1 / 57

Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu szkolnictwo.pl

Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.pl.

marilu
Download Presentation

Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu szkolnictwo.pl

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.pl Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu www.szkolnictwo.pl mogą być wykorzystywane przez jego Użytkowników wyłącznie w zakresie własnego użytku osobistego oraz do użytku w szkołach podczas zajęć dydaktycznych. Kopiowanie, wprowadzanie zmian, przesyłanie, publiczne odtwarzanie i wszelkie wykorzystywanie tych treści do celów komercyjnych jest niedozwolone. Plik można dowolnie modernizować na potrzeby własne oraz do wykorzystania w szkołach podczas zajęć dydaktycznych.

  2. MIĘCZAKI Agata Koprowska

  3. MIĘCZAKI ŚLIMAKI MAŁŻE GŁOWONOGI

  4. Środowisko życia: Żyją na lądzie, w miejscach zaciemnionych lub w wodzie MIĘCZAKI

  5. BUDOWA ŚLIMAKA WINNICZKA muszla otwór oddechowy płaszcz czułki głowa noga

  6. ŚLIMAKI • budowa ciała: Ciało ślimaka składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, osłoniętego muszlą. Głowa ślimaka zbudowana jest z pary oczu, otworu gębowego, dwóch czółek. Ślimaki mają też tarkę.

  7. ŚLIMAKI NOGA Mięsisty nieparzysty narząd służący do poruszania się. WOREK TRZEWIOWY Część ciała, w której mieści się większość narządów wewnętrznych. Worek trzewiowy okrywa fałd ściany zwany płaszczem. Narząd przypominający twardy, opatrzony ząbkami język. Pozwala ona na zeskrobywanie i rozdrabnianie pokarmu. TARKA

  8. Muszla: powstaje z wydzieliny gruczołów płaszcza stanowi swego rodzaju szkielet zewnętrzny; u wielu gatunków jest spiralnie zwinięta; gdy panuje susza, jest zbyt gorąco lub zbyt zimno, ślimaki chowają do muszli głowę i nogę. ŚLIMAKI

  9. wierzchołek Budowa muszli ślimaka szew kolumny skręt otwór warga kolumna

  10. środowisko życia: - opanowały zarówno morza i wody słodkie, jak i środowisko lądowe. ŚLIMAKI

  11. odżywianie: Większość ślimaków lądowych to roślinożercy. Wśród gatunków wodnych dominują drapieżcy, choć spotyka się również padlinożerców. ŚLIMAKI

  12. BUDOWA WEWNĘTRZNA ŚLIMAKA • Układ oddechowy: Ślimaki lądowe są płucodyszne. Ich narządem wymiany gazowej są płuca. Większość ślimaków żyjących w wodzie to organizmy skrzelodyszne, czyli oddychające skrzelami.

  13. BUDOWA WEWNĘTRZNA ŚLIMAKA • Układ krwionośny: Układ krwionośny otwarty. Krew częściowo krąży wewnątrz naczyń krwionośnych, część wlewa się do jamy ciała. Większość gatunków ma serce złożone z jednej komory i jednego przedsionka.

  14. BUDOWA WEWNĘTRZNA ŚLIMAKA • Układ nerwowy: Układ nerwowy składa się z trzech par zwojów: mózgowych, płaszczowych i nożnych. Zwoje są połączone spoidłami.

  15. BUDOWA WEWNĘTRZNA ŚLIMAKA • Układ wydalniczy: Ściśle uzależniony od środowiska. Układ tworzy nerka (z reguły nieparzysta) i odchodzący moczowód zakończony otworem wydalniczym. U form lądowych szkodliwe produkty przemiany materii usuwane są w postaci kryształków kwasu moczowego, a u form wodnych w postaci amoniaku i mocznika. Ponad to nerka odgrywa znaczącą role w utrzymaniu ciśnienia osmotycznego w całym ciele mięczaka.

