110 likes | 320 Views
AS VANGARDAS . “Nós tencionamos tan só facer unha protesta forte, densa e implacable contra os vellos…” Manuel Antonio. FINALIDADE. Renovación da poesía galega, procurando darlle un aire novo a través da incorporación das vangardas europeas á poesía galega.
E N D
AS VANGARDAS “Nós tencionamos tan só facer unha protesta forte, densa e implacable contra os vellos…” Manuel Antonio.
FINALIDADE Renovación da poesía galega, procurando darlle un aire novo a través da incorporación das vangardas europeas á poesía galega.
CARACTERÍSTICAS XERAIS DAS VANGARDAS GALEGAS. • RUPTURA CONSCIENTE COA POESÍA ANTERIOR (PAISAXISTA E CÍVICO-SOCIAL) • PROVOCACIÓN LITERARIA. • FUXIDA DA REALIDADE E DA SÚA IMITACIÓN • DEFENSA DO CONCEPTO DE “ARTE POLA ARTE” (a estética é máis importante que o compromiso)
MODOS DE DIFUSIÓN. • Fíxose sobre todo a través de REVISTAS: Ronsel (Lugo), Cristal (Pontevedra), Alfar (Coruña),etc. • Tamén utilizaron MANIFESTOS: por exemplo MÁIS ALÁ (de Manuel Antonio e Álvaro Cebreiro)
VANGARDA PLENA: O CREACIONISMO DE Manuel Antonio VANGARDAS MODERADAS: HILOZOÍSMO de Luís Amado Carballo NEOTROBADORISMO de Fermín Bouza Brey e Álvaro Cunqueiro. AS VANGARDAS GALEGAS.
O CREACIONISMO. • O seu iniciador foi o poeta chileno Vicente Huidobro. • Baséase na creación dunha nova realidade por medio da xustaposición de imaxes innovadoras. • Principal cultivador galego: MANUEL ANTONIO.
Manuel Antonio. • Nado en Rianxo (como Castelao e Rafael Dieste) • Mariñeiro de profesión. • Coñece as vangardas a través do seu amigo Vicente Risco. • Poeta e teórico das vangardas galegas: De Catro a catro,manifesto MÁIS ALÁ, Con anacos do meu interior, Foulas.
MANUEL ANTONIO • O mar é un elemento recorrente na súa poesía • Temas-conceptos habituais: o mar de día ou de noite, a súa tranquilidade, monotonía, soidade, estrelas, soles, ronseis, lúas, ceos, faros, ventos, horizontes, ondas, gaivotas…
MANUEL ANTONIO • Características da súa poesía : • Actitude antirromántica. • Desmitificación de elementos tópicos. • Renovación da linguaxe (neoloxismos, linguaxe técnica, préstamos, cultismos, hiperenxebrismos,… • Predominio do verso libre.