Bartosz Szymczyk

*Bartosz Szymczyk* Co mówią o nas słowa? Czyli kilka słów o badaniach Jamesa W. Pennebakera- twórcy LIWC

Klasycy • Sigmund Freud: słowa wskaźnikiem zdrowia psychicznego. Analiza przejęzyczeń- często spotykane błędy w wypowiedziach odzwierciedlają głębokie, nieuświadamiane treści i lęki. • David McClelland i John Atkinson- analiza opowiadanych historii pod kątem słów odzwierciedlających potrzebę osiągnięć, afiliacji i władzy.

James W. Pennebaker • Wpływ pisania o własnych emocjach na zdrowie psychiczne i fizyczne • Natura języka i procesów społecznych • Jak słowa, których używamy odzwierciedlają leżące u ich podłoża • Uczucia • Myśli • Osobowość • Zachowanie ???

Pisanie o własnych emocjach • Lata’80- paradygmat pisania o emocjach • Badani podzieleni na grupy • Pisząca o emocjach • Pisząca o czymkolwiek (w niektórych badaniach) • Nie pisząca • Prowadzenie dziennika przez 3-5 dni, 15- 30 minut dziennie • Instrukcja dla grupy mającej pisać o emocjach: • Przez następnych kilka dni, chcielibyśmy żebyś pisał o swoich najgłębszych emocjach i myślach dotyczących najtrudniejszych doświadczeń w twoim życiu. Naprawdę, idź na całość i sięgnij do swoich uczuć i myśli dotyczących tych doświadczeń. W swoich zapiskach możesz odnieść swoje doświadczenia do dzieciństwa, związków, osób które kochałeś, lub kochasz, czy też do twojej pracy. Jak doświadczenie to jest powiązane z tym kim jesteś, kim byłeś, kim chciałbyś zostać? • Wiele osób nie miało nigdy jednego doświadczenia traumatycznego, ale wszyscy z nas doświadczyli kiedyś ważnych konfliktów, czy momentów dużego napięcia- o tym także możesz pisać. Możesz codziennie pisać o jednej sprawie, lub każdego dnia o czym innym. O czymkolwiek byś pisał, ważne jest, byś sięgał głęboko do swoich uczuć i myśli.

Pisanie o własnych emocjach • Wyniki badań: • W wielu przeprowadzonych w ten sposób badaniach poprawa grupy piszącej o swoich uczuciach w następujących aspektach: • Mniej wizyt lekarskich • Mniej zachorowań na niektóre choroby w tym astmę • Lepsze wyniki badań morfologicznych krwi • Lepsze ciśnienie krwi • Lepsze oceny wśród studentów • Szybsza ponowna aktywacja po przerwie w pracy • Mniejsze natężenie depresji, mniej ruminacji

Pisanie o własnych emocjach • Wnioski z badań • Co takiego sprawia, ze pisanie dziennika emocjonalnego przynosi taką poprawę? • Ludzie tworzą spójną wypowiedź pisząc, a dzięki temu ich życiowa narracja także staje się bardziej spójna. • Transformacja uczuć na słowa • Negocjowanie znaczeń • Uproszczenie znaczenia

Wnioski cd. 2. W grupie piszących, zmiana w myśleniu o sobie w odniesieniu do innych. Wskaźnik: ZAIMKI Osoby, które doświadczały poprawy w eksperymentach z pamiętnikiem, zmieniały sposób pisania z 1 os. l. poj. (ja) na 1 os. l. mn. (my), lub w ogóle częściej używały zaimków nie pierwszoosobowych, co pokazuje przyjęcie cudzej perspektywy.

Które słowa są ważne? Koncentracja na formie nie na treści. Tradycyjnie uważane za bardziej „psychologiczne” wymiary, jak nacechowanie emocjonalne, odwołanie do śmierci, religii, wartości, seksualności, nie łączą się silnie z niczym konkretnym. Więcej pokazuje to JAK ludzie mówią niż CO mówią. Słowa, które decydują o stylu wypowiedzi: • Drobne słowa, partykuły • Przedimki (a, an, the) • zaimki (I, we, my, her, he, his....) • przyimki (in, from, with, without) • Spójniki (and, or, but) • czasowniki posiłkowe • „Słowa- śmieci” W angielskim 160 drobnych słów tego typu to 50% wszystkich wypowiadanych lub pisanych słów. Klej języka.

Dalsze badania • Powtórna analiza danych z poprzednich badań • Analiza blogów • Zbieranie SMS’ów • EAR- badania nad trwałością zmiany po eksperymencie

Analizowanie danych Linguistic Inguiry and Word Count (LIWC) • 2300 słów • Każde słowo przypisane do jednej z 70 kategorii • Kategorie lingwistycznie i psychologicznie istotne • Słowo 'cried' należy do czterech kategorii: sadness, negative emotion, overall affect, and a past tense verb • Jeśli w tekście znajdzie się to słowo, analizator zakwalifikuje je do wszystkich 4 kategorii • Można tworzyć nowe, własne kategorie na użytek konkretnych badań • Każdy analizowany tekst można dzięki temu opisać zawartością procentową słów z danej kategorii (positive emotions, prepositions, pronouns, cognitive words) • Program z założenia dość zgrubny, ale dający możliwość szybkiej analizy wielu dużych tekstów i ich charakterystyki, na podstawowym, ale już istotnym poziomie.

