Download
1 / 8
80 likes | 245 Views
Jak to jest. być wędrownikiem?. dh Aleksandra Wrońska. Jeszcze rok temu, nie wiedziałam kim jest wędrownik. To przecież kolejny szczebel w drodze do harcerskiej samorealizacji. Te wszystkie słowa „sztuka życia” i „własna ścieżka” wydawały mi się bardzo patetyczne a zarazem puste.
E N D
Jak to jest być wędrownikiem? dh Aleksandra Wrońska
Jeszcze rok temu, nie wiedziałam kim jest wędrownik. To przecież kolejny szczebel w drodze do harcerskiej samorealizacji. Te wszystkie słowa „sztuka życia” i „własna ścieżka” wydawały mi się bardzo patetyczne a zarazem puste. „Życie jest ciągłym stawaniem na rozstaju szlaków i wyborem drogi do następnego rozstaju. Rzecz w tym, by droga od rozstaju do rozstaju była właściwa, dobra, prosta i jak najdłuższa. Wędrownicy wskazania tego przestrzegają”
Zupełnie to do mnie nie pasowało, a już wtedy byłam w wieku wędrowniczym... ... Teraz cieszę się, że zwlekałam tak długo z zamknięciem próby, bo ciągle czułam, że pospisy na kartce mnie nie usatysfakcjonują.
Szczęśliwym trafem wybrałam się w podróż, która zupełnie zmieniła moje życie i mnie. Teraz patrzę na świat innymi oczami. Moje pojmowanie świata i ludzi zmieniło się, poszerzyłam swoje horyzonty...
Poznałam inne kultury, nie tylko tą którą znam i kocham od urodzenia. Poznałam nowych, fascynujących ludzi, a w każdym z nich znalazłam coś wyjątkowego. Jestem teraz bardziej świadoma swoich celów i zasad, świadoma poszukiwań swojego miejsca na Ziemii. „ Horyzont dla wędrownika nigdy nie jest końcem wędrówki, może być tylko jednym z etapów”
Dla mnie bycie wędrownikiem to przekonanie, że MOGĘ WSZYSTKO. To dobrowolne wybranie własnej ścieżki, która prowadzi do pracy, nie tylko nad sobą ale także do pracy dla innych w walce o lepszy świat w duchu braterstwa dla każdej istoty. Jest to zobowiązanie dla samego siebie, świadome działanie według swoich wytycznych, które nabyłeś wśród harcerzy, w domu i w każdym innym miejscu, które Cię ukształtowało.
To nie obowiązek, to Twój wybór ! Wybór, z którym budzisz się rano, z uśmiechem witasz kolejny, piękny dzień, cieszysz się z drobnostek i chcesz tą postawą zarażać innych. To priorytet, żeby wyjść z domu z nadzieją na przekonanie się co świat ma nam do zaoferowania.
Wędrownictwo to płomień, który pali się w Tobie, byś nigdy nie zaniechał tej „wędrówki”. Byś stawiał sobie śmiałe cele, dbał o nie i wierzył, że każde da się osiągnąć. Jedyne co musisz zrobić, to stale dorzucać drewno do tego ognia. Tego Tobie i sobie życzę na drodze harcerskiej wędrówki.
