Major Władysław Raginis

1. Major Władysław Raginis

2. Wstęp • Władysław Raginis (ur. 27 czerwca1908 w Dźwińsku, zm. 10 września 1939 w Wiźnie) – polski dowódca wojskowy, kapitan Korpusu Ochrony Pogranicza, heroiczny dowódca obrony Wizny. 8 września 2012 został pośmiertnie awansowany do stopnia Majora przez Ministra Obrony Narodowej Tomasza Siemoniaka. Pogrzeb Majora Władysława Raginisa w Wiżnie (google.pl)

3. Biografia • Uczył się w gimnazjum w Wilnie. • W 1927r wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej. Po jej ukończeniu kontynuował edukację wojskową w Oficerskiej Szkole Piechoty, którą ukończył w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 15 sierpnia 1930 . Szkoła Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej Grupa podchorążych - 30 stycznia 1918 r., Ostrów Komorowo. Na odwrocie podpisy (album rodzinny).

4. Następnie pełnił służbę w 76 Lidzkim Pułku Piechoty w Grodnie jako dowódca plutonu. W połowie lat 30-tych pełnił również funkcję instruktora- wykładowcy w Szkole Podchorążych Piechoty, której był absolwentem. 76 Lidzki Pułk piechoty Odznaka 76 Lidzkiego Pułku Piechoty

5. W 1939 jako wyróżnienie otrzymał przydział do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 3 kompanii batalionu ciężkich karabinów maszynowych Pułku KOP "Sarny" pod komendą ppłk. Nikodema Sulika. Ciężki karabin maszynowy

6. 27 sierpnia 1939 obsadził wraz ze swoją kompanią schrony bojowe twierdzy Osowiec. 2 września 1939 mjr Jakub Fober, opuszczając ze swym batalionem "Wiznę", przekazał kpt. Raginisowi dowództwo nad całością obrony odcinka "Wizna", tj. pasa o szerokości 9 km, który był fragmentem linii obronnej Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew” gen. Czesława Młot-Fijałkowskiego na rzekach Narwi i Biebrzy, osłaniającej prawe skrzydło polskiego ugrupowania. Twierdza Osowiec

7. Obrona Wizny „Wizna” zamykała ważną arterię komunikacyjną, szosę Łomża–Białystok i drogę Zambrów–Osowiec. Dowodząc 720 żołnierzami (w tym 20 oficerów), bronił powierzonego sobie odcinka przed nacierającym XIX Korpusem Armijnym pod komendą gen. Heinza Guderiana, liczącym 42 200 żołnierzy, w tym 1200 oficerów. Podczas obrony Wizny, zwanej również polskimi Termopilami, kpt. Władysław Raginis oraz jego zastępca, por. Stanisław Brykalski, złożyli przysięgę, że żywi nie oddadzą bronionych pozycji. Plan obrony Wizny

8. W polskiej historiografii istnieje niepotwierdzony przekaz, iż po trzech dniach niemieckiego natarcia gen. Heinz Guderian zagroził, że jeśli polscy żołnierze się nie poddadzą, rozstrzela jeńców wojennych. Pomimo groźby, obrona ostatniego punktu oporu – bunkra dowodzenia na Górze Strękowej – trwała nadal, aż do wyczerpania się zapasów amunicji. Bunkier dowodzenia na Górze Strękowej Heinz Guderian (w środku)

9. Raginis, około godziny 12 w południe 10 września, rozkazał swoim żołnierzom złożyć broń i oddać się do niewoli. Następnie, ciężko ranny, dopełnił słów złożonej przysięgi – pozostał na stanowisku dowodzenia i popełnił samobójstwo, rozrywając się granatem. Bunkier na Górze Strękowej granat

10. 21 sierpnia 2012 r. Minister Obrony Narodowej Tomasz Siemoniak podpisał decyzję o pośmiertnym mianowaniu Władysława Raginisa na stopień majora. Oficjalne ogłoszenie i przekazanie aktów mianowania odbyło się 8 września 2012 r., podczas uroczystości upamiętniających Bitwę pod Wizną, na których odbyła się Msza Polowa oraz Apel Poległych. Minister Obrony Narodowej Tomasz Siemoniak

11. Władysław Raginis (June 27, 1908 – September 10, 1939) was a Polish military commander during the Polish Defensive War of 1939. He commanded a small force holding the Polish fortified defense positions against a vastly larger invasion during the Battle of Wizna. Because the positions were held at great cost for three days before being annihilated with few survivors, Wizna is referred to as the Polish Thermopylae and major Raginis as a modern Leonidas. The funeral of major Władysław Raginis

