1 / 61

Polscy poeci wsp lczesni

lisette
Download Presentation

Polscy poeci wsp lczesni

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

    1. Polscy poeci wspólczesni Zebral i opracowal Aleksander Karandyszowski

    2. Wstep Prezentacja zostala podzielona na kilka czesci. W pierwszej postanowilem przedstawic sylwetki poetów tworzacych w latach 1945-2005, w drugiej natomiast zamiescilem ich twórczosc. Mam nadzieje, iz nawigacja po tej prezentacji nie bedzie klopotliwa i latwo czytelnik uzyska dostep do potrzebnych mu informacji. Przyciski „Przewróc kartke” to odnosniki do nastepnego badz poprzedniego slajdu. Kazdy podkreslony napis przenosi czytelnika na inna podstrone Spis alfabetyczny Zacznij podróz Wiersze Podziekowania Koniec

    3. Spis alfabetyczny Zofia Badura Stanislaw Baranczak Stanislaw Beres Miron Bialoszewski Jan Brzechwa Wojciech Bak Elzbieta Cichla-Czarniawska Leszek Dlugosz Marta Fox Wojciech Gawlowski Stanislaw Grochowiak Jerzy Harasymowicz Zbigniew Herbert Lothar Herbst Jaroslaw Iwaszkiewicz Marian Jachimowicz Jerzy Roman Jaglarz Jacek Kaczmarski Ludwik Jerzy Kern Mira Kus Jerzy Kwiatkowski Dariusz Tomasz Lebioda Stanislaw Jerzy Lec Jan Lechon Ewa Lipska Slawomir Mateusz Leszek Mech Artur Miedzyrzecki Czeslaw Milosz Tadeusz Nowak Beata Obertynska Agnieszka Osiecka Bogdan Ostromecki Hanna Ozogowska Janusz Pasierb Andrzej Poniedzielski Halina Poswiatowska Tadeusz Rózewicz Edward Stachura Jan Sztaudynger

    4. Zofia Badura Zofia Badura (urodzona 15 maja 1954 w Opolu), polska poetka. Debiutowala w 1971 wierszami: "Czarownice", "Poezja", "Szczescie dla dziewczat nieladnych" drukowanymi w Kalendarzu Opolskim, w którym oglaszala utwory poetyckie, takze w latach nastepnych. Za wlasciwy debiut uwaza sie wiersze: "Palcem dotykam okladek...", "To juz tyle lat..." ogloszone w 1983 w miesieczniku "Nowy Wyraz". Wiersze, recenzje i utwory publicystyczne drukowala w: "Poezji", "Odrze", "Nowym Wyrazie", "Opolu", "Studencie", "Przegladzie Kulturalnym", "Nowym Medyku", "Kierunkach", "Sztandarze Mlodych", "Itd", "Radarze", "Na przelaj" oraz w antologiach. Twórczosc 1976 Most 1981 Zabawa dopiero sie zaczyna 1982 Zimne powietrze 1984 Wszystko bedzie darowane 1985 Ostatnie rzedy nie slysza Wiersze

    5. Stanislaw Baranczak Stanislaw Baranczak - (ur. 13 listopada 1946 w Poznaniu). Poeta, krytyk literacki, tlumacz poezji. Uzywal pseudonimu Barbara Stawiczak. Brat pisarki Malgorzaty Musierowicz.

    6. Stanislaw Beres Stanislaw Beres (urodzony 4 maja 1950 we Wroclawiu) - polski poeta, krytyk literacki, tlumacz i historyk literatury. Jego specjalnoscia jest literatura polska lat 30. i 40. XX wieku. Autor m.in. wywiadów ze wsólczesnymi pisarzami polskimi, np. ze Stanislawem Lemem. Stanislaw Beres wydal tomiki poezji takie jak: Juz tylko sen (1990), Wybór niezobowiazujacy (1983).

    7. Miron Bialoszewski Miron Bialoszewski (30 lipca 1922 – 17 czerwca 1983) polski poeta, prozaik, dramatopisarz i aktor teatralny. Bialoszewski urodzil sie w Warszawie. W okresie okupacji zdal mature na tajnych kompletach po czym rozpoczal studia polonistyczne na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Po kapitulacji powstania warszawskiego zostal wywieziony na roboty do Niemiec jednak udalo mu sie uciec z transportu. Po zakonczeniu wojny powrócil do Warszawy, gdzie kontynuowal studia, a takze pracowal. Poczatkowo zatrudnil sie na poczcie, potem pracowal jako dziennikarz w Kurierze Codziennym i Wieczorze. Wspólpracowal takze z redakcjami czasopism dzieciecych i mlodziezowych, dla których pisal wiersze i piosenki. Debiutowal w Zyciu literackim w roku 1955, a pierwszy tomik jego wierszy, Obroty rzeczy ukazal sie rok pózniej. Tomy wierszy i prozy Rozkurz (1980), Stara proza i nowe wiersze (1984), Teatr Osobny (1973), Obmapywanie Europy. Aaameryka. Ostatnie wiersze (1988 – posmiertnie)

    8. Jan Brzechwa Jan Brzechwa (ur. 15 sierpnia 1900 w Zmerynce na Podolu, zm. 2 lipca 1966 w Warszawie), polski poeta, autor wielu znanych bajek i wierszy dla dzieci, m. in. Pan Kleks, Pchla Szachrajka; takze satyrycznych tekstów dla doroslych, przekladów z jezyka rosyjskiego, m. in. utworów A. Puszkina, S. Jesienina, W. Majakowskiego). Zaprzyjazniony z grafikiem Janem Marcinem Szancerem, autorem licznych ilustracji do jego tekstów. W latach piecdziesiatych autor wierszy propagandowych gloryfikujacych partie i ustrój socjalistyczny (np. "Marsz", "Glos Ameryki") w latach pózniejszych nie angazowal sie w twórczosc polityczna, uchodzil za biernego kontestatora ustroju. Nazwisko Brzechwa to literacki pseudonim (prawdziwe nazwisko Lesman). Ukonczyl Wydzial Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Z zawodu adwokat, w latach 1924–1939 radca prawny ZAIKS. Specjalista w dziedzinie prawa autorskiego. Debiutowal w 1920 pod pseudonimem Szer-Szen jako satyryk. W 1926 oglosil tom poezji Oblicza zmyslone. Pierwszy tomik wierszy dla dzieci – Tancowala igla z nitka wydal w 1937. W swoich utworach literackich niejednokrotnie wypowiadal sie pozytywnie o komunizmie w Polsce, prowadzil satyry w stosunku do dzialaczy antykomunistycznych

    9. Wojciech Bak Wojciech Bak (ur. 23 kwietnia 1907 w Ostrowie, zm. 30 kwietnia 1961 w Poznaniu) - pisarz, prozaik i poeta, tworzacy glównie w ramach liryki religijnej. Oskarzany a antysemityzm, po wojnie mial obsesje osaczenia zydowskiego, jednak po pogromie kieleckim kierowany przezen poznanski oddzial ZLP wystosowal stanowczy protest w tej sprawie. Pod koniec zycia zmienil wyznanie z katolickiego na ewangelickie. Poezja Brzemie niebieskie 1934 Spiewna samotnosc 1936 Monologi anielskie 1938 Piata ewangelia 1946 Syn ziemi 1946 Dlonie z wiatru 1948 Modlitewnik 1956 Poezje 1958 Zastygle chwile 1958 Szkice 1960 Psalmy Dawidowe 1979 Piesni brewiarza rzymskiego 1979 W Samotnosci 1997 - antologia, red. Roman Bak

