Co każdy student pisząc pracę i nie tylko wiedzieć powinien

1. Co każdy student pisząc pracę i nie tylkowiedzieć powinien

2. Temat • Wybieracie go sami. Dopracowujemy go wspólnie • Będziecie się tym zajmować przez pół roku, więc wybierzcie dobrze • Temat może dotyczyć wszystkiego co pojawiło się w toku studiów • Podpowiedzią może być spis przedmiotów oraz zestaw pytań na obronę • W przypadku oporu umysłu wobec wyboru – podpowiadam listą tematów z lat ubiegłych • Mogą Państwo wymyśleć każdy temat i ja go zaakceptuję, pod warunkiem że uznam jego sensowność

3. Oceny • Przy ocenie na dyplomie najważniejsza jest średnia ze studiów, choć jakość pracy i sama obrony także są jej składnikami • Moja ocena pracy licencjackiej wynika z jakości tekstu, poziomu wprowadzalności poprawek i jakości współpracy z piszącym • Recenzent ocenia sam tekst

4. ZALICZENIE • nzal – wyłącznie za plagiat • I semestr – wstępna bibliografia, wstępny spis treści, roboczy tytuł, jeden rozdział – niekoniecznie pierwszy • II semestr – ukończona cała praca w wersji podstawowej • dopuszczenie do obrony – po przesłaniu do mnie wersji elektronicznej – w wersji jak do dziekanatu

5. Metoda współpracy • Czytam 1 raz każdy rozdział – w całości – nie wysyłajcie mi kawałków rozdziałów • Poprawki należy nanosić na bieżąco i uwzględniać w kolejnych rozdziałach • Poprawki zaznaczam w jedynym miejscu, ale należy je nanieść w całej pracy – trzeba pomyśleć • Każdy przesyłany do mnie plik powinien zawierać imię i nazwisko oraz numer rozdziału

6. Metoda współpracy • Uwagi wpisuję w zaznaczone na kolorowo plik i odsyłam • Na koniec czytam całość, z wstępem i zakończeniem oraz spisem treści • Przy pisaniu myślcie • Czytajcie wszystko co napisaliście nim do mnie wyślecie

7. Terminarz: • Zbieranie materiałów, czytanie - listopad-styczeń • Gotowy pierwszy rozdział – sesja • Oddanie pozostałych rozdziałów – luty-maj • Prace nad ostateczną wersją – 2 tygodnie maj/czerwiec • Złożenie pracy w dziekanacie – 2 tygodnie przed obronami • Obrony: czerwiec/lipiec • Im dalej tym będziecie mieli mniej czasu....

8. Objętość i struktura: • 50 stron standardu (1800 znaków na stronie) = 38 stron standardu WSIZ • 3 lub 4 rozdziały • Pierwszy rozdział powinien być najkrótszy • Każdy kolejny rozdział powinien być nieco dłuższy • WYJĄTEK: 4 rozdział może być najkrótszy • Każdy rozdział powinien zawierać co najmniej podrozdziały. Jednak struktura może być bardziej rozbudowana

9. Źródła • Korzystamy ze źródeł wiarygodnych – tak w przypadku bibliografii, jak i netografii • Cennym źródłem informacji są prace zbiorowe, czasopisma, gazety • W przypadku prac zbiorowych ZAWSZE podajemy autora konkretnego tekstu i tytuł i dopiero redaktora i tytuł pracy zbiorowej • Ilość przypisów powinna być ODOPOWIEDNIA – aby czytający nie odczuwał głodu źródeł • Przypisy mają udokumentować znajomość tematu i rozeznanie w publikacjach • Wskazane są źródła internetowe typu: rządowe, instytutów naukowych, szkół wyższych • Dobre przykłady:http://znze.wsiz.rzeszow.pl • http://biurose.sejm.gov.pl/ • http://think.wsiz.rzeszow.pl

10. Źródła • Zebranie źródeł bibliograficznych należy do państwa obowiązku. Mogę w tym pomóc, jednak do niektórych tematów trudno jest znaleźć źródła, a niektóre, choć dostępne w Polsce, nie pojawiają się w bibliotekach Podkarpacia. • Zakazane są źródła internetowe typu: bryk, wiki, zgapa, sciaga, strony domowe oraz inne podobnej proweniencji

11. O Wikipedii • Cały artykuł: http://www.alert24.pl/alert24/1,84880,4523272.html • Fragmenty dla leniwych: • Wikipedia nie powinna być źródłem. W niej można rozpocząć szukanie informacji dotyczących osób. Pomagać w tym powinny informacje źródła umieszczone w artykułach Wikipedii, ale nie zawsze takie są podane. A powinny być podane. • Wikipedia zawiera błędy - To kompletnie niepoważne - twierdzi dr hab. Andrzej Friszke, historyk, były członek IPN. - W Wikipedii znajdują się nieścisłości. Ja sam padłem ich ofiarą, gdy w notce o mnie przypisano mi autorstwo artykułu, którego nigdy nie napisałem i to na temat, którym się nigdy nie zajmowałem. Wikipedia nie może mieć charakteru urzędowego i nie może stanowić wiarygodnego źródła informacji - dodaje Andrzej Friszke. • Wieczorem zaś Zarząd Stowarzyszenia Wikimedia Polska oświadczył na swojej stronie że Wikipedia ze względu na swój encyklopedyczny charakter nie może być traktowana jako pierwotne źródło informacji.

