Kontakt z nami: orewjeziernik@interia.pl fundacjawroc@si.pl

1. Kontakt z nami: orewjeziernik@interia.plfundacjawroc@si.pl

2. WYKORZYSTANIE KONCEPCJI HALLIWICK W TERAPII DZIECI I MŁODZIEŻY GŁĘBOKO WIELORAKO NIEPEŁNOSPRAWNEJ NA PRZYKŁADZIE OREW W JEZIERNIKU Oligofrenopedagog, Instruktor Koncepcji Halliwick mgr Agata Borowiec

3. Co to jest Koncepcja Halliwick i na czym ona polega? • Koncepcja Hallwick jest sposobem uczenia innych uczestniczenia w zabawach w wodzie, niezależnego poruszania się w niej i pływania.

4. Koncepcja Halliwick • Metoda została opracowana przez Jamesa McMillana, nauczyciela wychowania fizycznego w szkole dla dziewcząt w Londynie. Nazwa koncepcji pochodzi od nazwy szkoły w której nauczał The Halliwick School for Girl.

5. McMillan bazując na podstawowych prawach hydrodynamiki i hydrostatyki oraz mechaniki ciała umożliwił swoim uczniom osiągnięcie stabilności i kontrolowanego ruchu w wodzie. zdjęcie http://www.halliwick.net/

6. Jest to metoda rehabilitacji osób niepełnosprawnych w wodzie, metoda nauki pływania i terapii. zdjęcie http://www.halliwick.net/

7. Koncepcja Halliwick • Jest bezpieczna dla ludzi w różnym wieku z różnymi typami upośledzeń i niepełnosprawnościami.

8. Koncepcja Halliwick • Zajęcia według Koncepcji Halliwick odbywają się w zorganizowanych grupach. • Dziecko może uczestniczyć w terapii wraz rodzicem lub opiekunem. • Pływakowi przez cały okres trwania zajęć zawsze towarzyszy indywidualny instruktor.

9. Koncepcja Halliwick • W metodzie Halliwick podstawę oceny i planowania stanowi 10 punktowy program, jako logiczne podejście do ćwiczeń w wodzie. • Wyćwiczenie kolejnych punktów gwarantuje poczucie bezpieczeństwa oraz osiągnięcie niezależności w wodzie.

10. W programie tym możemy zaobserwować rozwój poprzez trzy fazy:

14. Przystosowanie psychiczne.Tak samo jak wytworzyliśmy nawyki ruchowe na lądzie, bazujące na przystosowaniu do siły grawitacji, tak w wodzie musimy nauczyć się przystosowania do różnych doświadczeń związanych z pływalnościąi wyporem w wodzie, aby pływak czuł się szczęśliwy w wodzie.

15. Należy również zniwelować dyskomfort niepełnosprawnych, który towarzyszy przebywaniu na pływalni, a który związany jest z nową sytuacją, nowym środowiskiem, ale też przebieraniem się w szatni, pogłosem, który rozlega się na pływalni i efektami odbijania się światła od powierzchni wody.Problemem mogą być także mokre oczy, woda w uszach lub głośne zachowanie innych. Blokować może także brak akceptacji własnej niepełnosprawności lub strach przed nieakceptacją innych.Uczymy przystosowania do różnych doświadczeń związanych z pływalnością i wyporem w wodzie.Należy także zwrócić uwagę na zwiększone napięcie, które objawia się ściskaniem pomocnika.

16. 2. Niezależność.Oznacza moment, gdy pływak staję się fizycznie i psychicznie niezależny.Następuje wtedy uwolnienie od: kontaktu fizycznego, kontaktu wzrokowego oraz uwolnienie od indywidualnego instruktora.

17. 7. WypórPływak uczy się rozumienia siły wyporu działającej w wodzie. Pozbywa się lęku związanego z tonięciem doświadcza, że woda naprawdę wypycha go w górę.

18. Przechodząc przez wszystkie fazy uzyskujemy pełną niezależność w wodzie. Na samym początku pływacy muszą oswoić się z wodą – poczuć jej właściwości, przyzwyczaić się do siły wyporu i własnej pływalności, efekty zniesienia grawitacji i swobodnego unoszenia się na wodzie.

19. W trakcie uczenia pływania schemat zachowań małego dziecka jest odwrócony. Różne aktywności i zabawy najpierw zaczynają się od pozycji pionowej, dopiero w miarę oswajania pływak przechodzi on do pozycji horyzontalnej. • Dla pokonania stresu pływaka instruktor pomaga mu , wykorzystując właściwości wody w utrzymaniu równowagi.

22. PODOPIECZNI „OREW” NA ZAJĘCIACH wg KONCEPCJI HALLIWICK

23. PODOPIECZNI „OREW” NA ZAJĘCIACH wg KONCEPCJI HALLIWICK • Nasze zajęcia odbywają się w grupie 4 osobowej do której należą: • Ania- lat 6- upośledzenie w st. znacznym ze sprzężeniem • Kacper- lat 7- upośledzenie w st. głębokim • Tomek-lat 8- upośledzenie w st. głębokim • Mateusz-lat 16- upośledzenie w st. znacznym ze sprzężeniem

24. W stosunku do każdego pływaka stosowane są różne techniki wsparcia i asekuracji, które dostosowane są do rodzaju niepełnosprawności i możliwości psychofizycznych uczestników zajęć oraz takie, które umożliwią pływakowi odkryć swój potencjał ruchowy, który niejednokrotnie jest większy w środowisku wodnym niż na lądzie.

25. W zajęcia wplata się dużo gier i zabaw. Wpływają one korzystnie na psychikę pływaków poprzez odwrócenie uwagi od stawianych im celów.Wprowadzenie elementu zabawy urozmaica zajęcia oraz dodatkowo motywuje do pracy. Zabawy dostosowane są do umiejętności dzieci w wodzie, a nie na lądzie(!!!)oraz indywidualnych umiejętności pływaków.

26. W pierwszym etapie, poprzez zabawy oswajające z wodą, pływacy uczą się czerpać przyjemność z przebywania w wodzie. Zgodnie z teorią Koncepcji Halliwick, która mówi o „waterhappiness” dajemy im radość i przyjemność z zajęć poprzez zabawę.Następnie zaznajamiają się z zachowaniem ciała w środowisku wodnym, uczą się kontroli równowagi, dopiero później zdobywają umiejętności niezależnego poruszania się i pływania.

27. Zajęcia oprócz tego, iż są prowadzone według dziesięciopunktowego programu to posiadają swój stały schemat.Jest to bardzo istotne w terapii dzieci niepełnosprawnych intelektualnie, zajęcia zawierają:- powtarzanie tych samych gier w takiej samej kolejności (strukturyzacja),- wolno wprowadzamy zmiany,- jeden przybór – jedna aktywność,- powtarzanie pewnych ruchów do tej samej piosenki lub melodii.

29. Nie korzystamy z przedmiotów wypornościowych. Podtrzymywanie dziecka jest zadaniem instruktora lub rodzica.

30. Nie używamy!!!

32. Nasze zabawki 

34. Dziękuję za uwagę!!! • Kontakt z nami: • orewjeziernik@interia.pl • fundacjawroc@si.pl