460 likes | 728 Views
Bankowość cz.I. dr Izabela Leśniak 2008/2009. Uregulowania prawne w zakresie funkcjonowania banków. Ustawa z dnia 1 kwietnia 2004 roku o zmianie Ustawy Prawo bankowe o zmianie innych ustaw, Dz.U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870.
E N D
Bankowość cz.I dr Izabela Leśniak2008/2009
Uregulowania prawne w zakresie funkcjonowania banków • Ustawa z dnia 1 kwietnia 2004 roku o zmianie Ustawy Prawo bankowe o zmianie innych ustaw, Dz.U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870. • Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z dnia 30.06.2006 r. • Ustawa o elektronicznych instrumentach płatniczych z dnia 12 września 2002 roku, Dz.U. z 2002 r. Nr 169, poz. 1385. • Ustawa prawo spółdzielcze z 16 września 1982 r. wraz z póź. zm., Dz.U. z 2005 r. Nr 122, poz. 1024. • Kodeks spółek handlowych z dnia 15 września 2000 roku, Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117. • Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających, Dz.U. Nr 119, poz. 1252. • Ustawa z dnia 21 lipca 2006 roku o nadzorze nad rynkiem finansowym, Dz.U. Nr 157, poz. 1119. • Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim, Dz.U. nr 100, poz. 1081. • Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych, Dz.U. Nr 169, poz. 1385.
Uregulowania prawne w zakresie funkcjonowania banków Przepisy unijne w zakresie działalności banków na terenie UE oparte są na dwóch podstawowych zasadach: • Zasada jednolitej licencji bankowej - pozwala na prowadzenie działalności na obszarze innych państw członkowskich na podstawie licencji wydanej przez organ nadzorujący państwa macierzystego. W Polsce jest to Komisja Nadzoru Finansowego; • Zasada nadzoru państwa macierzystego - zapewnia instytucje kredytową w Polsce, która otworzy swój oddział poza granicami, że będzie ona podlegała uregulowaniom nadzoru w Polsce. Tak będzie również w przypadku innych krajów, będą one podlegały pod regulacje prawne w swoim kraju macierzystym.
Czym jest bank? • Specyficzna forma przedsiębiorstwa – specyfikacja formalnoprawna, funkcje pełnione w gospodarce, zasady księgowości i sprawozdawczości bankowej; • Bankom nadaje się znaczne przywileje, ale również wprowadza się ograniczenia w ich działalności, np. bank uprawniony jest do wykonywania czynności bankowych zgodnie z Prawem bankowym, podlegając w tym zakresie kontroli ze strony nadzoru bankowego.
Czym jest bank? • Banki swoją działalność prowadzą w oparciu o licencje wydawane przez nadzór bankowy, które mogą zostać odebrane w przypadku nie przestrzegania ustanowionych zasad i przywilejów. • Działalność banków komercyjnych regulowana jest w oparciu o Prawo bankowe, w ograniczonym stopniu prawo cywilne i kodeksy. • Działalność banków spółdzielczych reguluje Prawo bankowe oraz prawo spółdzielcze i ustawa o funkcjonowaniu banków spółdzielczych.
Banki spółdzielcze: Definicja: spółdzielnia oferującą produkty i usługi finansowe. Obszar działalności uzależniony jest od wielkości banku, tzn. wysokość funduszu własnego. W systemie wyróżnia się 3 rodzaje banków: • Małe, których kapitał własny wynosi nie więcej niż1 mln EUR • Średnie, których kapitał własny wynosi 1-5 mln EUR • Duże z kapitałem powyżej 5 mln EUR – działają zazwyczaj jako banki zrzeszone
Bank komercyjny Definicja: Bank to osoba prawna utworzona zgodnie z przepisami ustaw działająca na podstawie zezwoleń uprawniających do wykonywania czynności bankowych, obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym.
