Download
1 / 46
460 likes | 784 Views
SPORT W LITERATURZE. „Słynęliśmy kiedyś z rycerstwa, siły, odwagi . Dziś, żyjąc w odmiennych warunkach, Winniśmy na sportowych gruntach Pielęgnować i rozwijać powyższe cechy” (H. Sienkiewicz). „Na olimpijskim szlaku zostały trwałe ślady ; dwie medalu strony:
E N D
SPORT W LITERATURZE
„Słynęliśmy kiedyś z rycerstwa, siły, odwagi . Dziś, żyjąc w odmiennych warunkach, Winniśmy na sportowych gruntach Pielęgnować i rozwijać powyższe cechy” (H. Sienkiewicz)
„Na olimpijskim szlaku zostały trwałe ślady ; dwie medalu strony: wysiłek i zwycięstwo. Jak przenoszenie gór i radość żniwa- spełnienia Niemożliwego w możliwe.”
„Patrz, jaki lekki wydaje się w locie, posłuszny mięśniom, triumfalnym dłoniom. Jak czułym grotem trafia prosto w złote, otwarte serce stadionu.”
Sport jest jednym z najważniejszych ruchów społecznych współczesnej doby. Zarówno jako widowisko sportowe, jak i przedmiot obserwacji twórców: poetów i pisarzy
Już w kulturach starożytnych łączono zajęcie fizyczne z tańcem, najpierw kultowym, a później już bezpośrednio opiewającym wyczyny sportowców
Do Polski obyczaj rycerski trafił krótko po przyjęciu chrześcijaństwa. Olśniewające turnieje rycerskie, huczne zabawy rycerskie stały się tematem opisów. W Polsce opisy turniejów rycerskich zostawili: Łukasz Górnicki, Świętosław Orzelski
Już za Zygmunta III Wazy turnieje rycerskie tracą swój splendor. Zawinił upadek ducha rycerskiego:
„A rycerskie rzemiosło, którym Polska stała Tak że się nieprzyjaciół swych nigdy nie bała, Staniało między ludźmi: zbroje zardzewiały, Drzewca prochem przypadły, tarcze popleśniały” (J. Kochanowski)
Utrata niepodległości zahamowała w Polsce postęp kultury fizycznej, choć reformy Komisji Edukacji Narodowej zapowiadały tu wiele. Symptomem istotniejszych zmian było dopiero powstanie pierwszych towarzystw gimnastycznych. Wyzwoliło to duży entuzjazm wśród literatów.
„Z uczuciem szlachetnej dumy Prowadźcie, o Przewodnicy, Zwątlone, skarlałe tłumy Do czystej życia krynicy” (Adam Asnyk)
Poetą sportu był Kazimierz Wierzyński
Nazwano go „Polskim Montherlantem” , po ukazaniu się w 1927r, tomiku poezji olimpijskich tego poety. Tomik wierszy Wierzyńskiego otrzymał nagrodę podczas Olimpijskiego konkursu literatury w Amsterdamie.
„My sławimy natchnienie, muskuły i przestrzeń, Serce, co maratoński wytrzymuje bieg”
W 1932 r. na Tomach „Tygodnika Ilustrowanego” pojawiło się dzieło, które dotąd zapadło na trwałe w świadomości polskiego czytelnika, jako symbol literatury olimpijskiej naszych czasów. Dzieło to zdobyło brązowy medal na olimpijskim konkursie literatury w Berlinie w 1936 r. Był to „Dysk olimpijski Jana Parandowskiego.
W 1944r. przebywał w obozie w Oflagu poeta Stefan Flukowski, organizator grupy obozowej „Zaułek”. Grupa ta organizowała różnorodne konkursy literackie: I miejsce –Jan Knothe „Modlitwa Olimpijska” II miejsce – Edward Fischer „Pieśń o trampie” III miejsce – Władysław Milczarek – „Łuczniczka”
SUKCESY POLSKICH LITERATÓW
Od 1928r. Polacy wnieśli ogromny wkład do konkursów olimpiad w zakresie literatury:
-Amsterdam (1928r.)– złoty medal Kazimierz Wierzyński za „Laur Olimpijski” -Los Angeles (1932r.)– nie wysłano „Wiosny greckiej” H. Malewskiej, której przewidywano złoty medal.
-Berlin (1936r.)– brązowy medal Jan Parandowski za „Dysk Olimpijski”, -Londyn (1948r.)– złoty medal J. Iwaszkiewicz za „ Ody Olimpijskie” srebrny medal R. Sadowski za „Rzut Oszczepem”
-Helsinki 1949r.– likwidacja konkursów decyzją prezydenta MKOI J. S. Edstroema. Organizowano już tylko wystawy: - III nagroda M. Promiński – „ Opowieści sportowe” J. Kierst - „Herakles zawsze zwycięski” A. Rymkiewicz – „Niezbrojni zwycięscy”
Decyzją zaprzestania olimpijskich konkursów literackich wzbudziła dyskusje, trwającą do dziś.
„O Sporcie, ty jesteś Piękno! Tyś architektem tej budowli ludzkiego ciała, które oddane niskim żądzom warte jest pogardy, a rzeźbione szlachetnym wysiłkiem, staje się czarą wzniosłości”
