"Szatan z siódmej klasy"

1. "Szatan z siódmej klasy"

2. czas i miejsce akcji • Akcja rozgrywa się w 1937 r., w Warszawie i w Bejgole. Czas fabularny obejmuje wydarzenia, o których dowiaduje się Adaś z pamiętnika księdza Koszyczka, dotyczą one wojny francusko-rosyjskiej w latach 1812-1813, kiedy to w dworku w Bejgole mieszkał Francuz z armii napoleońskiej. Od księdza proboszcza bohaterowie dowiadują się natomiast o rannym polskim księdzu, który brał udział w powstaniu styczniowym, w 1863 r. Można zatem powiedzieć, że czas fabularny trwa od 1812 r. do 1937 r.

3. plan wydarzeń • 1. Rozwiązanie tajemnicy profesora Gąsowskiego.2. Burski i jego drogocenne pióro.3. Pomoc w odnalezieniu 100 złotych.4. Wyjazd z profesorem Gąsowskim do jego rodzinnej posiadłości.5. Pierwsze próby rozwiązywania tajemnic Bejgoły.6. Odnalezienie pamiętnika księdza Koszyczko.7. Wizyta fałszywego malarza i podejrzenia Adasia.8. Wyruszenie Adasia w nieznane.9. Tłumaczenie francuskiego listu.10. Na tropie opryszków.11. Uwięzienie z lochu.12. Ocalenie przez harcerzy - przyjaciół.13. Przypadkowe odkrycie zaginionych drzwi (tajemniczego zapisu).14. Podstęp Adasia i Burskiego -odnalezienie rzekomego skarbu i napad bandytów.15. Rozszyfrowanie tajemniczego zapisu i odnalezienie skarbu francuza.

4. Charakterystyka Adasia Cisowskiego • Kornel Makuszyński głównym bohaterem swojej powieści uczynił sobie Adasia Cisowskiego. 17letni uczeń siódmej klasy gimnazjum. Syn lekarza, brat czworga rodzeństwa mieszkający w Warszawie. Wygląd chłopca najlepiej opiszą słowa narratora: ". . . nieforemny chłopak, nieco pękaty z rozmieszaną czupryną, sądząc po budowie, musiał być silny i sprężysty. . . "Niewątpliwie spokojny, opanowany, zrównoważony kolega. Nigdy nie unosił się gniewem, zachowywał rozsądek w każdej sytuacji. Zawsze wesoły i uśmiechnięty. Wyróżniała go przenikliwość umysłu, zdolność logicznego myślenia i wnioskowania. Miał zdolności detektywistyczne. Wśród kolegów cieszył się dużym autorytetem. Adasia cechowała dobroć, mądrość, odwaga, wrażliwość. Starał się postępować uczciwie. Szczerze żałował odkrycia metody profesora gdyż przysporzyło to zmartwień nauczycielowi. Całą winę wziął na siebie i nawet obiecał, że klasa nadrobi zaległości. Zawsze postępował słusznie, uczciwie. Uważał, że dla człowieka najważniejsza jest godność i honor. Umiał być dyskretny, nie doniósł na Staszka Burskiego, że ukradł pióro. Jako detektyw skrupulatny i dokładny, czasami zbyt pewny siebie. Wierzył w swoje szczęście, nawet podczas uwięzienia. Żądny przygód. Przewidywany, trochę nudny. Profesor nadał mu przydomek Szatan, co określało spryt i przedsiębiorstwo bohatera. Adam Cisowski moim zdaniem był to chłopiec, który miał życie wypełnione przygodami, które ja też chciałabym przeżyć. Choć bohater był godny naśladowania to książka była nudna. Świat byłby całkiem inny lepszy gdyby większość ludzi była taka jak Adaś Cisowski

5. charakterystyka Wandy Gąsowskiej. • Wanda jest jedyną córką Iwa i Ewy Gąsowskich. Uczy się w szkole w Wilnie, gdzie spędza większość czasu, do domu wracając głównie na wakacje. Jest to panna smukła, wysoka, wyróżniająca się urodą, o fiołkowych oczach i drobnych, zawsze roześmianych ustach. Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jakie wrażenie robi na młodych mężczyznach, choć nie można nazwać jej kokietką. Ta niezwykle dziewczęca panienka okazuje się odważną i niezwykle silną osobą – to właśnie ona przynosi do domu omdlałego Adasia. Przez profesora Gąsowskiego nazywana jest „kozą”. Stryjaszka traktuje pobłażliwie i z miłością, do rodziców odnosi się z szacunkiem i wyrozumiałością. Adama podziwia za mądrość i bezgranicznie ufa w jego detektywistyczne umiejętności. Z czasem ów podziw przeradza się w miłość, a zakochana Wanda staje się płaczliwa i całą swoją uwagę skupia na Cisowskim. • Panna Gąsowska niewątpliwie wzbudza sympatię i jest postacią pozytywną.