Podstawowe czynności bankowe: • Przyjmowanie wkładów pieniężnych, płatnych na żądanie lub z nadejściem wyznaczonego terminu • Prowadzenie innych rachunków bankowych (ROR) • Udzielanie kredytów • Udzielanie i prowadzenie gwarancji bankowych • Emitowanie bankowych papierów wartościowych • Przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych Ponadto banki przeprowadzają operacje czekowe, nabywają i zbywają wierzytelności pieniężne, a także udzielają pożyczki.
Bank, jako organizacja Bank komercyjny jest organizacją: 1. nastawioną na zysk; 2. wieloczynnościową, prowadzącą równolegle różne rodzaje działalności i wykonującą różne operacje, z którymi wiąże się ryzyko finansowe; 3. działającą w sposób precyzyjny, zapewniający sprawne wykonywanie czynności, skoordynowanie działań, ujednolicenie trybu dokonywania wszystkich operacji, sprawowanie kontroli, szybkie podejmowanie decyzji zarządczych; 4. posiadającą szczegółową dokumentację organizacyjną, obejmującą wszystkie dziedziny i aspekty pracy banku [regulaminy i schematy organizacyjne, instrukcje służbowe].
Podstawowe funkcje banków komercyjnych w gospodarce • Koncentracja kapitałów – wykorzystanie drobnych oszczędności do wielkich inwestycji bankowych (transformacja ilościowa pieniądza); • Transformacja pieniądza w czasie – wykorzystanie przez bank depozytów bezterminowych (lokat bieżących) i krótkoterminowych do realizacji operacji długoterminowych (różnica między stopą procentową lokat bieżących i depozytów krótkoterminowych a oprocentowaniem długoterminowych kredytów i papierów wartościowych przynosi bankom zysk); • Realizacja rozliczeń finansowych – jest dokonywana między różnymi uczestnikami życia gospodarczego w zakresie różnego rozliczeniowych operacyjnych.
Istota działalności banku komercyjnego Bank Czynności czynne Czynności bierne Usługi bankowe 1. Udzielanie kredytów; 2. Udzielanie lokat; 3. Dyskonto weksli; 4. Zakup papierów Wartościowych. 1. Przyjmowanie wkładów pieniężnych; 2. Przyjmowanie lokat. 1. Wykonywanie zleceń; 2. Zakup papierów wartościowych; 3. Wynajem skrytek sejfowych. Generują przychody, odsetki i prowizje Generują koszty, odsetki Generują przychody, opłaty
Otoczenie banku komercyjnego: 1. Konkurencyjne podmioty - ; 2. Polityka gospodarcza rządu, zwłaszcza fiskalna; 3. Stan budżetu państwa; 4. Polityka pieniężna NBP.
Zarządzanie bankiem komercyjnym • Ogół decyzji dotyczących bieżącej oraz zamierzonej działalności banku: - Cele do jakich należy dążyć; - Środki działania prowadzące do tych celów; - Sposób postępowania w określonych dziedzinach działalności • Ogół działań zmierzających do zrealizowania podjętych decyzji.
Zarządzanie bankiem komercyjnym Decyzje zarządcze: • Obszary zagadnień: a) Kształtowanie czynników wewnętrznych (zasoby finansowe, zespół pracowniczy, wyposażenie techniczne); b) Kształtowanie czynników zewnętrznych (relacja z klientami, marketing, konkurencja międzybankowa). • Etapy działań banku: a) Organizowanie pracy banku: - wytyczne polityki banku; - kierowanie bieżącą działalnością. • Analiza sytuacji i osiąganych wyników.
Organizacja pracy w banku Organizacja pracy w banku polega na tworzeniu: 1) Struktur organizacyjnych poziomych, określanych w schematach i regulaminach organizacyjnych banku oraz planach etatów; 2) Struktur organizacyjnych pionowych, ustalanych przez regulaminy organizacyjne banku, które wyznaczają zakres praw i obowiązków stanowisk kierowniczych oraz sposób ich podporządkowania wyższym szczeblom hierarchii służbowej; 3) Trybu wykonywania czynności operacyjnych oraz innych ważnych zadań, np. prowadzenia sprawozdawczości rachunkowej i statystycznej, prowadzenia kontroli wewnętrznej, wynagradzania pracowników – ustalenia zawarte w instrukcjach służbowych określanych mianem zarządzeń.
