewieckiego – rezerwat przyrody położony na zachodnim skraju rezerwatu zamkniętego ZABORÓW utworzony w 1977 r. z inicjatywy Witolda Tyrakowskiego. Zajmuje powierzchnię 24,7 ha, jest otwarty dla turystów. Obejmuje jeden z najstarszych drzewostanów dębowo-sosnowych na Mazowszu. Rosnące w nim drzewa liczą sobie 160–170 lat. Mieszkają tu lisy, sarny, zające, nietoperze, wiewiórki, krety. Gniazdują sójki, kukułki, dzięcioły, drozdy, kowaliki, gile i zięby. W rezerwacie widywano także myszkołowy. W runie występują gatunki roślin charakterystyczne dla świetlistej dąbrowy: pięciornik biały, miodunka wąskolistna, janowiec barwierski, konwalia. Dąbrowa świetlista jest uznawana za najbogatszy florystycznie zespół leśny Polski
powrót Rośliny Zwierzęta
Rośliny Głóg szkarłatny Kruszyna Pospolita Szakłak powrót
Zwierzęta Zając szarak dorosły i i młody osobnik Sarna (+ tropy) wiewiórka pospolita nietoperz powrót
Pomniki przyrody Na terenie Podkowy Leśnej znajdują sie następujące pomniki przyrody: DRZEWA 22 GŁAZY 3 ALEJE 4 CZY Aleje Lipowe Głazy
Głazy 2. Głaz narzutowy (granitognejs szary) - Obwód: 450cm Wysokość: 1,2m Data utworzenia: 1979-03-22 Opis lokalizacji: znajduje się na cmentarzu kościelnym przy ul. 1-go Maja, obecnie ul. Jana Pawła II NR. 2 NR. 1 1. Głaz narzutowy (granit szary gruboziarnisty) Obwód: 600cm Wysokość: 1m Data utworzenia: 1979-03-22 Opis lokalizacji: znajduje się na cmentarzu kościelnym przy ul. 1-go Maja, obecnie ul. Jana Pawła II powrót
Aleje Lipowe - informacje 124 lipy drobnolistne i grab pospolity Obwód: od 120cm do 320cm Wysokość: od 20m do 22m Data utworzenia: 1977-11-21 Opis lokalizacji: 124 lip drobnolistnych oraz grab tworzy aleję obok leśniczówki
Warto zobaczyć miedzy innymi: Aleję Lipową, liczącą prawie 100 lip (pomników przyrody), pałacyk myśliwski Lilpopa, willę "Aida" oraz przedwojenną willę "Kasyno Obywatelskie". Willę Kasyno szczególnie warto odwiedzić w czasie dorocznego Festiwalu Otwarte Ogrody. Interesujący jest również kościół wybudowany przed wojną w stylu modernistycznym, później kilkakrotnie przebudowywany. Zawiera on ciekawe przykłady przedwojennej i współczesnej sztuki sakralnej. powrót
Sławni mieszkańcy Podkowa Leśna była i jest miejscem zamieszkania znanych i sławnych Polaków. Jako miejscowość letniskowa przyciągała ludzi ze świata artystycznego i przemysłowego.Wielu znanych ludzi było lub jest mieszkańcami tego miasta – ogrodu. Stanisław Lilpop Jarosław Iwaszkiewicz Pola Gojawiczyńska Leon Kantorski Daniel Olbrychski
Stanisław Lilpop (ur. 8 maja 1817, zm. 15 października 1866 w Biarritz) – polski przemysłowiec i konstruktor, uważany za jednego z pionierów uprzemysłowienia w Królestwie Polskim. Pochodził ze znanej rodziny warszawskich zegarmistrzów. Zasłynął jako konstruktor maszyn rolniczych i mechanizator rolnictwa, wprowadzając swoje projekty: pługi, brony, żniwiarki, młockarnie parowe, siewnik uniwersalny. Urządzenia konstrukcji Lilpopa – od pługa do wielkich młockarni parowych – odznaczały się prostą budową, łatwością obsługi, wydajnością i niezawodnością przewyższającą podobne modele z krajów wysoko uprzemysłowionych (nagrody m.in. w Moskwie, Paryżu, Wiedniu i Filadelfii). Stanisław Lilpop dużo publikował (np. „O narzędziach i sprzętach rolnika polskiego XIX stulecia wyrabianych w fabrykach krajowych i używanych w gospodarstwach naszych”), dając się poznać jako popularyzator myśli technicznej. Stanisław Lilpop był jednym z założycieli Podkowy Leśnej Miasta Ogrodu. powrót
Pola Gojawiczyńska - urodzona 1896r w Warszawie, zmarła w 1963r. Powieściopisarka. Ukończyła szkołę powszechną i pracowała jako wychowawczyni w przedszkolach, a także w charakterze bibliotekarki i urzędniczki. Dzięki staraniom Zofii Nałkowskiej uzyskała w 1931r. stypendium literackie, co umożliwiło jej pełniejsze zajęcie się pracą literacką.Lata 1931-32 spędziła na Śląsku. Po powrocie do Warszawy podjęła pracę w „Gazecie Polskiej”, gdzie publikowała felietony, szkice, a także nowele oraz powieści.Czasy okupacji niemieckiej spędziła w Warszawie, była więźniem na Pawiaku.W roku 1933 zadebiutowała tomem opowiadań „Powszedni dzień”, jednak sukces przyniosła jej opublikowana w roku 1934 powieść „Ziemia Elżbiety”, opisująca konflikty narodowościowe i społeczne na terenach Górnego Śląska.