6. Charakterystyka Profesora Gąsowskiego • Profesor Gąsowski to jeden z głównych bohaterów książki „Szatan z siódmej klasy”. Jest nauczycielem historii w gimnazjum męskim w Warszawie. W szkole uczy od wielu lat, a jego lekcje cieszą się dużym zainteresowaniem wśród uczniów . Jest samotnym mężczyzną w średnim wieku. Najbliższą jego rodzinę stanowi brat, jego żona oraz nastoletnia bratanica zwana kozą. Profesor to niewysoki mężczyzna o oczach przenikliwych i marzycielskich. Ubiera się gustownie, a jego styl był zawsze podziwiany przez uczniów. Na jego pomarszczonym od wieku czole widać zmęczenie, lecz nie brakuje mu chęci do nauczania. Srebrzysta czupryna nauczyciela faluje przy każdym ruchu i powiewie wiatru.Pan Gąsowski jest świetnym wykładowcą, miłośnikiem historii, a szczególnie postaci Napoleona. Nie ukrywa swojej pasji przed uczniami, dzięki czemu mają sporą wiedzę w tym zakresie. Jest człowiekiem wyrozumiałym i dobrodusznym. Szczególną sympatią darzył uczniów klasy siódmej. Wymagał od nich dyscypliny i pilności w nauce. Każde nieprzygotowanie uczniów do lekcji sprawiało mu przykrość. Nie potrafił się długo gniewać i wierzył w obietnice poprawy swoich podopiecznych.Szczególne miejsce w życiu profesora zajmują jego bliscy. Pamiętał o swojej rodzinie, więc co miesiąc przysyłał im pieniądze na utrzymanie domu, gdyż jego brat matematyk nie miał głowy do zarabiania pieniędzy. Pomógł im też rozwiązać zagadkę znikających drzwi Moim zdaniem Profesor Gąsowski to mądry, miły człowiek zasługujący na szacunek. Gdyby uczył w naszej szkole chciałbym aby był moim nauczycielem

7. charakterystyka Iwo Gąsowskiego • Iwo Gąsowski jest młodszym bratem profesora Gąsowskiego, dziedzicem rodowego majątku we wsi Bejgoła. Jest to mężczyzna o niepozornej posturze i niskim wzroście, charakteryzujący się tubalnym, basowym głosem, budzącym grozę w każdym słuchaczu. Nosi kruczoczarną, lśniącą i niezwykle imponującą brodę, którą farbuje, aby ukryć siwiznę. Powierzonym sobie majątkiem zarządza nieudolnie, doprowadzając go do stopniowej ruiny. Z zamiłowania jest matematykiem i od wielu lat żyje złudną nadzieją, że rozwiąże pewną matematyczną tezę, za którą otrzyma wielotysięczną nagrodę, wyznaczoną przez niemiecki uniwersytet. Prowadzi chaotyczny tryb życia, całe noce spędzając na liczeniu i śpiąc w dzień. Najczęściej chodzi z ponurą miną, roztargniony, uważając się za geniusza. Do historycznych zamiłowań brata podchodzi lekceważąco. Nie interesuje się sprawami przyziemnymi i nieustannie marzy o sławie. Niewątpliwie jest mężczyzną inteligentnym, ponieważ to właśnie on odczytuje informację, którą Adaś ukrył w liście, napisanym na żądanie złodziejaszków. Przełomowym momentem w życiu Iwa Gąsowskiego jest rozmowa z bratem, który uświadamia mu, że przez swoją nieroztropność zaprzepaszcza rodowe dziedzictwo, na które pracowało wiele uczciwych pokoleń i żyje marzeniami, które mają nikłą szansę na realizację. Pan Gąsowski przestaje malować swoją brodę i niszczy swoje wyliczenia. • Iwo Gąsowski jest postacią pozytywną i wzbudzającą sympatię.