Struktura organizacyjna pozioma banku komercyjnego Rada nadzorcza Walne zgromadzenie akcjonariuszy Zarząd Pełnomocnicy zarządu Wiceprezesi banku Prezes banku Placówki terenowe Centrala Oddziały Piony Ekspozytury Departamenty Agencje Wydziały Komórki operacyjne Stanowiska pracy Komórki zaplecza
Struktura organizacyjna pozioma banku komercyjnego Przykładowe piony: 1) Departament polityki i planowania finansowego; 2) Departament analiz i prognoz rynkowych; 3) Departament marketingu; 4) Departament badań controllingu 5) Departament organizacyjno – prawny; 6) Departament produktów i sprzedaży; 7) Departament administracji; 8) Departament informatyki; 9) Departament bezpieczeństwa operacyjnego; 10)Departament kredytów; 11)Departament monitoringu i windykacji kredytów.
Struktura organizacyjna pozioma banku komercyjnego Placówki terenowe banku – forma akwizycji produktów bankowych: 1) Za ich pośrednictwem bank dociera do miejsc zamieszkałych przez posiadanych i potencjalnych grup klientów (zapoznanie się z bankiem i jego produktami oraz podjęcie decyzji o skorzystaniu z jego oferty); 2) Ich obecność umożliwia bezpośrednie kontakty między klientem a przedstawicielem banku oraz pozyskiwanie stosownych informacji (personalizacja stosunków między bankiem i klientem poprzez nadanie im stosownej rangi – formy współpracy); 3) Ich działalność na określonym obszarze pozwala na gruntowne poznanie danego regionu (możliwości, potrzeby, pojawiające się problemy). Dotyczy to nie tylko sytuacji ekonomicznej i potencjału rozwojowego, ale również sytuacji społecznej, poziomu kultury mieszkańców, ich solidności i aktywności. Tego rodzaju cechy powinny być uwzględniane w polityce prowadzonej przez bank.
Struktura organizacyjna pozioma banku komercyjnego Rola placówek terenowych banku: - za ich pośrednictwem bank dociera do posiadanych i potencjalnych klientów oferując udogodnienie jakim jest bliskość banku i możliwość łatwego korzystania z jego produktów. Stwarza warunki do zapoznania się z bankiem i jego produktami oraz do podjęcia decyzji o skorzystaniu z jego usług; - ich obecność umożliwia bezpośrednie kontakty między klientem a pracownikiem, pozyskanie stosownych informacji, negocjowanie warunków transakcji; - ich działalność na określonym obszarze pozwala na gruntowne poznanie tego regionu, jego możliwości, potrzeb i pojawiających się problemów. Dotyczy to min. sytuacji ekonomiczno – społecznej, poziomu kultury klientów, ich solidności i aktywności. Tego rodzaju cechy powinny być uwzględnione w prowadzonej przez bank polityce.
Struktura organizacyjna pionowa banku komercyjnego Wyznaczana jest przez regulaminy wewnętrzne banku, określające: 1) Zakres obowiązków i uprawnień dyrektorów departamentów, kierowników wydziałów oraz samych pracowników; 2) Liczbę szczebli organizacyjnych, sposób podporządkowania stanowisk niższych stanowiskom wyższym oraz rolę każdego szczebla w hierarchii; 3) Obowiązek ścisłego przestrzegania przez pracowników bankowych określonych procedur i dokonywania wszelkich operacji według ustalonych wzorców; 4) Precyzyjny sposób wykonywania różnego rodzaju zadań związanych z funkcjonowaniem banku, np. prowadzenie sprawozdawczości rachunkowej, sporządzania bilansów i sprawozdań okresowych, dokonywania różnego rodzaju operacji bankowych.
