200 likes | 450 Views
GRANICE RÓŻNYCH RÓL - na progu dorosłości opracowanie: mgr Ewa Nałęcz Kłos mgr Ewelina Sobocha. Niepełnosprawność intelektualna. dysfunkcja obarczona największą liczbą mitów i stereotypów
E N D
GRANICE RÓŻNYCH RÓL- na progu dorosłościopracowanie: mgr Ewa Nałęcz Kłos mgr Ewelina Sobocha
Niepełnosprawność intelektualna • dysfunkcja obarczona największą liczbą mitów i stereotypów • poglądy dotyczące nieodwracalnych ograniczeń we wszystkich sferach rozwoju funkcjonowania • brak możliwości uczenia się
Dlaczego człowiek uczy się? • uniezależnienie się od opieki, od troski, od ingerencji innych ludzi, • by żyć bardziej samodzielnie, • mieć poczucie „JA TO UMIEM”
Proces dorastania, dojrzewania (czym on jest?) • podejmowaniem coraz trudniejszych i bardziej samodzielnych zadań związanych z pełnieniem różnorodnych ról społecznych
Kontakty społeczne : • Pośrednie (materialne produkty ludzkiej aktywności) • Bezpośrednie (rodzina, szkoła, grupa koleżeńska)
Człowiek jako istota społeczna nie tylko podlega wpływom swojego otoczenia, lecz również w sposób aktywny na nie oddziałuje.
Proces socjalizacji • doświadczenia, które sprzyjają rozwojowi jednostki w kierunku chęci działania dla dobra swojego i innych jednostek • usamodzielnienie • zaradność życiowa • umiejętności interpersonalne
Rozwój kompetencji społecznych: Nadrzędnym celem procesu rewalidacji jednostek z niepełnosprawnością intelektualną jest kształtowanie umiejętności społecznych czyli kształtowanie gotowości do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym.
Rozwój kompetencji społecznych: • Uwarunkowania - rodzina - środowisko życia - środowisko szkolne
Normalizacja życia jako paradygmat prawidłowego funkcjonowania społecznego jednostek niepełnosprawnych intelektualnie.
Paradygmat normalizacji życia: „traktowanie niepełnosprawnych w sposób maksymalnie zbliżony do normalnego, wynikający z poszanowania zasady równości wszystkich ludzi i stanowi implikację do zachodzących w społeczeństwie zmian w percepcji osoby niepełnosprawnej” (Żyta A.).
Elementy procesu normalizacji : • tożsamość, • jakość życia, • podmiotowość, • autonomiczność, • aktywność własna
PODMIOTOWOŚĆ „Podmiotowość to bycie wolnym…”
TOŻSAMOŚĆ „Nasze bogactwo to nie kieszeń co pęka, raczej własna tożsamość, ślady pracy na rękach...„
JAKOŚĆ ŻYCIA „Jakość naszego życia zależy od lekcji i nauki jaką wyciągamy z doświadczeń. Zadaj sobie pytanie ! Czego mogę nauczyć się z trudności, których doświadczam?…”
AUTONOMICZNOŚĆ /niezależność, samodzielność/ „Prawdziwa niezależność to ta, która pozwala mi robić to, na co w danym momencie mam ochotę.”
AKTYWNOŚĆ WŁASNA „Aktywność oznacza podmiotowość, dokonywanie wyborów, przyjemność istnienia, smakowania i doświadczania życia”
TERAPIA KREATYWNA „pozwala doświadczać innego wymiaru człowieczeństwa, jest spotkaniem z pięknem, z czymś niecodziennym, niepowtarzalnym”
Osoba niepełnosprawna powinna mieć pełne prawo do kreowania własnego życia!