M.C. ESCHER

1. M.C. ESCHER OS MOSAICOS E OS MUNDOS IMPOSIBLES

2. BIOGRAFÍA Maurits Cornelis Escher naceu en Leuwarden, Holanda En 1898. Creou obras de arte únicas e fascinantes, unha amplia gama de ideas matemáticas. Quería dedicarse á mesma carreira do seu pai, á arquitectura, pero malas calificacións e aptitudes para o debuxo, leváronlle a facer unha carreira de artes gráficas. As súas obras foron descoñecidas ata a década 1950. A súa primeira exposición importante foi en 1956, onde adquiriu unha boa reputación mundial. No ano 1962, Escher púxose enfermo, o que provocou un paro transitorio.A súa última obra orixinal foi Serpentes en 1969. Finalmente morreu o 27 de marzo de 1972. En toda a súa carreira realizou máis de 400 litografías e gravados en madeira e tamén uns 2000 debuxos e borradores. Existen centos ou miles de copias e algunhas versións de todas as súas obras. Éstas están repartidas por todo o mundo e vendéronse masivamente cando este artista falleceu.

3. O TRABALLO ARTÍSTICO • As obras de Escher non tiñan mensaxes que transmitir, basicamente facía o que lle gustaba. Basábanse simplemente en situacións, solucións a problemas, xogos visuales. A Escher non lle interesaba a realidade, nin a humanidade, as persoas ou a psicoloxía, só lle interesaban as cousas que pasaban pola súa cabeza. • As obras caracterízanse pola dualidade, a búsqueda do equilibrio, a utilización do blanco e o negro, a simetría e o infinito frente o limitado. • Podemos clasificalas en tres temas: A estrutura do espazo: inclúe paisaxes, compenetración co mundo e corpos xeométricos. A estrutura da superficie: inclúe as metamorfosis, os ciclos e a aproximación o infinito. A produción do espazo tridimensional no plano: inclúe representacións pictóricas tradicionais, perspectiva e as famosas figuras imposibles • As obras máis coñecidas son as figuras imposibles, os ciclos, as metamorfosis, os seus traballos sobre a estructura da superficie e a división do plano (os mosaicos).

4. ESCHER E AS MATEMÁTICAS Escher sentíase máis próximo os matemáticos que dos seus amigos os artistas. A relación das súas obras coas matemáticas teñen que ver coa aparición de corpos xeométricos, por exemplo os poliedros. O uso máis interesante das matemáticas nas súas obras son as xeometrías non euclídeas,xeometrías nas que non se cumple o quinto postulado de Euclides, de que por un punto exterior a unha recta só se pode trazar unha paralela.

5. A DIVISIÓN DO PLANO(OS MOSAICOS) • O seu interés polos mosaicos comeza cando viaxou a España no ano 1936 a ver os patrones de azulexos da Alhambra. Despois de moitas días de contempación cara estes mosaicos, Escher dixo que era a mohair fonte de información que había Fido na. vida. • A el gustáballe todo tipo de mosaicos, irregulares ou regulares. As metamorfosis son uns dos tipos de mosaicos máis coñecidos de Escher, nas que as formas van intercalándose unhas coas outras formando outras figuras. Nestas obras non podes observar todo o que hai debuxado a vez, pois o fondo de un fai de figura para a outra. • Escher tiña un método para realizar mosaicos cos polígonos. Utiliza a distancia mínima a un conxunto de puntos previos. Dados uns puntos de orixen, a división do plano xenera un polígono aoredor de cada un deles. Cada polígono representa o lugar xeométrico dos puntos do plano máis cercanos o punto interior orixinal. Unha línea fronteira entre dous polígonos representa o lugar xeométrico dos puntos do plano, respectivamente os dos puntos de orixen.

6. FIGURAS IMPOSIBLES • Estas obras son todo un engano para o noso cerebro, temos que facer un esforzo visual para poder comprender os enganos visuales, as perpectivas imposibles e os planos cambiados.

14. OUTRAS OBRAS