1 / 59

TECHNOLOGIE INFORMACYJNE

TECHNOLOGIE INFORMACYJNE. WYKŁAD 3 dr Marek Siłuszyk CM w Siedlcach . Plan prezentacji:. Aplikacje: Edytory tekstu OpenOffice a Microsoft Office Podstawowe aplikacje Pakietu Office MS Word Podstawowe informacje o Wordzie Ustawienia, paski narzędzi Czcionka, ...

jaden
Download Presentation

TECHNOLOGIE INFORMACYJNE

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. TECHNOLOGIE INFORMACYJNE WYKŁAD 3 dr Marek Siłuszyk CM w Siedlcach

  2. Plan prezentacji: • Aplikacje: Edytory tekstu • OpenOffice a Microsoft Office • Podstawowe aplikacje Pakietu Office • MS Word • Podstawowe informacje o Wordzie • Ustawienia, paski narzędzi • Czcionka, ... • WORD . . . {kolejne kroki } • Wcięcia, Tabulatory, • Wypunktowanie i numerowanie, konspekty • Kolumny, • Tabele, • Symbole, • Numery stron, • Przypisy, • Szablony. • …

  3. Edytor (procesor) tekstu, (angielskie text editor, word processor), program służący do wszechstronnego przetwarzania dokumentów tekstowych. Pod względem realizacji edytory tekstu można podzielić na: programowane-edytor interpretuje ciąg poleceń edycji w trybie wsadowym, ekranowe-użytkownik wydaje polecenia na bieżąco, obserwując ich skutki na ekranie monitora, tekstowe-edytor interpretuje pliki jako zawierające teksty w kodzie ASCII lub podobnym, WYSIWYG-(działające w trybie graficznym), uwidaczniające na ekranie tekst w dowolnych krojach, a także pozwalające łączyć teksty z najróżnorodniejszymi produkcjami graficznymi, jak rysunki, diagramy, wykresy, tablice itp. Jednym z najpopularniejszych edytorów tekstu ostatniej kategorii jest Word działający w środowisku Windows. Na podstawie “Słownika Encyklopedycznego - Informatyka” Wydawnictwa Europa. Autor - Zdzisław Płoski. ISBN 83-87977-16-0. Rok wydania 1999.

  4. Edytor tekstu – program przeznaczony do pisania, modyfikowania i drukowania tekstów. Redagowanie dokumentu – wszystkie czynności związane z opracowaniem treści dokumentu, takie jak wpisywanie tekstu oraz wprowadzenie do niego różnego rodzaju poprawek. Formatowanie dokumentu – przekształcanie tekstu w celu nadania mu właściwego wyglądu.

  5. Podstawowe Edytory teksu to: WordPad Notatnik

  6. Edytory narzędziowe służą do pisania tekstów ASCII, np. oprogramowania, bez możliwości formatowania tekstu. Przykłady: znakomite edytory pod Windows: TextPad i WinEdit, ze wspomaganiem pisania tekstów w TeXu i HTMLu.

  7. OpenOffice.org to pakiet biurowy działający w wielu systemach operacyjnych i środowiskach, z otwartym dostępem do kodu źródłowego. Można go stosować legalnie bez żadnych opłat w domach, firmach, urzędach i szkołach. Pakiet jest obecnie wyposażony w polski słownik ortograficzny, słownik synonimów, odpowiednie zasady podziału wyrazów, polską dokumentację i pomoc, zasady autokorekty, a także korektor gramatyczny. Koalicja na Rzecz Otwartych Standardów (KROS). to polski projekt istnieje od 21 maja 2005 roku. Tworzą go wolontariusze, którzy poświęcają swój wolny czas. Może nam pomóc każdy, kto ma odrobinę czasu i ochotę. Zapraszamy wszystkich do współpracy. http://pl.openoffice.org/

  8. Word a Writer

  9. Excel a Calc

  10. PowerPoint a Impress

  11. Dobrze: dłonie leżą swobodnie i wygodnie opierając się o podkładkę lub specjalną podstawkę przy klawiaturze, kąt zgięcia i uniesienie nadgarstka jest niewielkie, palce lekko uniesione podczas pisania. Źle: dłonie i łokcie podczas pisania uniesione w powietrzu, pisanie na klawiaturze "z góry", mocne wygięcie nadgarstka, nienaturalne ułożenie palców.