    10. Elzbieta Cichla-Czarniawska Elzbieta Cichla-Czarniawska (ur. 1935 w Lodzi) – polska poetka i powiesciopisarka. W 1957 ukonczyla filologie polska na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a w 1977 uzyskala stopien naukowy doktora na Uniwersytecie Lódzkim. Po ukonczeniu studiów pracowala w Bibliotece im. H. Lopacinskiego w Lublinie, a nastepnie w szkolnictwie czestochowskim. Od 1983 mieszka w Lublinie. Poezje (wydane zbiorki): Wielkie male glody, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1968 Spojrzenia w pólobrocie, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1970 Krazenie wzajemne, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1974 Motywy codzienne, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1978 Ucieczka ladów, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1985 Terytoria Jego Wysokosci, nakladem autorki, Lublin 1992 Zielony zartopis, nakladem autorki, Lublin 1993 Wiersze wybrane, Norbertinum, Lublin 1995 Piekna skonczonosc, Polihymnia, Lublin 1997 Zamurowana dziupla, Norbertinum, Lublin 1997 Zabawa w chowanego, Polihymnia, Lublin 1998 Niewyspiewana serenada, Norbertinum, Lublin 2002 Wydarzenia pozorne i niepozorne, Norbertinum, Lublin 2004

    11. Leszek Dlugosz Leszek Dlugosz (urodzony 18 czerwca 1941 w Zaklikowie na Lubelszczyznie), aktor, literat, kompozytor jeden z najbardziej znanych polskich spiewajacych poetów. W roku 1964 ukonczyl studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellonskim, a w latach 1964-1966 studiowal na wydziale aktorskim na PWST w Krakowie. Zadebiutowal w roku 1964 w teatrzyku piosenki UJ "Hefajstos". W 1965 roku zwiazal sie z krakowskim kabaretem "Piwnica pod Baranami", gdzie uchodzil za jednego z z najwiekszych artystów w zespole. Pierwszy tomik poezji - "Lekcje rytmiki" wydal w 1973 roku. Z Piwnica rozstal sie w 1978 roku i od tego czasu Leszek Dlugosz wystepuje przewaznie samodzielnie. Rok pózniej przebywal na stypendium we Francji, co zaowocowalo wydaniem plyty w calosci w jezyku francuskim. Wydal do tej pory kilkanascie tomików poezji - najnowszy o tytule "Piwnica idzie do góry". Oprócz dzialalnosci estradowej i literackiej publikuje równiez swoje felietony w "Czasie krakowskim" i "Rzeczpospolitej". Zrealizowal równiez w TVP cykl poswiecony poezji "Literatura wedlug Dlugosza". W roku 1982 Leszek Dlugosz otrzymal nagrode artystyczna Miasta Krakowa za osiagniecia w dziedzinie piosenki poetyckiej.

    12. Marta Fox Marta Fox (ur. 1 stycznia 1952 w Siemianowicach Slaskich) - poetka, powiesciopisarka i eseistka polska.

    13. Wojciech Gawlowski Wojciech Gawlowski (ur. 20.12.1953 w Ostrowie Wielkopolskim) - poeta, laureat medalu im. Stanislawa Baranczaka. W twórczosci podejmuje watki historiozoficzne, etyczne, wanitatywne, zawiera nawiazania do rodzinnego miasta. Absolwent Liceum im. Reymonta w Ostrowie oraz Wydzialu Prawa UAM w Poznaniu. Po studiach zamieszkaly w Ostrowie. Debiutowal w roku 1977. Pierwszy tomik poezji, Blednik równowagi, wydany zostal w roku 1978 w serii Pokolenie, które wstepuje. Otrzymal za niego medal im. Stanislawa Baranczaka za najlepszy debiut roku. Publikowal w czasopismach literackich: Nowy Wyraz, Zycie Literackie, Odglosy, Integracja, Nurt. Wydal 7 tomików poezji: Blednik równowagi, Warszawa 1978, Przypisy do przepowiedni, Kalisz 1985, Bledna losowa, Poznan 1985, Prowincja zimowego zmierzchu, Ostrów Wielkopolski 1993, Zapach gasnacej swiecy, Bydgoszcz 2000, Podania, zyciorysy, legendy i basnie, Sopot 2000, Glosy, obrazy i sny, Poznan 2003.

    14. Stanislaw Grochowiak Stanislaw Grochowiak (ur. 24 stycznia 1934 w Lesznie, zm. 2 wrzesnia 1976 w Warszawie) – polski poeta, dramatopisarz i publicysta. Grochowiak zapisal sie w polskiej powojennej poezji jako twórca, który poszukiwal nowych form ekspresji poetyckiej i przeciwstawil sie tradycyjnej interpretacji "piekna". Byl klasyfikowany jako poeta reprezentujacy nurt turpistyczny (od lac. turpis - brzydki). W pózniejszym okresie swojej twórczosci sklanial sie klasycznosci i zgodzie na reguly dnia codziennego (bunt nie przemija, bunt sie ustatecznia). Zmarl z powodu powiklan choroby alkoholowej. Wazniejsze dziela : Ballada Rycerska (1956) Menuet z pogrzebaczem (1958) Rozbieranie do snu (1959) Agresty (1963) Kanon (1965) Totentanz in Polen (1969)poemat Nie bylo lata (1969) Polowanie na cietrzewie (1972) Bilard (1975) Haiku-Images (1975) Allende (1974)poemat Wiersze nieznane i rozproszone (1996)

    15. Jerzy Harasymowicz Jerzy Harasymowicz (1933-1999), polski poeta. Jego twórczosc charakteryzowala sie "przesyceniem" opisów, co czynilo wymyslone przez niego mitologie niezwykle szczególowymi i sprawiajacymi wrazenie realnych. Interesowal sie kultura Lemków oraz slowiansko-chrzescijanska, do których to zainteresowan czesto odnosil sie w swoich utworach. Harasymowicz byl pisarzem plodnym, umierajac zostawil po sobie 56 tomów wierszy, sprzedanych lacznie w liczbie ponad 700.000 egzemplarzy. Jego prochy rozsypano nad bieszczadzkimi poloninami, a symboliczny grób stanowi pomnik w ksztalcie bramy na Przeleczy Wyznej.

    16. Zbigniew Herbert Zbigniew Herbert (urodzony 29 pazdziernika 1924 we Lwowie - zmarl 28 lipca 1998 w Warszawie), polski poeta, eseista, dramatopisarz, autor sluchowisk. Poezja Debiutem poetyckim Herberta byly, opublikowane bez jego zgody na lamach „Dzis i Jutro”, trzy wiersze: Napis, Pozegnanie wrzesnia i Zloty srodek (nr 37 z 1950 r.). Do 1955 r. pozostawal poza glównym nurtem zycia literackiego oglaszajac nieliczne utwory w ”Tygodniku Powszechnym”. Nie majac szans na wlasny tomik, zdecydowal sie na opublikowanie 22 wierszy w wydanej przez PAX antologii mlodej poezji katolickiej ...kazdej chwili wybierac musze... (Warszawa 1954). Szerszej publicznosci zostal zaprezentowany dopiero w slynnej Prapremierze pieciu poetów (obok Herberta byli to: Miron Bialoszewski, Bohdan Drozdowski, Stanislaw Czycz, Jerzy Harasymowicz) na lamach „Zycia Literackiego” (nr 51 z grudnia 1955). W 1956 ukazal sie jego debiutancki tomik: Struna swiatla. Zaledwie rok pózniej tom kolejny – Hermes, pies i gwiazda. Spózniony debiut sprawil, ze Herbert, biograficznie nalezacy to tego samego pokolenia co Krzysztof Kamil Baczynski czy Tadeusz Rózewicz, laczony byl z pokoleniem „Wspólczesnosci”, które weszlo do zycia literackiego na fali odwilzy w 1956 r. Dwa kolejne tomy, Studium przedmiotu i Napis, ukazaly sie w latach 1961 i 1969. W 1974 r. wchodzi przebojem do literatury polskiej tytulowy bohater kolejnego tomu – Pan Cogito. Postac Pana Cogito nie opuscila poezji Herberta w kolejnych tomach. Poeta zawsze lubil poslugiwac sie liryka roli, wielostopniowa ironia – teraz wprowadzony na stale bohater stal sie elementem tej skomplikowanej gry miedzy autorem a czytelnikiem. W 1983 r. wydal Herbert w Instytucie Literackim w Paryzu tom kolejny, pod znamiennym tytulem Raport z oblezonego Miasta i inne wiersze. Przedrukowywaly go w kraju w calosci i w czesci drugoobiegowe oficyny. Miasto z tytulowego wiersza na najwyzszym poziomie uogólnienia moze byc odczytane jako metafora wszystkich wartosci, które warte sa obrony, na planie historycznym - to ponadczasowy symbol wolnosci, synonim republiki znajdujacej sie w stanie permanentnego oblezenia, wreszcie, na poziomie najbardziej konkretnym, jest takze (i sa ku takiemu odczytaniu bezposrednie w tekscie przeslanki) figura Polski stanu wojennego. Takze w Paryzu ukazuje sie kolejny tom – Elegia na odejscie (1990). W 1992 r. zas, juz w Polsce, Rovigo (Wroclaw). Wreszcie, na kilka miesiecy przed smiercia autora, wychodzi tom ostatni – Epilog burzy.

