Motywowanie do nauki – rola rodzica

1. Motywowanie do nauki – rola rodzica Spotkanie z rodzicami uczniów klasy IVa Szkoły Podstawowej Nr 11 w Przemyślu

3. Motywacja to stan gotowości człowieka do podjęcia określonego działania, czyli w tym przypadku chęć dziecka do uczenia się.

4. Najbardziej skuteczna jest motywacja wewnętrzna, czyli stan, w którym dziecko samo widzi, że warto jest się uczyć (ze względu na późniejsze korzyści).

5. Brak motywacji może być spowodowany różnymi czynnikami: • Zniechęceniem spowodowanym brakiem sukcesów • Przekonaniem, że nauka jest nudna i do niczego się nie przyda • Przeżywanymi trudnościami emocjonalnymi, spowodowanymi trudną sytuacją życiową

6. Zadaniem rodzica chcącego wzbudzić motywację do nauki jest zapewnienie dziecku odpowiednich warunków oraz pokazywanie dziecku, że warto się uczyć

7. Czynniki środowiska rodzinnego sprzyjające motywacji do nauki: • Postawa rodzicielska – kochająca i stanowcza • Duże znaczenie wykształcenia i nauki dla rodzica • Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień dziecka • Stawianie adekwatnych wymagań • Współpraca ze szkołą • Nagrody

8. Czynniki środowiska rodzinnego - postawa rodzicielska Akceptujący, kochający, stanowczy rodzic to taki, który zapewnia poczucie bezpieczeństwa, zaspokaja podstawowe potrzeby dziecka. Może ono skupić się na nauce i przyswajaniu wiedzy. Nie musi zwracać na siebie uwagi nietypowym zachowaniem.

9. Współdziała Akceptuje Rodzic kochający i stanowczy Daje dziecku rozumną swobodę, właściwą dla jego wieku Uznaje prawa

10. Ma jasno określone zasady, wartości, normy i ograniczenia. Poświęca czas, by nauczyć tego dzieci, udziela jasnych komunikatów (ostrzeżeń), gdy dziecko przekracza ustalone granice. Jednocześnie okazuje dzieciom wsparcie (gesty miłości, spędzanie z nimi czasu, słuchanie ich). Jest elastyczny i gotowy na wysłuchanie dziecka, jego punktu widzenia – także w sytuacji, gdy naruszono pewne ograniczenia. Nawiązuje dialog z dzieckiem.

11. Rodzic stanowczy i kochający akceptuje Dziecko przyjmowane jest takim, jakim jest – ze wszystkimi cechami fizycznymi, usposobieniem, możliwościami umysłowymi. Tacy rodzice naprawdę kochają swoje dziecko i okazują mu to, obiektywnie je oceniają, jawnie aprobują, uważając je za godne pochwał, ale też stosują kary, jeżeli dziecko zachowało się nagannie.

12. Rodzic kochający i stanowczy współdziała Dziecko jest angażowane w zajęcia rodziców i domowe - w zależności od możliwości rozwojowych. Rodziców cechuje aktywność w nawiązywaniu wzajemnych kontaktów.

13. Rodzic kochający i stanowczy uznaje prawa Dziecko jest uznawane za równe, nie jest przeceniane ani niedoceniane. Rodzice w swobodny sposób dostosowują się do poziomu rozwoju dziecka, pozwalają na odpowiedzialność za własne działanie, mają szacunek dla jego indywidualności.

14. Rodzic kochający i stanowczy daje dziecku rozumną swobodę Dziecku pozostawiana jest swoboda, rodzice jednak utrzymują swój autorytet. Dziecko wtedy trzeźwo ocenia sytuacje, jest pewne siebie, przystosowuje się do różnych sytuacji społecznych, jest uspołecznione, pomysłowe, zdolne do współdziałania z rówieśnikami. Zdolne jest do pokonywania różnych przeszkód, spełniania trudnych zadań.

15. Jak rodzic może pomóc dziecku w nauce 1. Interesuj się postępami dziecka. 2. Wspieraj, ale nie wyręczaj. 3. Mądrze motywuj. 5. Doceniaj osiągnięcia dziecka. 6. Nie pozwól dziecku, by źle mówiło o sobie. 7. Buduj w dziecku poczucie własnej wartości.

