270 likes | 481 Views
Szkoła Podstawowa nr 17 w Koszalinie. Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o Krajach Anglojęzycznych ANGLIA.
E N D
Szkoła Podstawowa nr 17 w Koszalinie Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o Krajach Anglojęzycznych ANGLIA
Nasz przegląd krajów anglojęzycznych zaczniemy od Wysp Brytyjskich, na których usytuowane jest Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej(The United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) składającesię z Anglii, Szkocji, WaliiiIrlandiiPółnocnej(England, Scotland,Wales and Northern Ireland). Krajem, który omówimy jako pierwszy jest Anglia.
Anglia jest największym pod względem powierzchni i liczby mieszkańców ze wszystkich czterech krajów Zjednoczonego Królestwa, mieszka tutaj ponad 50 z około 62 mln. poddanych Jej Królewskiej Mości. Tutaj znajduje się Londyn, największe ze wszystkich miast państwa i jednocześnie jego stolica.
W obszarze Wielkiego Londynu( Greater London ) mieszka ok. 10-12 mln. ludzi co stanowi 20% populacji całego kraju. Metropolia jest jedną z finansowych, artystycznych, naukowych i jakichkolwiek innych stolic współczesnego świata, na ulicach której możemy zobaczyć i usłyszeć różnokolorowy i różnojęzyczny tłum. Londyn jest wielokulturowy( multicultural ) co ma swoje źródło w historii tego kraju, będącego w przeszłości stolicą największego imperium kolonialnego świata, obejmującego część Afryki, Azji z Indiami jako „ Perłą w Koronie”, prawie całą Amerykę Północną, Australię, Bliski Wschód i wiele innych zakątków świata. Pozostałością po tym jest organizacja o nazwie Brytyjska Wspólnota Narodów ( British Commonwealth ) skupiająca kraje, byłe kolonie brytyjskie.
Monarchia parlamentarna, bo taki jest ustrój polityczny tego kraju, łączy w sobie demokratyczną treść z monarchiczną oprawą. Co to znaczy? Otóż to, że głową państwa nie jest prezydent tak jak w innych demokracjach, tylko król, teraz tak właściwie to królowa Elżbieta II, miłościwie panująca od 1952 roku. Nie ma tutaj obywateli tylko poddani, a urzędy nie są z nazwy państwowe lecz królewskie. Nawet premier( Prime Minister ) sprawuje swój urząd z łaski Jej Królewskiej Mości. Listy dostarcza Królewska Poczta, sądy wydają wyroki w imieniu Jej Królewskiej Mości, statki pływają pod banderą Jej Królewskiej Mości i tak można wymieniać dalej.
Głową kościoła w Anglii (theChurch of England jest również królowa, to tak zwany kościół anglikański (AnglicanChurch). Pewnie myślicie sobie, że ta starsza pani w koronie ma wielką władzę, ale to tylko wspomniana wcześniej oprawa. Królowa zdaje sobie sprawę, że żyjemy w innych zupełnie czasach i zawsze zgadza się z tym co jej mówi premier, który w istocie rządzi w imieniu demokratycznie wybranej większości parlamentarnej. Więc w rzeczywistości o sprawach państwa decyduje się w parlamencie, charakterystycznym budynku ze słynnym Big Benem, czyli dzwonem znajdującym się na szczycie wieży zegarowej.
Parlament (słowo pochodzi od francuskiego „parler” czyli mówić ) dzieli się na Izbę Gmin (the House of ommons) skupiającą 659 posłów, których nazywa się Members of Parliament (w skrócie MP) iIzbęLordów (the House of Lords). Ważniejsza jest Izba Gmin tworząca prawo i składająca się z przedstawicieli dwóch głównych partii: pracy i konserwatywnej. Przywódca tej partii, która wygrała wybory tworzy rząd, firmowany oczywiście przez królową. Premier jest osobą dysponującą rzeczywistą władzą. Ktoś może wobec tego zadać pytanie dotyczące sensu utrzymywania monarchii w tym kraju i tym samym komplikowania sprawy kto w czyim imieniu rządzi. Anglicy są jednak przywiązani do tradycji i raczej nie wyobrażają sobie życia bez monarchii, jej blasków przyciągających turystów i cieni dostarczanych przez niektórych niesfornych członków rodziny Windsorów.
Anglicy są przywiązani do symboli i o nich teraz parę słów powiemy. Flagą Anglii jest krzyż św. Jerzego( StGeorge’s Cross ) a nie jak zapewne myślicie tzw. Union Jack, która jest flagą całego Zjednoczonego Królestwa. Patronem jest oczywiście święty Jerzy wspominany 23 kwietnia w kalendarzu. Kolor Anglii to biały, a roślina symbolizująca ten kraj to róża. Czasami kraj bywa nazywany Albionem od łacińskiego słowa „albus”( biały ) dlatego, że zbliżając się do Dover, portu do którego płyną promy z kontynentu, z daleka widzimy białe wapienne skały spowite w słynną angielską mgłę, tworzącą niepowtarzalny nastrój.