    17. Zbigniew Herbert – Cd. Tworzywem poezji Herberta, na co od razu zwrócila uwage krytyka, sa bardzo czesto mitologiczne opowiesci, starozytni bohaterowie i dziela sztuki. Nie pelnia jednak one roli martwych elementów literackiej konwencji. Herbert swiadomie próbuje odrzucic wszystkie kulturowe nawarstwienia (o ile taki zabieg w ogóle jest mozliwy) i dotrzec do pierwowzorów, stanac oko w oko z antycznymi bohaterami, uczynic z nich postaci zywe i konkretne. Moca wyobrazni stawia czytelnika twarza w twarz z Kaligula, Klaudiuszem czy Damastesem. Przeszlosc nie jest bowiem czyms odleglym i zamknietym. Ozywiane postaci i zdarzenia pozwalaja podjac próbe zrozumienia historii, a zatem zrozumienia i chwili obecnej. Nieustannie oceniamy wspólczesnosc przymierzajac ja do przeszlosci i nieustannie weryfikujemy nasza wiedze o przeszlosci przymierzajac ja do doswiadczen wspólczesnego czlowieka. Trudno odczytac z poezji Herberta slady jakiejs spójnej koncepcji historiozoficznej. Przeciwnie – jest wiele cytatów, które swiadcza o wyraznej niecheci do systemów, które wyjasniaja wszystko, tlumacza rozwój wydarzen nieuchronna logika dziejów. To, co da sie o historii powiedziec, wynika tylko z prostej obserwacji – ze jest ona (a przynajmniej byla do tej pory) terenem panoszenia sie zla, któremu wiecznie przeciwstawia sie garstka niezlomnych. I na tym wlasnie polega zadanie – by po stanac po stronie tej garstki. Wydaje sie to wspólczesnie trudniejsze, niz kiedykolwiek przedtem. Nie ze wzgledu na wieksze niebezpieczenstwo – obecnie bohaterom grozi glównie smiesznosc. Wspólczesny swiat zdaje sie zatracac kontury, pojecia przestaja byc jednoznaczne, wartosci sie dewaluuja. Wielkie slowa raza patosem, heroiczne gesty wywoluja pelen politowania usmiech. Nawet zlo zatraca wyrazistosc, wsiaka w codziennosc, powszednieje. Dlatego szczególnie ciezko z nim walczyc. Staje sie wszechobecne, ale zarazem trudne do okreslenia, do zidentyfikowania. Jego najsilniejsza bronia jest to, ze mozna zwatpic w jego istnienie, a w konsekwencji i w sensownosc walki z nim. W pózniejszych utworach mniej jest deklaracji takiej poganskiej w swej istocie sily, coraz wyrazniej za to artykulowana jest potrzeba pojednania. I choc wydaje sie, ze reprezentowana przez czesc krytyków opinie o pustym niebie Pana Cogito (za tytulem pracy Pawla Lisieckiego), trudno bedzie obronic w swietle wierszy z Epilogu burzy (choc i na tle wczesniejszych utworów byla ona dyskusyjna), to nie da sie równiez wskazac poetyckiego swiadectwa, ze takie pelne, przynoszace ukojenie pojednanie nastapilo.

    18. Zbigniew Herbert - poezja Tomy poetyckie Struna swiatla, Warszawa 1956. (Czytelnik) Hermes, pies i gwiazda, Warszawa 1957. (Czytelnik) Studium przedmiotu, Warszawa 1961. (Czytelnik) Napis, Warszawa 1969. (Czytelnik) Pan Cogito, Warszawa 1974. (Czytelnik) Raport z oblezonego Miasta i inne wiersze, Paryz 1983. (Instytut Literacki) Elegia na odejscie, Paryz 1990. (Instytut Literacki) Rovigo, Wroclaw 1992. (Wydawnictwo Dolnoslaskie) Epilog burzy, Wroclaw 1998. (Wydawnictwo Dolnoslaskie) Posmiertnie - bez zgody spadkobierczyn praw autorskich: Podwójny oddech. Prawdziwa historia nieskonczonej milosci. Wiersze dotad niepublikowane, Gdynia 1999. (Malgorzata Marchlewska Wydawnictwo)

    19. Lothar Herbst Lothar Herbst (ur. 27 lipca 1940, zm. 2000) to polski poeta, byly dzialacz zwiazanej z Solidarnoscia i Solidarnoscia Walczaca antykomunistycznej opozycji oraz do roku 2000 naczelny redaktor Radia Wroclaw. Lothar Herbst, urodzony w niemieckiej rodzinie, mieszkal w latach 1945-1962 w Walbrzychu. W latach 1962-1967 studiowal on na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Wroclawskiego. Prace doktorska obronil w roku 1975. W latach 1980-1981 byl redaktorem tygodnika "Solidarnosc Dolnoslaska", w latach 1983-1985 - wydawanego w podziemiu literackiego kwartalnika "Obecnosc". Kolejne lata spedzil na leczeniu w Niemczech, gdzie byl jednym z przedstawicieli Solidarnosci. W grudniu 1989 zostal wspólzalozycielem Towarzystwa im. Edyty Stein we Wroclawiu. W 1990 roku zostal naczelnym redaktorem Radia Wroclaw, w roku 1993 prezesem zarzadu tej rozglosni.

    20. Jaroslaw Iwaszkiewicz Jaroslaw Iwaszkiewicz, pseudonim Eleuter (ur. 20 lutego 1894, zm. 2 marca 1980) – polski pisarz. Wspóltwórca grupy poetyckiej Skamander, wspólpracownik Wiadomosci Literackich, redaktor Twórczosci. W latach 1945-46, 1947-49 i 1959-80 pelnil funkcje prezesa Zwiazku Literatów Polskich. Przed wojna pracowal w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, po wojnie posel na Sejm, przewodniczacy Polskiego Komitetu Obronców Pokoju. Iwaszkiewicz uprawial wiele gatunków literackich; do jego najwazniejszych dziel naleza: wiersze: Powrót do Europy, Xenie i elegie, Mapa pogody; opowiadania: Panny z Wilka, Matka Joanna od Aniolów, Brzezina, Sérenité powiesci: Czerwone tarcze, Slawa i chwala; dramaty: Lato w Nohant; libretto operowe: Król Roger; listy, wspomnienia: Listy z Ostrowa biografie muzyków, szkice, przeklady. Niektóre z jego opowiadan zostaly przeniesione na ekran m.in. przez Andrzeja Wajde i Jerzego Kawalerowicza. Za swoja dzialalnosc literacka i polityczna otrzymal wiele nagród i odznaczen. Muzeum zycia i twórczosci Jaroslawa Iwaszkiewicza znajduje sie we wsi Stawisko. Jego grób znajduje sie w miejscowosci Brwinów pod Warszawa.