  16. rozmnażanie i rozwój: Ślimaki są rozdzielnopłciowe lub obojnaki. Zapłodnienie jest wewnętrzne lub zewnętrzne. BUDOWA WEWNĘTRZNA ŚLIMAKA

  17. Znaczenie: są szkodnikami roślin uprawnych, przenoszą pasożyty, stanowią pokarm dla zwierząt, wiele gatunków jest jadalnych. ŚLIMAKI

  18. stożek królewski stożek geograficzny PRZEDSTAWICIELE ŚLIMAKÓW:

  19. zawójka płaska zawójka pospolita żyworódka pospolita żyworódkarzeczna PRZEDSTAWICIELE ŚLIMAKÓW:

  20. błotniarka stawowa zatoczek rogowy ślimak winniczek pomrów wielki PRZEDSTAWICIELE ŚLIMAKÓW

  21. MAŁŻE Małże to mięczaki żyjące wyłącznie w wodzie.

  22. MAŁŻE • Budowa ciała: Ciało dwubocznie symetrycznie, z dwóch boków okryte płaszczem wyściełającym muszlę.

  23. środowisko życia: żyją wyłącznie w wodzie; większość małż żyje zagrzebana w mule lub w piasku na dnie zbiorników wodnych, jak np. szczeżuja lub przyrośnięte muszla do skały, jak ostryga. MAŁŻE

  24. BUDOWA MAŁŻA • Części ciała: • płaszcz • worek trzewiowy • jama płaszczowa ze skrzelami • umięśniona noga • syfon wypustowy i wpustowy

  25. BUDOWA MAŁŻA WIERZCHOŁEK SKRZYDŁO KOLCE SYFON WYPUSTOWY MUSZLA SYFON WPUSTOWY NOGA

  26. BUDOWA MAŁŻA Wciąga wodę do jamy płaszczowej SYFON WPUSTOWY Usuwa wodę z jamy płaszczowej SYFON WYPUSTOWY

  27. BUDOWA MAŁŻA • Muszla: • składa się z dwóch połówek: lewej i prawej połączonych mięśniami i więzadłami; • do zamykania muszli służą mięśnie zwieracze; • na muszlę małży składają się trzy warstwy: * konchiolinowa (zewnętrzna) * porcelanowa (środkowa) * perłowa (wewnętrzna)

  28. Układ oddechowy: Małże oddychają za pomocą skrzeli pobierając tlen z wody stale przepływającej przez jamę płaszczową. Skrzela znajdują się w jamie płaszcza po bokach nogi BUDOWA WEWNĘTRZNA MAŁŻA SKRZELA

  29. BUDOWA WEWNĘTRZNA MAŁŻA • Układ krwionośny: Układ otwarty. Serce zbudowane z jednej komory i dwóch przedsionków, leży w osierdziu. Ku przodowi i ku tyłowi ciała wychodzą z serca aorty rozprowadzające krew po całym ciele. Z zatok żylnych krew wpływa do żył, przechodzi przez narządy wydalnicze, a następnie wpływa do tętnic skrzelowych. Ze skrzeli krew wraca do przedsionków, a z nich dostaje się do komory serca.

  30. BUDOWA WEWNĘTRZNA MAŁŻA • Układ nerwowy: Układ nerwowy u małży składa się ze trzech zwojów nerwowych połączonych parzystymi spoidłami (zwój głowowy, trzewiowy, nożny). Narządy zmysłów są bardzo słabo rozwinięte, wiąże się to z odseparowaniem zwierzęcia zamkniętego w muszli od środowiska zewnętrznego.

  31. BUDOWA WEWNĘTRZNA MAŁŻA • Układ wydalniczy: Układ wydalniczy stanowią parzyste symetrycznie ułożone nerki. Otwierają się z jednej strony do osierdzia, a z drugiej po bokach ciała do jamy płaszcza.

