1 / 51

Thomas Graham - 1850

Thomas Graham - 1850. John J. Abel - 1913. George Haas - 1926. Główne metody leczenia nerkozastępczego : Hemodializa Dializa otrzewnowa Przeszczep nerki. Inne techniki: Hemofiltracja Hemoperfuzja Plazmafereza Techniki „ciągłe”. Hemodializa.

jerrod
Download Presentation

Thomas Graham - 1850

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Thomas Graham - 1850

  2. John J. Abel - 1913

  3. George Haas - 1926

  4. Główne metody leczenia nerkozastępczego: • Hemodializa • Dializa otrzewnowa • Przeszczep nerki

  5. Inne techniki: • Hemofiltracja • Hemoperfuzja • Plazmafereza • Techniki „ciągłe”

  6. Hemodializa • Oddziaływanie na osocze chorego płynem leczniczym (dializacyjnym) o składzie zbliżonym do składu osocza człowieka zdrowego poprzez błonę półprzepuszczalną pozwalającą na swobodne, dwukierunkowe przenikanie drobin małej i średniej wielkości

  7. Hemodializa –dyfuzja i ultrafiltracja • Transport substancji przez kanały filtracyjne (pory) błony filtracyjnej zachodzi na drodze dyfuzji i ultrafiltracji

  8. Hemodializa - dyfuzja • Polega na przechodzeniu cząsteczek rozpuszczonych w wodzie przez błonę dializacyjną na drodze ich samorzutnego, bezwładnego ruchu Zależy od: - m.cz. rozpuszczonych substancji - gradientu stężeń - oporności błony

  9. Hemodializa - dyfuzja Zależy od: • wielkości przepływu krwi przez dializator • wydajności dializatora wynikającej z jego budowy • wielkości przepływu płyny dializacyjnego • m.cz. dyfundującej substancji

  10. Hemodializa - ultrafiltracja • Przechodzenie przez błonę filtracyjną wody i substancji w niej rozpuszczonych wymuszone ciśnieniem hydrostatycznym i/lub osmotycznym

  11. Hemodializa - ultrafiltracja Zależy od: TMP – ciśnienia przezbłonowego (Rkrew-+50-100mmHg, Rdial-do-20mmHg) Kuf – współczynnik utrafiltracji (ilość ml płynu przechodząca przez błonę przy TMP=1mmHg) [zwykle 3 – 7ml/h/mmHg] high-flux - >10

  12. Hemodializa – płyn dializacyjny *stosowany wyjątkowo

  13. Aparat do hemodializy- „sztuczna nerka”

  14. Hemodializa - dializator

  15. Hemodializa - dializator • warstwowe, zwojowe, kapilarne • błony: celulozowe, z octanu celulozy, celulozowo-syntetyczne, syntetyczne (polisulfonowe, poliakrylonitrylowe, poliamidowe)

  16. Hemodializa - dializator • Warstwowy – sterylizowany formaliną, duża utrata krwi, trudna kontrola ultrafiltracji • Zwojowy - duża utrata krwi, trudna kontrola ultrafiltracji

  17. Hemodializa - dializator • Kapilarny – najbliższy ideałowi: -wysoki stopień oczyszczenia dla małych i średnich cząsteczek -efektywna ultrafiltracja -minimalna ilość krwi traconej -możliwa wielokrotna reutylizacja

  18. Hemodializa - dializator • Przepływ krwi – 200-500ml/min •  przepływu krwi o 100% powoduje wzrost klirensu mocznika o 20-50%

  19. Hemodializa - dializator • Przepływ dializatu – ok. 500 ml.min •  przepływu dializatu z 500 do 800 ml/min powoduje wzrost klirensu mocznika o 10%

  20. Hemodializa – dializator - reutylizacja Najczęściej automatyczna(np.Renatron) • płukanie • kontrola szczelności • czyszczenie • kontrola objętości + sterylizacja (chemiczna [ETO] lub fizyczna prom.  lub para wodna)

  21. Hemodializa – dostęp naczyniowy CZASOWY – dwukanałowe cewniki dializacyjne ( w tym tzw. pernamentne) [żż. podobojczykowe, szyjne, udowe] powikłania ostre [perfofacja żyły, nakłucie tętnicy, odma opłucnowa, zator powietrzny, zaburzenia rytmy] powikłania odległe [zakażenia, zakrzepica cewnika, zakrzepica/zwężenie żyły, niedostateczna podaż cewnika]

  22. Hemodializa – dostęp naczyniowy TRWAŁY – przetoka t-ż Cimino-Bresci [t. promieniowa+ż. odpromieniowa] przetoka t-ż na ramieniu przetoka t-ż na kk. Dolnych syntetyczne protezy naczyniowe [Gore-Tex]

  23. Hemodializa – dostęp naczyniowy

  24. Hemodializa – dostęp naczyniowy

  25. Hemodializa - wskazania Ostra niewydolność nerek – wskazania kliniczne: • przewodnienie grożące obrzękiem płuc lub mózgu • nadciśnienie tętnicze oporne na leczenie farmakologiczne • stany hiperkatabolizmu • drgawki i drzenia metaboliczne • skaza krwotoczna • przygotowanie do zabiegu chirurgicznego