Organy kierownicze banku komercyjnego Walne zgromadzenie akcjonariuszy Rozpatrzenie i zatwierdzanie sprawozdań banku za ubiegły rok Podział pomiędzy akcjonariuszy zysku banku za rok ubiegły Właściciele banku Udzielanie zarządowi i radzie nadzorczej absolutorium z wykonania przez nich obowiązków Wszystkie zmiany w statucie banku Emisja nowych akcji banku Wybór rady nadzorczej banku
Organy kierownicze banku komercyjnego Członkowie powoływani są przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem banku we wszystkich dziedzinach jego działalności Rada nadzorcza Powoływanie i odwoływanie członków zarządu Ustalanie wynagrodzeń członków zarządu Występuje do walnego zgromadzenia akcjonariuszy o przekazanie członkom zarządu określonej wysokości nagród z zysku
Organy kierownicze banku komercyjnego Kieruje bieżącą działalnością banku i reprezentuje bank na zewnątrz Zarząd Zakres obowiązków członków zarządu określa statut banku Obradom zarządu przewodniczy prezes banku Członkowie zarządu powoływani i odwoływani są przez radę nadzorczą Powołanie 2 członków zarządu (w tym prezesa) następuje za zgodą KNB
Polityka w procesie zarządzania bankiem Całość podejmowanych decyzji, określających kierunki działania banku w bieżącym okresie oraz w przyszłości. Polityka banku Przedmiotem podejmowanych decyzji jest wybór celów do jakich bank będzie dążył Elementem polityki są środki i metody działania mające prowadzić do obranych przez bank celów
Polityka szczegółowa w procesie zarządzania bankiem Polityki asortymentowej w zakresie zmian w oferowanym przez bank asortymencie usług i operacji Polityka szczegółowa banku Wskazuje cele szczegółowe i pośrednie, jakie powinny zostać osiągnięte w drodze przyjętych założeń strategicznych w zakresie: Polityce cenowej w zakresie stawek procentowych i prowizji na tle całego rynku konkurencyjnego Polityce sprzedaży, ustalającej jakie placówki i na jakim terenie powinny być uruchomione Polityce jakości usług związanych z obsługą klienta Polityce kadrowej i inwestycyjne
Ocena sytuacji jako podstawa określania polityki banku Otoczenie banku ukształtowane przez zjawiska ekonomiczne, układ sił na rynku finansowym, warunki społeczno-polityczne, ramy prawno-administracyjne, politykę pieniężną i fiskalną Sytuacja finansowa banku rozpatrywana min. na tle sytuacji innych banków, obejmująca ocenę otrzymywanych dochodów i ponoszonych kosztów oraz rentowności banku, ocenę struktury aktywów i pasywów, jakości portfela kredytowego, poziomu funduszy własnych, stanu rozwoju działalności Asortyment i jakość oferowanych produktów bankowych w ramach zmodyfikowania oferty i wpływu cen na poziom ich sprzedaży Sieć placówek terenowych oraz ich funkcjonowania, poziomu zatrudnienia, aktywności i dochodowości Środki działania banku – zespół pracowniczy, wyposażenie technologiczne Organizacja pracy, sprawność zarządzania, jakość wdrażanych systemów sprawozdawczych
Strategia w procesie zarządzania bankiem Umocnienia pozycji rynkowej banku Strategia banku Uruchomienie dodatkowych dziedzin działalności banku Rozszerzenie zasięgu terytorialnego raz uruchomienie nowych placówek Określa działania banku zmierzające do: Zmiana profilu działalności i skoncentrowanie się na określonych grupach klientów Podniesienie poziomu konkurencyjności w drodze wprowadzenia nowych technologii i podniesienia jakości usług Rozszerzenie skali działania poprzez połączenie z innymi bankami lub podporządkowanie innych banków
Rodzaje strategii wykorzystywanych w bankowości • Analiza słabych i mocnych stron – SWOT; • Analiza pozycji strategicznej i ocena działalności banku - SPACE; • Metody portfelowe; • Analiza konkurencji według Portera.
