Poznanie

1. Poznanie Aktywne interpretowanie, modyfikowanie, rekonstruowanie informacji i doświadczeń w umyśle

2. JEAN PIAGET: Co jest istotą wiedzy? Jaka jest jej natura? Teza: • Wiedza o świecie nie jest przez jednostkę odkrywana, ale od samego początku jest konstruowana w wyniku eksploracji fizycznej (manipulacje na przedmiotach) lub umysłowej (myślenie).

3. Stadia rozwoju poznawczego • Stadium inteligencji sensomotorycznej (0-2l.) przewaga reakcji zmysłowych i ruchowych • Stadium myślenia przedoperacyjnego (2-7l) dominacja percepcji (egocentryczne, myślenie symboliczne, język, zabawa na niby) • Stadium operacji konkretnych (7-11l) konkretne problemy rozwiązywane logicznie • Stadium operacji formalnych (11 – 15 i więcej) rozumowanie logiczne przy rozwiązywaniu wszystkich problemów

4. SCHEMAT – podstawowa jednostka wiedzy, która: porządkuje nabyte doświadczenia, przygotowuje ramy rozumienia przyszłych doświadczeń • ASYMILACJA włączanie nowego elementu zewnętrznego do istniejącego już schematu pojęciowego lub zmysłowo-ruchowego, są to jedynie zmiany ilościowe rozbudowując dany schemat. • AKOMODACJA - zmiany jakościowe, modyfikujące i przebudowujące obecne schematy tak, aby uwzględniały odmienne właściwości nowych elementów, które mają być asymilowane.

5. Czynniki wywierające wpływ na rozwój poznawczy: • Dojrzewanie • Aktywne doświadczenie • Interakcje społeczne • Dążenie do równowagi

6. Jaka rola Piageta w edukacji? • zasada odpowiedniości – zbyt łatwe zadania - nuda • wywoływanie średniego poziomu przeżycia niewspółmierności • odwoływanie się do konkretnych doświadczeń • niezbędna aktywność ucznia (używanie pomocy poglądowych – pozorna aktywność) Środowisko uczące dostarcza materiału do badania i eksploracji. Dziecko samodzielnie poznaje świat.

7. Zarzut: • Tempo rozwoju zależą od doświadczeń kulturowych • Zalety: • Dzieci myślą w sposób jakościowo odmienny od dorosłych • Rozwój trwa od narodzin, przebiega według kolejnych stadiów.

8. LEW WYGOTSKI: w jaki sposób wyższe funkcje psychiczne wyrastają z doświadczeń dziecka? Uczenie się jest procesem społecznym, związanym z komunikacją i używaniem narzędzi kulturowych, jest rodzajem kulturowego oprzyrządowania umysłu, a zwłaszcza jego najistotniejszego elementu jakim jest mowa Wygotski, Myślenie i mowa Poziom: • Kulturowy • Interpersonalny • Indywidualny (dziecko jako aktywny współautor rozwoju)

9. ASPEKT KULTUROWY Narzędzia kulturowe – wypracowywane przez każde społeczeństwo i służące przekazywaniu tradycji: • Technologiczne: kalendarze, książki, komputery, samochody • Psychologiczne: Język, pojęcia, symbole Wartości: prędkość, skuteczność, siła

10. strefa najbliższego rozwoju SNR • definiuje te funkcje, które nie są jeszcze dojrzałe, ale są w trakcie procesu dojrzewania, które dojrzeją jutro, ale aktualnie znajdują się w stanie zarodkowym. Funkcje te można określić raczej mianem „pączków” bądź „kwiatów” rozwoju niż „owoców” rozwoju. • Aktualny poziom rozwoju charakteryzuje rozwój umysłowy retrospektywnie, SNR charakteryzuje ten rozwój prospektywnie (Wygotsky

11. Prawo rozwoju kulturowego w kulturowym rozwoju dziecka każda funkcja pojawia się na scenie dwukrotnie, to znaczy, na dwóch planach. Najpierw pojawia się na planie społecznym, a następnie na planie psychologicznym. Najpierw wśród ludzi jako kategoria interpsychiczna, a następnie wewnątrz dziecka jako kategoria intrapsychiczna.

12. każda wyższa funkcja psychiczna, zanim stanie się wewnętrzną funkcją psychiczną, wcześniej była społeczną relacją między dwojgiem ludzi. […] Wszystkie funkcje psychiczne są zinternalizowanymi relacjami społecznymi (Wygotski 1983, s. 145-146).