Protokoły sieciowe

Protokoły sieciowe

Protokoły sieciowe – komunikacji bezprzewodowej

Protokoły komunikacji bezprzewodowej • Obecnie istnieje wiele możliwości realizacji transmisji przy użyciu sieci bezprzewodowych. • Podstawowe to: • IrDA /podczerwień/ • Bluetooth • sieci w standardzie 802.11 • radiolinia

Standard 802.11

802.11 Pierwsza wersja standardu została zatwierdzona w 1997 roku. Umożliwia on transmisję z przepustowością 1 lub 2 Mb/s przy użyciu podczerwieni lub radiowego pasma o częstotliwości 2,4 GHz /urządzenia wykorzystujące ten standard są już praktycznie nie spotykane/

802.11b • Standard zatwierdzony w roku 1999. • Umożliwia transmisję o przepustowości 11 Mb/s przy częstotliwości 2,4 GHz i jest kompatybilny ze standardem 802.11. • Rzeczywiste transfery danych są zdecydowanie niższe: • TCP – 6 Mb/s • UDP – 7 Mb/s • Jest to efekt działania mechanizmów: • - korekcji błędów i przewidywania kolizji.

802.11b Posiada tylko 3 nie nakładające się kanały. Urządzenia w standardzie 802.11b używają modulacji - DSSS DSSS /Direct Sequence Spread Spectrum/

802.11a • Powstał w 1999 roku jako poprawka do standardu 802.11b używa tego samego protokołu transmisji, ale w paśmie 5 GHz. • Zalety: • duża odporność na zakłócenia • Wady: • mała przenikliwość sygnału przez przeszkody typu ściana. • Maksymalna przepustowość wynosi 54 Mb/s, ale rzeczywiste transfery są zdecydowanie niższe.

802.11a W razie potrzeby przepustowość może zostać zmniejszona do: 48, 36, 34, 18, 12, 9 lub 6 Mb/s. Standard ten ma 12 nie nakładających się kanałów, z tego 8 jest dedykowanych do użycia wewnątrz budynków, a 4 do połączeń punkt-punkt.

802.11g • Zatwierdzony w roku 2003 – umożliwia transmisję z maksymalną prędkością 56 Mb/s w paśmie 2,4 GHz. • Rzeczywiste transfery zależą od użytej metody regulacji transmisji ATC: • tylko 802.11g – transfer 24,7 Mb/s • 802.11b/802.11g ATC = CTS-to-self – transfer 14,7 Mb/s • 802.11b/802.11g ATC = RTS/CTS – transfer 11,8 Mb/s

802.11g Posiada tylko 3 nie nakładające się kanały. Jest bardziej wrażliwy na zakłócenia niż 802.11b. Urządzenia w standardzie 802.11g używają modulacji - OFDM Ponieważ występowały problemy w komunikowaniu się urządzeń standardu 802.11g z urządzeniami standardu 802.11b, organizacja IEEE Task Group G utworzyła specjalny mechanizm: ATC /Air Trafic Control/ zarządzający komunikacją w takiej sieci.

802.11n Zatwierdzony w roku 2004 – umożliwia transmisję z maksymalną prędkością 100 Mb/s. Opiera się na technologii MIMO /multiple-input multiple-output – wiele wejść, wiele wyjść/.

802.11i Standard zatwierdzony w roku 2004 – poprawia mechanizmy bezpieczeństwa i autoryzacji w sieciach bezprzewodowych, zastępując protokół WEP poprzez wykorzystanie protokołu AES.

Porównanie standardów transmisji

Struktura sieci WLAN

Struktura sieci WLAN Najprostszą sieć bezprzewodową można utworzyć z połączenia kilku komputerów poprzez bezprzewodowe karty sieciowe. Struktura taka określana jest skrótem: IBSS /Independent Basic Service Set/ - jest najczęściej tworzona w instalacjach o charakterze tymczasowym – Ad Hoc. Wadą takiego rozwiązania jest niewielki zasięg, ponieważ każda ze stacji musi pokrywać swoim zasięgiem pozostałe.

Struktura sieci WLAN Sieć Ad Hoc

Struktura sieci WLAN Dodając tzw. punkt dostępowy AP /Access Point/ - odpowiednik koncentratora w sieci Ethernet zasięg naszej sieci zwiększa się dwukrotnie . Powstaje struktura o nazwie BSS /Basic Service Set/

Struktura sieci WLAN AP /Access Point/ Sieć BSS

Struktura sieci WLAN Łącząc kilka punktów dostępowych AP do sieci LAN możemy pokryć zasięgiem większe obszary. Powstaje struktura o nazwie ESS /Extended Service Set/

Struktura sieci WLAN ESS BSS 2 BSS 1 Internet

Struktura sieci WLAN Jeśli zasięgi BSS będą się częściowo pokrywały, dzięki roamingowi, który obsługują AP, możemy przemieszczać się z

Protokoły sieciowe