8. Plan wydarzeń przygód Szatana z siódmej klasy • 1) Ukradziono drzwi z gościnnego pokoju przez okno.2) Przybycie do Wilna do Bejgoły.3) Ogłuszenie Adasia przez złodzieja drzwi.4) Dzień później Adama obudził ból głowy.5) Pójście na strych i znalezienie ważnych dokumentów.6) Odnalezienie pamiętnika księdza Koszyczka.7) Przyjście fałszywego malarza.8) Kradzież pamiętnika przez malarza.9) Udawanie wyjazdu do Warszawy przez Adama.10) Przetłumaczenie listu w domu państwa Niemczewskich.11) Kolejna wskazówka.12) I znowu ten malarz.13) Śledzenie malarza.14) Psy i buda.15) Zmuszenie do napisania listu.16) ?Strzeżcie domu?.17) Porwanie i wrzucenie do piwnicy. • 18) Spotkanie Francuza.19) Głośna burza i ocalenie przez harcerzy.20) Tonąca łódź i bohaterstwo francuza.21) Zaoferowana pomoc przez księdza Kazuro.22) Rozmyślanie księdza i odnalezienie drzwi.23) Kolejna wskazówka.24) Powrót do Bejgoły.25) Metamorfoza Iwa.26) Potajemne wejście do domu.27) Oficjalny powrót.28) Zasadzka- wyprawa po skarb.29) Śledzenie przez rabusi.30) Złapanie haczyka.31) Odejście Francuza.32) Rozwiązanie zagadki z drzwi.33) Następna wskazówka.34) Odnalezienie skarbu- tobołka porucznika.

9. Streszczenie • Adam Cisowski, uczeń warszawskiego gimnazjum, słynie z detektywistycznych umiejętności i niezwykłych zdolności do logicznego myślenia i rozwiązywania zagadek. Przekonawszy się o tym „na własnej skórze” (Adaś odkrył jego system wywoływania uczniów do odpowiedzi), profesor historii Gąsowski, zaprasza wychowanka do majątku swego brata, do Bejgoły, gdzie mają miejsce niezwykłe wypadki. W wyniku „śledztwa” Adasia w okolicy dworku zostaje odnaleziony skarb, w ręce policji zostaje oddana szajka złodziei, a główny i tytułowy bohater przeżywa pierwszą w życiu miłość. • Jest to barwna, ciekawa i pełna humoru powieść dla młodzieży. Główny bohater, Adaś, to niezwykle sympatyczna postać. Jego przygody wciągają czytelnika, który podziwia umiejętności logicznego myślenia, ale zarazem z niecierpliwością oczekuje na rozwój wypadków, by dowiedzieć się, czy skarb rzeczywiście istnieje i kto go odnajdzie.

10. biografia autora • Kornel Makuszyński urodził się 8 I 1884 r. w Stryju, zmarł 31 VII 1953 r. w Zakopanem. Był powieściopisarzem, felietonistą, autorem książek dla dzieci i młodzieży. Studiował filologię polską i romańską na Uniwersytecie Lwowskim. Pisywał utwory poetyckie, dowcipne felietony. • Pierwszą jego książką dla dzieci był Szewc Kopytko i kaczor Kwak (1912), następne to: Bardzo dziwne bajki (1916), Bezgrzeszne lata (1925), bajki: O dwóch takich, co ukradli księżyc (1928), Przyjaciel wesołego diabła (1930), inne jeszcze utwory: Panna z mokrą głową (1933), Skrzydlaty chłopiec (1934), Wyprawa pod psem (1936), Awantura o Basię (1937), Szatan z siódmej klasy (1937), Szaleństwa panny Ewy (1957). Dla małych dzieci napisał Przygody Koziołka Matołka (1934), Awantury i wybryki małej małpki Fiki Miki (1936) i cykl legend historycznych, min. O wawelskim smoku, Wanda leży w naszej ziemi. Wiele z tych utworów doczekało się ekranizacji filmowej. • Jego książki cieszą się ogromną popularnością. Makuszyński jest mistrzem humoru językowego, sytuacyjnego, jego postacie są zazwyczaj bardzo zabawne. Utwory są mistrzowsko skonstruowane, akcja książek często zawiera wiele elementów sensacyjnych, wymowa ich jest najczęściej bardzo optymistyczna, jego bohaterowie to postacie o szlachetnej postawie moralnej, zawsze są sympatyczni i pełni życia, współczują i pomagają pokrzywdzonym. • Dzieła Kornela Makuszyńskiego uczą czytelników patrzyć na życie z uśmiechem, radością i przymrużeniem oka. Autor uczy nas, że humor to „artykuł pierwszej potrzeby”, bez którego nie może żyć żaden człowiek.

