1 / 32

Patronem Publicznego Gimnazjum w Jastrzębi

Jan Paweł II. Patronem Publicznego Gimnazjum w Jastrzębi. Biografia. Młodość Karola Wojtyły.

perry
Download Presentation

Patronem Publicznego Gimnazjum w Jastrzębi

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Jan Paweł II Patronem Publicznego Gimnazjum w Jastrzębi

  2. Biografia

  3. Młodość Karola Wojtyły KAROL WOJTYŁA - urodził się w 18 maja 1920. Był synem Karola Wojtyły-seniora i Emilii z Kaczorowskich. Został ochrzczony 20 czerwca 1920 w kościele Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Dla Karola Wadowice były miastem "Wolnym" były niewielkim, ale ważnym miasteczkiem. Gdy Karol ukończył 6 lat zaczął się uczyć w szkole powszechnej. Był chłopcem wesołym, utalentowanym i każdą wolną chwilę lubił spędzać na powietrzu. Latem grał w piłkę nożną. Kochał on też sporty zimowe. Na początku fascynował się szybką jazdą na sankach, próbował też hokeja. Nieco później zaczął jeździć na nartach. Niedaleko obok kościoła Ofiarowania NMP przy ulicy Kościelnej mieszkali państwo Wojtyłłowie. Brat Karola był od niego starszy o 14 lat, pobierał nauki w wadowickim gimnazjum, a później studiował medycynę w Krakowie. Matka Emilia zmarła 13 kwietnia 1929 miała 45 lat. Karol o jej śmierci dowiedział się po przyjściu ze szkoły do domu od sąsiadki. Dzień po pogrzebie matki Karol z Ojcem i bratem udali się na pielgrzymkę do Maryjnego Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Niedługo później zmarł jego brat Mundek w wieku 26 lat. Zmarł jako lekarz bo zaraził się szkarlatyną w szpitalu w Bielsku. Karol wyróżniał się z grona rówieśników ogromną pobożnością. Codziennie w drodze do szkoły wstępował do Kościoła, modlił się także w ciągu dnia przed i po jedzeniu, a odrabiając lekcje robił przerwę na modlitwę po przerobieniu każdego przedmiotu. Częściej niż inni przystępował do komunii św., był prezesem Kółka Ministranckiego. 14 maja 1938 otrzymał celujące świadectwo maturalne a następnie jesienią rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim wstępując na polonistykę na wydział Filozoficzny.

  4. Kapłaństwo Karol Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie w 1946 roku i wyjechał do Rzymu, aby ukończyć studia i zrobić doktorat na uniwersytecie Pontifical Angelicum. Po powrocie do Polski pracował jako wikariusz w wiejskiej parafii i był kapelanem społeczności akademickiej. Jednocześnie kontynuował drugie studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie, gdzie w 1953 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki. 28 września 1958 roku Karol Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym w Krakowie, a później 13 stycznia 1964 roku arcybiskupem. Był pierwszym arcybiskupem diecezji krakowskiej od 1951 roku. Wziął udział w Soborze Watykańskim II w Rzymie, a w okresie od października 1962 do grudnia 1965 roku brał regularnie udział w pracach Soboru. Był współautorem trzech dokumentów: Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym, Deklaracji o wolności religijnej i Dekretu o środkach społecznego przekazywania myśli.

  5. Karol Wojtyła kardynałem i biskupem W 1958r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskupi Franciszek Jop i Bolesław Kominek. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II. Już w tym okresie Karol Wojtyła bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych. 30 grudnia 1963, po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa E. Baziaka, Wojtyła został mianowany arcybiskupem i metropolitą krakowskim. 26 czerwca 1967 został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 roku otrzymał w Kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie.

  6. Karol zostaje wybrany na Papieża Po śmierci Jana Pawła I, Wojtyła udaje się na jego pogrzeb, oraz na udział w Konklawe. 16 października 1978 Karol Wojtyła zostaje papieżem. Po ósmym głosowaniu otrzymuje on 94 głosy z 111 kardynałów. I tak rozpoczął się pontyfikat papieża Polaka który obrał imię Jana Pawła II. Jest pierwszym papieżem Polakiem i pierwszym cudzoziemcem po 455 latach papiestwa włoskiego .Teolog, pisarz, poeta. Opublikował charakterystyczne wydanie "Neo Vulgata" Pisma Świętego. Nie sposób nie wspomnieć o zamachu na jego życie13 maja 1981. Angażuje się w walkę z nędzą, ubóstwem i niesprawiedliwością społeczną oraz w działalności na rzecz pokoju i bezpieczeństwa. Papież - pielgrzym, niosący Słowo Boże i słowa Pokoju do ludów świata. Bullą "Incarnationis mysterium" ogłosił Wielki Jubileusz Roku 2000. Wprowadził Kościół w trzecie tysiąclecie.