    21. Marian Jachimowicz Marian Jachimowicz(ur. 12 maja 1906 - zm. 1999) - polski poeta, tlumacz i malarz. Jego debiutancki tom poetycki „Sciezka konieczna” ukazal sie w 1957 roku. Poezja: "Sciezka konieczna"(1957),"Chce zblizyc"(1959),"W czas chlodu"(1960),"Zelazne studnie"(1962),"Na dnie powietrza"(1963),"Ponad widzianym"(1967),"Gaje tancza"(1969),"Wiersze wybrane","Dom pieciu slonc"(1974),"W sloncu zaglebia"[wybór](1980) Proza wspomnieniowa:"Mój Paryz nad Dunajem"(1991)

    22. Jerzy Roman Jaglarz Jerzy Roman Jaglarz (1939-1988), urodzony w Wadowicach, studiowal polonistyke na krakowskiej WSP. Poeta, prozaik i dziennikarz, pracowal w zakladowych rozglosniach otrzymujac nagrody za sluchowiska i reportaze. Byl autorem wielu znakomitych programów kabaretowych, a takze wspóltwórca i prezesem grupy literackiej "Nadskawie". W latach 1982-1984 byl zastepca redaktora naczelnego Beskidzkiej Oficyny Wydawniczej w Bielsku - Bialej i dzialal w wadowickiej Oficynie Wydawniczej. Czlonek Zwiazku Literatów Polskich. Wspólautor "Opowiesci o Wadowicach" (1983), wydal tomiki wierszy: "Plamy na wyobrazni" (1980), "Do najwazniejszej list otwarty" (1982), "Pierscien z kaboszonem" (1982). "Rekolekcje szydercy" (1984). Nagla smierc przerwala zaawansowane prace nad slownikiem bibliograficznym Ziemi Wadowickiej.

    23. Jacek Kaczmarski Jacek Kaczmarski (urodzony 22 marca 1957 roku w Warszawie, zmarl 10 kwietnia 2004 r. w Gdansku), polski bard, poeta i prozaik. Znany glównie dzieki piosenkom o tematyce historycznej (Rejtan, czyli raport ambasadora, Sen Katarzyny II) i spoleczno-politycznej (Mury, Oblawa, Nasza klasa). Byl twórca niezwykle plodnym, zarówno pod wzgledem ilosci utworów, jak i ich objetosci tekstowej. Biograficznie wciagniety w tryby historii najnowszej, powszechnie kojarzony jest z etosem pierwszej Solidarnosci - okresem kiedy jego liryka, rozpowszechniana w nieoficjalnych wydawnictwach, funkcjonowala jako glos antykomunistycznej opozycji. Jacek Kaczmarski – poeta na wskros wspólczesny – w warstwie formalnej czerpal z klasycznych systemów wersyfikacyjnych oraz podkreslal wyrazistosc brzmieniowa rymem – stosujac te schematy nie jako cel sam w sobie, ale jako element uwidoczniajacy wymowe i konotacje utworu. Posluguje sie zarówno wierszem sylabotonicznym, gdzie stala liczba sylab i regularnosc stóp precyzyjnie wyznacza ramy wiersza (np. Wlóczedzy), ale tez lamie konwencje tam, gdzie nieregularnosc stanowi walor semantyczny – dodaje dynamiki i koresponduje z trescia wiersza (np. Kolysanka dla Kleopatry), a niekiedy dochodzi wrecz do wiersza wolnego (Zbigniewowi Herbertowi, Tren spadkobierców). W wielu utworach, dodatkowo, przyjeta konwencja ma za zadanie osadzic wiersz w „cudzej" stylistyce poetyckiej, co najczesciej wiaze sie takze z wydobyciem najistotniejszych motywów tematycznych i stanowi rodzaj gry poetyckiej, pastiszu a niekiedy holdu poecie. W takiej roli stosuje Kaczmarski strofe mickiewiczowska, modernistyczna stylistyke Brunona Jasienskiego, czy charakterystyczna fraze Norwida badz Herberta.

    24. Ludwik Jerzy Kern Ludwik Jerzy Kern (urodzony 29 grudnia 1921 w Lodzi), polski poeta, satyryk, a takze dziennikarz i autor piosenek. Debiutowal w 1938 r. jako poeta w Ilustrowanym Kurierze Codziennym. W latach 1948-2002 czlonek zespolu redakcyjnego tygodnika Przekrój.

    25. Mira Kus Mira Kus (ur. 30 grudnia 1958 w Gorlicach), polska poetka, dziennikarka, czlonkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Ukonczyla fizyke na Uniwersytecie Jagiellonskim. Publikowala m.in. w paryskiej "Kulturze", "Zeszytach Literackich", "Odrze", "Znaku", "Wiezi", "NaGlosie", "Dekadzie Literackiej". Przeklady jej wierszy ukazuja sie w prasie zagranicznej, glównie w Niemczech i USA, a takze w Szwecji, Bulgarii i Slowenii oraz zostaly zamieszczone w paru zachodnich (Niemcy, USA, Szwecja) wyborach poetów polskich oraz poetów Europy Srodkowej i Wschodniej (USA). Wydala piec(szesc) zbiorów wierszy: (*"Wiersze", Kraków 1978,samizdat w szesciu numerowanych egzemplarzach,okladka:prof.Krystyna Wróblewska) Gdzies jest ta oaza (Wydawnictwo Literackie, Kraków) Natura daje mi tajemne znaki (Warszawa) Rajski pejzaz (Baran i Suszczynski, Kraków) Przeklady z zieleni (Plus, Kraków) O, niebotyczna góro garów (Kraków) Publikuje równiez opowiadania i bajki dla dzieci (m.in. w podrecznikach szkolnych). Jest laureatka wielu konkursów, zdobyla m.in. I nagrode w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim "O Jaszczurowy Laur" (Kraków, 1976), I nagrode w Ogólnopolskim Konkursie Satyrycznym Trzeciego Programu Polskiego Radia (ogloszonym przez programy "Powtórka z rozrywki" i "60 minut na godzine"), wyróznienie w III Ogólnopolskim Konkursie im. Czeslawa Janczarskiego (twórczosc dla dzieci). .

    26. Jerzy Kwiatkowski Jerzy Kwiatkowski (ur. 3 czerwca 1927 w Warszawie, zm. 30 grudnia 1986 w Krakowie). Uczestnik powstania warszawskiego. Studiowal po wojnie polonistyke i doktoryzowal sie na Uniwersytecie Jagiellonskim w Krakowie. W latach piecdziesiatych byl zatrudniony w Pracowni Bibliograficznej Instytucie Badan Literackich Polskiej Akademii Nauk, w latach 1955-1958 kierowal dzialem literatury wspólczesnej w Wydawnictwie Literackim. Od 1958 do smierci pracowal ponownie w IBL, tym razem jako badacz literatury XX wieku. W latach 1976-1978 oraz 1983-1984 wykladal na uniwersytecie w Clermont-Ferrand. Badania Kwiatkowskiego skupily sie przede wszystkim na poezji XX wieku – od Leopolda Staffa do Stanislawa Baranczaka. Otrzymal kilka nagród, miedzy innymi Fundacji im. Koscielskich w Genewie (1969) oraz Nagroda im. Kazimierza Wyki (1980). Twórczosc 1960 "Szkice do portretów" 1964 "Klucze do wyobrazni" 1966 "U podstaw liryki Leopolda Staffa" 1967 "Poezje bez granic" 1969 "Remont pegazów" 1972 "Swiat poetycki Juliana Przybosia" 1975 "Poezja Jaroslawa Iwaszkiewicza na tle dwudziestolecia miedzywojennego" "Dwudziestolecie miedzywojenne"

