The image of epideictic branch according to menander rhetor ( divine part of menander’s system )

1. Author: Ilona Gorņeva, University of Latvia, e-mail: ilona.gorneva@gmail.com The image of epideictic branch according to menander rhetor(divine part of menander’s system) Jean Lecomte du Nouÿ (1842-1923) Demosthenes Practicing Oratory This work has been supported by the European Social Fund within the project «Support for Doctoral Studies at University of Latvia».

2. [..] ἀπολογεῖσθαι συμβαίνει ὑπὲρ τούτων τῶν τὴν τρίτην τάξιν εἰληφότων διδάσκουσιν ὀρθῶς. Μὴ τοίνυν περὶ ῥητορικῆς προσδόκα μόνον ἀκροᾶσθαι ἐξ ἀρχῆς, κἄν ἄνωθεν ὑπὲρ πάντων μέρος διεξιέναι σοι ἐν βραχυτάτῳ προαιρήσωμαι. Σκεψώμεθα τοίνυν τὴν μέθοδον, εἰ καθ’ ὁδὸν χωρήσει. Τῶν δὴ ἐπιδεικτικῶν τὸ μὲν ψόγος, τὸ δὲ ἒπαινος. [Cap.I,26, 5-11] ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ΠΡΟΣ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΩΝ

3. Αἱ διαιρέσεις τοῦ ἐπιδεικτικοῦ μέρους Έπιδεικτικὸς/ὴ/ὸν [λόγος, τάξις, εἶδος, μέρος] Ψεκτικὸς / Ψόγος // Τὸ μὲν τοῦ ψόγον μέρος ἂτμητον. Έγκωμιαστκὸς/ ἔπαινος Εἰς τὰ θνητά Εἰς θεοὺς / ὕμνους καλοῦμεν ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ΠΡΟΣ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ἔπαινος εἰς τα ἄψυχα ἔπαινος εἰς τὰ ἔμψυχα Οἱ δὲ περὶ ἀλόγων γίνονται ἔπαινοι Οἱ μὲν περὶ λογικὸν γίνονται ἔπαινοι ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ΠΕΡΙ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΩΝ Περὶ χερσαῖα Περὶ ἔνυδρα Πεζοί Πτηνοί

4. Καὶ τούτους αὖ διαιροῦμεν κατὰ θεὸν ἓκαστον. τοὺς μὲν γὰρ εἰς Ἀπόλλωνα Παιᾶνας καὶ Ὑπορχήματα νομίζομεν, τοὺς δὲ εἰς Διόνυσον Διθυράμβους καὶ Ἰοβάκχους, καὶ ὃσα τοιαῦτα εἲρηται Διονύσου, τοὺς δὲ εἰς Ἀφροδίτην, ἐροτικούς. Τοὺς δὲ τῶν ἂλλων θεῶν ἢ τῷ λόγῳ τοῦ γένους ὓμνους καλοῦμεν, ἢ ἰδικώτερον, ὠς πρὸς Δία. (Cap. I, 27) According to the god concerned

5. κλητικοὶ ὓμνοι (ChW*) – hymni vocantes (NC**) For poet : μέτρον ἐπιμηκέστερον(Cap.III, 35) For prose writer : Τοῖς δὲ συγγραφεῦσι βραχυτέραν τὴν περὶ ταῦτα διατριβὴν ἀναγκαῖον γίνεσθαι. οὒτε γὰρ ἐκ πολλῶν τόπων καὶ χωρίων ἀνακαλέσουσιν, οὒτε αφ’ ἑκάστου μετὰ διαγραφῆς, ἀλλ’ὣσπερ Πλάτων, ὃσπερ ἐξεγούμενος τῷ εἲδει κέχρηται [..] (Cap.III, 34) • *Rhetores Graeci ex Codicibus Florentinis Mediolanensibus Monacensibus Neapolitanis Parisiensibus Romanis Venetis Taurinensibus et Vindobonensibus emendatiores et auctores. Edidit Christianus Walz. Vol. IX. - Londini: Firmin, Didot., 1836 • ** Menandri Rhetoris de genere demonstrativo libri duo a Natale de Comitibus translati. Venetiis apud Petrum Bosellum, 1558 According to function / nature of hymn

6. ἀποπεμπτικοὶ ὓμνοι(ChW) – hymni dimittentes (NC) Γινέσθω δὲ δι’ ἡδονῆς προιὼν ὁ λόγος, δεῖ γὰρ μετὰ ἀνειμένης τινὸς ἁρμονίας καὶ εὐμενεστέρας προπέμπεσθαι. (Cap. IV, 38) παρὰ τοῖς ποιηταῖς εὑρίσκται (Cap.IV, 37).

