100 likes | 285 Views
Miejsce. Morze. Państwo. Wysokość pływu (m). średnio. pływ syzygijny (średnio). największa zarejestrowana. Zatoka Fundy. Ocean Atlantycki. Kanada. 11,4. 15,4. 19,6. Rio Gallegos. Ocean Atlantycki. Argentyna. 10,4. 14,0. 18,0. Zatoka Frobisher. Cieśnina Davisa. Kanada. 10,1.
E N D
Miejsce Morze Państwo Wysokość pływu (m) średnio pływ syzygijny(średnio) największazarejestrowana Zatoka Fundy Ocean Atlantycki Kanada 11,4 15,4 19,6 Rio Gallegos Ocean Atlantycki Argentyna 10,4 14,0 18,0 Zatoka Frobisher Cieśnina Davisa Kanada 10,1 13,6 17,4 Rzeka Severn Kanał Bristolski Anglia 9,7 13,1 16,8 Port Granville Kanał La Manche Francja 9,3 12,6 16,1 Rzeka Koksoak Zatoka Ungava Kanada 8,7 11,7 15,0 Miejsca występowania pływów o najwyższych skokach
Przypływ syzygijny (spring tide) Pływy syzygijne występują wtedy gdy Księżyc, Słońce i Ziemia są w jednej linii. Siła grawita- cji Słońca i Księżyca działa w tym samym kierunku dając maksymalne pływy.
Przypływ kwadraturowy (neap tide) Pływy kwadraturowe występują wtedy gdy Księżyc, Słońce i Ziemia utworzą kąt prosty. Są niższe od pływów syzygijnych
Ciągle zmiany poziomu wód powodują stratyfikację organizmów bentosowych i występowanie charakterystycznych przystosowań do życia w strefie pływów.
Family Genus, number of species Common name Acanthaceae, Avicenniaceae or Verbenaceae(family allocation disputed) Avicennia, 9 Black mangrove Combretaceae Conocarpus, 1; Laguncularia, 11; Lumnitzera, 2 Buttonwood, White mangrove Arecaceae Nypa, 1 Mangrove palm Rhizophoraceae Bruguiera, 6; Ceriops, 2; Kandelia, 1; Rhizophora, 8 Red mangrove Lythraceae Sonneratia, 5 Mangrove apple Główne składniki lasu mangrowego
Namorzyny - strefy występowania Strefy lasu namorzynowego w Afryce (góra) i Azji (dół)
Typy raf koralowych Rafy brzegowe (brzeżne) – rozwijają się przy brzegu każdego lądu, gdzie warunki środowiskowe sprzyjają koralom madreporowym. Bezpośredni związek z lądem sprawia, że w okresach zbyt intensywnego spływu z lądu osadów koralowce mają utrudnioną egzystencję. Ilość żywych korali może być na tym obszarze znikoma. Większość żyjącej rafy występuje na jej skraju zwróconym w kierunku morza (ochrona przed osadem i zmianami zasolenia)
Rafy barierowe powstają, gdy podłoże, na którym powstała rafa brzeżna, ulega pogrążeniu. Jeśli wyspa lub skraj kontynentu pogrążają się, rafa brzegowa utrzymuje swoją pozycję na optymalnej głębokości wody poprzez wzrost ku górze. Rafy barierowe mają kształt linijny lub kulisty i są oddzielone od wyspy lub kontynentu laguną. Rozwój korali jest bardziej aktywny w częściach rafy bardziej chronionych przed odpływem z lądu. Dno laguny może być pokryte osadem pochodzącym zarówno z rafy, jak i z przyległej masy lądowej Przykładem rafy barierowej jest wielka rafa australijska, mająca 150km szerokości i przeszło 2000 km długości
Atole powstają z raf barierowych. Wskutek dalszego pogrążania się dna, wyspa wulkaniczna niknie pod powierzchnią oceanu, a pozostaje krąg rafy koralowej – atol. Atole mogą przyjmować kształt kulisty lub nieregularny i otaczają lagunę, mającą zazwyczaj głębokość 30 – 50 m w najgłębszym miejscu. Dno laguny wypełnione jest szczątkami korali.
Rejony o największej intensyfikacji zjawiska bielenia raf koralowych