1 / 29

PROP 2 ( 8 wykład ) Projektowanie Procesów i Oprzyrządowania Technologicznego Obróbka wałków

PROP 2 ( 8 wykład ) Projektowanie Procesów i Oprzyrządowania Technologicznego Obróbka wałków. dr inż. Jan Berkan pok. ST 319 www.cim.pw.edu.pl/jberkan. Technologia wałów. Charakterystyka klasy części: części o przewadze powierzchni osiowosymetrycznych zewnętrznych.

astin
Download Presentation

PROP 2 ( 8 wykład ) Projektowanie Procesów i Oprzyrządowania Technologicznego Obróbka wałków

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. PROP 2 ( 8 wykład )Projektowanie Procesów i OprzyrządowaniaTechnologicznego Obróbka wałków dr inż. Jan Berkan pok. ST 319 www.cim.pw.edu.pl/jberkan

  2. Technologiawałów Charakterystyka klasy części: części o przewadze powierzchni osiowosymetrycznych zewnętrznych • Podział ze względu na układ procesu technologicznego: • wały gładkie o jednej średnicy • wały stopniowane • wały z otworem centralnym ( z dokładnymi średnicami) • drobne części klasy wały

  3. Warunki techniczne : • dokładność średnic IT6-IT12 (największa – średnice pod łożyska, koła zębate, sprzęgła) • dokładność wymiarów długościowych 0.05-0.2 • chropowatość Ra - 0.16-20 (szyjki łożyskowe 0.16- 1.25, pow. czołowe stopni 5-10) • dokładność położenia – bicie promieniowe średnic pod łożyska 0.01-0.03, bicie powierzchni czołowych ok.. 0.01 • krzywizna osi wału 0.03-0.05

  4. Półfabrykaty: Wały gładkie: • do Ø150 z pręta, (przy małych średnicach i znacznych długościach pokrywających się z wymiarami normalnymi – pręty kalibrowane na zimno, łuszczone lub szlifowane) • ponad Ø150 półfabrykaty kute lub prasowane Wały stopniowane: • wybór półfabrykatu w oparciu o kalkulację (łączy koszt półfabrykatu i obróbki) • Obróbka cieplna przed procesem technologicznym: • stal do 0.5% węgla – normalizowanie • stal ponad 0.5% węgla – wyżarzanie zmiękczające • odlewy żeliwne – wyżarzanie odprężające

  5. obr. pow. kształtowych: zębów, wielowypustów, roztaczanie otworów osiowych Ramowy proces technologiczny obcinanie, obróbka czół, wykonanie nakiełków toczenie zgrub ne, wiercenie głębokiego otworu poprawianie nakiełków, jeśli uległy rozbiciu hartowanie toczenie kształtujące, szlifowanie „szyjek” otwory o małej średnicy, gwinty, rowki wpustowe poprawianie nakiełków po obróbce cieplnej szlifowanie zgrubne i wykańcz. pow. zewn. i wewn. Szlifowanie powierzchni wielowypustów, gwintów KT ostateczna

  6. Wykonanie nakiełków A B R • Nakiełki są znormalizowane – PN-83/M-02499 • Wymagania: • pewność oparcia (wymiary nakiełka są funkcją: masy PO, siły skrawania, siły odśrodkowej, siły docisku konika, wpływu temperatury) • współosiowość (błąd współosiowości powoduje nierównomierne wyrabianie się boków nakiełka i błędy współosiowości stopni wałka) • możliwie symetryczne rozmieszczenie naddatku na obwodzie • zachowanie stałych odległości l1 i l2 w serii przedmiotów (jeśli nie stosowany kieł samonastawny)

  7. Wykonanie nakiełków A B R A – nakiełki zwykłe B – nakiełki chronione (gdy istnieje mozliwość uszkodzenia powierzchni czołowych lub gdy pow, te będą obrabiane) C – nakiełki łukowe (przy materiałach trudnoobrabialnych – większa wytrzymałość nawiertaka)

  8. Wykonanie nakiełków • Obrabiarki: • tokarki, wiertarki (produkcja jednostkowa, małoseryjna) • frezarko-nakiełczarki, nakiełczarki, nakiełczarko-obtaczarki (produkcja seryjna i masowa) • szlifierki do nakiełków (poprawianie nakiełków po OC (produkcja seryjna i masowa)

  9. Toczenie wałów Tokarka pociągowa

  10. Toczenie wałów tokarka – podtrzymki dla długich walów podtrzymka

  11. Toczenie wałów tokarka uniwersalna - stożki

  12. Toczenie wałów tokarka uniwersalna - stożki

  13. Toczenie wałów • tokarka produkcyjna: • uproszczona wersja tokarki uniwersalnej (bez śruby pociągowej) • twardy zderzak na prowadnicach łoża i saniach poprzecznych, lub na wielokątnych wałkach ułożyskowanych w przedniej ścianie łoża • na ogół bez suportu górnego • możliwość mocowania imaka tylnego i suportu do kopiowania • docisk pneumatyczny konika

  14. tokarka kłowo-uchwytowa CNC

  15. tokarka kłowo-uchwytowa CNC

  16. Tokarka kłowo-uchwytowa CNC

  17. tokarka kopiarka

  18. Tokarka wielonożowa • dwa suporty (przedni i tylny) • duża liczba noży (do 20) • toczenie stożków i złożonych profili przy pomocy wzorników (utrudnione) • uproszczona kinematyka (koła wymienne w napędzie ruchu głównego, jeden kierunek obrotów wrzeciona, napęd posuwów zwykle hydrauliczny) • pracuje w cyklu automatycznym

  19. Automaty tokarskie obróbka z pręta

  20. Toczenie wałów – stosowanie tokarek

  21. Wiercenie głębokich otworów • Przesłanki konstruowania specjalnych narzędzi: • zbaczanie wiertła z osi otworu • mała wytrzymałość zwykłego wiertła • gorsze odprowadzanie wiórów • gorsze odprowadzanie ciepła • Zbaczanie wiertła z osi otworu: • nie równoważenie się sił promieniowych (niesymetryczne zaostrzenie wiertła, niejednakowe zużycie ostrzy) • niska sztywność (wyginanie się wiertła) • przy nieruchomym PO – skrzywienie osi otworu • przy obracającym się PO wyginanie wiertła wpływa głównie na dokładność kształtu (rozbicie)

  22. Wiercenie głębokich otworów Wiercenie głębokich otworów z reguły na obrabiarkach z obracającym się przedmiotem – wiertarkach specjalizowanych lub adaptowanych tokarkach (napęd mechaniczny konika, chłodzenie) Narzędzia specjalne przystosowane do gorszych warunków pracy. Na konstrukcję wpływają też wyższe wymagania co do dokładności i chropowatości. Z reguły promieniowe siły skrawania nie równoważą się – w początkowej fazie obróbki potrzebne prowadzenie – tulejka lub wstępnie wywiercony otwór o długości Ø wiertła.

  23. Obróbka wielowypustów Wielowypusty prostokątne (znormalizowane) – trzy sposoby centrowania: na średnicy zewnętrznej, na powierzchniach bocznych, na średnicy wewnętrznej (najbardziej rozpowszechnione) inne – ewolwentowe, trójkątne, trapezowe

  24. Obróbkawielowypustów

  25. Obróbka gwintów

  26. Narzędzia do obróbki gwintów Narzynka

  27. Obróbka gwintów Głowica nożowa Nóż słupkowy do głowicy

  28. Toczenie gwintów Noże z wymiennymi płytkami

  29. Narzędzia do obróbki gwintów Frezy do obróbki gwintów

More Related