7. φυσικοὶ ὓμνοι(ChW) - hymni naturales (NC) - hymni physici (ChW) Εἰσὶ δὲ τοιαῦτοι, ὃταν Ἀπόλλονος ὓμνον λέγοντες ἣλιον αὺτὸν εἶναι φάσκομεν, καὶ περὶ τοῦ ἡλίου τῆς φύσεως διαλεγώμεθα, καὶ περὶ Ἣρας ὃτι ἀὴρ, καὶ Ζεὺς τὸ θερμὸν. οἱ γὰρ τοιοῦτοι ὓμνοι φυσιολογικοί. (Cap.V, 39) Two kinds of physical (scientific?) hymns: (1) containing αἲνιγμα; (2)φανεροί

8. μυθικοὶ ὓμνοι (ChW) – hymni fabulosi (NC) • γενεαλογικοὶ ὓμνοι (ChW) - hymni genealogici (NC) [..] ἒστι σπανίως ὓμνον εὑρεῖν θεῶν, ἐν ᾦ τὸ γενεαλογικὸν μόνον φέρεται. (Cap.VII, [47])

9. πεπλασμένοι ὓμνοι (ChW) - hymni ficti (NC) ἒπειτα μὴ ἀηδῶς, ἀλλὰ στομυλῶς καὶ γλαφυρῶς ἀναπλάττειν [..] (Cap.VIII, [51]) Ἒπειτα δὲ πίστεις λαμβάνειν ἀπὸ τῶν άληθῶν, ἐν οἷς ἂν ψευδώμεθα, ὡς καὶ ἡμεῖς πεποιήκαμεν, πολλάκις δὲ καὶ ὁ Ὃμηρος. (Cap. VIII, [51])

10. πεπλασμένοι ὓμνοι (ChW) - hymni ficti (NC) Χρὴ δὲ εἰδέναι, ὃτι γονιμώτατος καὶ ἐπινοίας ἐστι σημεῖον τοιοῦτος ὓμνος. (Cap. VIII, 53) ἀνθρώπινα ( e.g. Πενία, Ἀγρυπνία) Θεῖα

11. ἀπευκτικοὶ καὶ προσευκτικοὶ ὓμνοι (ChW) - hymni deprecantes et precantes (NC) „Δεῖ δὲ τοὺς τοιούτους ὓμνους μὴ κατακόρους εἶναι. Τὰς μὲν γὰρ εὐχας δικαίας εἶναι χρὴ, καὶ ἀπευχὰς δικαίας οὒσας καὶ ἁπλᾶς εἶναι δεῖ, μὴ τὸ δὲ δεῖνα γενέσθαι, εἶναι δὲ [ἁπλᾶς] καὶ βραχείας. ἒτι δὲ οὐ διδάσκειν τοὺς θεούς, ἀλλ’ αἰτεῖν ἃπερ ἀκριβῶς ἲσασιν. ἒτι δὲ καὶ πάσας εὐχὰς καὶ συγγραφέων ἐπίων τὰς αἰτίας εἰς τοὺς πολίτας βραχείας οὒσας εὑρήσεις. ἢδη δὲ καὶ εἰς τοὺς πολιτικοὺς τὸ μέρος τοῦτο τῶν ὓμνων κατῆλθε, πλῆν γε ὡς ἐπιμαρτυρίαι.τὸ γὰρ πρῶτον μὲν ὦ ἂνδρες Ἀθηναῖοι, τοῖς θεοῖς εὒχομαι καὶ τὰ ἑξῆς, καὶ τὸ καλῶ δὲ τὸν Ἀπόλλω τὸν Πύθιον, τῶν εύκτικῶν καὶ ἀπευκτικῶν ὓμνων μετείληφεν ἲχνη.” (Cap. IX, 54-55)

12. μικτοὶ ὓμνοι (ChW) – hymni micti (NC) Ἒστι δὲ τοῦτο ὡς ἐγώ φημι καὶ ζητῆσαι ἂξιον, πότερον ἑνὶ τούτων ἀεὶ χρηστέον, ἠ πᾶσιν ἒξεστιν, ἢ τοῖς μὲν ποιηταῖς ἐξεῖναι χρὴ νομίζειν, τοῖς δὲ συγγραφεῦσιν ἢ λογοποιοῖς τοῦτο μηκέτι ἐξεῖναι, εἰ μὴ ἓνα καὶ ἁπλοῦν ὃρον, ὃτι πλείονα τὴν ἐξουσίαν τὴν περὶ ταῦτα ποιήσει μἐν παρέχει ἡ περὶ τὸ θεῖον μερὶς, ἀφορμὴ δὲ πλείστη ὑπόκειται τῇ συγγραφῇ ἡ περὶ τὸν ἂνθρωπον. (Cap.II, 32)

13. Main formants of epideictic branch: praise and blame; • Praise can be classified/divided, blame is indivisible; • Hymns represent divine part of the praise; hymns may be: (1) κλητικοί, (2) ἀποπεμτικοί, (3) φυσικοί, (4) μυθικοί, (5) γενεαλογικοί, (6) πεπλασμένοι, (7) ἀπευκτικοί, (8) προσεθκτικοί, (9)μικτοί.

14. Thank You for Attention!