  32. MAŁŻE • Znaczenie: • Źródło pokarmu dla wielu zwierząt, miedzy innymi ptaków; • Usuwają z wody dużą ilość zanieczyszczeń; • Wiele małż wytwarza perły, które są wykorzystywane w przemyśle jubilerskim

  33. sójka zaostrzona muszla w tylnej części klinowato zaostrzona; gatunek pospolity w jeziorach i rzekach PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  34. szczeżuja wielka największy małż występujący w Polsce; żyje w wodach bieżących i stojących; ma muszlę delikatną. PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  35. szczeżuja pospolita żyje w wodach bieżących i stojących; osiąga długość do 10 cm, ma muszlę jajowatą; PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  36. szczeżuja PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  37. racicznica zmienna gatunek słodkowodny; w Polsce pospolita w zalewach i jeziorach PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  38. rogowiec bałtycki skorupka gładka, jedynie z delikatnymi, współśrodkowymi pierścieniami przyrostu; małż żyje stosunkowo blisko brzegu, stąd jego muszle często wyrzucane są na brzeg PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  39. sercówka pospolita jedyny bałtycki przedstawiciel małży; w Bałtyku gatunek powszechny, a jego muszle często spotyka się na brzegu morza PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  40. omułek jadalny - kosmopolityczny małż, występujący m. in. w morzach europejskich, ławicami, w strefach przybrzeżnych PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  41. ostrygi PRZEDSTAWICIELE MAŁŻ:

  42. GŁOWONOGI MĄTWY OŚMIORNICE KAŁAMARNICE

  43. GŁOWONOGI • budowa: W budowie morfologicznej wyróżnia się głowę z dwoma dużymi oczami, wieniec ośmiu lub dziesięciu ramion zaopatrzonych w przyssawki. Noga przekształciła się w lejek, którym woda wyrzucana jest z jamy płaszczowej. Większość głowonogów ma silnie zredukowaną muszlę - przybiera postać płytki okrytej płaszczem

  44. Występowanie: Wszystkie głowonogi żyją w morzach o pełnym zasoleniu. Preferują wody podzwrotnikowe. GŁOWONOGI

  45. BUDOWA WEWNĘTRZNA GŁOWONOGA • Układ krwionośny: Układ krwionośny ma budowę złożoną. Składa się z serca, leżącego po stronie brzusznej ciała i naczyń krwionośnych. Krew płynie w systemie naczyń, jednak w okolicy serca wlewa się do jamy około osierdziowej, w związku z tym układ ten uważa się za zamknięty.

  46. BUDOWA WEWNĘTRZNA GŁOWONOGA • Układ oddechowy: Poza łodzikami mającymi 2 pary skrzel wszystkie współczesne głowonogi mają tylko jedną parę. Skrzela znajdują się w tylnej części jamy płaszczowej. Są przytwierdzone do spodu worka trzewiowego i skierowane ku przodowi. Na osi skrzel znajdują się dwa rzędy blaszek skrzelowych. U ośmiornic na blaszkach znajdują się kolejne rzędy blaszek, zaś u kałamarnic i mątw szereg pokrytych zmarszczkami fałd. Przepływ wody przez skrzela jest regulowany za pomocą skurczów ściany jamy płaszczowej.

  47. BUDOWA WEWNĘTRZNA GŁOWONOGA • Układ wydalniczy: Głowonogi mają jedną lub dwie pary nerek. Moczowody są parzyste. Mają one ujście w jamie ciała, po bokach odbytu.

  48. BUDOWA WEWNĘTRZNA GŁOWONOGA • Rozmnażanie: Głowonogi są rozdzielnopłciowe, a ich rozwój jest prosty. Czasem samica różni się wyglądem od samca (dymorfizm płciowy).

  49. Organizmy te uważane są za najinteligentniejsze wśród bezkręgowców. Mają wysoko uorganizowany układ nerwowy i narządy wzroku. GŁOWONOGI

  50. Odżywianie: Żywią się rybami, skorupiakami i mięczakami, polując na zdobycz przy pomocy ramion posiadających haczyki lub przyssawki. GŁOWONOGI

More Related