  12. Microsoft Office to pakiet aplikacji biurowych wyprodukowany przez firmę Microsoft. • W pakiecie znajdują się aplikacje: • Microsoft Word - edytor tekstu, • Microsoft Excel - arkusz kalkulacyjny • Microsoft Outlook - program pocztowy, kalendarz. • Internet Explorer – przeglądarka internetowa

  13. W zależności od licencji może, ale nie musi zawierać: • Microsoft Access -zarządzanie bazami danych • Microsoft PowerPoint -tworzenie i wyświetlanie prezentacji • Microsoft FrontPage -tworzenie i edycja stron WWW • Microsoft Publisher -tworzenie publikacji prasowych • Microsoft Visio -edytor schematów • Microsoft OneNote -robienie notatek, dodawany od wersji 2003 • Microsoft Project -zarządzanie harmonogramem projektów • Microsoft InfoPath -tworzenie biurowych formularzy. • Microsoft Works - pakiet zintegrowany dla osób prywatnych i małych firm.

  14. Kilka słów o Wordzie

  15. Microsoft Word to procesor tekstu firmy Microsoft. Pierwotnie stworzony przez Richarda Brodie dla komputerów PC z systemem DOS w roku 1983. Samodzielny program, stał się później częścią pakietu biurowego Microsoft Office. Wersje dla MS-DOS: ü      Listopad 1983 Word 1 ü1985 Word 2 ü1986 Word 3 ü1987 Word 4 ü1989 Word 5 ü1991 Word 5.5 Wersje dla Microsoft Windows: ü      Listopad 1989 Word for Windows ü1991 Word 2 for Windows ü1993 Word 6 for Windows (numer "6" został użyty, żeby utrzymać zgodność z wersjami dla DOS, Macintosh oraz z WordPerfect, ówczesnym głównym konkurentem) ü1995 Word 95, znany również jako Word 7 ü1997 Word 97, znany również jako Word 8 ü1999 Word 2000, znany również jako Word 9 ü2001 Word XP, znany również jako Word 2002 lub Word 10 ü2003 Word 2003, znany również jako Word 11 ale oficjalnie nazwany Microsoft Office Word 2003 ü2006 Word 2007, nazwa kodowa "12", oficjalnie nazwany Microsoft Office Word 2007 Historia Word-a .

  16. CHARAKTERYSTYKA Edytory tekstów są najczęściej używanym rodzajem programów. Nowoczesny edytor to nie tylko możliwość napisania każdego tekstu, ale jest to również możliwość tworzenia złożonych rysunków w programie, wstawianie dowolnych obiektów (rysunków utworzonych w innych programach, arkuszy kalkulacyjnych, baz danych,a nawet plików dźwiękowych i sekwencji video), sortowanie elementów tekstu, sporządzanie tzw. korespondencji seryjnej, sprawdzanie ortografii, korzystaniez gotowych i przygotowanych przez nas samych wzorów i szablonów, automatyczne tworzenie wykresów, wysyłanie tworzonych dokumentów w formie plików i cała garść innych możliwości. Większa część ekranu jest przeznaczona na obszar roboczy dokumentu. W jego lewym górnym rogu widnieje migający kursor, oznaczający miejsce pojawienia się znaku wpisywanego z klawiatury. Tekst w oknie będzie można przewijać za pomocą pasków ( pionowego i poziomego), oczywiście wtedy, gdy tekstu przybędzie na, tyle, że przestanie się on mieścić w oknie roboczym. Na samym dole ekranu znajduje się pasek stanu. W jego kilku polach znajduje się szereg informacji o aktualnym stanie. Z lewej strony znajduje się pasek wyboru. W rzeczywistości nie jest on widoczny. Górną część ekranu zajmuje szereg pasków.

  17. Ale pusto

  18. Otwieramy Worda i .. 1. Zapisujemy dokument Jaka jest różnica między Zamknij a Zakończ?

  19. Ustawianie i zamykanie pasków narzędzi Paski narzędzi uruchamiamy lub zamykamy klikając prawym klawiszem myszy na już otwartym pasku narzędzi lub poleceniem Widok/Paski narzędzi. Następnie należy kliknąć lewym klawiszem myszy na nazwie paska narzędzi, który nas interesuje. Widok / Paski narzędzi/ ...