Analiza słabych i mocnych stron – SWOT Definicja: • Analiza zewnętrznych i wewnętrznych uwarunkowań działalności banku w celu dokonania wyboru strategii organizacyjnej. Działania te polegają na: • Identyfikacji wewnętrznych czynników determinujących strategiczną pozycję banku oraz określeniu czynników stanowiących mocną i słabą stronę banku; • Identyfikacji zewnętrznych czynników wpływających na sytuację banku oraz określeniu czynników stanowiących mocną i słabą stronę banku; • Opracowanie strategii na podstawie wniosków z punktów powyżej.
Analiza pozycji strategicznej i ocena działalności banku - SPACE Definicja • Metoda pozwalająca na określenie pozycji strategicznej banku. Przy wykorzystaniu tej metody pozycję banku określa się przy wykorzystaniu następujących czynników: • Zewnętrznych, odnoszących się do otoczenia: a) siła sektora - potencjał wzrostu, zysku, stabilność finansowa, itp. b) stabilność otoczenia – stopa inflacji, zmienność popytu, bariery wejścia na rynek, itp. • Wewnętrznych, odnoszących się do konkretnego banku a) siłę finansową – zwrot z inwestycji, płynność finansowa, łatwość zmiany rynku, itp. b) przewagę konkurencyjną – udział w rynku, cykl życia produktu, lojalność konsumentów, itp.
Macierz SPACE Rys. Macierz SPACE Siła finansowa Strategia konserwatywna Przewaga konkurencyjna Strategia agresywna Siła sektora Strategia defensywna Strategia konkurencyjna Stabilność otoczenia Źródło: Zarządzanie bankiem komercyjnym, praca zbiorowa pod red. A. Gospodarowicza, PWE Warszawa 2000 r., str. 24.
Metody portfelowe – macierz BCG Definicja • Służą do analizy i opisu sytuacji strategicznej banku za pomocą n – polowej macierzy, czyli opisanie potencjału banku za pomocą szans i zagrożeń ze strony otoczenia oraz wewnętrznych sił i słabości. Przedmiotem metody portfelowej są: • Produkty; • Rynek; • Technologia.
Macierz BCG • Otoczenie banku reprezentowane jest przez wzrost rynku • Siły i słabości banku reprezentowane są przez udział w obrotach na rynku. obrót jednostki Udział w obrotach na rynku = obrót najsilniejszego konkurenta
Udział w obrotach na rynku Niski Wysoki ZNAKI ZAPYTANIA GWIAZDY Wzrost rynku % Macierz BCG DOJNE KROWY BIEDNE PSY Źródło: Zarządzanie bankiem komercyjnym, praca zbiorowa pod red. A. Gospodarowicza, PWE Warszawa 2000 r., str. 26. Gwiazdy – duży udział w obrotach na rynku, wysokie tempo rozwoju; Dojne krowy – wysoki udział na rynku, generowanie dużych zysków, podstawowe źródło dochodów banku; Znaki zapytania – niewielki udział w runku, występują na rynkach rozwijających się, wymagają inwestycji w rozwój; Biedne psy – słaba pozycja na nieatrakcyjnych rynkach, stopniowa eliminacja z rynku.
Analiza konkurencji według Portera Definicja: • Polega na strukturalnej analizie sektora bankowego. Elementem otoczenia banku jest sektor, w którym konkuruje, jego struktura wywiera wpływ na strategię, którą bank może stosować. Siły konkurencyjne w sektorze, to: • Siła przetargowa dostawców – siła z jaką dostawcy są w stanie negocjować korzystne dla siebie warunki współpracy z bankiem; • Siła przetargowa nabywców – siła z jaką klienci są w stanie negocjować korzystne dla siebie warunki współpracy z bankiem; • Groźby wejścia - ochrona przed wejściem nowej konkurencji do sektora; • Groźby ze strony substytutów – pojawiające się na rynku substytuty produktów bankowych; • Poziom istniejącej konkurencji.
