Prakata

2. Prakata SETIAP KANAK-KANAK ITU ADALAH ANAK KITA Every Child is Our Child Kemuncakkeinsananituialahdenganmemeliharadanmengasihianak-anak yang tiadaberdaya, yang memerlukankasih–sayangdanperlindungan. Kita sebagaidewasa, pendidik, pemimpindanibubapabertanggungjawabmemastikanituberlakukepadaanak-anak yang merupakanaset paling berhargadan paling mudahterpedayadenganberbagaielemen yang bolehmencemarsahsiah, keselamatandanmasadepanmereka. Kedudukandankekuasaan yang adapadakitawajarlahmenjamintiadaeksploitasi, penderaandankeganasanterhadapkanak-kanak, khususnya di negeri Selangor. Turutdiutamakanialahbahawausaha-usahareaktifseperti di atas, perludiselarikanbersamausaha-usahapreventif yang melibatkankepekaanparaprofesionalkesihatan, pegawai-pegawaikebajikandananggotamasyarakat (sepertiketuakampung, guru-guru agama, dan guru-guru sekolah, parapenyelia PWB jugadll.) tentangkeadaanfisiologi, emosi, dan mental kanak-kanak agar dapatdijaminkesejahteraanmereka di manadanpadabila-bilamasajua. Ahli-Ahli yang Berhormatadalahjugadiseruuntukmengambilberatisudankebajikankanak-kanak. Semugasetiapkanak-kanakakanmerasaibahawamerekamendapat yang serupadarikitasepertiibubapa yang mengasihimereka.    SetiapKanak-KanakItuAdalahAnak Kita. Every Child Is Our Child. Yang BerhormatRodziah Ismail PengerusiJawatankuasaTetapKebajikan Negeri Selangor ExcoKerajaanNegeriSelangor

3. “Tiadakeganasankeataskanak-kanak yang dibenarkan, segalakeganasanterhadapkanak-kanakbolehdielakkan.” • Kofi Annan, mantanSetiausahaAgungPertubuhanBangsa-BangsaBersatu (Oktober 2006) • Kanak-kanakadalahhartakitadankuncikepada Malaysia menujukearahnegaramajusepenuhnya. Kemampanankualitikehidupanadalahsebuahkomponenpentingdalampembangunankebangsaan, daniahanyabolehdicapaidenganmelindungisetiapkanak-kanakdalammasyarakatkitadanmemberimerekapeluanguntukmencapaitahappotensimerekasepenuhnya. • Inilahvisipembangunanyang dicanangkandenganpiawaianKonvensyenHakTerhadapKanak-KanakdantelahdisahkanolehKerajaansebagaitandakomitmenkearahmenjadikankanak-kanak di Malaysia selamatdangembira.

4. Peksokonganinimengandungi:- • Lembaranfaktaberkenaanbentukkeganasanlazimkeataskanak-kanak di Malaysia; • Idea-idea untukmembantupenggubalperundanganmempromosiperlindungankanak-kanaksebagai agenda nasional; • Idea-idea bagaimana orang ramaibolehmelindungikanak-kanak; • SoalselidikuntukAhli-AhliDewanUndanganNegeridan orang ramai. • “Kanak-kanakmempunyaihakuntukdilindungidaripadadisakitidandizalimi, samaadafizikalatau mental.” • Artikel 19, KonvensyenHakTerhadapKanak-Kanak

5. PERLINDUNGAN KANAK-KANAK: FAKTA UTAMA Sekiranyakitamembiarkankanak-kanakdiabaikan, dideradandieksploitasi, makakitatelahmenafikanhak-hakmerekauntukmeneruskankehidupan, membangunkanpotensimerekasepenuhnyadankeceriaanzamankanak-kanak. Kita mestiberusahamemastikan “persekitaran yang melindungi” untukkanak-kanakbagimengelakkanpenderaandaneksploitasi, danmembantusekiranyamerekabersemukadengankeganasandalamkehidupanmereka.

6. MITOS DAN FAKTA berkenaankeganasanterhadapkanak-kanak MITOS: Hanyakanak-kanakdaripadakeluargamiskindantidakberpendidikan yang didera. FAKTA: Keganasan, deradanpengabaianbolehberlakudalammana-manakeluarga, tanpamengirakumpulanetnikataulatarbelakangsosio-ekonomikeluargatersebut MITOS: Kanak-kanaktidakmempunyaihakdankitatidakperlukisahdengancaralayananterhadapmereka. FAKTA: Setiapkanak-kanakdilahirkandenganhakuntukhidup, membangunkandanmencapaipotensimerekasepenuhnya. Menghalangdanbertindakbalaskepadakeganasan, ekplotasidanpenderaanadalahpentingbagimemastikanhak-hakmerekadipenuhi.

7. MITOS: Memukulkanak-kanakuntukmendisplinkanmerekaadalahbukanpenderaan. FAKTA: Perlumenghormatimaruahseseorangkanak-kanakapabilamendisiplinkannya di rumahatausekolah. Sebarangbentukpenyalahgunaankeatasprinsipinisamaadasecarafizikal, lisanataupencabulanemosidikirasebagaipenderaan. MITOS: Penderaankeataskanak-kanaktidakmemberikesanaspeklain dalamkehidupanmereka. FAKTA: Keganasandanpengabaianadalahmencabulsetiaphakzamankanak-kanak. Seseorang yang telahberimunisasitetapitelahdipukuladalahseorangkanak-kanak yang tidaksihat. Kanak-kanakperempuan yang dicabulsecaraseksualadalahdikirakanak-kanak yang tidakberpelajaran.