11. Rozdział I. Diabeł wyskakuje z pudełka • W pierwszym rozdziale zapoznajemy się z historykiem panem Gąsowskim uczącym w klasie VII, a jego pasją był Cezar i Napoleon, nie cierpiał za to Haniballa. Gdy pan Gąsowski wywołał Kaczanowskiego do odpowiedzi był bardzo zdumiony gdyż odpowiedział mu, że nic nie umie. Pan Gąsowski odczuł zawód, bo klasa VII było najlepszą klasa z historii. Wywołał do odpowiedzi Ostrowskiego. Ten odpowiedział, ze to nie jego dzień. Historyk zdziwił się bardzo, odezwał się Adam Cisowski, który przyznał się, że to jego wina. Odkrył sposób w jaki pan profesor egzaminował uczniów, polegający na wywoływaniu Np. 1, 10, 20 (czyli co dziesięciu). Pan Gąsowski był bardzo przerażony jaki i zdumiony bystrością umysłu chłopca, powiedział, że w sobotę wypisze na kartce trzy nazwiska uczniów, którzy będą w tym dniu egzaminowani, Adaś także miał napisać trzy nazwiska, jeśli zgadnie jakie będą to nazwiska przewinienie jego będzie mu wybaczone, jeśli nie .. będzie kiepsko. Gdy nastała sobota Adaś był bardzo cichy i skupiony, na lekcji pana Gąsowskiego napisał trzy nazwiska i profesor też napisał, po odsłonięciu okazało się, że Adaś zgadł nazwiska, czyli tych chłopców co mieli być dzisiaj egzaminowani Kaczanowski, Ostrowski i Wnuk. Adaś powiedział, że nie powinniśmy szukać ponad horyzontem rzeczy, które są u naszych

12. Rozdział II. Dwie awantury, a jedna gorsza od drugiej • Na początku rozdziału zapoznajemy się z rodziną Adasia. Poznajemy jego ojca lekarza, matkę, która zajmuje się domem i wychowaniem czworo młodszego rodzeństwa Adasia. Dwie dziewczynki i dwóch chłopców. Kolega z ławki Adasia, który dotychczas pisał bardzo brzydko, zaczął pisać bardzo starannie. W ten sam dzień jednemu koledze z klasy zginęło wieczne pióro, niesłusznie rzucał podejrzenia na niewinnego. Adaś mający pewne podejrzenia, podjął się sprawy i przysiągł, ze na jutro kolega pióro odzyska. Jego celem był Burski (ten kolega z ławki co zaczął ładnie pisać), Adaś odprowadził go do samej klatki i tam powiedział, aby oddał pióro. Kolega rozpłakał się i powiedział, że tak naprawdę to on je znalazł. Adaś nic nikomu nie powiedział, a pióro nie wyjaśnionych okolicznościach znalazło się nazajutrz w ręce jednego profesorów. Nazajutrz odwiedziła Adasia delegacja z klasy VI przedstawiając mu swoją sprawę, że w ich księdze rachunkowej (prowadzą taki mały sklepik szkolny) brakuje stu złotych. Chłopiec prowadzący księgę bardzo się zamartwiał, bo sam był bardzo biedny i nie miał z czego oddać, żyli tylko z krawiectwa matki, a ojca nie miał. Liczyli wszyscy, lecz 100 zł brakuje. Adaś choć nie widział, wielkiej nadziei w to, ze pieniądze się odnajdą. Wziął księgę i zaczął liczyć pieniądze. Późnią nocą odgadł, ze kawałek nitki przyczepiła się do kartki i udawała 1. W ten sposób, chłopiec odzyskał honor.