Analiza konkurencji według Portera Podstawowe strategie konkurencji to: • Wiodąca pozycja pod względem kosztów całkowitych – zdobycie przez bank wiodącej pozycji na rynku w wyniku stosowania agresywnej polityki inwestowania w urządzenia produkcyjne oraz dążenie do obniżenia kosztów; • Zróżnicowanie dziedzin działalności – unikatowość produktów i usług oferowanych przez bank w skali całego sektora. Do sposobów zróżnicowania oferty bankowej zaliczyć można min. wzór wyrobu, marka produktu, sieć dystrybucji. Dzięki zróżnicowaniu oferty bank może uzyskać wyższą od przeciętnej stopę zysku w sektorze, lojalność klientów wobec marki oraz mniejszą wrażliwość na cenę; • Koncentracja - ograniczenie się banku do określonej grupy nabywców, określonego asortymentu produktów i usług bankowych oraz określonego poziomu ryzyka.
Wybór strategii banku Wyboru strategii banki prowadzi do opracowania: • Misji banku – wizji banku, profilu działania oraz zamierzenia, które bank chce osiągnąć w długim okresie czasu. • Cele strategiczne banku – określają przyszłą pozycję banku i odnoszą się do: a) zasad działania banku; b) poszczególnych obszarów działalności banku.
Sekurytyzacja Ustawa z dnia 1 kwietnia 2004 roku o zmianie Ustawy Prawo bankowe o zmianie innych ustaw, Dz.U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870. Definicja: a) sekurytyzacja aktywów to jeden ze sposobów pozyskania środków finansowych przez bank. b) proces ten polega na przekształceniu przyszłych należności lub wierzytelności na papiery wartościowe. Inaczej, jest to: a) proces wyodrębniania według określonych zasad jednorodnej grupy pożyczek lub kredytów, innych instrumentów dłużnych, z tytułu których należności przyszłe zostaną przekształcone w papiery wartościowe (Asset Backed Securities, ABS) i sprzedane inwestorom.
Sekurytyzacja Inwestor: • specjalnie utworzony podmiot – spółka specjalnego przeznaczenia SPV kapitałowo jak i organizacyjnie niezależna od inicjatora. b) inwestorzy nabywający papiery dłużne, otrzymują wypłaty odsetek oraz kapitału ze środków pochodzących z tytułu przejętych aktywów. Nabywca: a) emituje papiery dłużne w oparciu o przejęte aktywa, a środki pozyskane w drodze emisji pozwalają mu na spłatę zobowiązań wobec inicjatora z tytułu przejętego portfela.
Sekurytyzacja - art.92 a Prawo bankowe • Bank może przenieść jednolite rodzajowo wierzytelności na spółkę kapitałową w celu emisji przez ten podmiot papierów wartościowych, których zabezpieczenie stanowi sekurytyzowane wierzytelności • Podmiot emisyjny nie może być powiązany kapitałowo lub organizacyjnie z bankiem, a przedmiotem jego działalności może być wyłącznie nabywanie wierzytelności i emisja papierów wartościowych • Bank może przyjąć na siebie odpowiedzialność wobec nabywców papierów wartościowych za wykonanie zobowiązań podmiotu emisyjnego, nabyć wierzytelności, które uprzednio przeniósł na podmiot emisyjny oraz nabywać papiery wartościowe wyemitowane przez jakikolwiek podmiot emisyjny, zabezpieczonych wierzytelnościami, które uprzednio przeniósł na rzecz podmiotu emisyjnego • Bank może odkupić część wierzytelności po zaspokojeniu przez podmiot emisyjny wszystkich zobowiązań z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych oraz po zakwalifikowaniu ich do kategorii normalne. Wartość wierzytelności nabywanych przez bank nie może przekraczać 10% wartości nominalnej wierzytelności, stanowiących podstawę emisji.