16. Czynniki środowiska rodzinnego- znaczenie wykształcenia i nauki Dobrze jest, gdy sami rodzice pokazują dziecku jak ważne jest wykształcenie i uczenie się, chociażby przez rozmowy o tym. Rodzice są najważniejsi dla dziecka, są dla niego przykładem, dlatego też dobrze kiedy o wartości nauki rozmawiają z własnymi dziećmi.

17. Czynniki środowiska rodzinnego-rozwijanie zainteresowań Na samoocenę składa się wiedza, jaką mamy sami o sobie – im więcej o sobie wiemy, tym lepiej się oceniamy. Dlatego warto rozwijać zainteresowania dziecka i jego uzdolnienia, by poznało ono swoje mocne strony, wiedziało w czym jest dobre.

18. Czynniki środowiska rodzinnego- adekwatne wymagania Ważne jest rozpoznanie na ile dziecko radzi sobie w nauce, jakie są jego możliwości. Zniechęcenie nauką wynikać może nie z lenistwa, lecz z osłabionych umiejętności.

19. Czynniki środowiska rodzinnego-współpraca ze szkołą Zainteresowanie rodzica szkolnymi poczynaniami dziecka to znak, że jego nauka i osiągnięcia szkolne są ważne, że nauka jest pozytywną wartością

20. Czynniki środowiska rodzinnego-współpraca ze szkołą Jak rodzic może pokazać swoje zainteresowanie nauką szkolną? Np., przez pomoc w lekcjach, sprawdzanie jak dziecko sobie radzi z samodzielnym odrabianiem lekcji, czy odrabia zadane prace domowe – przez codzienną kontrolę.

21. Czynniki środowiska rodzinnego -współpraca ze szkołą Ważny jest także kontakt rodzica z wychowawcą, Dobrze jeśli rodzice na bieżąco są zorientowani w sytuacji szkolnej dziecka, nie tylko przy okazji zebrań.

22. Czynniki środowiska rodzinnego-współpraca ze szkołą Rodzice, nawiązując pozytywną współpracę z wychowawcą i innymi nauczycielami, pokazują dziecku, że są to kolejne osoby, dla których warto mieć szacunek. Podkreślają w ten sposób także wartość szkoły i nauki.

23. Czynniki środowiska rodzinnego -współpraca ze szkołą Częste spotkania z nauczycielami oraz kontrola obowiązków szkolnych sprawiają, że dzieci szybciej zaczynają się z nich wywiązywać.

24. Czynniki środowiska rodzinnego-nagroda Ważne, by nagrodę ustalić razem z dzieckiem, gdyż to dla dziecka ta nagroda ma być atrakcyjna, by chciało mu się starać. Można starać się jednak ograniczać kupowanie np., kolejnej zabawki, a wprowadzić nagrodę w postaci np. wspólnej rodzinnej wycieczki, wyjścia gdzieś, uzyskania dodatkowego przywileju.

25. Motywacja do nauki - podsumowanie • Rozwijaj samoocenę własnego dziecka – często chwal i dostrzegaj jego sukcesy, zachęcaj do pokonywania trudności np. przez stosowanie nagród • Rozwijaj jego talenty i wykorzystuj je do nauki nowych umiejętności • Uatrakcyjniaj naukę – przez pokazywanie jaka jest ważna i przydatna

26. Motywacja do nauki - podsumowanie • Akceptuj dziecko i szanuj je, za to jakie jest • Bądź również stanowczy i ustalaj konsekwencje • Służ własnym przykładem • Współpracuj ze szkołą, także w celu kontroli dziecka • Stosuj nagrody

27. RODZIC - SZKOŁA Rodzic powinien pamiętać, że nauczyciel jest jego sprzymierzeńcem w wychowaniu, a nie wrogiem. Dlatego też rodzice powinni utrzymywać stały kontakt ze szkołą, współpracować z nauczycielami i wychowawcą, bez względu na to czy ich dzieci osiągają sukcesy czy też porażki.

28. PLAN DZIAŁAŃ NAPRAWCZYCH NA II SEMESTR ROKU SZKOLNEGO 2010/2011 W KLASIE IVA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR11 W PRZEMYŚLU po analizie wyników nauczania za I semestr

29. WSTĘP • Po analizie wyników nauczania w kl. IVa Rada Pedagogiczna SP Nr 11 w Przemyślu postanowiła w II semestrze roku szkolnego 2010/2011 wdrożyć w życie „Plan Naprawczy”obejmujący swym zasięgiem przede wszystkim sferę dydaktyczną. Zaobserwowano duże braki edukacyjne z poprzedniego etapu kształcenia oraz trudności w opanowywaniu nowych wiadomości i umiejętności wielu uczniów tej klasy. Szczególnie niepokojący jest fakt, że dotychczasowe działania mające na celu poprawę sytuacji w tej klasie dały znikome efekty. Oceny semestralne uczniów oraz średnie klasy z poszczególnych przedmiotów potwierdzają potrzebę wprowadzenia takiego programu.