  20. W górnej części ekranu znajduje się szereg pasków. Są to: Pasek tytułowy – obok nazwy programu widnieje na nim nazwa dokumentu Pasek menu – z szeregiem opcji. Jest to menu rozwijalne. Po kliknięciu nazwy opcji ukazuje się okno zawierające szereg pozycji. Pasek narzędzi – zawierający zestaw standardowych narzędzi, reprezentowanych przez poszczególne ikony. Ich kliknięcie rozwija okno, kolejny pasek narzędzi lub powoduje podjęcie określonej operacji. Linijka – specyficzny obszar pełniący zarówno rolę informacyjną jak i operacyjną. Można za jego pomocą szybko ustawić marginesy, tabulatory, wcięcia tekstu.

  21. Wszystkie ikony Worda zaopatrzone są w tzw. dymki. Wystarczy najechać na ikonę i przytrzymać na niej wskaźnik przez sekundę. Ukaże się mała żółta ramka z podopisem ikony, a jednocześnie na pasek stanu wyświetla się krótki opis zastosowania. ­Nowy – otwiera nowy czysty dokument nadając mu standardowa nazwę „Dokument” z kolejnym numerem ­Otwórz – otwiera istniejący, zapisany na dysku dokument. Po kliknięciu tej ikony otwiera się okno, z którego możemy wybrać żądana pozycję. Do dyspozycji mamy pełne zasoby komputera ­Zachowaj – zapisuje na dysku bieżący dokument. Nie należy tego robić przy pierwszym zapisie nowego, po raz pierwszy tworzonego dokumentu. Nie mamy, bowiem kontroli nad zapisem. Chcąc zachować nowy dokument wybieramy z menu opcję Plik a następnie w oknie pozycję Zapisz jako. Można wtedy nadać dokumentowi własna nazwę i określić docelowy katalog, w którym plik z dokumentem ma się tam znaleźć. Opisywana ikona nadaje się doskonale do zachowywania wszelkich zmian dokonanych w zapisanym już wcześniej dokumencie. Zapis wtedy jest w tym samym katalogu i pod tą samą nazwą. ­Drukuj – przesyła bieżący dokument w całości do wydruku wg ustawień standardowych. Jeżeli ustawienie nie są odpowiednie, wybieramy z menu opcje Plik, a następnie Drukuj. W oknie, które się ukaże, można ustawić potrzebne parametry wydruku. ­Podgląd wydruku – pokazuje bieżący dokument dokładnie tak, jak będzie wyglądał wydrukowany. Na podglądzie można jednym rzutem oka objąć całe strony. Ułatwia to ocenę rozmieszczenia tekstu i wyglądu stron. Można też dopasować w prosty sposób marginesy. Okno to posiada szereg własnych ikon umożliwiających zmianę sposobu wyświetlania.

  22. ­Pisownia – rozpoczyna procedurę sprawdzania pisowni. Word jest wyposażony w możliwość dokonywania korekty ortografii. Nie jest to jednak narzędzie dość precyzyjne. Nie uwzględnia istnienia wielu słów. Można jednak ignorować w poszczególne wskazania. Procedura wyłapie nam jednak większość błędów ortograficznych i tzw. literówek. ­Wytnij – usuwa z treści dokumentu zaznaczony element. ­Kopiuj – kopiuje zaznaczony fragment do Schowka. Razem z następną ikoną Wklej stanowi parę narzędzi używanych kolejno w celu skopiowania jakiegoś fragmentu dokumentu w inne miejsce. ­Wklej – wkleja zaznaczony fragment w miejscu wskazywanym położenie kursora. ­Cofnij – cofa wykonane ostatnio operacje. Klikniecie małej strzałki rozwija okienko z lista czynności, które możemy odwołać ­Ponów – ponawia ostatnią powołana operację. ­Wstaw tabelę – służy do umieszczenia w tekście wstępnie sformatowanego zarysu tabeli. ­Kolumny – formatuje zaznaczony obszar tekstu w zadaną liczbę kolumn. ­Pokaż/Ukryj – pokazuje lub ukrywa znaki specjalne, informując o formacie tekstu np. znak spacji. Wszystkie te znaki wyświetlane są tylko na ekranie (nie są drukowane). Skala obrazu – zmienia skale wyświetlania bieżącego dokumentu. Po kliknięciu strzałki rozwija się lista, z której możemy wybrać skalę określona procentowo. Można także kliknąć wewnątrz pola z liczbą i wpisać dowolną liczbę całkowitą pomiędzy 10-200 i nacisnąć Enter. Bardzo użyteczne są 3 ostatnie pozycje: szerokość – ustawia automatycznie skalę w ten sposób, aby cała szerokość strony mieściła się na ekranie; cała strona – na ekranie mieści się cała strona; dwie strony – na ekranie mieszczą się dwie kolejne strony.