8. KEGANASAN TERHADAP KANAK-KANAK DI MALAYSIA Malaysia dilihatmengalami trend menaikdalamkes-kesseksualdan lain-lain penderaansertapengabaiankepadakanak-kanak. Rajah 1: Kes-kespenderaankanak-kanakmengikutjantinadanjenispenderaan (1999-2008) – JabatanKebajikanMasyarakat

9. KES-KES PENDERAAN KANAK-KANAK MENGIKUT JANTINA DAN JENIS PENDERAAN (1999-2008)

10. Walaupunpeningkatankejadianpenderaandanpengabaiankanak-kanakmungkindisebabkanmeningkatnyalaporan yang diterimaberbandingmeningkatnyakejadiansebenar di negaraini, adalahmasihmenjadikeutamaankepadanegarakitauntukmenanganisebarangdankeseluruhankes-keskeganasanterhadapkanak-kanak. • Terdapatkira-kira 13 jutakanak-kanak di Malaysia. • Padatahun 2008, JabatanKebajikanMasyarakatmerekodkan 2,780 kes-kespenderaankanak-kanak. • Kes-kespenderaankanak-kanaktelahmenunjukkanpeningkatansejaktahun 2005. • Antarabentuk-bentukpenderaankanak-kanak yang lazimdilaporkankeJabatanKebajikanMasyarakatadalahpengabaian, penderaanfizikaldanpenderaanseksual (termasuksumbangmahram). • Pengabaiankanak-kanakmunculsebagaisatukebiasaansepertikeganasanfizikal di mana 952 kes-kespengabaiandirekodkandalamtahun 2008 berbandingdengan 863 kes-kespenderaanfizikalpadatahun yang sama. • Penderaanfizikal, termasuklahpenderaanseksual, keataskanak-kanakadalahjenayahlazim yang dilaporkan. • Laporankes-kespenderaanterhadapkanak-kanakadalahdipercayaipecahankecilkepadabilangankes-kessebenar.

11. SELANGOR – GAMBARAN PENDERAAN KANAK-KANAK DALAM NEGERI Selangor mendudukitempat lima negeriteratasdenganpecahantertinggikes-kespenderaankanak-kanaksejakbeberapatahunlepas. Jadual: Statistikpenderaankanak-kanakuntuknegeri Selangor (2007-2010)

12. PERANAN WAKIL-WAKIL RAKYAT Parlimendandewan-dewanundangannegerimempunyaikuasauntukmenciptaperubahansebenardanberkekalanuntukkanak-kanak, melaluipelbagaifungsimerekasebagaiwakilrakyat. Satu-satunyacarauntukmelindungikanak-kanakialahuntukmengurangkankelemahankanak-kanakmelaluiundang-undang, perkhidmatan, tingkahlakudanamalan yang menumpukankepadahakdankepentingankanak-kanak. Ahli-ahlidewanundangannegeribolehmenyumbangkepadaperlindungankanak-kanakdenganmewakilikepentingankanak-kanakdalamhal-ehwalperundangannegeridanmemberikaninspirasikepadakawasanmerekamelakukansesuatu yang lebihuntukmelindungikanak-kanak.

13. KENAPA PERLINDUNGAN KANAK-KANAK ITU PENTING -MEMPROMOSI HAK KANAK-KANAK DAN KUALITI KEHIDUPAN NEGARA Berpuluhjutakanak-kanak di seluruhduniaadalahmangsakepadaeksploitasi, penderaandankeganasansetiaptahun. Apabilakitagagalmelindungianak-anakkita, merekaakanmenderitadalamsenyapdantanpadilihat. KonvensyenHakTerhadapKanak-Kanak (‘The Convention on the Rights of the Child (CRC)’) jelasmenetapkantanggungjawab-tanggungjawabKerajaan, keluargadanibubapauntukmelindungikanak-kanakdaridisalahgunakandalamapacara pun. Sebagaisalahsatupenandatangandalam CRC, Kerajaanbukansahajawajibuntukmelindungikanak-kanak yang dibahayakan, tetapijugaakanmengambilsegalalangkah yang perluuntukmenyokongkeluarga-keluargadanmasyarakatdalammencegahpenderaan, pengabaiandaneksploitasikanak-kanak. Perlindungankanak-kanak di Malaysia akanmenjaminkemampanankualitikehidupandanmenyumbangkepadakejayaannegarakearahWawasan 2020.

14. DigunapakaiolehPerhimpuanAgung PBB padatahun 1989, KonvensyenHakTerhadapKanak-Kanak (CRC) mendahulukanpiawaianantarabangsaberhubunghak-hakkanak-kanakuntukmeneruskankehidupan, pembangunan, perlindungandanmengambilbahagiansebagaisahdisisiundang-undang. Antarapolisiutama CRC adalahtiadakanak-kanakyang didiskriminasikan, dandalamsetiapkeputusan yang melibatkankanak-kanak, makakepentinganmerekaperludiutamakan.

15. Penderaankanak-kanakadalahpencabulansegalahak-hak Keganasanterhadapkanak-kanakkinitersebarluas, tetapisebahagiannyamasihlagidisembunyikandantidakdilaporkan. Samaadaiaberlaku di rumah, sekolah, komunitiataudalaminstititusi, iabiasaberlaku di belakangpintutertutupdanolehmereka yang seharusnyadipercayaiolehkanak-kanak – ibubapa, ahlikeluargadanpenjaga. Kanak-kanakselalunyamenderitadalamdiam, takutuntukbersuaradisebabkanmaluataukhuatirakandihukum. Keganasanterhadapkanak-kanakbukansahajamelanggarihak-hakmereka yang perludilindungi, tetapijugahalanganbesarkepadakesihatankanak-kanakdanpembangunanmerekadalamjangkamasapanjang.