Geografia Anglii też dostarcza niesamowitych wrażeń. Od zurbanizowanego krajobrazu przemysłowych miast takich jak Manchester, Birmingham czy Sheffield do kojącego rejonu jezior( the Lake District ), odpowiednika naszych jezior mazurskich. Popularnym miejscem wędrówek są Peniny( thePennines ) czyli łańcuch niewysokich gór w północnej Anglii nazywany kręgosłupem tego kraju( the backbone of England ). Swoisty klimat mają miasta uniwersyteckie Oxford i Cambridge, będące wielkości Koszalina, ze słynnymi najstarszymi uczelniami angielskimi założonymi w XII i XIII wieku. Może właśnie Ty będziesz w przyszłości tam studiować.
Historia tego kraju jest bardzo ciekawa i zwykle rozpoczyna się ją od pokazania Stonehenge, wielkiej megalitycznej konstrukcji, o której niewiele możemy powiedzieć na pewno. Nie potrafimy wskazać budowniczych ani celu w jakim zbudowano te kamienne kręgi. W czasach rzymskich Brytania była prowincją peryferyjną imperium zamieszkiwaną przez zromanizowanych Celtów, których od V wieku n.e. zaczęli podbijać germańscy Anglowie, Sasi i Jutowie. W ciągu kilku stuleci te wszystkie ludy wymieszały się i stopniowa zaczęła wyłaniać się Anglia. W IX wieku panował tu król Alfred Wielki (Alfred the Great ) zasłużony dla kultury, języka, tradycji i floty angielskiej. Jako jeden z niewielu ówczesnych władców umiał pisać i czytać. Datą graniczną stanowi rok 1066 kiedy książę Normandii Wilhelm pokonał pod Hastings króla anglosaskiego Harolda i jako Wilhelm Zdobywca ( William theConqueror ) rozpoczął nowy okres w dziejach kraju. Rok 1066 zna każde dziecko w Anglii, tak jak w Polsce rok 1410 czyli bitwę pod Grunwaldem.
XVI wiek upłynął pod znakiem Henryka VIII sławnego ze swoich sześciu żon i tego, że zerwał z papieżem i ogłosił się głową kościoła w Anglii oraz jego córki Elżbiety I Wielkiej panującej w latach 1558-1603. Elizabeth the Great obroniła kraj przed dumnymi Hiszpanami i łaskawym okiem patrzyła na twórczość takich dramaturgów (playwrights) jak William Shakespeare, bez wątpienia największy twórca angielski. Szekspir w swoich sztukach przedstawiał sprawy człowieka uniwersalne dla wszystkich.
Trzech Jerzych, kolejno I, II i III panowało ponad 100 lat w XVIII i na pocz. XIX wieku i nawet dobrze nie znali języka swoich poddanych. Nie było nawet takiej potrzeby gdyż od 1721 roku faktyczne rządy sprawowali premierzy, którzy widać dobrze wywiązywali się ze swojej roli ponieważ Anglia stała się pierwszą potęgą przemysłową, morską, kolonialną, naukową i wzorem dla innych krajów. Z długiej listy premierów warto wspomnieć nietuzinkową postać Churchilla sprawującego urząd w ciężkich latach II wojny światowej, dającego natchnienie nie tylko Anglikom do walki z Hitlerem w obronie wolnego świata. Postać korpulentnego starszego pana z cygarem w ustach ( to akurat zły przykład dla młodzieży ) prezentującego palcami znak V victory jest synonimem niezachwianej postawy w dążeniu do celu. Pan Winston jest także laureatem literackiej Nagrody Nobla z 1953 roku.
Nie sposób przedstawiać jakiś kraj bez wspomnienia o ludziach, którzy tworzą naród czyli wspólnotę kulturową, oni są najważniejsi. Kilkoro z nich już znamy. Warto znać nazwiska uczonych, z których dorobku korzystamy do dzisiaj: sir Isaak Newton XVII/XVIII wiek fizyk i matematyk, odkrywca sił grawitacji i sir Alexander Fleming XX wiek odkrywca penicyliny. Pisarzy: Lewis Carroll XIX wiek autor „ Alicji w krainie czarów „ czy Ian Fleming autor przygód agenta 007 czyli Bonda - Jamesa Bonda. Twórców muzyki pop: zespoły The Beatles z JohnemLennonemiPaulemMcCartneyemi Spice Girls oraztakich wykonawców jak Adele. Last but not least chcielibyśmy przypomnieć „królową ludzkich serc” Lady Dianę, księżną Walii, która nie znalazła szczęścia osobistego ale zaskarbiła sobie wdzięczność wielu skrzywdzonych w różnych krajach świata. Parafrazując Winstona C. Możemy stwierdzić, że „ nigdy tak mało szczęśliwa nie dała tak dużo szczęścia tak nieszczęśliwym”.
I na koniec naszej prezentacji przytaczamy słowa piosenki zespołu Queen , zmieniając jednak zaimek „ Youarethechampions”, mając na myśli tych wszystkich, którzy przeczytali wszystko do końca i otworzą ten link w następnym miesiącu, czytając na temat Szkocji.