Nagle w głębi lasu

1. Nagle w głębi lasu • Amos Oz

2. פתאום בעומק היער • Książka autorstwa: Amosa Oza • Przekład: Leszek Kwiatkowski • Projekt okładki i ilustracji: Lucyna Talejko • Opracowanie graficzne: Krzysztof Kwiatkowski • Redaktor: Błażej Kemnitz • Wydawnictwo: Rebis

3. O Autorze Amos Oz - izraelski pisarz, eseista i publicysta piszący w języku hebrajskim. Współzałożyciel organizacji Szalom Achszaw (Pokój Teraz). Znany jest jako jeden z najciekawszych pisarzy współczesnego Izraela.

4. TYP KSIĄŻKI Nie można jednoznacznie określić, do jakiego typu książek można ją zaliczyć. Jest napisana w formie bajki, ale można ją określić jako książkę filozoficzną.

5. Akcja Akcja książki rozgrywa się w małej wiosce odciętej od świata. Jej mieszkańcy żyją w strachu przed nocą i niedaleko znajdującym się lasem. Wiele lat temu właśnie nocą zniknęły z wioski wszystkie zwierzęta.

6. Dzieci Dla dzieci to temat tabu. Rodzice nie chcą z nimi o tym rozmawiać. Wiadomo tylko tyle, że za znikniecie zwierząt odpowiada demon Nehi mieszkający w lesie.

7. BOHATEROWIE Głównymi bohaterami są Maja i Mati, dwoje przyjaciół, którzy wyprawiają się do lasu, by odkryć prawdę o demonie i zaginionych zwierzętach.

8. PROBLEMATYKA KSIĄŻKI Książka opowiada o nietolerancji, która występuje wszędzie, na całym świecie. Każdy, kto różni się od otoczenia poglądami, religią, kolorem skóry, wzbudza agresję, jest wyśmiewany i atakowany.

9. Aby przybliżyć atmosferę książki, przytoczę kilka fragmentów. „(…)można właściwie powiedzieć, że wszyscy bez wyjątku płyniemy w jednej łódce: nie tylko wszystkie dzieci, nie tylko cała wioska, nie tylko wszyscy ludzie, ale w ogóle wszystkie żywe istoty. Wszyscy. -Wychodzi na to, że ten, kto drwi z innych pasażerów albo im dokucza - rzekł Mati – w gruncie rzeczy jest głupcem, który krzywdzi wszystkich współpasażerów. A przecież innej łódki nikt nie ma(…)” „(…)szyderstwo chroni szydzącego przed groźbą osamotnienia? Jako że ci, którzy drwią, zawsze są w grupie, a ten, z kogo inni się natrząsają, zawsze zostaje sam? A dorośli? Może tylko dlatego, że zawsze usiłowali zagłuszyć pewien głos szepczący w ich wnętrzu? Albo wstydzili się jakiejś winy?(…)”

10. KONIEC W mojej ocenie jest to książka zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Amos Oz przedstawia w niej swoją wizję, jaka kara może nas za takie zachowanie spotkać. Wybór oczywiście należy do nas. • Radosław Juruś II „B”