PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO

3. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Análise da viabilidade económica da empresa A actuación de calquera empresa supón a reunión de recursos que se organizan da mellor maneira posible para producir bens e servizos; é dicir de como se estrutura a empresa para desempeñar unha actividade. Observemos brevemente os catro pasos ou etapas de ciclo de actividade que toda empresa ten que dar para ofrecer aos seus clientes os seus produtos ou servizos. En primeiro lugar a empresa debe acumular recursos financeiros (diñeiro propio e alleo) co que poder pagar a adquisición dos seus factores de produción. Sen eles non poderá desenvolver a actividade, a produción de bens ou prestación de servizos necesarios para obter uns ingresos da súa venda que, en parte, recupere o investimento inicial e a maiores xere un beneficio. En todo este proceso mestúranse fluxos reais (isto é, económicos) e financeiros Páxina 02

4. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO • que non teñen por que coincidir no tempo, obrigándonos con iso a desenvolver un plan económico e financeiro. • Debemos elaborar un plan de investimentos iniciais que sexa capaz de estimar tamén as necesidades futuras. Este plan deberá incluír as estimacións sobre a vida útil dos investimentos e sobre as amortizacións técnicas e económicas • Debemos identificar as fontes financeiras dispoñibles en orixe e as que prevemos necesitaremos no futuro. Isto inclúe calcular os custos financeiros da débeda e os seus prazos de amortizacións (amortización financeira). • Debemos especificar o noso plan de ventas anual. • Debemos tamén estimar os nosos custos, tipificándoos pola súa natureza (fixo /variable) para tratar de precisar o punto de equilibrio. Páxina 03

5. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO • Debemos esbozar unha conta de perdas e ganancias (tamén chamada de resultados). • Debemos formular un balance de situación previsional que nos informe da situación patrimonial da empresa (os seus bens, os seus dereitos e obrigas). • E debemos por último presentar os estados previsionais de Tesouraría. Páxina 04

6. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO • Plan de inversión • Os principais investimentos iniciais son os seguintes: • Inversións materiais • Locais e oficinas • Maquinaria e ferramentas • Instalacións • Elementos de transporte • Equipos para proceso informático • Mobiliario... • Inversións materiais e financeiras • Aplicacións informáticas • Dereitos de traspaso, patentes e marcas • Depósitos e fianzas... • Gastos de inversión en circulante • Gastos de constitución e funcionamento • Existencias... Páxina 05

7. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Amortización do inmobilizado Para determinala debemos partir de establecer a vida útil de cada elemento do inmobilizado, que é a relación de anos durante os cales ese elemento cumprirá coa súa función dentro da empresa. Logo, co fin de que a empresa recupere os recursos financeiros que investiu na súa compra para poder repoñelo, procédese a amortizar o ben computando como un custo a súa depreciación efectiva, isto é, o seu consumo. O máis habitual é proceder a realizar amortizacións constantes no tempo. Os custes variables Son aqueles que varían en función do volume de actividade. Vallan como exemplo as amortizacións derivadas do volume de produción (e non do mero paso do tempo), o consumo de materias primas ou o pagamento de comisións comerciais. Páxina 06

8. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Os custos fixos Son aqueles que non dependen do volume de actividade. Vallan como exemplo os soldos e salarios, os alugueres, os impostos de actividade económica, os pagamentos á seguridade social (tanto ao réxime xeral como autónomos), as subministracións (pagamento de auga, luz, teléfono), os gastos de mantemento, o material de oficina, os gastos de publicidade, os seguros, as amortizacións que se estimen como consecuencia do paso do tempo e non do nivel de produción, os gastos financeiros dos préstamos... A conta de resultados É o estado financeiro que reflicte o resultado económico (beneficio ou perda) obtido pola empresa ao longo dun determinado período de tempo. Recolle a diferenza entre os ingresos e os gastos dese período. Calcúlase do seguinte xeito: Páxina 07

9. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Se aos ingresos por vendas lle restamos os custos variables obtemos a marxe de contribución;Se a este lle detraemos os custos fixos (excluídos os gastos financeiros), obtemos o beneficio antes de intereses e de impostos; Se a este lle subtraemos os gastos financeiros totais obtemos o beneficio antes de impostos. E se por último a este lle quitamos o imposto de sociedades obteremos o beneficio neto. Determinación do punto de equilibrio (ou punto morto) Chamamos punto de equilibrio ou morto ao nivel de vendas que consegue cubrir todos os custos da actividade. Exceder esa cifra implica obter beneficios, mentres que non alcanzala significa ter perdas. A súa determinación é crucial para a determinación dos prezos, o control dos custos, a proxección de beneficios, e a estimación do Páxina 08

10. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO impacto a rendibilidade das distintas circunstancias económicas ou as decisións xerenciais. O punto morto calcúlase a partir do ratio entre os custos fixos totais e a marxe de contribución expresada en termos porcentuais, sendo este a diferenza entre o prezo ao que vendemos o noso produto e os custos variables unitarios asociados á produción dunha unidade dese produto. Análise da viabilidade financeira da empresa O balance de situación da empresa poderíase definir como a fotografía financeira que nos detalla o estado da empresa nun momento concreto. É pois un inventario do patrimonio da empresa visto dende dúas perspectivas diferentes: Páxina 09

11. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Os activos, que son os recursos en poder da empresa e representan ao conxunto de bens e dereitos que esta posúe. Os pasivos, que son os recursos (isto é, as fontes de financiamento) de que dispón a empresa e representan ao conxunto das súas obrigacións. Dentro do ACTIVO distinguimos: Os activos fixos ou inmobilizados O inmobilizado material, que son aqueles elementos tanxibles susceptibles de ser medidos e contados como a maquinaria e os vehículos. O inmobilizado inmaterial, que son aqueles elementos intanxibles imposibles de medir como as marcas, as patentes e o software. O inmobilizado financeiro, que engloba aos investimentos Páxina 10

12. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO financeiros permanentes da empresa do tipo de participacións en terceiras empresas ou fianzas depositadas polo aluguer de locais. Os gastos amortizables que, sendo perdas, se poden periodificar. Vallan como exemplo os gastos de notaría, de rexistros... (é o que en contabilidade chamamos activos ficticios) Os activos circulantes, que son recursos de consumo rápido vinculados ao ciclo de explotación e que se liquidan nun só ciclo. As existencias como as materias primas, os produtos en curso ou semirrematados, e os produtos rematados. O realizable a curto prazo, como as contas de clientes que reflicten dereitos de cobramento. Páxina 11

13. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO O dispoñible en Tesouraría e as contas bancarias. Os activos clasifícanse no balance en atención á súa facilidade de conversión en líquido, colocando primeiro os máis difíciles de converter. Dentro do PASIVO distinguimos: Os fondos propios, recursos propios ou o pasivo non esixible que, a pesar de financiar a empresa, non pertencen a esta ao ser propiedade de terceiros nin deben ser devoltos. É o caso do capital, que é a contribución financeira dos propietarios; das reservas, que son os beneficios do período actual ou doutros anteriores non retirados polos propietarios da empresa; ou das subvencións de capital, que non esixen retorno a pesar de soportar cargas fiscais. Páxina 12

14. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Por outro lado temos os recursos alleos ou pasivo esixible, que sempre representa unha débeda con terceiros (ben a longo ou a curto prazo). Os pasivos clasifícanse no balance de menor a maior esixibilidade. Ver gráfico da páxina seguinte - Balance O capital circulante Dende un punto de vista financeiro, o empresario débese preocupar especialmente dos medios cos que debe afrontar as súas débedas a curto prazo (isto é, pagar aos seus provedores, atender ao vencemento dos préstamos e créditos, pagar á facenda pública e á seguridade social...). En principio conta para iso coa venda dos seus produtos e servizos sempre que os seus clientes o paguen nos prazos preestablecer (e sempre que desenvolva actividade, claro Páxina 13

15. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Páxina 14

16. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Por outro lado temos os recursos alleos ou pasivo esixible, que sempre representa unha débeda con terceiros (ben a longo ou a curto prazo). Os pasivos clasifícanse no balance de menor a maior esixibilidade. Ver gráfico da páxina precedente. O capital circulante Dende un punto de vista financeiro, o empresario débese preocupar especialmente dos medios cos que debe afrontar as súas débedas a curto prazo (isto é, pagar aos seus provedores, atender ao vencemento dos préstamos e créditos, pagar á facenda pública e á seguridade social...). En principio conta para iso coa venda dos seus produtos e servizos sempre que os seus clientes o paguen nos prazos preestablecer (e sempre que desenvolva actividade, claro Páxina 15

17. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO está). O cálculo do capital circulante serve para considerar esta situación financeira a curto prazo. A súa fórmula obtense do seguinte modo: Capital circulante = existencias + contas a cobrar + tesourería - contas a pagar de explotación En boa medida a súa positividade dependerá da inminencia dos pagamentos, do tempo que se tarde en vender as existencias e en cobrar as vendas; isto é, da dificultade de xerar liquidez para atender aos pagamentos. Por iso é moi importante tipificar unha política de circulante. Páxina 16

18. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO • A política de circulante • Débese determinar os días por termo medio que van estar depositadas as materias primas no almacén, • Os días que se vai tardar en fabricar o produto, • Os días que se vai tardar en vender as mercadorías aos provedores, • Os días que se vai tardar en cobrar as súas vendas, • E os días que se vai tardar en pagar as compras. • Ademais debemos procurar que os activos que tardan máis tempo en converterse en diñeiro líquido (a saber, o activo fixo) se financien con pasivos pouco esixibles como os recursos propios e o esixible a longo prazo (o que chamamos os recursos permanentes). • Á diferenza entre os capitais permanentes e o activo fixo chamámolo fondo de rotación e axuda a garantir a estabilidade da empresa. Páxina 17

19. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Estrutura Financeira Chamamos autofinanciamento ou financiamento interno aos recursos que a empresa xera por si mesma (reservas, amortizacións, provisións...). Estes recursos constitúen o chamado pasivo non esixible. Pola contra, chamamos financiamento externa aqueles recursos financeiros procedentes do exterior, procedan estes de accionistas ou terceiros. Estes recursos chamámolos pasivo esixible a longo prazo. Son recursos negociados a cambio dun determinado interese cunha data de devolución que se usan para financiar o activo fixo e o fondo de rotación (isto é, a parte permanente do activo circulante). Os principais son: Páxina 18

20. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO -Os créditos e préstamos (nos que debemos valorar o seu prazo de amortización, as comisións, os intereses e as cotas de amortización por devolución do principal). -O leasing, que é un contrato que ten por obxecto exclusivo a cesión de uso de bens mobles ou inmobles a cambio dunha contraprestación consistente no aboamento periódico das cotas concertadas. O ben suxeito a leasing debe integrar o activo inmobilizado e quedar afectado á explotación; debe reservar unha opción preferente de compra futura; ten un tratamento fiscal favorable en relación a outros investimentos; permite financiar o 100% do ben e dos gastos accesorios (o seu transporte, a súa instalación...); e acostúmase a Páxina 19

21. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO realizar a súa contraprestación mediante cotas anticipadas. -Os acredores de inmobilizado. O esixible a curto prazo subdivídese: a) Esixible a curto prazo sen custo, como os provedores, os acredores, os anticipos a clientes e as débedas coa seguridade social e a facenda.b) O esixible a curto prazo con custo como as pólizas de crédito a curto, os préstamos a curto, o desconto comercial (que é unha operación de crédito pola que unha entidade financeira anticipa o importe dun efecto comercial ao seu liberado, coa transmisión a favor da entidade un dereito de Páxina 20

22. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO cobramento facendo asumir o risco de cobramento o librador), e o factoring (que é un acordo para a prestación de servizos administrativos, financeiros e de garantía de cobramento que a compañía de factoring ofrece un cliente sobre as vendas que se realiza). A solvencia financeira a curto prazo (Tesouraría): a) Se ao saldo inicial dispoñible lle sumamos os cobramentos da explotación e lle restamos os pagamentos de explotación obtemos o saldo de explotación. Páxina 21

23. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO b) Se a este lle sumamos os cobramentos alleos á explotación e a restamos os pagamentos alleos á explotación obteremos o saldo final dispoñible, que determinará se na nosa empresa existe déficit ou superávit. A rendibilidade da empresa A rendibilidade dunha empresa é igual ao ratio entre o seu beneficio e a súa inversión Re(a rendibilidade económica)= ao beneficio antes de intereses e impostos/activo Re= ((ao beneficio antes de intereses e impostos/ventas) x (ventas/activo))= marxe sobre ventas x rotación del activo. Páxina 22

24. PLAN ECONÓMICO E FINANCEIRO Rf= (rendibilidade financeira)= beneficio neto/fondos propios. Solvencia financeira a largo prazo Solvencia= activo circulante/pasivo circulante Liquidez= ((contas a cobrar+ dispoñible)/pasivo circulante) Tesourería= dispoñible/pasivo circulante Endebedamento= débeda esixible/fondos propios Coeficiente básico de financiamento= (capitais permanentes/(activo fixo+ fondo de rotación necesario)) Páxina 23