  23. ­Styl – ustala bieżący styl tekstu. Pod pojęciem stylu rozumie się szereg właściwości definiujących tekst, takich jak: krój i rozmiar czcionki, wyrównanie tekstu, tabulatury, wcięcia, ostępy między wierszami itd. Po kliknięciu strzałki rozwija się lista zdefiniowanych stylów, możliwych do zastosowania. Wyboru dokonuje się przez kliknięcie pozycji na liście. ­Czcionka – ustala bieżący krój czcionki. ­Rozmiar czcionki – ustala wielkość zastosowanej czcionki. Rozmiar podany jest w tzw. punktach drukarskich. Normalna wielkość czcionki waha się od 8 do 12 punktów. ­Styl czcionki – grupa trzech ikon używanych do zdefiniowania bieżącego stylu czcionki: B- pogrubienie, I - kursywa (druk pochylony), U- podkreślenie. ­Wyrównanie tekstu – grupa ikon używanych do definiowania wyrównania tekstu. Są to kolejni: wyrównanie do lewego marginesu, wyśrodkowanie, wyrównanie do prawego marginesu, wyjustowanie. ­Numerowanie – tworzy formatowana listę z numerowanymi automatycznie, kolejno, pozycjami. Każdy akapit jest uznawany za kolejną pozycję. ­Wyliczanie – tworzy formatowana listę, oznaczoną wybranymi znakami. Każdy akapit jest uznawany za kolejną pozycję. ­          Zmniejsz wcięcie – Zwiększ wcięcie – zmiana wielkości wcięcia. Krawędzie – otwiera okno z zestawem ikon służących do obramowania wybranych obiektów. Najczęściej używane do tworzenia krawędzi tabel.

  24. Wyrównaniedo lewej Wyrównanie do środka Wyrównanie do prawej Wyjustowanie pogrubienie pochylenie podkreślenie

  25. Atrybuty czcionki

  26. Opisane wcześniej paski narzędzi z ich możliwościami są jedynie podstawowymi.Dodatkowo aplikacja ma wiele innych przydatnych funkcji i tak min. : oMożliwość tworzenia ogłoszeń, podań, faksów. oAdresowania kopert różnych formatów. oTworzenia etykiet adresowych. oTworzenia własnych wizytówek. oTworzenia korespondencji seryjnej oTworzenia i formatowania tabel. oTworzenia indeksów. oTworzenia tekstu w kolumnach. oNumerowania stron. oTworzenia inicjałów i paragrafów. oKorzystania z pola tekstowego. oTworzenia schematów blokowych. oTworzenia diagramów. oWstawiania tabel z Excela. oWstawiania wykresów z Excela. oWstawiania rysunków i zdjęć. oTworzenia szablonów. oWypunktowania i numerowania i ich dostosowywania. oTworzenia autokształtów - wstawianie i formatowanie. oObiekty WordArt. oDostosowywania własnych pasków narzędzi o...

  27. Informacje wyświetlane na pasku stanu w Microsoft Word str X (tu str 27) wyświetla numer strony, zgodny z numerem wprowadzonym w nagłówku lub stopcesek X (tu sek 1) wyświetla numer sekcjiX/Y (tu 25/125) wyświetla numer bieżącej strony / podaje ilość stron ogółempoz X,Y cm (tu poz 2,4 cm) podaje ile cm od lewego marginesu jest oddalony kursorwrs X (tu wrs 1) podaje, w którym wierszu jest kursor (na bieżącej stronie)kol X (tu kol 1) podaje, w której kolumnie jest kursor (na bieżącej stronie)REJ jeżeli jest aktywne - oznacza, że jest uruchomiona rejestracja jakiegoś makraZMN jeżeli jest aktywne - oznacza, że jest uruchomione rejestrowanie wprowadzanych zmianROZ jeżeli jest aktywne - oznacza, że jest uruchomione rozszerzenie zaznaczenia (użytkownik zaznacza tekst)ZAS jeżeli jest aktywne - oznacza, edytor pracuje w trybie zastępowania (podczas wpisywania tekstu, tekst wcześniej napisany jest mazany a na jego miejsce jest wstawiany tekst właśnie pisany), jeżeli nie, edytor pracuje w trybie wstawiania (tekst jest dopisywany, a tekst który został wcześniej napisany, jest przesuwany w prawo)Polski Określa język, w jakim jest wprowadzony właśnie tekst. Można ustawić, aby Word próbował automatycznie ustawić język za pomocą polecenia Narzędzia/Język/Ustaw język/Wykryj automatycznie język. Word wówczas ustawia taki język w zależności od ustawień klawiatury. Symbol książki - jeżeli na symbolu książki pojawia się symbol ü oznacz iż dokument jest poprawny ortograficznie- jeżeli na symbolu książki pojawia się symbol û oznacz iż dokument zawiera błędy ortograficzne, lub słownik nie zna wszystkich wyrazów użytych w dokumencie