Sekurytyzacja – art.93 a i art.102 Prawo bankowe • Art.93 a – bank w zawartej ze spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową może określić wysokość skonsolidowanego oprocentowania dla środków zgromadzonych na rachunkach bankowych tych spółek oraz udzielonych im kredytów i pożyczek pieniężnych. Wysokość oprocentowania stanowi różnica pomiędzy suma stanów na rachunkach bankowych spółek a suma wierzytelności z tytułu udzielonych tym spółkom kredytów i pożyczek. • Art.102 – w celu zabezpieczenia wierzytelności banku dłużnik lub osoba trzecia może przenieść określoną kwotę w złotych lub innej walucie wymienialnej na własność banku. Bank jest zobowiązany do zwrotu tej kwoty po uzyskaniu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją. Bank nie ma obowiązku zwrotu części kwoty przyjętej na własność, równej nie spłaconej sumie zadłużenia wobec banku, odsetek i prowizji oraz innych kosztów poniesionych przez bank w związku z odzyskaniem wierzytelności. Może również wypłacić dłużnikowi lub osobie trzeciej wynagrodzenie za okres korzystania z przyjętej kwoty.
Outsourcing - Ustawa z dnia 1 kwietnia 2004 roku o zmianie Ustawy Prawo bankowe o zmianie innych ustaw, Dz.U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870. Art. 6a - Bank może w drodze umowy zawartej na piśmie, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu, zastrzeżeniem art..6d, wykonywanie wyłącznie: 1) w imieniu i na rzecz banku pośrednictwa w zakresie czynności bankowych na podstawie umowy agencyjnej, polegającego na: a) zawieraniu i zmianie umów rachunków bankowych, według wzoru zatwierdzonego przez bank b) zawieraniu i zmianie umów kredytów na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych c) zawieraniu i zamianie umów kredytu konsumenckiego w rozumieniu ustawy z dnia 20.07.2001 o kredycie konsumenckim d) zawieraniu i zamianie umów ugody w sprawie spłaty kredytów, o których mowa w pkt.b) i c) e) zawieraniu i zamianie umów dot. ustanowienia prawnego zabezpieczenia kredytów f) zawieraniu i zamianie umów o kartę płatniczą, których stroną jest konsument w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim
c.d. g) Przyjmowaniu wpłat, dokonywaniu wypłat oraz obsłudze czeków związanych z prowadzeniem rachunków bankowych przez ten bank h) Dokonywaniu wypłat i przyjmowaniu spłat udzielonych przez ten bank kredytów i pożyczek pieniężnych i) Przyjmowaniu wpłat na rachunki bankowe prowadzone przez inne banki j) Przyjmowaniu dyspozycji przeprowadzania bankowych rozliczeń pieniężnych związanych z prowadzeniem rachunków bankowych przez ten bank k) Wykonywaniu innych czynności, po uzyskaniu zezwolenia KNB. Powierzenie powyższych czynności nie może obejmować zarządzania bankiem, a w szczególności zarządzania ryzykiem związanym z prowadzeniem działalności bankowej, w tym zarządzania aktywami i pasywami, dokonywania oceny zdolności kredytowej i analizy kredytowej oraz przeprowadzania audytu wewnętrznego banku.
Benchmarking • porównywanie produktów, usług a przede wszystkim procesów i metod działania innych banków w celu znalezienia czynników, które sprawią że, analizowany proces będzie wykonywany efektywnie a następnie znalezienie podobnych możliwości w swoim banku. • To adoptowanie najlepszych praktyk i uczenie się od innych oraz wykorzystywanie ich doświadczeń. To naśladownictwo i dorównywanie innym.
Benchmarking • Podmiot – instytucje funkcjonujące na rynku; • Przedmiot – całe przedsiębiorstwo, poszczególne miejsca pracy, itp.. Rodzaje benchmarkingu: • benchmarking rezultatów (results benchmarking) - koncentruje się na badaniach produktu i określeniu jego właściwości użytkowych. Pozwala on określić, która organizacja jest najlepsza. • benchmarking procesów (process benchmarking) - koncentruje się na sposobach i praktykach za pomocą których chcą osiągnąć swą pozycję.