16. Kecederaanataukematianhanyalahsatupenghujung. Bagikanak-kanakini, masadepanmerekabergantungkepadakeseimbangan, dibelenggudengankecederaanfizikal, trauma emosidanmasalahtingkahlaku. Bagaimanamerekaakanbelajardanbersosial, ataumemasukialamdewasa yang sempurna, sekiranyatahapkeselamatanmerekadiragui, ataudicalardenganparut yang tidakakanhilang? Bagaimanamerekaakansedarbahawakeganasanadalahsesuatu yang tidakbolehditerimasamasekali, sedangkanitulahsatu-satunya yang merekatahu? Penderaankanak-kanakmenyebabkanparutfizikal, emosidan mental yang akanmeninggalkankesanjangkapanjangdalamkehidupankanak-kanakdankeluarga. Iamerompakpeluangkanak-kanakuntukmemenuhipotensimerekasepenuhnyadanakanmeneruskankitarankeganasan. Keganasanmenjejaskankeseluruhanzamankanak-kanakdanjugagenerasiakandatang.

17. Persekitaran yang melindungi Semuakanak-kanakadalahterdedahkepadarisikokeganasanatassebabmerekaadalahkanak-kanak. Perlindungankanak-kanakmelibatkanpencegahankeatasmasalahdalamkehidupankanak-kanakdanjugaperkhidmatan yang diperlukanapabilasesuatuitutidakberlakusepertisepatutnya. Iajugamengandungiperkhidmatanuntukkanak-kanak yang terdedahkepadakeadaan yang merbahaya. Untukmelindungikanak-kanakdaripadabahaya, kitatidakbolehmenungguuntuksesuatuituberlaku. Kita perlumembinapersekitaranmelindungi, denganitumerekaakanmembesardenganselamatdanmenikmatikebebasandalamzamankanak-kanak. Membinapersekitaran yang melindungiuntukkanak-kanakmemerlukanperubahansosialdalamtingkahlaku, peranandantanggungjawab; memastikanperaturandanperundangan yang bersesuaianberadapadalandasannya, bersama-samadengansistemperundangan yang aktifdanadilsebagaisebahagiandarisistemkebajikansosialuntukkanak-kanakdankeluarga.

18. Daripadamelihatisu-isuindividukeganasandankategorikanak-kanak, sistemtersebutmengambilpendekatanbahawaperlindungankanak-kanakmemerlukanpandangan yang lebihluaskeataskontekssosio-ekonomik, kebudayaandanpolitikal, termasuklahsistemresponsifdankeadaanpersekitarankanak-kanak, yang menyumbangkepadamasalah-masalahperlindungankanak-kanak. Persekitaran yang melindungibukanlahmeletakkankanak-kanak di belakangpintu yang tertutup, ataumembuatkanmerekatakutkepadadunialuar. Persekitaran yang melindungiialah di manakanak-kanakbolehmenjadikanak-kanak.

19. Mencegahkeganasanterhadapkanak-kanak Ahli-ahlidewanundangannegerimempunyaiperananutama yang perludimainkanbagimembolehkanpersekitaran yang melindungi. Perananmerekaialahuntukmelaksanakankeazamanpolitikdalammembangunkanpolisidanrangkaperundangan, sertabersamadenganKerajaandanpihakberkuasadalammenyediakanperkhidmatan. Padaperingkatakarumbi, penggubalundang-undangbolehmendorongperubahantingkahlakudanmewujudkankesedaran di kalangan orang ramaiuntukmencegahkeganasandanakseskepadaperkhidmatanintervensi. Denganmencegahkeganasanhariini, kitamampumembinamasahadapan di manakeganasantidaklagibolehditerimapakai. Kita tidakbolehmenggagalkananak-anakkitalagidankitatidaksepatutnyamerompakpotensinegarakitauntukmemenuhiaspirasi yang telahdibentangkandalamWawasan 2020.

20. SENARAI SEMAK UNTUK TINDAKAN – Apa yang ahlidandewanundangannegeribolehlakukan KesimpulanpemerhatianolehJawatankuasaHak-hakTerhadapKanak-Kanak • Membangunkan, sebagaisebahagiandaripadaPelanKebangsaanTindakanKanak-kanak, stratregikomprehensifnegeri/negarauntukmencegahdanresponkepadakeganasandomestikdanpenderaankanak-kanak, termasuklangkah-langkahuntukmenukarkantingkahlakudanamalankebudayaan. • Mengukuhkansistemsediaadabagiresponkepadakes-kespengabaiandanpenderaankanak-kanak, sekaligusmenjaminkanak-kanak yang teraniayaakandilindungidantidakmenjadimangsaprosidingperundangan. • Mengharamkansegalaundang-undangberbentukhukumansebatan di rumahdanmenjalankankajianmenyeluruhuntukmenilaisifatdantahapfenomenaini.