13. Dodatki • Należy stosować spisy tabel, wykresów, rysunków • Można także wprowadzić słowniczek lub spis skrótów • Elementem pracy może być ankieta lub wywiad – należy je jednak podsumować, omówić i coś z nich ma wynikać.

14. Metoda pracy • Czytacie. Zaczynacie się orientować w temacie. Piszecie, wskazując w przypisach różne źródła, które was zainspirowały. Chwalicie się ile przeczytaliście aby opisać jakieś zjawisko • Z każdej przeczytanej rzeczy wydobywacie kolejne źródła bibliograficzne, do których możecie sięgnąć • Jeśli gdzieś znajdziecie potwierdzenie czegoś co już napisaliście i co ma już przypis w waszej pracy, możecie zamieścić dodatkowa informację w tym miejscu, o korzystaniu z kolejnego źródła bibliograficznego • Nie przepisujecie książek, nie uwieszajcie się na jednej publikacji • Cytaty mogą się pojawić w pracy, ale nie mogą być ani zbyt długie, ani nie mogą się pojawiać zbyt często • Wstęp i zakończenie piszemy na końcu. Nie trzeba pisać rozdziałów w kolejności zgodnej z numeracją

15. Język i słowo • Język pracy jest językiem naukowym – takie ćwiczenie ze stylistyki • Piszecie całą pracę w jednym czasie, w formie bezosobowej • Nie stosujemy wyrazów i określeń potocznych • Liczebniki dotyczące lat zapisujemy w pełnym wymiarze 1998-1999, podajemy nazwy miesięcy a nie numery, lata i inne liczebniki zapisujemy 80. lub słownie osiemdziesiąte, czterokrotnie • Obce wyrazy piszemy kursywą • Nie używamy skrótów: itp., itd., w.w., m.in. r.tzw. ok. oraz innych. Można używać w. art. mln mld oraz kilku innych • Używamy polskich „cudzysłowów”. Pojawiają się automatycznie jeśli język jest określony jako polski. • W cytatach nie łączymy „cudzysłowów” i kursyw. Albo „jedno”, albo drugie • W tekście unikamy pogrubień i podkreśleń • Moduł sprawdzania pisowni Worda zawiera błędy – sprawdzajcie z głową

16. Word się myli – np. imiesłowy Z imiesłowami przymiotnikowymi (czynnymi i biernymi), niezależnie od tego,czy użytesą w znaczeniu przymiotnikowym (zob. przykłady oznaczone literą a), czyczasownikowym (zob. przykłady oznaczone literą b), np. • (a) nieoceniony pracownik (= bezcenny, zasługujący na najwyższą ocenę), ale także • (b) obraz nieoceniony jeszcze przez jury konkursu (= taki, którego nie oceniono); • (a) nieopisane trudności (= nie dające się opisać), ale także • (b) kraje nieopisane w podręczniku (= takie, których nie opisano); • (a) Matka Boska Nieustającej Pomocy, ale także • (b) W Tatrach padał śnieg nieustający od tygodnia; • (a) Przyśnił mi się mój nieżyjący ojciec, ale także • (b) Człowiek nieżyjący obecnie w Japonii nie zna grozy trzęsień ziemi.Gdy imiesłów użyty jest w znaczeniu czasownikowym, dopuszczalne jest jednakstosowanie pisowni rozdzielnej.

17. Word się myli – np. imiesłowy • WYJĄTKI: Zawsze stosuje się pisownię rozdzielną w wyraźnych przeciwstawieniach,np. nie leżący, ale siedzący oraz w konstrukcjach, których ośrodkiem jest spójnik ani lub ni(np. nie piszący ani nie czytający), czasem powtórzony (np. ani nie piszący, ani nieczytający). • UWAGA: Podane zasady dotyczące pisowni zaprzeczonych imiesłowów przymiotnikowychsą nowością w polskiej ortografii. Oparte są na uchwale Rady Języka Polskiegoprzy Prezydium PAN z dnia 9 grudnia 1997 r. Dotychczasowe przepisy kazały pisaćrozdzielnie imiesłowy użyte czasownikowo, a łącznie imiesłowy użyte przymiotnikowo . • Z pisownią łączną i rozdzielną nie z imiesłowami przymiotnikowymi nie radzili sobie prawiewszyscy, nawet poloniści. Bezradni pozostawali często wydawcy książek i redakcje gazet.

18. Język i słowo • Uważajcie na użycie :d:w:u:k:r:o:p:k:a: i zakresu jaki obejmuje wyliczenie – musi być wyraźnie widoczne, gdzie się kończy • Skrót ShiftF7 włącza Tezaurusa – słownik wyrazów bliskoznacznych. Przydaje się Dywiz i myślniki (oraz półpałza w zaniku) – zapis „-” oraz „ – ” • Krótki myślnik bez spacji jest ŁĄCZNIKIEM (łączy człony w nazwisku, nazwy podwójne) i dlatego piszemy: Kucharska-Zioła i społeczno-gospodarczy • Długi myślnik ze spacjami jest swego rodzaju ROZDZIELACZEM (rozdziela myśl w zdaniu) i dlatego piszemy: Nie wiedział – miał jednak wkrótce się dowiedzieć • Więcej wyjaśnień: http://gajdaw.pl/edytorstwo/lacznik-dywiz-polpauza-myslnik/print.html

19. Jak napisać dobry tekst • http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1397/i,1 nie ze wszystkim się tam zgadzam, ale potraktujcie toproszę jako lekturę obowiązkową • Podstawową lekturą obowiązkową jestInstrukcja pisania pracy...