13. Rozdział III Piękne są oczy fiołkowe, ale kto ukradł drzwi? • Profesor Gąsowski w pierwszy dzień wakacji odwiedził Adasia w domu. Chciał powiedzieli się z nim kłopotem, a również prosić o pomocy. Jego historia brzmiała tak: Od pewnego czasu jego rodowym domu, ktoś kradnie drzwi. Najpierw jakiś człowiek chciał kupić posiadłość, właściciel nie zgodził się. Następnie jakiś Francus chciał oglądnąć dzieła sztuki w domu, gdy zaczął drapać farbę z drzwi właściciel (czyli brat profesora) wygonił go. Po tym zdarzeniu w tym domu giną drzwi, a potem znajdują je odrapane z farby w pobliżu posiadłości. Pan Gąsowski znając logikę Adasia poprosił o spędzenie wakacji na wsi z nim i rozwikłania owej sprawy. O godzinie 16 Adaś zjawił się u profesora w domu z pozwoleniem od rodziców na wyjazd. Drzwi otworzyła piękna dziewczyna o zdumiewającej barwie oczu-fiołkowej. Była to bratanica profesora. Adaś od razu poczuł do dziewczyny „mięte” i wiedział, że te wakacje będą nie zapomniane.

14. Rozdział IV Dwie brody i człowiek widmo • Brat profesora Gąsowskiego był matematykiem, całe dnie łamał sobie głowę nad rozwiązaniem wielkiego twierdzenia Formata. Ku niezadowoleniu brata farbował sobie brodę na czarno. Matka Wandy (bo tak na imię miała posiadaczka fiołkowych oczu) była cichą kobietą na której barkach leżał cały dobytek rodziny. Matematyk powitał z wielkim entuzjazmem Adasia i powiedział, że ma do dyspozycji cały dom, oprócz jego pokoju do którego nikt nie ma wstępu. Gdy Adaś spenetrował już dom i ogród zaczął oglądać blask księżyca. Nie zauważył kiedy przyszła Wanda. Nagle jakaś postać wyłoniła się z gęstwiny lasu. Wanda i Adaś znieruchomieli. Adaś postanowił zakraść się do tajemniczej postaci i przytrzymać go, a przynajmniej ujrzeć jego twarz. Z niezwykłą zwinnością skradał się i był coraz bliżej owej postaci, gdy dzieliły go, już tylko trzy kroki, • Adaś chciał skoczyć … poczuł ból. Został uderzony w głowę.

15. Adaś leczy chorą głowę i zapoznała się z historią jak to panna Wanda przyniosła go na plecach do domu (hahaha). Wanda, profesor i Adam organizują wyprawę na strych, w którym od dawna nikt nie był. Znaleźli tam wiele akt, dokumentów i pamiętników związanym z domem, chłopiec przez wiele nocy wertował je z nadzieją, że znajdzie coś co mogło by przydać się w rozwikłaniu sprawy. Adaś oglądał galerie obrazów przedstawiających przodków profesora Gąsowskiego. Zostały wykonane w roku 1806/7 przez malarza napotkanego w Wilnie na jarmarku przez dziadka profesora. Dziadek opisywał malarzowi postać, a ten uwzględniając znaki charakterystyczne malował przodków. Był tam pradziadek profesora pozbawiony oka, bo malarz został ponieważ oszukiwał gdy grał z dziadkiem w karty. Adaś zauważył portret mężczyzny z czarną brodą, był to brat dziadka profesora.

16. Rozdział VI W mrokach tli się światełko. • Adaś długimi nocami, bezowocnie poszukiwał wzmianki o Francusie. Pewnej nocy znalazł to czego szukał w pewnym pamiętniku. Po obudzeniu profesora, opowiedział mu jak dwóch Francusów z wojny dotarli do wsi Bejgoły (nazywała się tak ta wieś której teraz się znajdowali) . Jeden z nich, starszy był ciężko chory, a młodszy bardzo wycieńczony. Starszy przed śmiercią zapowiedział, że może przybyć tu jego brat, poprosił o gościnę w tym samym domku ogrodnika w którym on został ugoszczony. Jednym z ostatnich jego słów było „patrz na drzwi”. Autor pamiętnika pomyślał, ze majaczy, lecz miały ważny ciąg dalszy.

17. Rozdział VII Malarz- co ukradł mówił, że znalazł • W dzień po odnalezieniu w historii domu Gąsowskich Francuza pojawił się wędrowny malarz. Adaś od razu rozpoznał, ze nie jest to prawdziwy malarz. Przy kolacji, gdy rozmowa zeszła na zniknięcia tajemniczych drzwi, Adaś, aby zmienić temat krzyknął, ze się pali. W nocy malarz zaczął skrobać farbę z drzwi swojego pokoju. Profesor na polecenie Adasia sprawdził czy jest to prawdziwy malarz. Zaproponował mu, aby domalował oko dziadkowi. Ten zaczął się wykręcać. Adaś zaczął z nim rozmowę, lecz ten wyjawił swoją agresję. Następnego dnia malarz powiedział, ze musi wyruszać a dalszą drogę. Przedtem jednak z pokoju Adasia ukradł pamiętnik w którym była historia o Francuzie. W pamiętniku napisane było, ze Francuz ugoszczony był w małym domku ogrodnika, tam jednak drzwi nie było.