21. Mendidikibubapa, penjagadanprofesional yang berkerjabersamakanak-kanakdenganmenjalankankempenpendidikanawamtentangkesanburukbentuk-bentukkeganasan ‘disiplin’ danmempromosikankaedahkeibubapaan yang positifdantidakganas. • Memastikansemuakanak-kanak yang menjadimangsakeganasandanpenderaanmendapatpenjagaan yang mencukupi, kaunselingdanbantuanpemulihandanintegrasisemula. • Mewujudkantalianbebastol, 24 jam, talianbantuan 3 digit untukkanak-kanak, danmemudahkankolaborasitalianbantuaninidengan polis, sistemkesihatandankebajikanmasyarakatdanjuga NGO fokus-kanak-kanak.

22. AKTA KANAK-KANAK 2001 Di Malaysia, sesiapa di bawahusia 18 tahunadalahkanak-kanakdandilindungi di bawahAktaKanak-Kanak 2001. Malaysia telahmenggubalkanAktaKanak-Kanak 2001 bagimemenuhituntutan di bawahKonvensyenHak-hakTerhadapKanak-Kanak (CRC), di manaArtikel 19 CRC menyatakanKerajaanperlumengambillangkah-langkahbersesuaianuntukmelindungikanak-kanakdaripadasemuabentukpenganiayaan, penderaan, pengabaiandankeganasan, olehibubapaatausesiapa yang menjagamereka. Matlamatasasperlindungankanak-kanakialahuntukmemastikansetiap orang yang dipertanggungjawabkanuntukmemeliharadanmelindungikanak-kanakakanmengiktiraftugasinidanberusahauntukmemenuhinya. DenganAktaKanak-Kanak 2001, iabukansahaja moral tetapisatuundang-undangpentinguntukahlimasyarakatmelindungikanak-kanakdaripadasemuabentukpenderaan.

23. Perlindungan yang diberikanolehAktaKanak-Kanak 2001 meliputistrategidanlangkah-langkahbagimengelakkandaripadadanresponsifkepadainsidenpenganiayaandanbahayakeataskanak-kanak, samaadabolehatautidakmelibatkankeganasan. PeruntukkanAkta PeruntukkanAktaKanak-Kanak 2001 adalahberasaskanempatprinsiputama CRC, iaitu: (i) tiadadiskriminasi; (ii) kepentinganterbaikkanak-kanaktersebut; (iii) hakuntukhidup, meneruskankehidupandanpembangunan; dan (iv) menghormatipandangankanak-kanak. AktatersebutjugatelahmewujudkanMajlisKebangsaanPerlindunganKanak-Kanak, yang menasihatiKerajaanberhubungisu-isuperlindungankanak-kanakmanakalaMajlisPerundingandanPenasihatuntukKanak-Kanakbertindaksebagaititiktumpuankepadapembangunandankesejahteraankanak-kanak.

24. Aktainimenetapkan Kumpulan PerlindunganKanak-KanakdanPusatAktivitiKanak-Kanakdiwujudkanpadaperingkatnegeridandaerah. Bermatlamatuntukmenggerakkanpenyertaanmasyarakatdalammelaksanakan program-program pencegahandanpemulihan, inisiatif-inisiatifinimensasarkankanak-kanakberisikoatauterdedahkepadasegalabentukpenganiayaandaneksploitasi. Daripadasegipentadbirankeadilanjuvana, Aktamemperuntukkantatacara di MahkamahKanak-Kanak, yang mesrakanak-kanak, denganmengambilkirakematangan mental danemosiseseorangkanak-kanak.

25. SENARAI SEMAK UNTUK TINDAKAN – Apadewanundangannegeridanahlinyabolehlakukan: • TahuperuntukkanAktaKanak-Kanak 2001 (http://www.unicef.org/malaysia/Child-Act-2001.pdf); • Memahamicabaran-cabaranuntukmelaksanakanAktaKanak-Kanak 2001; • Melawatkes-kesperbicaraanmahkamah-mahkamahtempatanuntukmengkajisemulasamaadaterdapatperlindungan yang bersesuaianuntukmangsa-mangsadansaksi-saksikanak-kanak. • Menganjurkansebuahjawatankuasabagimengkajisemulaundang-undang – memastikansegalabentukkeganasanterhadapkanak-kanakadalahdilarang, termasuklahhukumansebat, amalantradisional yang merbahayadankeganasanseksual – danmencadangkanpembaharuan yang diperlukan.

26. PENGABAIAN DAN DITINGGALKAN Pengabaianmungkintidakakanmeninggalkanparut, tetapikitasepatutnyatidakterikatkepadakerosakan yang dilakukankepadakehidupanseseorangkanak-kanak. Pengabaianberlakuapabilaibubapaataupenjagadengansengajagagaluntukmemenuhikeperluanfizikaldanemosi(daripadasegikesihatan, pendidikan, pembangunanemosi, khasiatpemakanan, tempatberteduh, dankeadaantempattinggal yang selamat), ataugagalmelindunginyadaripadabahaya. Meninggalkanseseorangkanak-kanakadalahbentukpengabaian yang ekstrem, danbolehmembawakepadakerosakanpsikologidanfizikal yang amatbesar. Kurangpenyeliaanadalahsebablazimkanak-kanakbolehmatimengejutataucederaakibatkemalangan di rumah. Pengabaianjugabolehmembahayakan mental, semangat, moral danpembangunansosialseseorangkanak-kanak, danmenyumbangkepadapenglibatankanak-kanakkepadaaktivitibahayasepertipenyalahgunaandadahdanaktivitiseksualpra-matangdantanpaperlindungan.