    27. Dariusz Tomasz Lebioda Dariusz Tomasz Lebioda (ur. 23 kwietnia 1958 r. w Bydgoszczy) - polski poeta i krytyk. Poezja Samobójcy spod wielkiego wozu, Warszawa 1980 [Nagroda w konkursie Pokolenie, które wstepuje, Warszawa 1980]; Maria, Bydgoszcz 1982; Najnowszy testament, Bydgoszcz 1983 [Nagroda Imienia Andrzeja Bursy, Kraków 1984]; Na chwile przed koncem swiata, Warszawa 1988; Pole umierajacej kraski, Kraków 1988 [Nagroda Imienia Klemensa Janickiego, Bydgoszcz 1988; Nagroda Artystyczna Mlodych Imienia Stanislawa Wyspianskiego, Warszawa 1989] Piloci ultrafioletowych dali, Bydgoszcz 1990 [Nagroda w konkursie miesiecznika „Fantastyka”]; Placz, moje pokolenie. Wiersze wybrane, Bydgoszcz 1990 [Nagroda Za Najlepsza Ksiazke Poetycka Roku, Poznan 1990]; Czarna kaluza, Bydgoszcz 1993; Kraina jaskólki, Bydgoszcz 1995; Poemat o gwiezdnym chlopcu, Bydgoszcz 1996; Krew jednorozca. Wiersze symboliczne, Bydgoszcz 1997; Czarny jedwab, Bydgoszcz 1999; Tren nowego czasu. Wiersze mistyczne 1979–1999, Bydgoszcz 1999; Cmentarz niebieskich aniolów. Wiersze generacyjne 1980–1999, Bydgoszcz 2000; Black Silk / Czarny jedwab, na ang. przel. A. Szyper i S. H. Barkan, Nowy Jork / Kraków 2000; Wiersze o milosci i smierci, Poznan 2001; Black Silk / Czarny jedwab, na ang. przel. S. H. Barkan i A. Szyper, wyd. II, Nowy Jork / Kraków 2002 [Symboliczna Nagroda Imienia Ryszarda Milczewskiego–Bruna w Dziedzinie Poezji, Poznan 2002]; ????? ????????, ??????? ????? 1980 – 2001, przel. na ukrainski ?. ?. ??????, ?. ?. ????????, Kijów 2002 Descartova lebka, przel. na czeski L. Martinek, Opava 2003; Czaszka Kartezjusza, Warszawa 2003 [Nagroda Swiatowego Dnia Poezji – UNESCO/”Poezja Dzisiaj”, Warszawa 2003]; Kartezijeva lubanja. Izabrane pjesme 1980 – 2000, na chorwacki przel. Jadranka Nemeth–Jajic, Split 2004.

    28. Stanislaw Jerzy Lec Stanislaw Jerzy Lec, pierwotne nazwisko de Tusch-Letz (urodzony 6 marca 1909 we Lwowie - zmarl 7 maja 1966), polski poeta, satyryk i aforysta. W okresie miedzywojennym zwiazany z ruchem lewicowym . W czasie wojny jeniec obozu hitlerowskiego w Tarnopolu, z którego udaje mu sie uciec. Autor cykli aforyzmów "Mysli nieuczesane" (1957) i "Mysli nieuczesane nowe" (1964).

    29. Jan Lechon Leszek Serafinowicz, pseudonim Jan Lechon (ur. 13 czerwca 1899 w Warszawie, zm. 8 czerwca 1956 w Nowym Jorku byl poeta, krytykiem literackim i teatralnym, wspóltwórca grupy poetyckiej Skamander. Studiowal polonistyke na Uniwersytecie Warszawskim. Byl wspólzalozycielem grupy poetyckiej "Skamander", to on wymyslil jej nazwe, wyglosil takze slowo wstepne na pierwszym jej wystepie 6 grudnia 1919. Nalezal do Zwiazku Zawodowego Literatów Polskich, byl sekretarzem generalnym PEN Clubu. W 1925 otrzymal nagrode Polskiego Towarzystwa Wydawców Ksiazek, a w 1935 Zloty Wawrzyn PAL. W latach 1930-39 byl attaché kulturalnym ambasady polskiej w Paryzu, po klesce Francji wyjechal do Brazylii, a pózniej do Stanów Zjednoczonych gdzie zamieszkal w Nowym Jorku. Wspólpracowal i redagowal wiele periodyków polonijnych. Zmarl smiercia samobójcza. Dziela wybrane 1920 - Karmazynowy poemat 1924 - Srebrne i czarne

    30. Ewa Lipska Ewa Lipska (ur. 8 pazdziernika 1945 w Krakowie) – polska poetka i literatka. Debiutowala w 1961 wierszami Krakowska noc, Smutek, Van Gogh w "Gazecie Krakowskiej". Po zdaniu matury w 1963 studiowala malarstwo na Akademii Sztuk Pieknych. Od 1964 zamieszczala utwory poetyckie w "Zyciu Literackim" i "Dzienniku Polskim". Od 1968 nalezala do Zwiazku Literatów Polskich (do rozwiazania Zwiazku w 1983). Publikacje Wiersze, 1967 Drugi zbiór wierszy, 1970 Trzeci zbiór wierszy, 1972 Czwarty zbiór wierszy, 1974 Piaty zbiór wierszy, 1978 Zywa smierc, 1979 Nie o smierc tutaj chodzi, lecz o bialy kordonek, 1982

    31. Slawomir Mateusz Slawomir Matusz, pseud. Barnaba, Barnaba Szczesny (ur. 5 grudnia 1963 w Sosnowcu), poeta (eseje, szkice, wiersze), krytyk literacki, dziennikarz, grafik i animator komputerowy. Debiutowal w 1981 na lamach "Wiadomosci Katowickich". W latach 1992-1995 komisarz Myslowickich Tygodni Poezji. Od 1996 prowadzi nieformalna "Prywatna Szkole Pisania" wspomagajaca przyszlych pisarzy, jest tez czlonkiem Górnoslaskiego Towarzystwa Literackiego. Laureat wielu nagród: 1983 - nagroda w Turnieju Jednego Wiersza w Tychach 1984 - II nagroda w Ogólnopolskim Turnieju Poetyckim o Laur Remedium wyróznienia w Turniejach Jednego Wiersza (Myslowickiego Tygodnia Poezji i Klubu Literackiego przy MPB w Sosnowcu) 1994 - nagroda Wojewody Katowickiego w dziedzinie literatury (za tomik Podtrzymanie, podniesienie i cala dotychczasowa twórczosc) 1995-1997 przyznany przez mieszkanców Jaworzna tytul "Czlowieka roku" Oglosil wiele publikacji w prasie, wspólautor przekladów. Jego twórczosc tlumaczona byla na wiele jezyków. Sylwetka poety znalazla sie w slowniku bibliograficznym Pisarze i badacze literatury w Zaglebiu Dabrowskim.

    32. Leszek Mech Leszek Mech (1933, Grodno - 25 lipca 2004, Toronto, Kanada), scenarzysta filmów animowanych, poeta i prozaik, dziennikarz. Studiowal w Wyzszej Szkole Pedagogicznej w Katowicach. Wieloletni wspólpracownik (od 1962) Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku Bialej, w latach 1962-1971 kierownik literacki Studia; byl wspólautorem scenariuszy okolo 300 filmów animowanych, m.in. serii o Bolku i Lolku, takze animowanych filmów pelnometrazowych (Wielka podróz Bolka i Lolka, Blekitny rycerzyk). Pracowal takze w redakcjach tygodnika "Kronika" w Bielsku oraz dziennika "Trybuna Robotnicza" w Katowicach. Rozpoczynal swoja prace jako autor scenariuszy filmów dla doroslych, m.in. Noworoczna Noc wedlug Jeremiego Przybory w rezyserii Jerzego Zitzmana. Autor serii ksiazek dla dzieci Bolek i Lolek poznaja swiat: Oriniko Zlote miasto Inków Grobowiec faraona Lowcy bizonów W puszczy Kanady Zwierzeta Serengeti W pustyni Gobi Yeti Polawiacze perel W stepach Australii