18. Rozdział VIII Umarli piszą listy • Adaś postanowił upozorować swoją ucieczkę. Chciał odnaleźć drzwi domku ogrodnika i chciał dowiedzieć się czegoś więcej o tym Francuzie. Do stacji odprowadziła go panna Wanda. Pierwszej nocy zrobił sobie nocleg w stodole na sianie pewnego leśniczego. Potem spotkał grupę młodzieży, w domu jednego z nich posilił się i zapoznał się z sytuacją, ze pewien człowiek przyniósł list po Francusku z prośbą, aby go przetłumaczyć na Polski. Adaś przeczuwając, ze będzie miało związek to z Francuzem zaproponował swą pomoc. Ze słownikiem wziął się do pracy i już niebawem list został przetłumaczony. List mówił, aby brat przywrócił rodowi dawny szacunek innym słowem zbogacił się. Najważniejsze zdanie znajdowało się w książce pod tytułem „Boska Komedia”, a brzmiało tak: „Na odrzwiach bramy ten napis się czyta…o treści memu duchowi skryjomej sługa”. Po list przyszedł fałszywy malarz, zaraz potem Adaś przepadł jak kamień w wodę.

19. Rozdział IX „Nie pchaj palców między drzwi” • Gdy po list przyszedł fałszywy malarz, Adaś postanowił go śledzić. Doszedł za nim Az po chatę w lesie, którą wynajmowali ze wspólnikiem. Gdy oni położyli się spać, Adaś poszedł za ich przykładem i postanowił położyć się w małej budzie. W środku nocy Adasia zbudziły psy, które zostały spuszczone przez mężczyznę który opiekował się całym domem i psami.

20. Rozdział X Na dnie piwnicy i rozpaczy. • Adam poznaje towarzysza niedoli, jak się okazało był to Francus. Adam od początku poznaje historie przybycia tutaj Francuza. Okazuje się, że znalazł on list w książce kupionej w antykwariacie. Wynajął trzech wspólników w tym jeden do prowadzenia domu, to właśnie oni w czasie snu uwięzili go w piwnicy, był on bardzo chory. Gdy Adaś rozmawiał z Francuzem przyszedł do niego fałszywy malarz i powiedział, że puści go wolno jeśli odczyta ten szyfr. Chłopiec pokazał mu kartkę na której napisany był owy fragment mówiący o drzwiach. Malarz zdradził wspólników, a w zamian za fragment rozluźnił sznury, którymi związany był Adaś. Zaczął padać deszcz, który dostawał się do piwnicy, Adaś z Francuzem zaczęli nawoływać o pomoc, ale nikt ich nie słyszał. Gdy stracili nadziej, na uratowanie znaleźli ich harcerze, którzy opodal mieli obóz. Wynieśli chorego Francuza, a Adaś podtrzymywany przez kolegę ze szkoło Stasia Burskiego poszedł do domu (nie do swojego domu!!), gdzie znajdowały się dokumenty i pieniądze Francuza.

21. Rozdział XI Choć burza huczy wokół nas… • Harcerze wiedzieli, że coś niedobrego, gdy rozpętała się burza harcerze postanowili to sprawdzić w obozie jednego chłopca, który okazał się tym kronikarzem co mu nitka jedynkę zastępowała. Gdy wszyscy wracali harcerze wraz z uratowanym Adasiem i Francuzem wracali przez rzekę, łódka na skutek burzy przewróciła się i cała załoga wskoczyło do jeziora, by się ratować. Nawet Francuz resztkami sił uratował jednego z harcerzy. Wszyscy zostali nakarmieni w obozie. Postanowili zanieść Francuza do księdza, który nikomu nie odmówił pomocy. Gdy Adaś rozmawiał z księdzem, ksiądz opowiedział ku o pewnym księdzu co był strzelcem. Kiedyś pod Bejgołą go postrzelili, Gąsowscy ukryli go w domku w ogrodzie. Gdy zbliżało się niebezpieczeństwo zdjęli z zawiasów drzwi i zanieśli go na plebanie. Drzwi z plamą od krwi dał pan Gąsowski księdzu, który dał je do szkółki przy boskiej pomocy. Adaś przenocował na plebani, a rano poszedł do tej szkółki i zdjął z drzwi żelazne okucie. Znalazł tam jasną bieliznę na której znajdował się napis: „ W wielkim domu znajdziesz dwie malowane brody, nie patrz za siebie i czytaj w brodzie.” Adaś po tym zaskakującym odkryciu poszedł do kościoła i dziękował Bogu.