  26. Hemodializa - wskazania Ostra niewydolność nerek – wskazania biochemiczne: • stężenie potasu > 6.5 mmol/l • stężenie mocznika > 150 mg/dl • kwasica metaboliczna pH < 7.2

  27. Hemodializa - wskazania Przewlekła niewydolność nerek • Kt/Vurea < 2.0 [tygodniowy klirens mocznika przeliczony na objętość dystrybucji mocznika] • nPNA < 0.8 g/kg/d [znormalizowany wskaźnik szybkości generacji mocznika w przeliczeniu na białko w diecie]

  28. Hemodializa - wskazania Przewlekła niewydolność nerek Kt/V=2.0 odpowiada Clcrea około 9 – 14ml/min, co z kolei odpowiada stężeniu kreatyniny około 8 – 10mg% [nefropatia cukrzycowa – rozważyć już przy stężeniu kreatyniny ok. 5mg%]

  29. Hemodializa - wskazania Zatrucia lekami i toksynami, m.in..: • metanol • aspiryna • glikol etylenowy • lit • mannitol • teofilina

  30. Hemodializa - przeciwwskazania • ostatnie stadium choroby nowotworowej • nieodwracalne zaburzenia świadomości • brak zgody pacjenta

  31. Hemodializa - powikłania • hipotonia – zbyt duża lub zbyt szybka Uf, niskie [Na] w płynie dializacyjnym, niewłaściwa temperatura płynu dializacyjnego • postępowanie – pozycja Trendelenburga, 0.9-10% NaCl,  Uf

  32. Hemodializa - powikłania • hipertonia – znaczne przewodnienie, zbyt duża Uf, wydializowanie leków, hiperkalcemia, hipoglikemia • postępowanie – leki p-nadciśnieniowe

  33. Hemodializa - powikłania • kurcze mięśni • świąd skóry • gorączka i dreszcze • z. niewyrównania • reakcja na dializator [anafilaktyczna lub niespecyficzna] • zator powietrzny • krwawienia

  34. HD wysokoefektywna Dializatory o Kuf< 10 i KoA >700 Wada: częsty zespół niewyrównania

  35. HD high-flux Kuf >10 Zalety: -usuwa średnie cząsteczki -usuwa 2mikroglobulinę Wady: -ryzyko wstecznej ultrafiltracji

  36. Hemofiltracja Przemieszczenie z krwi wody i sub-stancji w niej rozpuszczonych przez wysoko porowatą, półprzepuszczalną błonę, głównie na drodze ultrafiltracji. Siłą wymuszającą jest ujemne ciśnie-nie (200-500mmHg) na zewnątrz błony.

  37. Hemofiltracja Bardzo duże ilości ultrafiltratu (>1200ml/h = śr.30-40l/zabieg) stąd konieczność podawania płynu zastępczego o składzie zbliżonym do osocza: hemofiltracja predilucyjna hemofiltracja postdilucyjna

  38. Hemofiltracja - wskazania • ONN lub PNN u chorych z niewydolnością krążenia, ch.n.s, cukrzycą • usuwanie toksyn egzo- i endogennych (2mikroglobulina) • ciężka niewydolność krążenia oporna na leczenie

  39. Hemoperfuzja • Usuwanie szkodliwych związków bezpośrednio z krwi w wyniku ich osadzania na substancjach adsorbujących • Kolumny wypełnione granulatem z węgla aktywowanego lub żywic [każda granulka pokryta półprzepuszczalną błoną celulozową]

  40. Hemoperfuzja - wskazania Leczenie ostrych zatruć: • antydepresanty trójcykliczne • benzodwuazepiny • teofilina • grzyby

  41. Plazmafereza Oddzielanie i usuwanie osocza wraz z zawartymi w nim czynnikami chorobotwórczymi od elementów morfotycznych krwi. • sedymentacyjna – samoistna lub wirówkowa • filtracyjna – plazmafiltry z błonami półprzepuszczalnymi

  42. Plazmafereza - wskazania • RPGN – pC anty GBM, KI, C-ANCA • nefropatia IgA – KI, pC IgA • paraproteinemia z z. Nadmiernej lepkości – paraproteiny • HUS – KI • z. Guillain-Barre – pC p-osłonkom mielinowym • tyreotoksykoza – T3,T4, TGB • niektóre zatrucia – digoksyna, muchomor sromotnikowy

  43. Techniki ciągłe • ciągła tętniczo-żylna/żylno-żylna hemofiltracja [CAVH/CVVH] • ciągła tętniczo-żylna/żylno-żylna hemodializa [CAVHD/CVVHD] • ciągła tętniczo-żylna/żylno-żylna hemodialfiltracja[CAVHDF/CVVHDF]

  44. Techniki ciągłe W technikach tętniczo-żylnych siłą napędzającą przepływ krwi przez układ drenów i filtr jest ciśnienie tętnicze krwi – nie wymagają specjalistycznej aparatury lecz odpowiedniego, gotowego zestawu [np.: Gambro FH55d, FH 66D, Fresenius AV-400, AV-600] Techniki żylno-żylne odpowiedniej apara-tury

More Related