    33. Artur Miedzyrzecki Artur Miedzyrzecki (1922 Warszawa - 1996) - poeta, tlumacz literatury francuskiej i anglosaskiej; dzialacz polityczny. W latach 1940 - 1942 przebywal w ZSRR, nastepnie w Polskich Silach Zbrojnych na Zachodzie (bral udzial w walkach o Monte Cassino). W latach piecdziesiatych autor prokomunistycznych wierszy propagandowych (np. Wiersz o smierci Stalina). W latach siedemdziesiatych uczestniczyl w pracach Centrum Dialogu (Editions du Dialogue) Ksiezy Pallotynów w Paryzu (dyrektor ks. Józef Sadzik). Bibliografia Namiot z Kanady. Tel Awiw 1944. Strony przydrozne. Paryz 1949. Piekne zmeczenia 1962 Zamówienia 1968 Zlota papuga 1970 Dialogi i sasiedztwa 1970 Wybór wierszy. Warszawa 1971. Poezje wybrane. Warszawa 1980. Wojna nerwów 1983 Koniec gry. Warszawa 1987. Wiersze dawne i nowe. Warszawa 1992. To samo miasto, ta sama milosc. Warszawa 1992. Rzeka czarownic. Wiersze 1944-1944. Warszawa 1994. U progu XXI wieku. Kraków 1996. Nieskonczona przejrzystosc. Kraków 1999.

    34. Czeslaw Milosz

    35. Dziela Czeslawa Milosza Kompozycja (1930) Podróz (1930) Poemat o czasie zastyglym (1933) Trzy zimy (1936) Obrachunki Wiersze (1940) Piesn niepodlegla (1942) Ocalenie (1945) Traktat moralny (1947) Zniewolony umysl (1953) Zdobycie wladzy (1953) Swiatlo dzienne (1953) Dolina Issy (1955) Traktat poetycki (1957) Rodzinna Europa (1958) Kontynenty (1958) Czlowiek wsród skorpionów (1961) Król Popiel i inne wiersze (1961)

    36. Tadeusz Nowak Tadeusz Nowak (ur. 11 listopada 1930 roku w Sikorzycach kolo Dabrowy Tarnowskiej - zm. 10 sierpnia 1991) - polski poeta i pisarz. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellonskim. W 1948 opublikowal pierwszy wiersz w tygodniku „Vici”. W 1956 wydal pierwszy tomik poezji "Ucze sie mówic". Oprócz poezji zajmowal sie takze proza, czego przykladem sa zbiory opowiadan "Pacierze i paciorki", czy "Takie wieksze wesele". Uwazany jest za jednego z najwybitniejszych powojennych pisarzy tzw. nurtu literatury chlopskiej. Wybrana bibliografia "Ucze sie mówic" "Prorocy juz odchodze" "Psalmy na uzytek domowy' "Koledy streczyciela" "Obcoplemienna ballada" "Ziarenko trawy" "W jutrzni" "Takie wieksze wesele" "A jak królem, a jak katem bedziesz" "Pacierze i paciorki"

    37. Beata Obertynska Beata Obertynska (ur. 21 maja 1898 w Storozce kolo Skolego, zm. 21 maja 1980 w Londynie), poetka polska. Byla córka Maryli z Mlodnickich Wolskiej (poetki mlodopolskiej, córki Wandy Monne - narzeczonej Artura Grottgera) i przemyslowca Waclawa Wolskiego. W mlodosci zwiazana ze srodowiskiem artystycznym Medyki Pawlikowskich. Studiowala w Panstwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Wystepowala na scenach lwowskich. Debiutowala w 1924 w "Slowie Polskim". W 1946 w Rzymie pod pseudonimem Marta Rudzka opublikowala pamietnik W domu niewoli. Po wojnie osiedlila sie w Londynie. Publikowala w "Dzienniku Polskim", "Dzienniku Zolnierza", "Orle Bialym", "Polsce Walczacej", "Ochotniczce", "Wiadomosciach", "Zyciu", "Przegladzie Polskim". Otrzymala wiele nagród literackich, m.in. nagrode londynskiego "Przegladu Powszechnego" (1967), nagrode fundacji Lanckoronskich (1972), nagrode Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (1972), nagrode Jurzykowskich (1974). W Polsce ukazaly sie: Wspomnienia (wspólnie ze wspomnieniami matki Maryli Wolskiej Quodlibet, 1974) Wiersze wybrane (1983) Grudki kadzidla (1986) Skrzaca libella (1991) W domu niewoli (1992) Skarb Eulenburga (1993) Liryki najpiekniejsze (1999)

    38. Agnieszka Osiecka Agnieszka Osiecka (ur. 9 pazdziernika 1936 w Warszawie, zm. 7 marca 1997 w Warszawie), polska poetka, autorka tekstów piosenek. Zajmowala sie równiez twórczoscia prozatorska, spektaklami teatralnymi i telewizyjnymi, oraz praca dziennikarska. Studiowala na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Wyzszej Szkole Teatralnej i Filmowej w Lodzi w latach 1957-1961 . Od 1954 roku zwiazana byla z STS-em (Studenckim Teatrem Satyryków), zasiadajac w jego radzie artystycznej. W latach 1954-57 publikowala swoje teksty, eseje i reportaze w "Glosie Wybrzeza", "Nowej Kulturze", "Sztandarze Mlodych" i "Po prostu". Pózniej pisala równiez w "Literaturze", "Kulturze" i "Polsce". Tworzyla teksty dla takich artystów jak: Maryla Rodowicz Kalina Jedrusik Magda Umer Seweryn Krajewski Anna Szalapak Krystyna Janda Skaldowie Zmarla w wyniku choroby nowotworowej.

    39. Bogdan Ostromecki Bogdan Ostromecki (1911-1979), polski poeta, eseista. Przed wojna ukonczyl studia prawnicze, w czasie okupacji studiowal na tajnym uniwersytecie filologie polska. Zolnierz Armii Krajowej. Od 1949 redaktor w dziale literackim Polskiego Radia, od 1958 kierownik redakcji audycji poetyckich. Debiutowal w 1939 jako poeta w prasie. Opublikowal cenione zbiory poetyckie, m.in.: Popiól niepodlegly (1947), Wedrowcy czasu (1958), Ptaki u slonych zródel (1965), Cedr (1979). Szkice literackie w: Lirnicy, trubadurzy i tyrteje (1973), Laury i pioluny (1974). Takze m.in. Wybór wierszy (1972), Poezje wybrane (1975), Twój glos na kazdej drodze (1977) oraz utwory dla dzieci i sluchowiska radiowe.

    40. Hanna Ozogowska Hanna Ozogowska (ur. 20 lipca 1904 r. - zm. 27 maja 1995 r.) - prozaik, poetka i tlumaczka literatury rosyjskiej. Ukonczyla Instytut Pedagogiki Specjalnej i Wydzial Pedagogiczny Wolnej Wszechnicy Polskiej. Debiutowala w 1932 r. na lamach tygodnika "Plomyk" jako autorka utworów dla dzieci. Do 1951 r. pracowala w szkolnictwie srednim w Lodzi. Po wojnie byla dyrektorka Liceum Pedagogicznego dla Wychowawczyn Przedszkoli w Lodzi. Od 1952 do 1969 r. byla redaktorem naczelnym "Plomyka".

