Powstanie styczniowe we wschodniej Wielkopolsce

1. Powstanie styczniowe we wschodniej Wielkopolsce Publiczne Gimnazjum im. Polskich Olimpijczyków w Kazimierzu Biskupim Marta Żak Anna Walisiak Dawid Dobrychłop

2. Okrągła – już 150 rocznica – wybuchu powstania styczniowego to doskonały moment na przypomnienie tego czym jest Niepodległość, Patriotyzm, Wolność dla naszego narodu. To chwila zadumy i zastanowienia się nad tym jaka jest cena Suwerenności Narodowej. Przed 150 laty powiat koniński leżał na pograniczu dwóch zaborów państw Rosji i Prus – imperialnych potęg, ciemiężących naród polski od 1772 r. Narastające w Kongresówce nastroje niepodległościowe uważnie obserwowano w zaborze pruskim. Mieszkający tu ziemianie zdawali sobie sprawę z tego, iż wybuch powstania to tylko kwestia czasu. Byli też przekonani, że w tak trudnej sytuacji nie mogą pozostawić rodaków bez jakiegokolwiek wsparcia i militarnej pomocy, że szansa na zwycięstwo z carską Rosją to utopia.

3. Przylegający do granicy rosyjsko-pruskiej powiat koninski stał się widownią działań zbrojnych. Stosunkowo łatwa do pokonania granica zachęcała do udziału w powstaniu. Walki zbrojne miały charakter wojny partyzanckiej, dochodziło do licznych starć tzw. partii z armią rosyjską.

4. Kazimierz Biskupi i okolice • Po kilkugodzinnej potyczce Mielęcki wyszedł z okrążenia i znalazł się pod Dobrosołowem, gdzie zajął chaty włościan. Rosjanie jednak szybko umocnili się w zabudowaniach folwarcznych. Idący na pomoc Garczyński zajął pozycję po drugiej stronie jeziorka w Mieczownicy, które oddzielało wieś od folwarków w Dobrosołowie. • Pierwsze oznaki działań zbrojnych na Ziemi Konińskiej dostrzegamy w marcu 1863 r., kiedy tu pojawił się oddział Mielęckiego. Oddział liczący 180 strzelców, 80 kosynierów oraz 40 ułanów rozlokował się w opuszczonym klasztorze w Bieniszewie. Tu został zaatakowany przez Rosjan.

5. 16 marca 1863 r. Mielęcki wraz ze swoim oddziałem znalazł się pod Goliną, gdzie został zaatakowany przez siły rosyjskie i zmuszony do odwrotu w kierunku Lądku. Partia Mielęckiego wciąż operowała na pograniczu i unikała rozbicia. 21 marca 1863 r. pod Kleczewem, po krótkiej strzelaninie powstańcy wycofali się do lasu, gdzie znaleźli schronienie.Trasa pochodu jego oddziału wiodła z Lądu poprzez Kowalewo, Cienin aż do Przyjmy, gdzie rozdzielił się na dwie grupy. Do ponownego połączenia doszło pomiędzy Kleczewem a Powidzem. Dnia 13 lipca 1863 r. Taczanowski stoczył potyczkę pod Kleczewem i Olszakiem skąd siły powstańcze przesunęły się w kierunku Ślesina dokąd nadciągała rosyjska kolumna . Do walki doszło po południu 22 marca 1863 r. pod Ślesinem. Wyczerpany walką i ciągłym marszem oddział uległ rozbiciu. Ciężko rannego Mielęckiego przewieziono do majątku w Górach (k. Ślesina), skąd Julian Wieniawski przewiózł go do Wielkiego Księstwa Poznańskiego, gdzie zmarł po paru miesiącach. .

6. Oddziały powstańcze nieuzbrojone , słabo wyszkolone liczące w szczytowych momentach 30tyś. stały na z góry straconej pozycji w porównaniu z 300 tyś armią rosyjską

7. Bitwa pod Ignacewem 8 maja 1863 r. Jedna z największych bitew na terenie Królestwa stoczono w kolonii Ignacewo. Bitwa przebiegała pomyślnie dla powstańców, co było m.in. zasługą przygotowania umocnień obronnych, usypiania szerokiego wału, rozlokowania strzelców w okolicznych chatach itp. O dalszych losach bitwy przesądziło dotarcie na plac boju kolumny generała Brunnera, przybyłej ze wschodu, od strony Sompolna. Siły rosyjskie się podwoiły. Głównodowodzący Taczanowski z atakiem reumatyzmu opuścił pole bitwy. Jan H. Działyński wyprowadził z okrążenia około 400 osobową grupę powstańców. Inna grupa pod majorem Strzeleckim okrążona i broniąca się do ostatka została doszczętnie rozbita.

8. „Krwi przelanej cześć”. Rzecz o roku 1863 Bitwa pod Ignacewem- J.Kossak

9. Andrzej Myszkiewicz Andrzej Myszkiewicz-ur. ok. 1830r.-to uczestnik Powstania Styczniowego. Do powstania przybył z Kurlandii. Człowiek ten walczył w partii pułkownika Kazimierza Mięlęckiego. W bitwie pod Olszakiem został ranny. Ukrywał się we dworze w Gosławicach. Wytropiony przez Rosjan dostał się do niewoli , z której udało mu się zbiec. Po pewnym czasie powrócił do Kazimierza Biskupiego, gdzie ożenił się z Józefą Gułkowską (Michalak). Umarł w 1926r. Pochowany został na cmentarzu w Kazimierzu Biskupim.

10. Źródła Google Grafika. J.Gulczyński, Bitwa pod Ignacewem „Kronika Wielkopolska” J.Gulczyński, Bitwa pod Olszowym… (w) Ziemia Konińska w czasie powstania styczniowego Wikipedia. www.powiat.konin.pl Rocznik oficerski 1923. Oficerowie-weterani powstania styczniowego