27. Pengabaianadalahkegagalanmenyeliadenganbaikdanmelindungikanak-kanaksekali pun merekatahucaranya, mempunyaipengetahuandanakseskepadaperkhidmatan yang bolehmelakukannya. Inibermaksudkeluarga yang miskin, dankurangakseskepadaperkhidmatankebajikan, tidakakandituduhmengabaikandengansengaja. Di Malaysia, kes-kespengabaian yang dilaporkanadalah di semuaperingkatmasyarakat, tanpamengiratahappendidikanataupendapatan. Ibubapa yang mengabaikanataumeninggalkananak-anakmerekamungkinberadadalamkeadaanterdesakataukesukaranyang tidakdapatdibantu. Masyarakatseharusnyalebihmenyokongdenganmemberikanjalanpenyelesaiandanmengambilberatpadaperingkatawalsebelummasalahekstremberlaku.

28. Tahappermasalahan Sedikitdiketahuitentangpengabaiankanak-kanaktetapiiadilihatsebagaisatukebiasaansepertikeganasanfizikal. Dalamtahun 2008, terdapatsebanyak 952 kes-kespengabaian yang direkodkanolehJabatanKebajikanMasyarakat (JKM), berbandingdengan 863 kes-keskeganasanfizikalpadatahun yang sama.1Angkatersebutmeningkatsejaktahun 2002. JKM danpihak polis jugamenerimalaporanbayi-bayi yang ditinggalkansetiaptahun. Menurut JKM, terdapat 58 kesbayi yang ditinggalkandalamtahun 2008. Rekod polis menunjukkanterdapat 470 bayi-bayi yang telahditinggalkandaritahun 2005 sehinggaOgos 2010, di manalebihseparuhdaripadanyaditemuimati.2 1Laporan Statistik Malaysia 2008, JabatanKebajikanMasyarakat 2Dilaporkandalam “Porn a major reason behind baby dumping, say cops”, The Star, 17 August 2010

29. DALAM LAPORAN BERITA TerjatuhMaut 24 Mei 2010, seorangkanak-kanakperempuanberusia 6 tahuntelahterjatuhdariberanda unit pangsapurimakciknya di tingkat 12 di Kepong, Selangor. Neneknyatelahkeluarmembelibaranganruncitdanmeninggalkankanak-kanaktersebutbersendirian di rumah. Beliautelahlupauntukmenutuppintujeriji di beranda. (“6-year-old girl dies in fall from flat”, New Straits Time, 24 May 2010) Bayi yang ditinggalkan Mayatbayi yang berusiasatuharidengantalipusat yang masihelok, telahdijumpaidisumbatkedalamsebuah bag danditinggalkan di sebuahsungai di Kota Damansara, Petaling Jaya. (“Angler’s horror find”, The Star, 16 August 2010) Di manakesilapankita? Pengabaian, sepertisemuabentukkeganasanterhadapkanak-kanak, adalahhasildaripadagabunganfaktor-faktorberkaitankeluarga, masyarakat, ekonomidanbudaya.

30. Kanak-kanak yang paling terdedahkepadapengabaianadalahbayi, kanak-kanakperempuan (dalambudaya di manakanak-kanaklelakiadalahlebihunggul), kanak-kanakkurangupayadankanak-kanak yang sukaruntukdijaga, sepertimereka yang menghidappenyakitkronikatautingkahlaku yang bermasalahserius. Ibubapadenganlemahkawalandorongan, rendahdiri, masalahkesihatan mental, danpenyalahgunaanbahan (alkoholdandadah) adalahlebihcenderunguntukmengabaikananakmereka. Sebahagiandaripadaibubapamengabaikananakmerekadisebabkanterlibatdalamkonflikundang-undang, penyalahgunaandadah, HIV dan AIDS, kewangan yang tidakkukuh, tiadakeupayaanmenanganicabaran mental danfizikalkanak-kanak, kurangsokongan, atau stigma mengandung di luarnikah. Kanak-kanak yang tinggal di dalamkeluarga yang berpecahataukeluargatertekandisebabkanfaktorkewangandansosial, adalahberisikountukdiabaikan. Perundangandanpolisi yang lemahmemburukkanlagitekanan, dankeluargatidakdapatkeluardaripadakitaran yang kejam.

31. Apa yang bolehkitalakukan? Kita perlumelaksanakanundang-undang, polisidan program-program yang menguatkandanmenyokongkekeluargaan, padamasa yang samamenanganifaktor-faktorasasmasyarakatdankomuniti yang bolehmembawakepadapengabaian. Pencegahanbermuladarirumahdankeluarga. Perkhidmatankebajikanperlumemasukkan program-program kesuburan, keibuandankesihatankanak-kanak, latihandanbantuankeluarga yang memerlukan, sepertimereka yang mempunyaianakkeperluankhas. Lawatankerumahdanpendidikankekeluargaan, menumpukankepadapengurusankeluarga, penyelesaianmasalah, danamalankeibubapaan, akandapatmembantumenyelesaikanmasalahdalamkeluargadankeupayaankeluargatersebutmenanganituntutanluaran.

32. Bagaimanakitadapatmembantukanak-kanak yang terbabit? Barisanpertamatindakanialahuntukmengesankes-keskanak-kanakterabai – di manaprofesionalkesihatan, pekerjakebajikanatauahlimasyarakat (cth: majlisdesa, ketua agama atau guru) perlulebihsensitifdengankeadaankanak-kanakdanberusahauntukmembawanyakepadaperhatianpihakberkuasa. Sebaiknya, perkhidmatanperlulahsediauntukmenyokongibubapa yang tidakmampumemenuhikehendakkekeluargaan. Mengeluarkanseseoranganakdaripadakeluarganyaadalahtindakancampurtangan yang terakhir. Kanak-kanak yang ditempatkan di bawahpenjagaanpilihanseperti di pusatjagaanataurumahahlisaudaramara, perlulahdipantauberterusan, danpusatpenjagaanharuslahdidaftarkandandikawalselia.

