PRONOMES INTERROGATIVOS INDEFINIDOS RELATIVOS RELATIVO-INDEFINIDOS

1. PRONOMESINTERROGATIVOSINDEFINIDOS RELATIVOSRELATIVO-INDEFINIDOS

2. DEFINICIÓN INDEFINIDOS INTERROGATIVOS Son os pronomes que se utilizan namodalidade interrogativa para requerir a identidadedun substantivo ou un adxectivo. Quenchegou? • Son os pronomes que se utilizan para obviar a identidade dun substantivo ou dun adxectivo. • Antón chegou • Alguén chegou RELATIVOS • Son os pronomes que substantivan ouadxectivanunha oración. • Chegou o libreiro o que vende libros

3. INTERRELACIÓN GALEGO LATÍN Esta relación é máis evidente en latín, de xeito que os mesmos pronomes poden ser interrogativos, relativos ou indefinidos. -quem uides? -aliquem uideo? -quem tu noscis uideo Interrogativos, indefinidos e relativos relacionasen intimimamentena fala conversacional de preguntas e respostas polo hábito de responder coas palabras da pregunta. -Ves o cadro? -vexo - A quen ves? -Vexoalguén -Vexo a quen ti sabes

4. PRONOME COMÚN A característica formal común destes pronomes é a raíz QU- con diversos sufixos ou prefixos derivativos, qui, quidam, aliquis, quicumque, quantum, aínda que, ás veces perden o seu elemento consoántico Q- ullus, uter, o escríbese con C- cuius, cur.. O pronome básico e maís utilizado é o seguinte. Declínase como altus, -a,-um, pero con moitas variacións : Xenitivo en –ius (raíz escrita con c-) Dativo en –i (raíz escrita con c-) Onde aparecen dúas formas, a primeira corresponde aos relativos, a segunda aos interrogativos. Nos indefinidos poden utilizarse calquera das dúas.

5. pronomes e adverbios interrogativos A INTERROGACIÓN EN LATÍN

6. AS INTERROGACIÓNS DEFINICIÓNS EXEMPLOS -Tes cartos? -Teño/si/non -Que tes? Cartos Canto tes? moitos/30... Como estás? Ben Canto tes? canto tes! como estas? como estás! • Son as que levan unha entoación interrogativa na palabra sobre a que se agarda resposta • Distínguense entre • Totais. As que preguntan sobre o verbo e repondese co mesmo verbo, si ou non • Parciais, as que preguntan sobre un elemento substantivo adxectivo ou adverbial e agárdase unha resposta semellante • Moitas veces os elementos que valen para a modalidade interrogativa utilízanse nas admiracións

7. INTERROGACIÓNS EN LATÍN

8. INTERROGACIÓNS TOTAIS • Son as que levan o ton interrogativo sobre o verbo e das que se agarda estas respostas. • Afirmativa. Co mesmo verbo • Negativa (non) • En latín adoitan levar unha palabra interrogativa • An • Num • Nonne • Ne • TRADUCCIÓNS • As partículas son indicativos de interrogacións equivalentes aos noso signos interrogativas, logo • Non se traducen: Veu o rapaz? • Ou pódense traducir por equivalentes en galego ou castelán como “non...”, “seica” “acaso” Seica veu o rapaz?

9. INTERROGACIÓNS CON PRONOMES 1

10. INTERROGACIÓNS CON PRONOMES 2

11. INTERROGACIÓNS CON ADVERBIOS DE LUGAR

12. INTERROGACIÓNS CONADVERBIOS

13. INTERROGATIVAS INDIRECTAS Son interrogativas subordinadas a un verbo que signifique, preguntar, ignorar, saber... e perden a entoación interrogativa En latín o modo do verbo subordiñado é o subxuntivo. As interrogativas subordiñadas totais en galego están introducidas pola conxunción “se” subxutivo indicativo subxutivo indicativo indicativo subxutivo