340 likes | 893 Views
1-3 dipolarna cykloaddycja. Michał Gałęzowski Zespół 10 25.04.2005. Ogólny schemat reakcji. Dipol. +. Dipolarofil. Schemat orbitali. LUMO. LUMO. HOMO. HOMO. Dipol - nukleofil. Dipol - elektrofil. Podział dipoli.
E N D
1-3 dipolarna cykloaddycja Michał Gałęzowski Zespół 10 25.04.2005
Ogólny schemat reakcji Dipol + Dipolarofil
Schemat orbitali LUMO LUMO HOMO HOMO Dipol - nukleofil Dipol - elektrofil
Podział dipoli • Dipole stabilizowane strukturą rezonansową z oktetem na wszystkich atomach i z wiązaniem podwójnym • Dipole stabilizowane strukturą rezonansową z oktetem na wszystkich atomach i bez wiązania podwójnego • Dipole nie stabilizowane strukturą rezonansową z oktetem na wszystkich atomach i z wiązaniem podwójnym • Dipole stabilizowane strukturą rezonansową z oktetem na wszystkich atomach i bez wiązaniem podwójnym
Stabilizowane oktetem i z wiązaniem podwójnym Betainy nitrylowe Ylid nitrylu Nitryloimina Tlenek nitrylu Betainy diazoniowe Diazoalkan Azydek Podtlenek azotu
Stabilizowane oktetem bez wiązania podwójnego • Azot jako atom centralny Ylidy azometinowe Iminy azometinowe Nitrony Aziminy Związki azoksy Związki nitrowe
Stabilizowane oktetem bez wiązania podwójnego • Tlen jako atom centralny Ylidy karbonylowe Iminy karbonylowe Tlenik karbonylowe Nitrozoiminy Nitrozotlenki Ozon
Nie stabilizowane oktetem z wiązaniem podwójnym Winylokarbrny Iminokarbeny Ketokarbeny Winylazeny Iminazeny Ketoazeny
Dipolarofile • Olefinowe • Z grupami elektronoakceptorowymi • Z grupami elektronodonorowymi • Dipolarofile z wiązaniem podwójnym przy heteroatomie
Przegląd reakcji wybranych dipoli • Ylidy nitryli • Nitryloiminy • Tlenki nitryli • Diazoalkany • Azydki • Związki nitrowe • Ylidy azometinowe • Iminy azometinowe • Nitrony • Podtlenek azotu • Ylidy karbonylowe • Ozon • Ketokarbeny
Ylidy azometinowe - wprowadzenie • Otrzymywanie • Reakcje cykloaddycji • Reaktywność • Stereoselektywność • Regioselektywność
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Z azyrydyn
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez desilylacje
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez tautomeryzacje
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez deprotonowanie
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez dekarboksylacje
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez N-tlenki
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez N-metalacje
Ylidy azometinowe - otrzymywanie • Poprzez oksazoliny
Reaktywność • Zaaktywowane olefiny i acetyleny – najbardziej reaktywne • Nieaktywowane olefiny i acetyleny – reagują tylko z bardzo reaktywnymi dipolami , może nastąpić „odwrócenie orbitali” • Związki karbonylowe i iminy – dużo mniej reaktywne • Inne związki z wiązaniem podwójnym węgiel-heteroatom – mało reaktywne (słabo poznane) • Związki z wiązaniem wielokrotnym azot-azot – rektywne, ale słabo poznane
Podsumowanie • Bardzo użyteczna reakcja szczególnie do konstruowania pięcioczłonowych pierścieni heteroaromatycznych • Duża gama możliwych substratów do użycia • Wykorzystywane w wielu syntezach związków naturalnych (alkaloidy)