    41. Janusz Pasierb Janusz Stanislaw Pasierb (7 stycznia 1929 - 15 grudnia 1993), polski ksiadz katolicki, poeta i eseista, historyk i znawca sztuki i kultury. Poezja Kategoria przestrzeni (Warszawa 1978) Rzeczy ostatnie i inne wiersze (Londyn 1980) Zdejmowanie pieczeci (Warszawa 1982) Wiersze religijne (Poznan 1983) Czarna skrzynka (Warszawa 1985) Koziorozec (Warszawa 1988) Wiersze wybrane (Warszawa 1988) Doswiadczanie ziemi (Kraków 1989) Morze, oblok i kamien (Kraków 1992) Ten i tamten brzeg (Warszawa 1993) Puste Laki (Warszawa 1994) Butelka lejdejska (Warszawa 1995) Po walce z aniolem (Warszawa 1996)

    42. Andrzej Poniedzielski Andrzej Poniedzielski (ur. 4 lipca 1954 w Kielcach), polski poeta, bard, konferansjer, zwiazany równiez ze srodowiskiem kabaretowym; maz piosenkarki Elzbiety Adamiak. Skonczyl studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Swietokrzyskiej w Kielcach, otrzymujac tytul magistra inzyniera. Obecnie mieszka w Lodzi. Napisal wiele piosenek dla Elzbiety Adamiak. Pisal równiez dla Maryli Rodowicz, Anny Marii Jopek, Grzegorza Turnaua, Lory Szafran, grupy "Pod Buda" i Doroty Stalinskiej.

    43. Halina Poswiatowska Halina Poswiatowska (ur. 9 maja 1935 w Czestochowie, zm. 11 pazdziernika 1967 w Warszawie), poetka polska, jedna z najwazniejszych postaci polskiej literatury powojennej. Urodzila sie w Czestochowie jako Helena Myga. Ksztalcila sie w gimnazjum "Nauka i Praca", a po jego zamknieciu w zenskim Liceum im. Juliusza Slowackiego w Czestochowie. Z powodu choroby serca wiekszosc swojego zycia spedzila w szpitalach i sanatoriach, gdzie tez poznala swojego przyszlego meza Adolfa Ryszarda Poswiatowskiego , którego poslubila w Czestochowie 30 kwietnia 1954. Po dwóch latach malzenstwa, w wieku 21 lat, zostala wdowa. W 1958 r. Poswiatowska przeszla skomplikowana operacje serca w Stanach Zjednoczonych. Zostala 3 lata i studiowala w Smith College w Northampton. Po powrocie do Polski podjela studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellonskim. Z Krakowem zwiazane sa ostatnie lata jej zycia, pracowala wówczas na uniwersytecie. W 1967 stan jej zdrowia byl na tyle niepokojacy, ze podjeto decyzje o kolejnej operacji serca. W osiem dni po przeprowadzonym w Warszawie zabiegu zmarla - miala zaledwie 32 lata.

    44. Tadeusz Rózewicz Tadeusz Rózewicz (urodzony 9 pazdziernika 1921 w Radomsku) - polski poeta, dramaturg, prozaik. Od 1945 student historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellonskim. Oficjalnie zadebiutowal tomem Niepokój (1947). Poezja Rózewicza wyraza tragizm osamotnionej jednostki, zagubionej w powojennym swiecie zdominowanym przez widmo masowej smierci, okrucienstwa, obojetnosci i cywilizacyjnego uniformizmu. Bohater jego wierszy jest osobowoscia zagrozona dezintegracja i powszechnym chaosem. W 1991 Rózewiczowi nadano tytul Honorowego Obywatela Miasta Radomska, zostal laureatem Nagrody Literackiej im. Wladyslawa Reymonta "za twórczosc calego zycia" za roku 1999. Od lat mieszka we Wroclawiu. Twórczosc Niepokój (1947) Czerwona rekawiczka (1948) Równina Poemat otwarty Formy (1958) Nic w plaszczu Prospera (1962) Plaskorzezba Zawsze fragment

    45. Edward Stachura Edward Stachura (wlasciwie Edward Jerzy Stachura, dla przyjaciól Sted) - (ur. 18 sierpnia 1937 - zm. 24 lipca 1979) polski poeta, pisarz, piesniarz i wedrowiec (outsider) zaliczany do grona poetów przekletych. Krytyka, wbrew samemu Stachurze, laczyla jego zycie z twórczoscia. Pomiedzy wykreowanym bohaterem a realnym pisarzem stawiano znak równosci. Konsekwencja takiego postepowania byly nieporozumienia w interpretacjach jego tekstów. W te pulapke autobiografizmu wpadlo wielu czytelników, poniewaz nad prawde slowa przedkladali dociekania na ile realia ksiazkowe mialy pokrycie w rzeczywistosci. Dziela chronologicznie Edward Stachura w amfiteatrzeJeden dzien (opowiadania, 1962) Duzo ognia (tomik poezji, 1963) Falujac na wietrze (opowiadania, 1966) Przystepuje do ciebie (tomik poezji, 1968) Po ogrodzie niech hula szarancza (tomik poezji, 1968) Cala jaskrawosc (powiesc, 1969) Siekierezada (powiesc, 1971) Wszystko jest poezja (proza, 1975) Kropka nad ypsilonem (wiersz, 1975) Sie (proza, 1977) Missa pagana (tomik wierszy, 1978) Fabula rasa (proza, 1979)

    46. Jan Sztaudynger Jan Izydor Sztaudynger (urodzony 28 kwietnia 1904 - zmarl 12 wrzesnia 1970 w Krakowie), polski poeta i satyryk. Debiutowal tomikiem wierszy „Dom mój” w 1925 roku. Studiowal polonistyke na Uniwersytecie Jagiellonskim. Czlonek grupy literacko-artystycznej Helion. W latach 1928-1935 nauczyciel szkól srednich, organizator i teoretyk teatrów lalkowych, autor prac: Marionetki (1938) Teatr lalek w Polsce (1961). W 1937-1939 pracownik Kuratorium Szkolnego w Poznaniu i wykladowca na Uniwersytecie Poznanskim. Po wojnie do 1954 w Lodzi, w 1950-1954 redaktor czasopisma Teatr Lalek, w 1954-1970 mieszkal w Zakopanem. Zbiory wierszy, m.in.: Dom mój (1926) Kantyczki sniezne (1934) Strofy wroclawskie (1947) Poezje wybrane (1974). Liczne i popularne zbiory satyr oraz fraszek, np.: Piórka (1954), Krakowskie piórka (1956), Smiesznoty (1968), posmiertnie wydano Piórka znalezione (1974). Takze utwory dla dzieci, wspomnienia Szczesciarz z data wczorajsza (1974). Tlumaczyl równiez z literatury niemieckiej (m.in. Johanna Wolfganga Goethego).

    47. Wislawa Szymborska Wislawa Szymborska (urodzona 2 lipca 1923) polska poetka, eseistka i krytyk literacki, a takze tlumaczka literatury francuskiej. Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1996. Najwazniejsze dziela Wislawy Szymborskiej: Pytania zadawane sobie (1954) Wolanie do Yeti (1957) Sól (1962) 101 wierszy (1966) Sto pociech (1967) Wiersze wybrane (1967) Poezje wybrane (1967) Wszelki wypadek (1972) Wielka liczba (1976) Ludzie na moscie (1986) Poezje: Poems (edycja dwujezyczna polsko-angielska) (1989) Lektury nadobowiazkowe (1992) Koniec i poczatek (1993) Widok z ziarnkiem piasku (1996) Sto wierszy - sto pociech (1997) Chwila (2002)

    48. Antoni Slonimski Antoni Slonimski (1895 - 1976) - znany polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i dzialacz spoleczny. Wazniejsze dziela: Sonety (1918) Parada (1920) Godzina poezji (1923) Z dalekiej podrózy (1926) Okno bez krat (1935) Alarm 1940) Wiek kleski (1945) Nowe wiersze (1959) Wiersze 1958-1963 (1963) 138 wierszy (1973)

    49. Grzegorz Turnau Grzegorz Turnau (urodzony 31 lipca 1967 w Krakowie), polski wokalista, pianista, kompozytor, poeta. Wykonawca tzw. poezji spiewanej. Plyty solowe Naprawde nie dzieje sie nic - 1991 r. wydana ponownie w 1994 r. Pod swiatlo - 1993 r. Turnau w trójce - 1994 r. To tu to tam - 1995 r. Tutaj jestem - 1997 r. Ksiezyc w misce - 1998 r. Ultima - 1999 r. Kawalek cienia - 2000 r. - zlota kolekcja Nawet - 2002 r. Cafe Sultan - 2004 r.

