NA SZLAKU 5 JĘZYKÓW

1. NA SZLAKU 5 JĘZYKÓW …czyli konkurs poezji obcojęzycznej

2. Konkurs Poezji Obcojęzycznej odbywa się w w naszej szkole jako impreza cykliczna. Ma dosyć długą, bo już dziesięcioletnią tradycję. XX LO zaprosiło do współpracy także gimnazjalistów. Istotne jest, by ten piękny konkurs kontynuować i rozwijać, ponieważ jako swoisty „festiwal kultur” pozwala uczniom na zaprezentowanie swoich talentów, nie tylko w zakresie deklamacji wierszy, ale również uzdolnień muzycznych i aktorskich. Konkurs ten cieszy się ogromną i niesłabnącą popularnością wśród uczniów, którzy zgłaszali chęć uczestnictwa, wykazując zadziwiającą wręcz frekwencję. Spowodowało to, iż musi się on odbywać w kilku etapach. W sumie przez dziesięć lat w konkursie wzięło udział 1066(!) uczniów.

4. ”Życie jest śmiechu warte, więc się śmieję.” Petroniusz, Quo Vadis

5. „Muzyka jest większym odkryciem, niż cała mądrość i filozofia.” Ludwig van Beethoven

6. W myśl tych przytoczonych jako motto słów, aby uświetnić konkurs poezji obcojęzycznej występowały w jego ramach muzycznie uzdolnieni uczniowie XX LO. W mistyczną atmosferę zadumy i refleksji wprowadzała uczestników i widzów muzyka klasyczna – utwory znanych kompozytorów grane na skrzypcach, flecie, pianinie czy keyboardzie. Zdarzały się również własne kompozycje. Inspiracją młodych artystów była także muzyka popularna. Piosenki rozbrzmiewające w różnych językach, wielkie światowe przeboje, nagradzane były przez publiczność gromkimi brawami. Wielu wykonawców miało okazję po raz pierwszy zaprezentować swój niezwykły talent, a może dla niektórych z nich jest to początek wielkiej piosenkarskiej kariery?

7. „Każda sztuka jest naśladowaniem natury.” Seneka Młodszy

8. Cytat ten odnosi się głównie do naszych młodych aktorów, ponieważ oni w sposób szczególny i oryginalny mogli przekazać słuchaczom własny odbiór tekstu oraz dzielić się z nimi własną interpretacją, emocjami, a także wprowadzać w nastrój zamyślenia lub zabawy.  Uczniowie wykorzystywali swoją kreatywność i innowacyjne pomysły, wykorzystując poczucie humoru, traktują materię poetycką niejednokrotnie z przymrużeniem oka, przedstawiając wszystko z własnego  punktu widzenia. Wykazywali oni wiele inwencji twórczej, parafrazując niektóre programy  telewizyjne w oryginalną wizję artystyczną. Czego dowodem są liczne skecze, np.: „Perfumy i słodycze” czy quiz „Milionerzy”. Przy tej okazji realizowali też bardzo ambitne projekty, wszystkie w języku obcym. Niejednokrotnie uczniowie pokazywali szeroki wachlarz zainteresowań aktorskich od talentu komediowego,  któremu patronuje Muza Talia, po tragizm, któremu patronuje Melpomena. Odegrali znakomite sztuki, takie jak np.: „Romeo i Julia” w języku Szekspira, „Nieznane cierpienie młodego Wertera” oraz bajka „Muzykanci z Bremy” w języku Goethego czy baśń „Kopciuszek” w języku Balzaka. Nie tworzyli jednak wiernych odwzorowań, lecz rozwijali potężne skrzydła, na których ich kreatywne umysły mogły wznosić się na twórcze  wyżyny.  

9. ”Od pierwszego człowieka do końca czasów jest i pozostanie słowo jedynym narzędziem, które pozwala ludziom wymieniać marzenia i tajemnice.” Elie Wiesel

10. Każdy recytator miał na uwadze sens powyższej zasady. Mógł on bowiem przez  własną interpretacje i dobór repertuaru przekazać kryjące się w jego wnętrzu uczucia. Co prawda nie posługiwał się on własnymi słowami, lecz interpretacja pochodziła z głębi jego duszy, bo czyż nie łatwiej jest wczuć się w rolę, gdy rozumie się autora i ma się podobne podejście do sztuki? Zatem wykorzystali oni słowo, by wymieniać tajemnice i marzenia w sposób subtelniejszy, niż mówiąc je wprost. Od deklamującego zależy z jakim natężeniem użyje głosu, jakie środki stylistyczne dobierze i czym, tak naprawdę, spróbuje nas urzec.   Realizowanie tego typu imprez jest bardzo ważne dla młodych ludzi, gdyż mogą oni zaprezentować siebie w sposób kreatywny, elegancki, komiczny i pełen smaku. Młodzi wykonawcy stają się pewnego rodzaju wirtuozami w ukazywaniu głębi swojej duszy, serca i umysłu, wykorzystując do tego sztukę, gdyż, jak powiedział   Harley Edwards, „co zostałoby w naszym życiu, gdyby zabrakło w nim sztuki?” Te słowa są najtrafniejszym sformułowaniem mogącym przybliżyć nam ideę tego konkursu, ponieważ każdy z nas ma w sobie choć cień artysty i to od niego zależy, jakie kolory dobierze, by namalować swój obraz. Anna Włodarczyk i Anna Szmajdzińska kl. Ia

11. Koniec