12. Raginis was born in Dźwińsk (Daugavpils), Russia (Latvia). He came from a landowning family with patriotic traditions. Soon after graduating from a gymnasium in 1927, he joined the Infantry NCO School in Komorowo near Ostrów Mazowiecki .Raginis was a mediocre student, did not receive praise and did not receive censures, but he completed his studies in 1928. The Infantry NCO School in Komorowo near Ostrów Mazowiecka

13. Then he completed a short practice of the military and the same year he enrolled at the Infantry Officers School in Ostrów Mazowiecki. One of his schoolmates recalled "He had an borderland accent, and was quiet and shy. Slim, small, blond hair .... " After graduating on July 15, 1930, he was assigned to the 76th Infantry Regiment stationed in Grodno, where he was a platoon commander and instructor-lecturer at the School Cadet Corps. The 76th Infantry Regiment

14. In 1939, as a distinction, he was advanced to lieutenant and then to captain and assigned to the elite Border Defence Corps (KOP) as the commander of the 3rd company, heavy machine gun battalion, of the Border Defence Corps Regiment "Sarny" under the command of Lt-Colonel Nikodem Sulik. The uniform of the Border Defence Corps Regiment’s soldier

15. The late summer of 1939, the "Sarny" Regiment sent bulk of its forces to Upper Silesia. Some units, including Raginis, went to Osowiec Fortress, near the border with East Prussia. Polish bunker near Łagiewniki, Bytom

16. In anticipation of the outbreak of the Second World War, on September 2, 1939, Major Jakub Fober gave Raginis command of all the Wizna Fortified Area, a section of 9 kilometres (5.6 mi) between the River Narew and the Biebrza, which was part of defensive line of Independent Operational Group "Narew" that was sheltering the right wing of Polish forces. "Wizna" secured a major artery of communication, the Łomża – Białystok road and the Zambrów – Osowiec railway. The Narew

17. The battle of Wizna • On September 7 Raginis' forces (approximately 720 men, out of which roughly 650 were killed) were attacked by more than 42,000 German soldiers.To keep the morale of his men high, Raginis pledged that he would not leave his post alive. • The defense of Wizna against overwhelming odds lasted for three days.On September 10, 1939, the bunker commanded by Raginis was the last remaining pocket of resistance.Although heavily wounded, Raginis was still commanding his troops. Monument to Władysław Raginis near Góra Strękowa

18. At noon on the third day, the German commander, Heinz Guderian, threatened that all Polish captives would be shot if the defense of the bunker did not cease.Turning to the rest in the shelter he thanked them for the fact that they were soldiers and did their duty, then he ordered them to surrender themselves and leave the shelter - he would keep his word and not surrende. Heinz Guderian

19. Seweryn Biegański, who was the last to leave the shelter, describes the moment; "The captain looked at me warmly and softly urged me to leave. When I was at the exit, I was hit on my back with strong gust and I heard an explosion." Raginis then decided to end the resistance and committed suicide by throwing himself on a grenade.In his diaries, Guderian noted that 900 German soldiers were killed in action, although that number is probably a low estimate. It is certain, however, that the Wehrmacht lost at least 10 tanks and several other AFVs in the struggle. grenade

20. The defense of Wizna, despite the clear imbalance of forces, of which the defenders were aware, was significant. It had pinned down the German forces for two days, allowing the remnants of Polish troops in western Poland to defend the capital, Warsaw. It helped gain time for many Polish units and the government leadership to conduct an orderly withdrawal to the Romanian bridgehead (Polish: Przedmoście rumuńskie). Voluntary firemen are watching the air fight over Warsaw. Warsaw in the fire, bombed by Luftwaffe on 24 September 1939

21. The Germans agreed to allow burial of the corpses of Raginis and Lieutenant Stanisław Brykalski by Kazimierz Puchowicz, a friend of Raginis, next to the bunker where a tree was planted as an impromptu memorial. When the Red Army entered Wizna, the Russians ordered that the bodies were dug up and moved next to the Łomża - Białystok road, where today stands an obelisk. His symbolic grave is located next to the ruins of the bunker in which Raginis died. The inscription on the tablet says: ”Passerby, tell the Fatherland that we fought to the end, fulfilling our duty.” Red guards of Vulkan factory The uniform of Red Army soldier

22. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!Thanks for your attention ! • Hubert Syperek kl VI a, a group leader. Źródła: - www.wikipedia.pl - www.google.pl