Introduction to Quantitative Genetics

1. Introduction toQuantitative Genetics

2. Qunatitative genetics VsMendelian genetics Mendelian Genetics • พันธุศาสตร์เมนเดล • ว่าด้วยการการแสดงออกยีน 1-2 ตำแหน่ง บนโครโมโซมต่างแท่งกัน • ใช้หลักการตรวจสอบสัดส่วนของแต่ละจีโนไทป์ในประชากร Quantitative Genetics • พันธุศาสตร์เชิงปริมาณ • ว่าด้วยการแสดงออกของยีนหลายตำแหน่ง (polygenes) ทุกโครโมโซมทั่วจีโนม(genome) • ใช้หลักการทางสถิติของการหาค่าเฉลี่ย ความผันแปรในรูปความแปรปรวน (variance)

3. เมื่อลักษณะถูกควบคุมด้วยยีนหลายคู่เมื่อลักษณะถูกควบคุมด้วยยีนหลายคู่ • การแจกแจงจะมีลักษณะต่อเนื่องและใกล้เคียงการแจกแจงแบบปกติมากขึ้น

4. ความสำคัญของลักษณะเชิงปริมาณความสำคัญของลักษณะเชิงปริมาณ • ส่วนใหญ่เป็นลักษะเศรษฐกิจ เช่น ความยาวฝัก, ปริมาณผลผลิต, การเจริญเติบโต, ADG, FCR, การกินได้, ปริมาณน้ำนม, การทนโรค, ฯลฯ • เป็นลักษณะที่นิยมใช้ในการคัดเลือก (selection, breeding program) • สภาพแวดล้อมมักมีผลกระทบ ต่อประสิทธิภาพการคัดเลือก

5. BASIC GENETIC MODEL P = G + E P = Phenotype = ลักษณะปรากฏที่เห็น ชั่ง ตวง วัด ได้ เป็นข้อมูลตัวเลขต่อเนื่อง G = Genotype = อิทธิพลทางพันธุกรรม E = Environment = อิทธิพลทางสิ่งแวดล้อม = อุณหภูมิ/ความชื้น / สภาพภูมิศาสตร์ / อาหาร / การจัดการ

6. Variation จาก P = G + E เมื่ออธิบายในรูปความผันแปรที่เกิดขึ้น จะได้ว่า VP = VG + VE+ 2COV(G,E) กำหนดให้ COV(G,E) = 0, ดังนั้น VP = VG + VE

7. Heritability • ค่าอัตราพันธุกรรมเป็นค่าที่ใช้อธิบายความผันแปรของพันธุกรรมต่อความผันแปรเนื่องจากลักษณะปรากฏ • จาก VP = VG + VE ดังนั้น

8. Heritability (ต่อ) • ค่าอัตราพันธุกรรมมีค่าบวกเสมอ • ค่าอัตราพันธุกรรมมีค่าอยู่ในช่วง 0 -1 • จากสูตร จะเห็นว่า • ถ้าค่าอัตราพันธุกรรมสูง แสดงว่าลักษณะนั้นขึ้นกับความแปรปรวนของพันธุกรรม • ถ้าค่าอัตราพันธุกรรมต่ำ แสดงว่าลักษณะนั้นขึ้นกับความแปรปรวนของสภาพแวดล้อม

9. Broad sense VS Narrow sense • เราสามารถแบ่ง VG ได้เป็น VA + VD + VI • VA เป็นความผันแปรเนื่องจากพันธุกรรมแบบบวกสะสม (additive gene) • VD เป็นความผันแปรเนื่องจากพันธุกรรมเนื่องจากการข่มกันของยีน (dominance) • VI เป็นความผันแปรเนื่องจากพันธุกรรมเนื่องจากการอิทธิพลร่วมของยีนต่างตำแหน่ง (epistatis)