22. XII „Puk, puk w okieneczko” • Do państwa Gąsowskich dotarł list od Adasia. Odkryli zaszyfrowane hasło STRZEŻCIE DOMU. Stosują się do jego poleceń. Profesor Gąsowski odbywa z bratem poważną rozmowę, wyjaśnia jak bardzo matematyk zaniedbał rodzinę i dom. Matematyk spalił wszystkie papiery i przyrzekł, ze nie zajmie się już nigdy matematyką. W nocy w okno profesora puka Adaś wraz z kolegą Staszkiem. Każdą profesorowi zachować w tajemnicy ich przybycie. Chłopcy idą na strych i biorą jakiś przedmiot. Adaś daje profesorowi instrukcje, aby nazajutrz, gdy chłopiec wraca udawał wielkie zdziwienie i głośno go witał. Adaś ze Staszkiem wymykają się przez okno, równie tajemniczo jak się wcześniej pojawił. Cały obóz harcerski rozbija się w parku państwa Gąsowskich.

23. XIII „Któż to z płaskiego nie chce jeść talerza” • Po powrocie do domu, Adam ogłosił, że wieczorem wybiorą się do lasu by rozwiązać zagadkę i odszukać skarby Francuza. Wszyscy wieczorem wyruszyli wraz z Adasiem lasu, przy odpowiednim drzewie chłopiec odmierzył dziesięć kroków na północ i jedenaście kroków na zachód. W tym miejscu kazał kopać, wykopali wielką, bardzo ciężką, mosiężną skrzynie. Zza drzew wyłonił się wspólnik fałszywego malarza. Grożąc pistoletem zabrał skrzynie i odjechał. Po powrocie do domu Adaś wytłumaczył, że w tej skrzyni było żelastwo, które wraz ze Staszkiem podłożyli zeszłej nocy. Po pewnym czasie Adaś przyszedł z wiadomością, że fałszywego malarza jego wspólnika złapała policja. Teraz Adaś może przystąpić do odszyfrowania zagadki o dwóch brodach, w bawialni zobaczył portret z mężczyzną posiadającym brodę, gdy się odwrócił zobaczył lustro. Były więc dwie brody. Adaś stosując się do instrukcji i patrząc w brodę, odczytał napis: „Znajdziesz w domu tego, co powróci wkrótce z Egiptu i nigdy nie jadł na uczcie z płaskiego talerza.” Po owocnym rozmyślaniu Adaś rozwikłał zagadkę, że to bocian wraca z ciepłych krajów do swojego domu- gniazda. Pobiegł do gniazda znajdującego się na drzewie koło domu. Jego uwagę przykuła glina w pniu drzewa. Adaś rozłupał ją i włożył rękę w otwór, po chwili wyjął pakunek. Po rozwinięciu go, ujrzał drogocenne kamienie. Adaś pomyślał, że: „Fiołki są piękniejsze od wszystkich diamentów świata. Tu miał na myśli oczy panny Wandy, był to bowiem chłopiec mądry i bardzo przenikliwy.”

24. komizm • komizm - zespół cech jakiegoś obiektu, np., przedmiotu, osoby albo sytuacji czy zdarzenia, wywołujących wesołość i śmiech. Komizm polega na zaskoczeniu odbiorcy, który spodziewa się zupełnie czegoś innego. Rozróżniamy następujące rodzaje komizmu : - komizm postaci - przejawia się najczęściej w wyglądzie zewnętrznym lub zachowaniu postaci.- komizm słowny - wyraża się bądź w odpowiednio prowadzącym dialogu, bądź w wywołujących wesołość zwrotach i zestawieniach słów- komizm sytuacyjny - polega na tworzeniu między bohaterami zabawnych dla odbiorcy układów zdarzeń i sytuacji.

25. zauroczenie • W + A =

27. autorzy Autor: Jagoda Bałamącek 6c. Autor: Michalina Biesiada 6c.

28. koniec

29. Dziękujemy za uwagę;)