33. Demi keselamatankanak-kanak, kebimbangandanpendapatnyaharuslahdipertimbangkandahulu. Tiadapenyelesaianungguluntuksemua, dansebarangcampurtanganharuslahbersesuaiandenganperingkatperkembangankanak-kanak, kesihatanemosidanikatankekeluargaan. Kita memerlukanlebihbanyak data berhubungdengantahapsebenarkanak-kanakterabaidalamnegara. Pengumpulan data dananalisaberterusanadalahpentingbagimemberikanbuktiuntukmenyokongkepadapengubalpolisibahawatindakbalassegeradiperlukandalambentukpembangunanpolisi, memperuntukkansumberdanmelaksanakan program. Isukanak-kanakterbiarharuslahdibawakepadalingkunganawam agar dapatdibincangkandanmencaripenyelesaianuntukmelindungikanak-kanakdaripadaterabai. Kecuaiantingkahlakuterhadapkanak-kanak, atau stigma dandiskriminasidalamsesebuahbudaya, hanyadapatdihapuskanmelaluiperubahanberpanjangandalampengetahuan, kepercayaan, sikapdanamalanmasyarakat.

34. SENARAI SEMAK UNTUK TINDAKAN – Apadewanundangannegeridanahlinyabolehlakukan: • Melaksanakanundang-undang, polisidan program bagimenyokongkeluarga; • Menggalakkankomunitisetempatuntukmembinapersekitaran yang melindungikanak-kanak; • Menyiasatsamaadasistem yang bertindakbalaskepadapenganiayaankanak-kanakmemberikantanggungjawab yang jelaskepadapemberiperkhidmatannyadanpihakberkuasa; • Menyokongpengumpulan data dananalisis yang lebihbaiktentangkes-kespengabaian; • Meningkatkantahapperbincanganmasyarakattentangmengapakanak-kanakdiabaikan.

35. Keganasanfizikalselalunyamengambilbentukhukumanderabertujuansebagaidisiplin. Kebanyakanhukumaninimelibatkansepakandanmerotankanak-kanakdengantangan, rotan, kayu, talipinggangdansebagainya. Kanak-kanakjugaditendang, digegarkan, dihumban, dicakar, dicubit, digigit, ditarikrambutatauditekuptelinga, dipaksaberadadalamposisi yang tidakmenyenangkan, ataudimarahi. Bentukhukumansebegituadalahmerendahkan, memalukandanmengajarkanak-kanakbahawakeganasanadalahpenyelesaiankepadamasalah.

36. PENDERAAN FIZIKAL Penderaanfizikalkeataskanak-kanakadalahantarajenayah yang lazimdilaporkanterhadapkanak-kanak. Terdedahdisebabkan status mereka di dalammasyarakatdankeluarga, kanak-kanakselalunyamenempuhikeganasanfizikaltermasuklahdipukuldalampelbagaibentuk, dibakar, dicekik, diracun, disesaknafasdankeganasanseksual, yang manasemuanyabolehmembawamaut, kecacatan, ataukecederaanfizikal yang parahdan trauma . Bayidankanak-kanakkeciladalahlebihramaimenjadimangsaolehpenjagautamadanjugaahlikeluarga yang lain, tetapiapabilamerekameningkatdewasa, merekaakanlebihbanyakmeluangkanmasa di luarrumahdanakanlebihmudahmenjadimangsaoleh orang yang bukanahlikeluarga.

37. Tahappermasalahan Antaratahun 2005 sehingga 2008, bilangankes-kespenderaanfizikal yang dilaporkankeJabatanKebajikanMasyarakatkekalkonsisten, denganperbezaankecilantarakanak-kanaklelakidanperempuan. Laporan-laporanpenderaanfizikaltidaktermasukdenganhukumandera di sekolah-sekolah, yang manaadalahsah di bawahsistempendidikankebangsaankita, walaupundenganbatasan yang ketat. Kajiankecilmendapatibahawahukumandera di sekolah-sekolah, dalambentukrotan, adalahsuatukebiasaan, walalupuntidakterdapat data kebangsaan.

38. DALAM LAPORAN BERITA Kematiananakkecil Kanak-kanakperempuanberusia 3 tahuntelahdijumpaitidaksedarkandiri di rumahibunya di Selangor. Laporanbedahsiasatmenunjukkanbahawaterdapatlebihdaripada 30 kesankecederaan di badannya. Ibunya yang berusia 24 tahundantemanlelakinya yang tinggalserumahtelahdituduhberhubungkematiantersebut. (The Star: ‘Girl’s parents test positive for syabu’, 16 April 2010; ‘Mum and lover charged over toddler’s death’, 24 April 2010) Disiplin di sekolah Ibukepadapelajarberusia 9 tahunmendakwaanaknyatelahditamparoleh guru disiplindisebabkandatanglewat, menyebabkanmukanyabengkak. (‘Student slapping case resolved’, 5 Nov 2009, The Malay Mail)

39. Bagaimanakitabolehtersilap Adalahmudahuntukmenyalahkanibubapa, penjagaatau guru apabilamenyebabkankekerasankeataskanak-kanak, tetapifaktor-faktorluaransepertirangkaperundangan yang lemah, polisidansikapmasyarakatbolehmenyumbangsecaratidaklangsungkepadakeganasanfizikalterhadapkanak-kanak. Pembangunan bandar yang pesattelahmembawaperubahandalaminstitusikekeluargaan, dengankemiskinan, penggangguran, tahappendidikan yang rendah, tempattinggal yang sesakdantekananekonomimenyebabkanstreskepadakeluarga-keluargasertakehilanganrangkaiansokongansosial.

