E N D
Burka - to rodzaj nieprzeźroczystego przykrycia głowy, noszona dodatkowo oprócz chusty przez muzułmanki przestrzegające purdah. Podobne do nikabu, burka zasłania całą głowę oprócz małego obszaru wokół oczu. Tak zwana pełna burka lub burka afgańska to strój zakrywający całe ciało, w tym również oczy, które są zakryte siatką umożliwiającą widzenie. W czasie rządów Talibów w Afganistanie, burka była obowiązkowym strojem. Kobiety w niektórych społeczeństwach muzułmańskich, lub ich częściach, są zobowiązane do noszenia burki na skutek konserwatywnego sposobu odczytywania idei hidżabu z Koranu. W rzeczywistości wymagania co do hidżabu tak dla kobiet, jak i mężczyzn są interpretowane bardzo różnie w zależności od kultury. Według islamu, niektóre części ciała ludzkiego są aurah, tzn. nie mogą być widoczne dla nikogo poza daną osobą i jej współmałżonkiem. U kobiet aurah obejmuje całe ciało z wyjątkiem twarzy i dłoni. U mężczyzn - obszar od pępka do kolan. Dodatkowo mężczyznom nie wolno nosić ubrań z jedwabiu (kobietom wolno).
BURKA uwięziona kobiecość
Prezentacja tradycyjnych kobiecych strojów muzułmańskich Czador (Hidżab) (Nikab) (czarczaf, kwef) Hidżab– określenie,od słowa haja,czyli skromność,oznacza muzułmański skromnysposób ubierania się-zarówno kobiecy jak i męski.Obecnie znacznie częściej używa się go jako synonimu noszonej przez kobiety kwadratowejchusty, zakrywającej włosy, uszy i szyję, jednak nieramiona i twarz. . Shayla-Jest to długi prostokątny szalik owijany wokół głowy, noszony w Zatoce Perskiej. to tradycyjny strój noszony przez kobiety w Iranie.Czador jest dużą połówką koła z materiału, noszoną otwarciem zprzodu Czador nie ma otworów na ręce ani zamknięć, ale jest utrzymywany na ciele za pomocą rąk lub zębów, lub przez owinięcie końcówek czadoru wokół pasa. Burka - to rodzaj nieprzeźroczystego przykrycia głowy, noszona dodatkowo oprócz chusty przez muzułmanki przestrzegające purdah. Nikab- to noszona przez muzułmanki jako część hidżabu zasłona na twarz. Istnieją dwie formy nikabu: nikab połowiczny - chusta owijana dookoła głowy, pozostawiając odkryte czoło i oczy nikab całkowity - zasłona całkowicie zakrywająca twarz z otworkami na oczy
Burki w Afganistanie zostały wprowadzone za czasów króla Habibullaha (panował w latach 1901-1919), który kazał dwunastu kobietom ze swojego haremu nosić je, kiedy opuszczały pałac, by nie kusiły innych mężczyzn swoim wyglądem. Były one szyte z delikatnego jedwabiu, haftowane, a córki króla nosiły nawet burki haftowane złotymi nićmi. Burki stały się więc pewnym wyznacznikiem klasy wyższej. W latach pięćdziesiątych burki rozprzestrzeniły się na cały Afganistan, jednak wciąż głównie wśród bogatych.
W 1959 książę Daud, ówczesny premier rządu, pokazał się publicznie podczas święta narodowego z żoną, która nie miała na sobie burki. Przekonał także brata i innych ministrów, by także pozwolili swoim żonom chodzić bez burki. Stroje te trafiły do służących i pomocy domowych i tym samym burka stała się symbolem statusu wśród ubogich.Na początku tylko rządzący Pasztunowie kazali swoim kobietom zasłaniać twarz, ale potem także inne grupy etniczne zaczęły tego wymagać. Książę Daud wprowadził jednak w 1961 zakaz noszenia burki przez osoby piastujące publiczne stanowiska. Kobiety miały się ubierać na styl zachodni. W latach siedemdziesiątych było już niewiele kobiet z państwowych posad, które nosiłyby ten strój, jednak wciąż ryzykowały, że mogą zostać zaatakowane przez fundamentalistów i oblane kwasem lub postrzelone. Kiedy Talibowie przejęli władzę w Afganistanie nakazali wszystkim kobietom nosić burki. Gdy w 2001 ich reżim został obalony, zakaz został zniesiony, jednak wciąż wiele kobiet bało się wychodzić na ulice bez burki.
Odzieższpitalna Gdy kobieta jest w ciąży, Afgańczycy mówią, że jest chora. 97% kobiet afgańskich rodzi w domu. Zakazane jest, aby poród odbierał lekarz – mężczyzna.
W krajach muzułmańskich, kobieta często jest poniewierana.
Karą za cudzołóstwo jest ukamienowanie kobiety. Kobietę zakopuje się do klatki piersiowej na dnie dołu. Skazana jest obrzucana kamieniami dopóki nie nastąpi jej śmierć. Kamienie nie mogą ani za duże, by śmierć nie była zbyt szybka ani za małe, bo wtedy byłyby piaskiem.
Autor: Puri Gonzalo • Música: Yemen Ellerindey • Dodała foto i uzupełniła tekstem w j.polskim: jokoretsina