30. CEL GŁÓWNY • poprawa efektywności kształcenia w klasie IVa • poprawa wyników końcoworocznych

31. CELE SZCZEGÓŁOWE • kształcenie i doskonalenie umiejętności kluczowych, • zmniejszenie liczby uczniów mających słabe wyniki w nauce, • świadome działanie nauczycieli, rodziców i uczniów w zakresie skuteczności działań dydaktycznych i wychowawczych, które wpłyną na sukcesy uczniów i zminimalizują dydaktyczne porażki, • doskonalenie metod nauczania, czynny udział nauczycieli w pracach zespołów przedmiotowych, • systematyczne śledzenie i analizowanie skuteczności podjętych działań oraz wyciąganie wniosków i ewaluacja działań, • systematyczne i konsekwentne wprowadzanie zmian w pracy dydaktycznej, wychowawczej w celu poprawy wyników nauczania, • pedagogizacja rodziców, uświadomienie im potrzeby ścisłej współpracy szkoły i domu w celu osiągnięcia lepszych wyników.

32. ZAŁOŻENIA PLANU • zintegrowanie działań wychowawcy, nauczycieli, rodziców i uczniów, • systematyczna analiza wyników nauczania z poszczególnych przedmiotów, • wdrażanie nowych programów i metod, mających na celu poprawę efektów kształcenia, • motywowanie uczniów do nauki, • wyrabianie wzorców, cech i postaw, skierowanych na osiągnięcie sukcesu, • współdziałanie nauczycieli w zespołach przedmiotowych, • uświadomienie rodzicom i uczniom celowości podejmowanych działań dydaktycznych i wychowawczych, • motywowanie rodziców do wspólnego działania wspierającego realizowanie programu naprawczego.

34. Działania wychowawców, pedagoga, nauczycieli i zespołów przedmiotowych: w stosunku do uczniów: • systematyczne diagnozowanie wiedzy uczniów, • motywowanie do pracy przez stosowanie systemu nagród i kar, • dbanie o dobre relacje z uczniami, • wspieranie dzieci w ich dążeniach – zajęcia pozalekcyjne, konsultacje, pomoc doraźna.

35. Działania wychowawców, pedagoga, nauczycieli i zespołów przedmiotowych: w stosunku do rodziców: • ustalenie jasnych zasad komunikowania się z wychowawcą i nauczycielami, • przekazywanie spostrzeżeń o uczniu, • oczekiwanie od rodziców informacji zwrotnej o przeczytanej uwadze, stały kontakt z rodzicami, • wspieranie rodziców w indywidualnej pracy wyrównawczej z dzieckiem w domu.

36. Działania uczniów: w stosunku do samych siebie: • organizowanie pomocy koleżeńskiej, • wdrażanie do samooceny, • wdrażanie do systematycznej pracy w domu, • uczenie się organizacji czasu wolnego, czasu pozalekcyjnego.

37. Działania uczniów: w stosunku do nauczycieli: • systematyczność w nauce, • systematyczne odrabianie zadań, • aktywny udział w lekcjach, • zachowanie spokoju na lekcjach, • aktywny udział w dodatkowych zajęciach, • systematyczne uzupełnianie braków spowodowanych nieobecnością w szkole.

38. Działania rodziców: w stosunku do własnych dzieci: • tak zorganizować zajęcia własne, by mieć czas na rozmowę i pomoc dziecku, • określenie systemu wymagań wobec dziecka oraz konsekwentne przestrzeganie ich, • dbałość o właściwą organizacją czasu pozalekcyjnego dziecka, • systematyczne kontrolowanie osiągnięć dziecka, • okazywanie zainteresowania poczynaniami dziecka.

39. Działania rodziców: w stosunku do nauczycieli i wychowawcy: • systematyczne kontakty, • odpowiadanie na uwagi nauczycieli zamieszczone w zeszytach, dzienniczkach, • systematyczne usprawiedliwienia nieobecności dziecka w szkole.

40. Dziękujemy za uwagę!!!!!