40. Faktor-faktortekanandiburukkanlagidenganpolisi yang lemahmeninggalkankanak-kanakdankeluargatanpajaringanekonomidansosial. Kanak-kanakdalamkeluargainiberdepandenganrisikokeganasan yang tinggi. Undang-undang di beberapanegaradantradisibeberapabudayamasihmembenarkan, atautidakmenghukum, penggunaankeganasankeataskanak-kanak. Sebagaicontoh, penerimaanmeluashukumanfizikalsebagaikaedahuntukmendisiplinkankanak-kanak di Malaysia – baik di rumahatau di sekolah.

41. Apa yang bolehkitalakukanuntukmencegahnya? Ibubapa yang menderaanaknyasecarafizikaladalahbermungkinanmengalamiataumenyaksikansendirikeganasansewaktukanak-kanak. Olehitu, adalahmustahakrantaiankeganasaninidipecahkan. Keganasanmestilahdiatasisebelumiaberlaku, denganmenanganikeadaanasas yang menyebabkanekonomidanemosiekstremmenekankeluarga. Polisisepatutnyamenyokongkeluarga, denganmenyediakankemudahanpusatpenjagaan yang berkualiti, memperkayakan program pra-sekolah, program keibubapaan, program penangguhantempohkepadakeluarga yang menghadapikeadaan yang sukar, ataumeningkatkanekuitidalampendidikan, perumahan, pekerjaan, dan lain-lain peluang. Lebihdaripadaitu, perluadaundang-undangdanpolisiuntukmenghalangsegalabentukkeganasanterhadapkanak-kanakdalamkeluargadanmasyarakat, termasuklahsegalaamalantradisi yang merbahayadanamalanhukumandera.

42. Padaperingkatkomunitidanmasyarakat, perluada program berskalabesaruntukmeningkatkankesedaranhakkanak-kanak, disasarkankepadasemuakumpulan yang terlibatdalamkehidupankanak-kanaktersebut, termasuklahkakitangan-kakitangansistemperundangandankepolisian, pendidikan, pekerjakesihatan, sektorswasta, sertaibubapadan orang ramai. Kita perluberhentimelayankanak-kanaksepertisebuahobjekdanbukansebagaimanusia, danmulamengiktiraf status merekasebagaiseseorangdenganhak yang saksamadalammasyarakatkita.

43. Bagaimankitabolehmembantukanak-kanak yang terbabit? Untukmelindungikanak-kanaksecaraefektif, terdapatkeperluanperkhidmatanmelindungikanak-kanaksecaraberterusan; iaituinisiatifpencegahanutamabagimenguatkankapasitikeseluruhanmasyarakatdalammelindungikanak-kanak; pencegahansekunder, atauperkhidmatancampurtanganawal, ditujukankepadakanak-kanakdankeluarga yang dikenalpastisebagaiterdedahatauberisikopenganiayaanataudiabaikan, dancampurtanganlebihtinggi (tertiari) untukbertindakbalas di manakanak-kanakberadapadarisiko yang serius, atausedangdideraataudianiayadalamapacara. AktaKanak-Kanak Malaysia 2001 mentakrifkandanmeyediakangarispanduanasasstatutoribagitindakbalaskeatasmangsakanak-kanak yang didera, diabaikandandieksploitasikan. Bagaimanapun, menjadikeperluanuntukmeningkatkankesedarantentangperanandantanggungjawabperundangankepadaanggotakeluarga, penyediapusatjagaankanak-kanakdanpengamalperubatan agar memaklumkanpihakberkuasaapabilamengesyakiseseorangkanak-kanakdidera.

44. Sesebuahsistemperlindungan yang profesionaluntukkanak-kanakadalahkuncikepadaperlaksanaanAktaKanak-Kanak 2001. Adalahperlumengadakansebuahpelaburan yang besardanperuntukansumber, bagimemastikanpakarterlatihdanpekerjasosial yang mencukupiuntukmemberikanperkhidmatankeatassistem yang beroperasisepenuhnyamenjaminpiawaian yang samadalampenjagaan di kawasan-kawasanbaikdalamatauluarbandar. Sisteminijugamemerlukanstruktur yang dibangunkansebaiknyabagimenyediakanperlindungan, sokongandanlayanankepadakanak-kanakdankeluarga, bermuladaripadawaktupenderaandilaporkan, sepanjangsiasatan, penguatkuasaanundang-undang, sehinggalah proses pertuduhandanperundangan.

45. SENARAI SEMAK UNTUK TINDAKAN – Apa yang dewanundangannegeridanahli-ahlinyabolehlakukan • Memulakan program-program sokongankewangandansosialkepadakeluarga yang beradadalamkeadaan yang sukar; • MemantaupelaksanaandanpenguatkuasaanAktaKanak-Kanak 2001; • Menggalakkanprofesionalismasektorkebajikansosial, danlatihan-latihan yang lebihbaikkepadapegawai-pegawaikebajikandanpakar-pakarperlindungankanak-kanak; • Menyediakanruangbagimasyarakatmembincangkanhukumanderadanpenderaanfizikalkanak-kanak, danmencaripenyelesaianbersama, denganmerujukkepadakanak-kanakdananakmuda.

