Edytor tekstu – vim

1. Edytor tekstu – vim Vim (tzw. klon vi, Vi Improved) jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Może być używany do edycji wszelkiego rodzaju plików tekstowych. Użyteczny zwłaszcza przy edycji programów. Posiada wiele usprawnień w porównaniu z Vi: wielo poziomowe cofanie zmian, wiele okien i buforów, podświetlanie składni, edycja linii poleceń, uzupełnianie nazw plików, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd.

2. Tryby pracy vim Edytor vim pracuje w dwóch podstawowych trybach (w każdym trybie klawisze są inaczej traktowane): Tryb wstawiania (zwykle pisania) - co wpiszesz, to zostanie wstawione do pliku. Tryb ten ma dwie odmiany: dopisywanie nowego tekstu („INSERT”) i nadpisywanie starego („REPLACE”). Działają wtedy te same skróty klawiaturowe, a jeśli kursor znajduje się na końcu linii, to obie odmiany zachowują się w identyczny sposób. Różni je tylko to, że gdy jesteś w środku linii, to w trakcie nadpisywania będziesz zamieniać literka po literce, a w trakcie wstawianiu będziesz dopisywać tekst. Wydawania poleceń - jest podstawowym trybem vima. Większość poleceń służących do edycji i poruszania się po tekście wydaje się właśnie tutaj. To jest domyślny tryb przy standardowej konfiguracji.

3. Przejścia pomiędzy trybami pracy i - przejście w tryb wprowadzania tekstu - pierwszy znak pojawi się w pozycji kursora a - przejście w tryb wprowadzania tekstu - pierwszy znak pojawi się na prawo od kursora o - przejście w tryb wprowadzania tekstu i wstawienie pustego wiersza pod wierszem tekstu, w którym znajduje się kursor - kursor pojawi się na początku nowego pustego wiersza O - przejście w tryb wprowadzania tekstu i wstawienie pustego wiersza nad wierszem tekstu, w którym znajduje się kursor. Kursor pojawi się na początku nowego pustego wiersza R - przejście w tryb wprowadzania tekstu w trybie nadpisywania istniejących znaków [Esc] - przejście z trybu wstawiania tekstu do trybu wydawania poleceń

4. Uruchomienie edytora i wczytanie pliku Program vim otwieramy wpisując z konsoli: vim lub vim nazwa_pliku_do_edycji Jeśli nie podamy nazwy pliku pokażą się informacje o vimie. Tuż po starcie programu przechodzimy do trybu edycji i tu już musimy skorzystać z pierwszych poleceń. Wprowadź więc z klawiatury znak dwukropka ":" - na dole strony pojawi się prompt dla komend vim. Z poziomu vima plik możemy wczytać w następujący sposób: :r nazwa_pliku - otwiera plik do edycji :sp nazwa_pliku – otwiera plik w nowym oknie Ctrl+w h/j/k/l – przechodzenie między oknami Ctrl+w H/J/K/L – przesunięcie aktualnego okna najbardziej w lewo/do góry/na dół/w prawo

5. Zapisywanie/wyjście z pliku :w - zapisywanie tekstu do pliku o tej samej nazwie, pod którą był wczytany do edytora :w nazwa - zapisywanie tekstu do pliku o podanej nazwie :q - wyjście z edytora (możliwe tylko jeśli nie były wprowadzane zmiany) :q! - wyjście bezwarunkowe, (bez zapisania zmian) :wq - zapisanie pliku oraz wyjście

6. Poruszanie po tekście (w trybie poleceń) h/ j/ k/ l - nawigacja lewo/dół/góra/prawo (działają także strzałki) - przesunięcie o pojedynczy znak w danym kierunku gg – przejście do początku pliku w - przesunięcie o jedno słowo w prawo b - przesunięcie o jedno słowo w lewo ^ - przejście do pierwszego niepustego znaku w wierszu 0 - przejście na początek bieżącego wiersza $ - przejście na koniec bieżącego wiersza 1G - przejście do pierwszego wiersza w pliku nG - przejście do wiersza numer n G - przejście do ostatniego wiersza w - przejście o jedno słowo w prawo 3w - przejście o 3 słowa w prawo }/ { - przejścia pomiędzy akapitami Ctrl-f O - ekran do przodu Ctrl-b O - ekran w tył Ctrl-u O - pół ekranu w górę Ctrl-d O - pół ekranu w dół

7. Usuwanie tekstu, cofanie zmian x, X - usunięcie pojedynczego znaku, który znajduje się na (x) lub przed (X) znakiem dw - usunięcie słowa nad którym jest kursor d$ - usuwa tekst od kursora do końca linii de – usuwa tekst od kursora do końca wyrazu cw - usunięcie słowa nad którym jest kursor i przejście do trybu wstawiania dd - usunięcie zawartości wiersza d) - usunięcie całego zdania od momentu w którym znajduje się kursor d} - usunięcie całego akapitu od momentu w którym znajduje się kursor dG - usunięcie całego tekstu (do końca pliku) od momentu w którym znajduje się kursor u - cofa ostatnią zmianę U – cofa skutki zmian dla całej linii Ctrl+R – cofa cofnięcia