  28. Zapamiętaj: • Nie wstawiaj spacji między znakami cudzysłowu, a tekstem ujętym w cudzysłów • Przed znakiem interpunkcyjnym: kropką, przecinkiem, średnikiem, dwukropkiem, wykrzyknikiem i znakiem zapytania nie wstawiaj spacji, umieszczaj ją natomiast zawsze po znaku interpunkcyjnym • Nie wstawiaj spacji po nawiasach otwierających: ( [ { ani przed nawiasami zamykającymi: ) ] } • Klawisza ENTER używaj tylko na zakończenie akapitu, nie naciskaj go natomiast na końcu linii tekstu. Jeśli wyraz wykracza poza prawy margines, to edytor sam przenosi go do następnej linii. Chcąc rozpocząć pisanie w nowej linii w tym samym akapicie, naciśnij kombinację klawiszy SHIFT+ENTER

  29. Zapamiętaj: • Na końcu wiersza nie zostawiaj spójników. W tym celu po spójniku zamiast zwykłej spacji wstaw spację nierozdzielającą (tzw. twardą), używając klawiszy SHIFT+CTRL+SPACJA. Tym sposobem unikniesz napisów nierozłącznych (np.2 zł) • Nadmiernaróżnorodność czcionek, ich rodzajów, stylów, kolorów i WIELKOŚCI sprawia wrażenie chaosu, zmniejszaczytelność dokumentu i odwracauwagęod jego treści.

  30. Zapamiętaj: Zaznaczasz obiekt, a następnie dokonujesz na nim operacji !!!

  31. Wcięcia W Wordzie formatowanie tekstu można uzyskać za pomocą ustawień akapitu (wcięć). Wcięcia możemy zmienić chwytając myszką i przesuwając strzałki (pięciokąty) zaznaczone na rysunku lub ustawić odpowiednie zmiany w opcjach. Niniejsze znaczniki akapitu znajdują się na linijce. Znacznik z lewej strony, skierowany : w dół służy do ustawiania wcięć pierwszego wiersza w akapicie. w górę służy do ustawiania wcięć wszystkich pozostałych wierszy w akapicie, poza pierwszym. Jeżeli wsuniemy ten wiersz uzyskujemy tekst tzw. wysunięty. Znacznik z prawej służy do wsunięcia tekstu z prawej strony, względem pozostałego tekstu

  32. TabulatoryMiejsce według którego umieszczany i wyrównywany jest tekst na stronie Tabulatory służą do formatowania tekstu. Uzyskuje się w ten sposób różne efekty formatowania tekstu. Domyślne co 1,25cm Na linijce poziomej, z lewej strony znajduje się przycisk do ustawiania tabulatorów. Gdy najedziemy myszą na ten przycisk pojawi się nazwa tabulatora

  33. Format / Tabulatory ....

  34. Wypunktowanie Format / Wypunktowanie i Numerowanie ....

  35. Numerowanie Uwaga Aby wypunktowana lub numerowana lista była tworzona automatycznie podczas pisania, należy wpisać 1. lub * (gwiazdka), nacisnąć SPACJĘ lub klawisz TAB, a następnie wpisać dowolny tekst. Po naciśnięciu klawisza ENTER w celu dodania kolejnego elementu listy, zostanie automatycznie wstawiony następny numer lub znak wypunktowania. Aby zakończyć listę, należy dwukrotnie nacisnąć klawisz ENTER. Można też zakończyć listę naciśnięciem klawisza BACKSPACE w celu usunięcia ostatniego znaku wypunktowania lub numerowania na liście.

