Programowanie strukturalne i obiektowe

1. Programowanie strukturalne i obiektowe Zmienne i stałe. mgr inż. Agata Pacek

2. Zmienne • Zmienne pozwalają nam na przechowywanie danych w programie. Jest kilka podstawowych typów zmiennych, które umożliwiają przechowywanie różnego rodzaju informacji. • Sposób deklaracji zmiennych <kwalifikator> <typ> nazwa_zmiennej;

3. Zmienne • Podstawowe typy zmiennych: • char - zmienna przechowuje znaki (litery, cyfry, znaki interpunkcyjne). • int - zmienna służy do przechowywania liczb całkowitych. • bool - zmienna służy do przechowywania wartości logicznych true/false (prawda/fałsz). • float- zmienna przechowuje liczby rzeczywiste (zmiennoprzecinkowe - do 7 cyfr po przecinku). • double - zmienna przechowuje liczby rzeczywiste podobnie jak powyższy typ ale posiada dużo większą dokładność (do 15 miejsc po przecinku).

4. Zmienne • Kwalifikatory zmiennych • signed - zmienna może przechowywać wartości dodatnie i ujemne (zmienna posiada znak +/-). • unsigned - zmienna może przechowywać tylko wartości dodatnie. • short - zmienna jest typu krótkiego - wpływa na długość zajmowanej pamięci (a więc również na zakres zmiennej). • long - zmienna jest typu długiego.

5. Zmienne

6. Zmienne • Przykłady deklaracji zmiennych int x=10; int x; shortint a=20; signedint d=-18; char znak = 'A';

7. Zmienne • Zmienna typu const – stała • Zmienna deklarowana po słowie kluczowym const zachowa raz przypisaną wartość i nie pozwoli na jej modyfikację. • Gdy piszemy program składający się z kilku plików i chcemy udostępnić taką stałą, by korzystać z niej w kodach zewnętrznych, przed deklaracją stałej umieszczamy słowo kluczowe extern. • Np. constint x=10;

8. Zmienne • Sprawdzanie rozmiaru zmiennej #include <iostream> using namespace std; int main() { cout << "Rozmiar zmiennej int: \n" << sizeof(int) << „B\n"; system("PAUSE"); return 0; }

9. Zmienne • Maniputatory \n – nowa linia \t – tabulacja (7 spacji) \” – cudzysłów \b – znak wstecz \\ - lewy ukośnik Itd.

10. Operatory arytmetyczne • * operator mnożenia • / operator dzielenia • % operator dzielenia modulo • + operator dodawania • - operator odejmowania

11. Operatory arytmetyczne #include <iostream> using namespace std; int main() { int liczba=10; cout<<"liczba: "<<liczba<<endl; liczba=liczba+5; cout<<"dodawanie: "<<liczba<<"\n"; liczba*=5; cout<<"mnozenie: "<<liczba<<endl; cout<<"odejmowanie: "<<liczba-5<<endl; system("PAUSE"); return 0; }

12. Funkcja return • Przykład zastosowania funkcji return • Funkcja mnoz() zostanie wywołana z parametrami • Wynik zostanie zwrócony za pomocą funkcji return • Funkcjamnoz() będzie funkcją dwuargumentową typu int • Funkcja zwróci nam funkcja typu całkowitego

13. Funkcja return #include <iostream> int mnoz(int x, int y) { return x*y; } int main() { std::cout << "Wykonuje gunkcje ‘main()’ " << std::endl; std::cout << "wynik to:" << mnoz (4,4)<<std::endl; system("PAUSE"); return 0; }

14. Funkcja return • Przed wywołaniem funkcji należy ją zdefiniować przed jej wywołaniem. • Jeżeli będziemy korzystać z funkcji, którą chcemy zdefiniować później, początkowo musimy umieścić jej prototyp.

15. Funkcja return #include <iostream> int mnoz(int x, int y); //prototyp funkcji mnoz() int main() { std::cout << "Wykonuje funkcje 'main()' " << std::endl; std::cout << "wynik to: " << mnoz (4,4); return 0; } int mnoz(int x, int y) //funcka mnoz() { return x*y; }

16. Dyrektywa #include • Dzięki dyrektywie include w obręb programu włączamy wszystkie jego fragmenty • Dyrektywa może się odnosić do standardowego, predefiniowanego pliku nagłówkowego (bibliotecznego), który znajduje się w katalogu standardowym np. <iostream> • Gdy chcemy dołączyć stworzony przez nas plik nagłówkowy to zamiast nawiasów kątowych wprowadzamy znak cudzysłów #include ”nazwa_pliku.rozszerzenie”

17. Dyrektywa #include • Poszukiwanie pliku rozpoczyna się od bieżącego katalogu, a następnie katalog standardowy. • Posługując się plikami zewnętrznymi możemy przechowywać zadeklarowane funkcje w plikach nagłówkowych dołączanych do programu • Dla każdej funkcji w chwili jej deklarowania musimy określić typ danych, które zwróci.

18. Program obliczający silnię #include <iostream> #include "silnia.hpp" // dołaczenie pliku nagłówkowego using namespace std; int main() { int s; cout << "Podaj cyfre z ktorej oblicze silnie" << endl; cin >> s; cout << siln(s); // wywołanie funkcji siln() return 0; }

19. Program obliczający silnię • Plik nagłówkowy silnia.hpp - odpowiada za odpowiada za poprawność typów. Zabezpiecza przed wielokrotnym przetwarzaniem deklaacji pliku nagłówkowego #ifndefSILNIA_HPP #defineSILNIA_HPP intsiln(int s); //występuje tu deklaracja funkcji siln(s) #endif

20. Program obliczający silnię • Implementacja funkcji siln() znajduje się w pliku modul.cpp #include "silnia.hpp" intsiln(int s) { int w = 1; for(int i=2; i <=s; i++) { w *= i; } return w; }

21. Napisz program • Ulokowałeś pewną kwotę na lokacie. Oprocentowanie lokaty wynosi 5% w skali roku. Napisz program, który obliczy, jaką kwotę będziesz miał po 15 latach.