Dalsze badania • Blogi i 11.09.01 Analiza ponad 1000 blogów. 72’000 wpisów. 26’000’000 słów. Dwa miesiące przed i dwa miesiące po ataku na WTC i Pentagon. Wyraźna zmiana używanego języka po zamachu: Dużo częstsze używanie zaimka We, rzadsze używanie zaimka I. Wkrótce po zamachu więcej słów odwołujących się do negatywnych emocji (kill, ugly, guilty). Więcej słów pokazujących poznawcze (question, think, because) i społeczne zaangażowanie (talk, share, friends, zaimki nie pierwszoosobowe). Więcej słów pokazujących dystansowanie psychologiczne (mało form pierwszoosobowych, dużo czasowników typu would, could, should). Efekt przez 6 tygodni po zamachu. Po 2 tygodniach nacechowanie emocjonalne słów wróciło do stanu sprzed zamachu, podobnie jak ilość słów pokazujących zaangażowanie społeczne. Słowa pokazujące zaangażowanie poznawcze spadły poniżej poziomu sprzed zamachu. Wszystkie efekty były silniejsze dla osób bardziej zaangażowanych w 11 września (używających często slow takich jak Osama, porwanie, WTC, czy Afganistan). Wszystkie efekty silniejsze dla mieszkańców stanu Nowy Jork.

Zaimki • Docenione dzięki LIWC • Najbardziej wyraźne dane wskazujące na związek miedzy zaimkami, a zdrowiem psychicznym i fizycznym • Diagnostyczne to jak ludzie odwołują się do siebie i innych • Użycie zaimków w pierwszej osobie liczby pojedynczej (I, me, mine) vs. Użycie zaimków w pierwszej osobie liczby mnogiej (we, us, our); daje podstawy do myślenia o tożsamości społecznej autora wypowiedzi, a także o tym kto tak naprawdę mówi przez niego. • Odnoszenie się zaimkami do innych osób wskazuje na wrażliwość na ich potrzeby, współczucie, integrtację z innymi

Zaimkowe efekty Z badań z użyciem programu LIWC: • Studenci cierpiący z powodu depresji używają, w dziennikach, gdzie opisują swoje emocje, dużo więcej zaimków 1 os. l. poj., niż ci którzy nigdy nie cierpieli z powodu depresji. Różnica dzięki użyciu I, nie me, czy my • Poeci- samobójcy używają w swej twórczości dużo więcej zaimków pierwszej osoby liczby pojedynczej niż poeci nie-samobójcy. Rzadziej odwołują się także do innych osób, co odzwierciedla ich większą izolację społeczną. Poeci nie różnią się między sobą użyciem słów nacechowanych emocjonalnie pozytywnie, czy negatywnie. • Zaraz po traumatycznym wydarzeniu na dużą skalę zmniejsza się częstotliwość używania słowa I, a zwiększa słowa we. W przypadku śmierci księżnej Diany analiza wpisów na chatach internetowych wykazała 135% wzrost dla we i 18% spadek dla I. Po tygodniu efekt zanika.

Zaimkowe efekty c.d. • Kiedy podczas eksperymentów zachęca się ludzi do kłamstwa, używają oni mniej form w 1 os. l. poj.. Osoby mówiące prawdę używają także więcej słów „ekskluzywnych”: but, except, without. • Użycie zaimka I generalnie wskazuje na szczerość. Analiza konferencji prasowych burmistrza Nowego Jorku, Rudolpha Gulianiego, wskazuje, że od konferencji, w której przyznał się do diagnozy nowotworowej, wycofał z wyścigu o fotel senatora i ogłosił rozwód, uderzająco zwiększyła się używana przez niego ilość zaimków I. Efekt utrzymywał się długo po pamiętnej konferencji.

Zaimkowe efekty c.d. • Kiedy ludzie piszą o swoich traumatycznych doświadczeniach, różnorodność i elastyczność w użyciu zaimków jest jednym z silniejszych predyktorów poprawy zdrowia fizycznego. • Dwa badania wskazują, że zwiększenie poziomu testosteronu w wyniku działań medycznych (terapia hormonalna) idzie w parze ze zmniejszeniem częstotliwości odnoszenia się do innych osób (mniej zaimków nie pierwszoosobowych) • We wszystkich opisanych badaniach więcej zaimków i więcej słów odnoszących się do innych używają kobiety. Mężczyźni częściej używają przyimków (in, on, out) i przedimków (a, an, the) • We wszystkich opisanych badaniach osoby starsze rzadziej odnoszą się do siebie, częściej używają pozytywnych, a rzadziej negatywnych emocjonalnie słów. Starsi ludzie używają też częściej czasu przyszłego. • Im wyższa pozycja społeczna, tym rzadziej ludzie używają I, me, my, a także wyrazów odnoszących się do emocji. • Osoba dominująca w danym dialogu używa mniej zaimka I.

Podsumowanie i inspiracje • Język mówi bardzo dużo o naszych, często podstawowych procesach psychicznych. • Użycie języka wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne (pamiętniki). • Ważnym predyktorem są mniej doceniane części mowy, np. zaimki- ważniejsze są słowa pokazujące styl wypowiedzi, a nie treść. • Trzeba udoskonalać metody analizy języka • Badania nad psychologiczną analizą języka mają ogromne znaczenie i naukowe i pozanaukowe (marketing, reklama).

Dziękuję polecam stronę: http://www.psy.utexas.edu/Pennebaker/ bszymczyk@st.swps.edu.pl

Bartosz Szymczyk