8. Kopiowanie i wklejanie yy – kopiowanie bieżącej linii do bufora . – (kropka) kopiuje tekst napisany po wykonaniu ostatniej instrukcji y$ - kopiowanie tekstu do kursora do końca linii yw – kopiowanie słowa nad kursorem y} – kopiuje akapit p – wkleja z bufora poniżej obecnego wiersza P – wkleja z bufora powyżej obecnego wiersza Wklejenie wybranego fragmentu tekstu - wciskamy v, (przechodzimy do trybu Visual (wizualny)), po czym poruszając się kursorem zaznaczamy tekst który chcemy skopiować. :r nazwa_pliku – wczytuje z dysku plik nazwa_pliku i wstawia go do bieżącego pliku poniżej kursora

9. Zamiana rx – zastępuje znak pod kursorem na x cw – zamienia wyraz ce – zamienia tekst od kursora do końca wyrazu c$ - zamienia tekst do kursora do końca linii

10. Wyszukiwanie /łańcuch_znaków – szuka wyrażenia łańcuch_znaków –do przodu ?łańcuch_znaków – szuka wyrażenia łańcuch_znaków –do tyłu n – by znaleźć po wyszukaniu następne wystąpienie szukanej frazy w tym samym kierunku N - by szukać w kierunku przeciwnym. CTRL-O – powrót do poprzedniej pozycji CTRL-I – idzie dalej % - gdy kursor znajduje się na (,),[,],{, lub } lokalizuje parujący znak nawiasu, ponowne wciśnięcie % powoduje powrót do parującego nawiasu

11. Wyszukiwanie z zastępowaniem :s/stary/nowy – zamienia pierwsze wystąpienie wyrazu „stary” na „nowy” :s/stary/nowy/g – zamienia wszystkie wystąpienia w linii wyrazu „stary” na „nowy” :%s/stary/nowy/g – zamienia wszystkie wystąpienia w pliku :%s/stary/nowy/gc – zamienia wszystkie wystąpienia w pliku, prosząc o potwierdzenie za każdym razem :#,#s/stary/nowy/g – zmienia wszystkie wystąpienia łańcucha znaków pomiędzy dwoma liniami - #,# oznaczają numery linii ograniczających gdzie ma nastąpić zamiana

12. Polecenia zewnętrzne :! a następnie zewnętrzne polecenie by je wykonać np. :!dir. Umożliwia to wykonanie dowolnego zewnętrznego polecenia powłoki

13. Konfiguracja vima Konfigurację programu można przeprowadzić w dwojaki sposób. Jedną z nich jest wpisywanie komend w trakcie działania vima a drugą poprzez dopisanie odpowiednich poleceń w pliku konfiguracyjnym wczytywanym w czasie inicjalizacji. Przykłady komend: :syntax on - włączenie reguł podświetlania składni (wg rozszerzenia pliku) :set syntax=HTML - wymuszenie podświetlania składni wg reguł "języka" HTML :set textwidth=XX - ustawia długość linii na XX znaków :set noet ts=X sw=X - ustawia wielkość tabulacji na X :set noautoindent - wyłącza auto-wcięcia :set incsearch - wyszukuje frazę podczas wpisywania szukanego słowa :set number - włącza numerowanie wierszy

14. Konfiguracja vima :set ruler - pokazuje statystyki :set history=XX - wielkość historii poleceń, gdzie XX to ilość zapamiętanych poleceń :set nocompatible - wyłącza kompatybilność z vi :set backspace=indent,eol,start - zawija tekst przy końcu linii :set showmode - pokazuje tryb w jakim jesteśmy w lewym dolnym rogu :set showcmd - pokazuje polecenia w prawym dolnym rogu :set formatoptions+=1 - przenosi pojedyncze literki do nowego wiersza :set backup - tworzy kopie zapasowe plików :set backupdir=~/backup/,/tmp - określa katalog, w którym tworzone będą kopie zapasowe :set laststatus=1 - włącza pokazywanie linii statusu :filetype plugin indent on - włącza odpowiednie pluginy dla danego typu pliku :autocmd BufNewFile * startinsert - każdy nowy plik będzie rozpoczynany w trybie WPROWADZANIE :let g:html_use_css= "1 - korzysta z ze styli css dla plików html

15. Ćwiczenia • 1. Utworzyć za pomocą edytora vim plik1. • 2. Przejść do trybu edycji i wpisać kod html który wyświetlałby krótki tekst w określonym kolorze lub wczytać gotowy plik html. • 3. Zapisać plik1 pod obecną nazwą (bez wychodzenia z edytora). • 4. Zapisać pod inną nazwą (plik2) i wyjść z edytora. Sprawdź czy się udało. • 5. Otworzyć jeden z plików. • 6. Przejść do końca pliku, skopiować ostatnią linię, wkleić ją dwukrotnie. • 7. Dopisać przypadkowe słowa. • 8. Cofnąć ostatnią zmianę.

16. Ćwiczenia • 9. Cofnąć wszystkie zmiany. • 10. Zmodyfikować kod html aby wyświetlany tekst był w innym kolorze, inną czcionką itp. • 11. Zapisać zmiany bez wychodzenia z pliku. • 12. Wyszukać powtarzający się łańcuch znaków. • 13. Najechać kursorem na nawias, znaleźć nawias parujący. • 14. Zamienić w całej linii wystąpienie danego ciągu znaków na inny. • 15. Usunąć z poziomu vima drugi plik wcześniej utworzony. • 16. Włączyć podświetlanie składni oraz numerowanie linii. • 17. Wyłączyć numerowanie linii.