Niewątpliwie najbardziej znaną powieścią Poli Gojawiczyńskiej są „Dziewczęta z Nowolipek” W roku 1944 Pola Gojawiczyńska wraz z córką znalazła się w domu zaprzyjaźnionych z nią Iwaszkiewiczów w Stawisku. Podkowa Leśna zrobiła na pisarce tak pozytywne wrażenie, że po wojnie zakupiła działkę przy ulicy Błońskiej i wybudowała na niej drewniany domek letniskowy. Jej imieniem nazwana została Miejska Biblioteka Publiczna w Podkowie Leśnej. powrót
Leon Kantrorski - (ur.31marca 1918 w Domaradzicach, zm. 26 lipca 2010 w Grodzisku Mazowieckim). polski ksiądz kanonik, publicysta. W latach 1964–1991 proboszcz parafii Świętego Krzysztofa w Podkowie Leśnej. Święcenia kapłańskie przyjął 3 lipca 1947 w Paryżu z rąk kardynała Emmanuela Suharda. W 1960 został inkardynowany do archidecezji warszawskiej.W czasach PRL-u wspierał działalność Terenowego Komitetu Oporu "Solidarność". W 1980 zorganizował w świątyni głodówkę w proteście przeciw uwięzieniu Mirosława Chojeckiego, za co później był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Krótko internowany podczas stanu wojennego. W 1991 przeszedł na emeryturę. W tym samym roku nagrodzony honorową odznaką "Zasłużonego dla Podkowy Leśnej". W ogrodzie przykościelnym ustawił pierwszy w Polsce pomnik katyński nazwany Kalwarią Polską (projekt J. Kaliny).28 maja 1998 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia
Jarosław Leon Iwaszkiewicz, pseudonim Eleuter (ur. 20 lutego 1894 w Kalniku w gub. kijowskiej, zm. 2 marca 1980 w Warszawie) – polski pisarz, tłumacz i librecista, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, współpracownik "Wiadomości Literackich", wieloletni redaktor naczelny "Twórczości". Jego żoną była pisarka i tłumaczka Anna Iwaszkiewiczowa z domu Lilpop. Miał z nią dwoje dzieci: Marię (ur. 1924) i Teresę (ur. 1928). Dalekim krewnym poety był kompozytor Karol Szymanowski. Muzeum życia i twórczości Jarosława Iwaszkiewicza (Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów) otwarto po śmierci pisarza w willi Stawisko w Podkowie Leśnej. Podczas II wojny światowej Państwo Iwaszkiewiczowie działali w strukturach Polski Podziemnej w wydziale kultury i sztuki.Willa w Stawisku przez cały okres okupacji, a zwłaszcza po upadku powstania warszawskiego, była schronieniem dla wielu Polaków i Żydów zagrożonych aresztowaniem. Dorobek Jarosława Iwaszkiewicz jest bogaty,
Pisał powieści, nowele i opowiadania: Zenobia Palmura (powieść poetycka) – 1920 Legendy i Demeter – 1921 (zawartość: Legenda o św. Merkurym Smoleńskim, Legenda o Baszcie św. Bazylego, Legenda o św. Balbinie Nieznanej, Gody jesienne, Demeter) Hilary, syn buchaltera (powieść) – 1923 Ucieczka do Bagdadu (powieść) – 1923 Siedem bogatych miast nieśmiertelnego Kościeja (proza poetycka) – 1924 Księżyc wschodzi (powieść) – 1925
Poezje: Oktostychy – 1919 Dionizje – 1922 Kasydy zakończone siedmioma wierszami (proza poetycka i wiersze) – 1925 Księga dnia i księga nocy. Poezje – 1929 Powrót do Europy – 1931 Lato 1932 – 1933 Inne życie – 1938 Dramaty: Kochankowie z Werony. Tragedia romantyczna w trzech aktach – 1929 Lato w Nohant. Komedia w trzech aktach – 1937 Maskarada. Melodramat w czterech aktach – 1939 Odbudowa Błędomierza. Sztuka w trzech aktach – 1951 powrót