46. PENDERAAN SEKSUAL DAN SUMBANG MAHRAM Penderaanseksualkeataskanak-kanakadalahmasalah yang berkembang di seratadunia, tetapi yang paling mencabaradalahuntukmenanganiisu-isuinidisebabkankerahsiaandanpantanglarang yang menyelubunginya. Apajuajenishubunganseksualdengankanak-kanak di bawahusia 18 tahunadalahdianggappenderaanseksual, sekalipunkanak-kanakatauremajatersebutdilihatsebagaisukarelaataurakan yang memulakan.

47. Tahappermasalahan Daripadatahun 2005 sehingga 2008, JabatanKebajikanMasyarakatmerekodkanpeningkatankes-kespenderaanseksualdansumbangmahram, yang manakes di kalangankanak-kanakperempuanmelebihikanak-kanaklelaki. Sumbangmahram, khususnya, menjadipermasalahan di kawasanluarbandar. Peningkatankes-kes yang dilaporkanmungkinmenunjukkankesedaran orang ramai, kesediaanuntukmelapor, pengiktirafanrasmikeatasisuinisertapeningkatansistemlaporan. Sebahagianbesardarikeganasanseksualdilakukanolehahlikeluargaatau orang lain yang tinggalbersamaataumelawatrumahkeluargakanak-kanak – mereka yang dipercayaiolehkanak-kanakdandipertanggungjawabkanuntukmenjagamereka. Di Malaysia, hampir 59% daripelakupenderaanseksualdalamtahun 2007 adalahahlikeluargaterdekat, saudaramara, atauahlikeluargaangkat. Bagaimanapun, predator ataupedofiliajugamenculikkanak-kanakuntukpenderaanseksual.

48. Bagaimanapun, kes-kes yang dilaporkanadalahdipercayaihanyalahsebilangankecildaripadabilangankes yang sebenar. Apabilapenderaanseksualseringberlakudalamprivasipersekitaranrumahataukawasanterpencil, inimenyebabkaniatidakdapatdikesanatautidakdilaporkan. Kanak-kanakmungkintidakmelaporkannyadisebabkanmerekatakutdipersalahkanatauterusdianiaya, sementarasaudaramara, jiranatau orang dewasa lain keberatanberhadapandenganakibatmelaporkannya. DALAM LAPORAN BERITA Dirogololehkekasihibu Seorangkanak-kanakperempuanberusia 13 tahundariKlangtelahdiacuhujungpisau, ditampardanmukanyadiselibungdenganbantalketikadiadirogol, dandipaksamelakukanseks oral olehkekasihibunya. Pelakutersebuttelahdijatuhkanhukumanpenjaraselama 38 tahundengan 16 sebatanrotan. (‘Rapist who preyed on lover’s kid gets 38 years jail’, 23 June 2010, New Straits Times)

49. Di manakesilapankita? Keganasanseksualadalahsangatberkaitdenganfaktor-faktorkeluargadansosial, seperti stress disebabkankemiskinan, pengganggurandanpengasingansosial. Kanak-kanak yang tinggaldengankeluargabersamadenganfaktor-faktoriniadalahsangatterdedahkepadarisikoapabilakurangmendapatkansokongandaripadamasyarakat. Sumbangmahram di kawasanpertanianluarbandarbolehdikaitkandengankediaman yang keciluntukkeluargadengananak yang ramai, ketidakupayaanibubapamenyeliaanak-anakdisebabkanwaktukerja yang panjang, kekuranganpendidikanseksdanterasingdaripadamasyarakat yang lebihbesar. Kita perlulebihlantangtentangrisikokanak-kanakterhadappenderaanseksual di rumahdandalamkontekskekeluargaan. Menanganipenderaanseksualsebagaisubjekpantanglarangakanmenggalakkanbudayaberdiamdiri, di manakanak-kanaktidakbolehbercakaptentangpenderaanseksual yang merekaderitai, orang dewasatidakmahubercakaptentangrisikopenderaanseksual di rumah, dan orang dewasatidaktahuapa yang perludilakukansekiranyamerekamencurigaiseseorang yang merekatahumenderakanak-kanaksecaraseksual.

50. Apa yang perlukitalakukanuntukmengelakkannya? Tidaksemuakeluargadenganfaktor-faktorrisiko yang diterangkan di atasmenjadipersekitaran yang ganasuntukkanak-kanak. Keluargaadalahmasihmerupakansumberterkuatuntukmelindungidanmenyokongkanak-kanak. Mengelakkanpenderaanseksualdansumbangmahrambermuladenganmenggalakkanamalankeibubapaan yang baikdanmemupukdanberpegangteguhantaraibubapadananak-anak. Masyarakat yang rapatantarasatusama lain, mempunyaijaringansosialdanhubungankejiranan yang kuatmampumelindungikanak-kanakdanmengurangkanrisikokeganasanwalaupunwujudnyafaktor-faktorrisiko, sepertikemiskinan, pengganggurandankesaratan. Keluarga yang berisikotinggimemerlukansokongandaripadaKerajaanmelalui program-program danpolisi, sepertiperkhidmatanmerancangkeluarga, penjagaansebelumdanselepasbersalin, keselamatansosial, kesihatan mental danrawatanpenyalahgunaanubatan, pendidikankeibubapaan, pendidikanberasaskanskilkehidupanuntukkanak-kanak, dansokongansekiranyamerekamempunyaianak yang kurangupaya.