  36. Konspekty numerowanie (Listy wielopoziomowe)

  37. Wypunktowane złożoneUtwórz następującą złożoną listę Jak to zrobić?1. Wpisujemy cyfrę 1, kropkę robimy odstęp i wpisujemy Biologia (bardzo ważne jest użycie spacji po kropce po cyfrze 1). 2. Po naciśnięciu Enter w następnej linii pojawia się nam cyfra 2. Wpisujemy drugą pozycję, następnie trzecią. 3. W czwartej linii naciskamy ¬ Backspace, aby zmazać cyfrę 4 . 4. Wpisujemy a) robimy odstęp, wpisujemy algebra i naciskamy Enter. Tworzy się nam kolejne wypunktowanie. Aby nieco je wsunąć należy wstawić kursor za a) i nacisnąć klawisz Tab. 5. Aby wprowadzić punkt 4. wystarczy zmazać pojawiający się znak i wpisać 4. i następnie spację. UWAGA! Bardzo ważne jest użycie spacji po kolejnych numerach. Bez jej użycia nie zadziała automatyczne wypunktowanie.

  38. Kolumny Format / Kolumny ....

  39. Kolumny dzielą stronę (tekst) na kilka części. Kolumny są standardowo używane we wszelakiego typu dziennikach (czasopismach).Po naciśnięciu przycisku Kolumny na pasku zadań należy zaznaczyć, ile ma być kolumn i zatwierdzić przyciskając lewy klawisz myszy. 1 Wzorce można wybrać przykładowy wzór kolumny. 2 Liczba kolumn można ustalić ilość kolumn. 3 Szerokość i odstęp można ustawić dokładne parametry kolumn. 4 Jednakowa szerokość kolumn, wówczas wszystkie kolumny będą równe, jeżeli nie, szerokość każdej kolumny będziemy mogli ustawiać osobno. Poza tym w tej sekcji można ustawić także odstępy między kolumnami.5 Rozdzielone linią, wówczas między kolumnami pojawią się pionowe linie

  40. Tabele Tabele w dokumencie Worda umieszczamy za pomocą:a) polecenia Tabela ®Wstaw tabelę...b) przycisku Wstaw tabelę na pasku narzędzi (klikamy na przycisk i z przyciśniętym lewym klawiszem rozciągamy wskazując ile ma być komórek)c) można narysować tabelę (Tabela ® Rysuj tabelę) choć to narzędzie jest lepsze do modyfikacji tabeli w celu uzyskania skomplikowanej tabeli

  41. Tabela składa się z ułożonych w wiersze i kolumny komórek, które można wypełniać, wstawiając w nie tekst i grafikę. Tabele są często używane do prezentowania informacji w zorganizowany sposób, lecz istnieje dla nich też cały szereg innych zastosowań. Za ich pomocą można wyrównywać liczby w kolumnach, a następnie liczby te sortować i prowadzić za ich pomocą obliczenia. Tabele umożliwiają także uzyskiwanie interesujących kompozycji strony przez rozmieszczanie w nich tekstu i grafiki

  42. Po stworzeniu tabeli nadszedł czas na jej sformatowanie. Formatowanie tabel jest bardzo szerokim zagadnieniem, które można wykonać na kilka różnych sposobów. Zostaną omówione tylko podstawowe, niezbędne elementy formatowania. Jeżeli tabela lub jej fragment ma być formatowana najpierw podobnie jak w przypadku zwykłego tekstu należy ją zaznaczyć (wziąć w bufor) a następnie można przystąpić do właściwego etapu. Wszystkie funkcje niezbędne do tego znajdują się w opcji Format. Elementy takie jak rozmiar, kolor, styl oraz rodzaj czcionki można zdefiniować poprzez /Funkcja/Czcionka lub przez odpowiednie ikony; Wyrównanie tekstu w komórkach tabeli uzyskuje się poprzez /Format/Akapit/; Rodzaj linii, jej grubość kolor oraz kolor wypełnienia zdefiniuje się wybierając /Format/Obramowanie i cieniowanie. W zakładce Krawędzie definiuje parametry linii: jej styl kolor oraz grubość. W zakładce Cieniowanie można zdefiniować kolor oraz ewentualnie deseń wypełnienia.

More Related