E N D
Tanie Morris jest formą angielskiego tańca ludowego, któremu zazwyczaj towarzyszy muzyka. Bazuje on na rytmicznym stepowaniu i wykonywaniu ułożonych wcześniej figur przez grupę tancerzy. Tancerze mogą dzierżyć takie rzeczy jak patyki, miecze, chusty i dzwonki. W niewielu tańcach dla jednego lub dwóch ludzi kroki są wykonywane blisko siebie oraz nad parą glinianych rurek położonych na podłożu. • Można polemizować, czy zapiski angielskie z 1448 roku wspominają już o tańcu Morris. Nie ma żadnej wzmianki o tym tańcu wcześniej, niż w końcu XV wieku mimo, iż wczesne zapiski takie jak biskupie "Visitation Articles” wspominają o tańcu z mieczem oraz o innych tanecznych zajęciach takich jak gry „mumming”. Co więcej, najwcześniejsze zapiski niezmiennie wspominają o „Morys” w dworskim otoczeniu, a o mężczyznach jak i kobietach wspomina się jako tańczących. Później zaczęto go wspominać jako coś wykonywanego w parafiach. Na pewno nie istnieje dowód, iż taniec ten jest rytuałem istniejącym przez Chrześcijaństwem, jak to się często twierdzi.
Termin pochodzi od tańca „na torfowisku”, wtedy znanego jako taniec Morisk lub Moreysdaunce, lub morissedaunce w XV wieku. Pisownia Morris-dance pojawia się w XVII wieku. Podobne terminy w innych jezykach to niemiecki Moriskentanz (także z XV wieku), francuski morisques, chorwackimoreška, imoresco, morescalubmoriscawe Włoszech i Hiszpani. Inna teoria głosi, iż taniec ten pochodzi od romańskiego "morişca", które oznacza „mały wiatrak”. • W 1492 Ferdynandowi Aragońskiemu i Isabelli Kastyliańskiej udało się usunąć Maurów z Hiszpanii i zjednoczyć kraj. W celu uczczenia tego wydarzeniu stworzono widowisko pt. Moresca. Nazwy i pochodzenie
Dziś istnieje 6 dominujących styli tańca Morris, a różne tańce i tradycje w obrębie każdego stylu nazywa się po regionie gdzie powstały. • Morris Cotswold: rodzaj tańca z terenów Gloucestershire iOxfordshire;jest to mylna nazwa, ponieważ Cotswoldowie pojawiają się na tych terenach tylko częściowo. Normalnie tańczony jest w chustach, w ręce trzyma się kij aby akompaniować ruchom rąk. • Północno-zachodni Morris – bardziej militarna odmiana, zazwyczaj tańczona na pochodach. • Border morris z granicy angielsko-walijskiej: prostszy, luźniejszy, bardziej żywy styl, tańczony zwykle z poczernionymi twarzami (a czasem z pokolorowanymi). • Taniec z długimi mieczami z Yorkshire i południowego Durham. • Rapper lub taniec z krótkimi mieczami z Northumberland. • Molly Dancing z angielskich Midlandów i wschodniej Anglii. Style
Muzyke grano na trąbie, bębenku czy skrzypcach. Są one używane do dziś, ale najpopularniejszym instrumentem jest melodeon. Akordeony i harmonie są równie popularne, używa się także innych instrumentów. Często także perkusyjnych. • Cotswold oraz tańce z mieczami są zazwyczaj tańczone przez jednego człowieka, ale Northwest i Border tańczone są przez zespół, którym wtóruje bęben. Muzyka
Przed Angielską Wojną Domową chłopstwo brało udział w tańcach Morris, szczególnie w Whitsun. W 1600 roku aktor szekspiriański William Kemp przetańczył Morrisa od Londynu do Norwich, które to wydarzenie upamiętnia jego kronika NineDaies Wonder (1600). Rząd Purytański pod dowództwem Olivera Cromwella stłumił tego typu festiwale. Kiedy korona została odzyskana przez Karola II, wiosenne festiwale wróciły do łask. WhitsunAles zaczęto obchodzić w dniu Whitsun jako, że data ta zbiegała się z urodzinami króla. Historia Anglii