    50. Ks. Jan Twardowski Ks. Jan Twardowski (ur. 1 czerwca 1915) – ksiadz, poeta, przedstawiciel wspólczesnej liryki religijnej. W 1938r. ukazal sie pierwszy tomik jego wierszy. W czasie II wojny swiatowej byl zolnierzem AK, uczestniczyl w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie skonczyl studia polonistyczne i otrzymal swiecenia kaplanskie. Zajal sie uczeniem religii w szkole specjalnej. TWÓRCZOSC: Aniele Bozy, Aniol, Aniol powazny i niepowazne pytania, Antologia, Balem sie, Baranku Wielkanocny, Bez kaplicy, Bez nas, Bezdomna, Bliscy i oddaleni, Boje sie Twojej milosci, Boze, Bóg, Bylo, Co nam jeszcze zostalo, Co zostalo we mnie, Czekanie, Dlaczego, Dlugo, Dobro i zlo, Do moich uczniów, Do Pani Doktór, Drzewa niewierzace, Ile, Jak dlugo, Jest ...., Jest milosc trudna, Jesli milosc, Kiedy mówisz, Który stwarzasz jagody, List do Matki Boskiej, Matka Boska Staroswiecka, Miedzy golebiem a ornitologia, Mrówko wazko biedronko, Na szpilce, Naucz sie dziwic, Nie moge trafic, Nie tylko my, Nie tylko o czaplach, Nielogiczne, Niecierpliwa, O Milosci bez serca, O spacerze po cmentarzu wojskowym, O usmiechu w kosciele, Oda do rozpaczy, Patyki i patyczki, Poczekaj, Powazki, Przepiórka, Rachunek dla doroslego, Rózne samotosci, Serce, Spieszmy sie, Spojrzal, Suplikacje, Spieszmy sie, To nieprawda ze szczescie, W niebie, Zeszyt w kratke

    51. Wojciech Wencel Wojciech Wencel (ur. 16 lutego 1972 w Gdansku) - polski poeta, eseista i krytyk literacki. Ksiazki poetyckie "Wiersze" (Towarzystwo "Ogród Ksiag", Warszawa 1995) "Oda na dzien sw. Cecylii" (Marabut, Gdansk 1997) "Oda chorej duszy" (bibLioteka, Kraków-Warszawa 2000) "Ziemia Swieta" (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002) "Wiersze zebrane" (Fronda - Apostolicum, Warszawa-Zabki 2003)

    52. Rafal Wojaczek Rafal Wojaczek (6 grudnia 1945 - 11 maja 1971) – legendarny wroclawski poeta wspólczesny, buntownik, prowokator, skandalista. Nalezy do grupy tak zwanych poetów przekletych, kaskaderów literatury, dla których zycie i twórczosc staly sie jednoscia. Byl alkoholikiem, notorycznym samobójca (zabil sie, po nieudanej próbie podciecia zyl), leczyl sie przez pewien czas w szpitalu psychiatrycznym. Jego twórczosc cechuje sie niezwyklym kunsztem poetyckim, Wojaczek to poeta niezmiernie sprawny i biegly w kwestiach formalnych. Zbiory wierszy: Sezon (1969) Inna bajka (1970) Wydane posmiertnie: Którego nie bylo (1972) Nie skonczona krucjata (1972) Utwory zebrane (1976) Poezje wybrane (1983) List do nieznanego poety (1985)

    53. Adam Zagajewski Adam Zagajewski (ur. 1945 we Lwowie) - poeta, eseista, prozaik, tlumacz. Zwiazany z poetyckim ruchem Nowej Fali w Krakowie. Wywodzi sie z programu krakowskiej grupy "Teraz". Wykladowca amerykanskiego uniwersytetu w Houston. Od 1981 roku mieszkal w Paryzu, a od 2002 roku na stale w Krakowie. Czlonek redakcji "Zeszytów Literackich". Laureat nagrody Vilenica w 1996 roku i Nagrody Adenauera w 2002 r. Poezja: Komunikat. Kraków, 1972. (debiut literacki) Sklepy miesne. Kraków, 1975. (uksztaltowanie poetyki nowofalowej) List. Oda do wielosci. Paryz, 1983. Jechac do Lwowa. Londyn, 1985. Plótno. Paryz, "Zeszyty Literackie", 1990. Ziemia ognista. Poznan, 1994. Trzej aniolowie. Kraków, 1998. Pragnienie. Kraków, 1999. Powrót. Kraków, 2003.

    54. Poezja W tym dziale zamiescilem wybrane dziela poetów, o których mozna w poprzednim rozdziale przeczytac. Zapraszam do zapoznania sie z nimi.

    55. Zofia Badura, Stanislaw Baranczak Zofia Badura *** Tlusta pielegniarka chciala pisac wiersze i jej praktyczna siostra, i kierownik klubu. Wszyscy. Nie bylo w tym nic smiesznego. Tlukac ramionami wzbijalismy sie w powietrze jedno po drugim. Na górze placono honoraria. Policzki plonely jak po uderzeniu. Siegalismy predko po papierosy. Zbieralo nam sie na uroczysty szloch: tak, panie redaktorze, wiersze byly naprawde zyciem i to juz przepisanym na czysto! Kiedys po latach "Kiedys po latach, Historia przyzna nam racje." Ale Historia niczego nie przyzna, nie przyzna sie do niczego, Historia nie odezwie sie juz ani slowem, Historia lezy pod póltora metrem piasku albo gliny, pod skóra Historii zgestniala w since krerw z wolna przemieszcza sie w dól, zgodnie z prawem ciazenia, w oczach Historii jest pustka i nad wybitymi zebami nawet nie drgna jej na zawsze zacisniete, na zawsze uciszone, na zawsze osiemnastoletnie wargi

    56. Miron Bialoszewski, Jan Brzechwa "Stara modystka komunistka polska zydówka zwierza" Tak nie lubie wierszy, a tu mi sie sni, ze czytam swój wiersz nowy, taki wiersz: "Moge to zjesc, Moge tego nie jesc. Moze byc gesia szyja bez nadzienia, Moze byc z nadzieniem, z czyms tam przypiekanym z czekolada. To mój ostatni zydowski luksus Ale czy powinnam zjesc?" Cwikla Brzechwa Jan Raz buraczek nieboraczek Zaczerwienil sie jak raczek: "Toz galganstwo jest niezwykle, Zeby robic ze mnie cwikle I ucierac razem z chrzanem. Nie, to wprost jest nieslychane!" Na to chrzan, choc byl utarty, Z gniewu zgorzknial nie na zarty I powiedzial w irytacji: "Nie rozumiem, z jakiej racji Jakis burak za piec groszy Przy mnie tutaj sie panoszy!„ Burak swoje, a chrzan swoje, Zaperzyli sie oboje, Nie wiadomo, kto ma racje, A tu czas juz na kolacje, Wiec przy stole goscie siedli I do miesa cwikle zjedli. Nie ma chrzanu ni buraka. Ot - i cala bajka taka.

    57. Zbigniew Herbert

    58. Jacek Kaczmarski

    59. Jacek Kaczmarski

    60. Czeslaw Milosz

    61. Wislawa Szymborska

    62. Temat: Koniec Prezentacja ta powstala, gdyz dostalem takie zadanie. Ale to nie byla tylko praca. Raz jeszcze moglem przypomniec sobie cudowne, wzruszajace utwory Jacka Kaczmarskiego, dziecinstwo i wiersze Jana Brzechwy, poznac piekno Milosza, inteligencje Szymborskiej, niezwyklosc Herberta. Poznalem tez olbrzymia róznorodnosc w nowoczesnej poezji polskiej. Dziekuje Pani. Zródla: pl.wikipedia.org www.tomex.kom.pl I wiele malych stron w wielkich zasobach internetu

More Related