Wielkopolski Park Narodowy

1. Wielkopolski Park Narodowy

2. Powstanie Parku : Wielkopolski Park Narodowy utworzony został na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 kwietnia 1957 roku, a jego granice objęły powierzchnię 9600 ha. Obecnie teren parku zajmuje 7584 ha raz tworzy wokół Parku strefę ochronną tzw. otulinę, której powierzchnia razem z terenem Parku wynosi 14840 ha. Położenie: Park Narodowy leży ok. 15 km na południe od Poznania i posiada z tym miastem bardzo dogodne połączenia autobusowe i kolejowe (trasa Poznań - Wrocław), a poprzez Poznań, dzięki licznym pociągom pospiesznym - z Warszawą. Ukształtowanie terenów Parku jest ściśle związane z działalnością lodowca, głównie w okresie 70 - 10 tysięcy lat temu. Wówczas to w wyniku licznych procesów geomorfologicznych wytworzyły się dzisiejsze formy krajobrazu. Największą powierzchnię zajmuje wysoczyzna morenowa zbudowana z glin, piasków i żwirów zwałowych, a jej najwyższe wzniesienie - Osowa Góra wynosi 132 m n.p.m. Wysoczyzny rozcinają rynny, bruzdy w których to znajdują się tamtejsze jeziora. Do innych form terenowych należą owalne w zarysie pagórki - kemy i kemy oraz głazy narzutowe.

3. Na herbie widoczna sowa Cele powstania W.P.N • - lęgowisko ptactwa wodno-błotnego oraz zbiorowiska szuwaru trzcinowego, - rzadki w Wielkopolsce zespół subkontynentalnego boru świeżego, • - krajobraz jezior rynnowych wraz z florą i fauną związaną ze środowiskiem wodnym, • proces sukcesji ekologicznej, jezioro znajduje się w fazie postępującego zarastania i • wypłycania, • zespół suboceanicznego boru świeżego, • naturalne zbiorowiska roślinne terenów podtapianych podczas wylewów Warty, • oczko wodne charakteryzujące się wieloletnimi wahaniami poziomu wody, • miejsce lęgowe wielu gatunków ptactwa wodnego i błotnego, • - gnieżdżąca się tu niegdyś czapla siwa, obecnie jedynie żerująca.

4. Ochrona W Parku utworzono 18 obszarów ochrony ścisłej o łącznej powierzchni 260 ha. Chronią one rozmaite formy krajobrazu polodowcowego oraz najbardziej naturalne zbiorowiska roślinne, a także związane z nimi zwierzęta. Ochroną objęto także 32 drzewa pomnikowe i 1 głaz narzutowy. Najbogatsza jest fauna bezkręgowców, wśród których najliczniej reprezentowane są owady ponad 3 tys. gatunków. Lasy obfitują w chrząszcze. Są wśród nich gatunki chronione takie jak jelonek rogacz, kozioróg dębosz, ale także pospolite, uszkadzające drzewa, m. in. sosnę – cetyniec większy, cetyniec mniejszy, przypłaszczek granatek oraz drwalnik paskowany. Miejsca suche i ciepłe zasiedlają owady prostoskrzydłe, takie jak pasikonik zielony czy świerszcz polny oraz błonkoskrzydłe, do których należy m. in. mrówka rudnica. Pająki: tygrzyka paskowanego największego w Polsce przedstawiciela rodziny krzyżakowatych oraz pająk topik - jedynego w kraju gatunku spędzającego całe życie pod wodą. Mięczaki – aż 104 gatunki tych zwierząt. Ryby: szczupak, certa, boleń. Gady: miedzianka gniewosz, zaskroniec, padalec, jaszczurka zwinka i żyworodna. Ptaki: 250 gatunków, kraskę, zimorodka i dzięcioł czarny, kania czarna, myszołów, błotniak stawowy. Ssaki: ryjówka (najmniejszy ssak w Polsce), rozmaite gatunki nietoperzy i gryzonie, kuna leśna, borsuk, lis. Jelenie, sarny, dziki

5. Jelonek rogacz Tygrzyk paskowany Ryjówka Kraska

6. Ochrona c.d. Stwierdzono tu występowanie około 1120 gatunków roślin naczyniowych, 148 gatunków mszaków, 150 gatunków porostów, 500 gatunków glonów, 800 gatunków grzybów. Główny element flory stanowią gatunki eurosyberyjskie, m. in. sosna zwyczajna także liczne rośliny runa leśnego, jak np. czworolist pospolity czy konwalijka dwulistna. Interesująca jest roślinność jezior. Prawie wszystkie jeziora Parku należą do bogatych w składniki mineralne tzw. jezior eutroficznych. Występują w nich różnorodne zbiorowiska roślin wodnych i bagiennych. Np. wywłócznik kłosowy, rogatek sztywny, i rozmaite gatunki rdestnic. Bliżej brzegów znajdują się zbiorowiska roślin o liściach pływających po powierzchni wody, do których należy m. in. powszechnie znany zespół „lilii wodnych”. Brzegi obfitują w szuwary złożone z takich gatunków jak oczeret jeziorny, pałka wąskolistna i szerokolistna, tatarak zwyczajny, trzcina pospolita.

7. Rdestnica Wywłócznik kłosowy oczeret jeziorny

8. Wielkopolski P.N to nie tylko fauna i flora lecz także KRAINA JEZIOR. Na terenie gdzie leży W.P.N znajdują się liczne liczne jeziora, o niewielkich rozmiarach i głębokościach. Jedne z nich to: Jezioro Łódzko-Dymaczewskie Jezioro Witobelskie Jezioro Góreckie Jezioro Chomęcicko-Rosnowskie

9. DZIĘKUJĘ