  7. Zamach 13 maja 1981 roku o piątej po południu na Placu Św. Piotra Papież jechał i ściskał wyciągnięte do Niego dłonie pielgrzymów. Była to ta sama pora dnia i godzina co wtedy, kiedy Karol Wojtyła został papieżem. Nagle padło pięć strzałów, gołębie wzbiły się w powietrze, zapadła głęboka cisza. Nagle ludzie zobaczyli jak auto zawraca, a ks. Dziwisz podtrzymuje bezwładną postać Papieża. Jego twarz była blada i na twarzy nikł jego sztuczny uśmiech. Samochód udał się do centrum sanitarnego. Dla Ojca Św. rozpoczyna się walka z czasem. Okazuje się że Jan Paweł II nie jest w tej karetce co powinien być, nie ma ona pełnego wyposażenia. Jest on przenoszony do następnej i rusza do Polikliniki Gemelli. Minęło 8 minut i karetka była pod kliniką. Stamtąd personel wiezie Papieża na 10 piętro i pada decyzja operacji. Od strzału stracił on 3,5 litra krwi. O 18.47 lekarze informują, że żaden organ nie został uszkodzony. O godzinie 20.10 jest komunikat że operacja dobiega końca pomyślnie. Operacja skończyła się o godzinie 23.35. Koło północy Ojciec Św. budzi się z narkozy i pyta ks. Dziwisza: "Czy odmówiliśmy kompletę?" Na Placu Św. Piotra wciąż pozostają tłumy i chcą wiedzieć co się dzieje w klinice. Ludzie w miejscu postrzału postawili fotografię błogosławionego Jana Pawła II, a przed pustym fotelem papieskim postawili obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Wielu ludzi zaczęło modlić się o zdrowie Papieża, zostały pootwierane kościoły na całą noc. Lekarze informują 23 maja, że Wojtyle nic nie zagraża. Ze szpitala wychodzi 3 czerwca, ale okazuje się, że musi wrócić ponownie, gdzie wychodzi ze szpitala 14 sierpnia. Zamachowiec Turek Ali Agca został aresztowany na miejscu zbrodni, sąd go skazał 22 lipca 1981 na dożywocie. Papież zaraz po wyjściu ze szpitala przebaczył zamachowcowi i nazwał go "bratem". Spędził z nim 20 minut w celi rozmawiając. Wojtyła wie, że żyje za sprawą cudu i zawdzięcza to Matce Boskiej Fatimskiej, a zakrwawioną stułę podarował Matce Boskiej Częstochowskiej. Od momentu zamachu papież jeździ w "szklanej klatce", czyli Papamobile, który ma szyby kuloodporne.

  8. Choroba i śmierć Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, pełnił ją aż do śmierci. Jego zmagania z chorobą i starością były przykładem głoszonych na ten temat poglądów, w których podkreślał godność ludzkiego cierpienia i odnosił je do męki Chrystusa. 13 maja 1992 papież ustanowił nawet Światowy Dzień Chorego. Nagłe pogorszenie stanu zdrowia zapoczątkowane było grypą oraz zabiegiem tracheotomii. Zmarł 2 kwietnia 2005 po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9665. dniu swojego pontyfikatu. W ciągu ostatnich dwóch dni życia nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu. W czwartek 31 marca tuż po godzinie 11, gdy Jan Paweł II udał się do swej prywatnej kaplicy, doznał silnych dreszczy, po których dostał temperatury 39,6 stopnia. Był to początek ciężkiego wstrząsu septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową. Wywołała je infekcja dróg moczowych w osłabionym chorobą Parkinsona i niewydolnością oddechową organizmie. Uszanowano wolę papieża, który chciał pozostać w domu. Podczas mszy przy jego łożu, którą Jan Paweł II koncelebrował z przymkniętymi oczyma, kardynał Marian Jaworski udzielił mu namaszczenia chorych. 2 kwietnia, w dniu śmierci, o godzinie 7.30 rano, papież zaczął tracić przytomność, a późnym porankiem przyjął jeszcze watykańskiego sekretarza stanu kardynała Angelo Sodano. Później tego samego dnia doszło do gwałtownego wzrostu temperatury. Około godziny 15.30 bardzo słabym głosem papież powiedział: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca". O godzinie 19 wszedł w stan śpiączki, a monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. Osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II o godzinie 21.37. 7 kwietnia 2005 opublikowany został testament Jana Pawła II.

  9. Pogrzeb Jana Pawła II odbył się 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie. Mszy świętej koncelebrowanej przez kolegium kardynalskie i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył dziekan kolegium, kardynał Joseph Ratzinger. Uczestniczyło w niej na placu św. Piotra ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem "święty natychmiast". W Rzymie przed ekranami zgromadziło się 5 mln. ludzi, w tym ok. 1,5 mln. Polaków. Po nabożeństwie papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie, w krypcie Jana XXIII. Prosty grobowiec o głębokości 1,7 m, przykryty marmurową płytą z napisem "Ioannes Paulus II 16 X 1978 - 2 IV 2005". Grobowiec Jana Pawła II znajduje się w krypcie w pobliżu miejsca, gdzie znajduje się grobowiec św. Piotra. Procesji z trumną przewodniczył kardynał kamerling, Eduardo Martinez Somalo. W Grotach Watykańskich trumnę złożono w drugiej, cynkowej, którą szczelnie zalutowano, a tę w trzeciej, wykonanej z drewna orzechowego. Do trumny został włożony woreczek z medalami wybitymi w czasie pontyfikatu Jana Pawła II oraz umieszczony w ołowianym pojemniku akt, który zawiera najważniejsze fakty z okresu jego pontyfikatu. Trumny zostały opatrzone watykańskimi pieczęciami. W złożeniu trumny uczestniczyli jedynie najbliżsi współpracownicy papieża, arcybiskupi Stanisław Dziwisz i Piero Marini. Pogrzeb

  10. Pielgrzymki do Polski

  11. I pielgrzymka 2 - 10 czerwca 1979 roku Planowana przez Papieża-Polaka pielgrzymka do Polski bardzo niepokoiła władze komunistyczne. Przewidywano, że biskup Rzymu rozbudzi uśpionego ducha narodu. Najbardziej niepokoił się przywódca Związku Radzieckiego Leonid Breżniew, który sugerował, by Papieża do Polski nie wpuścić. Ostrzegał on I sekretarza PZPR tymi słowami: "Róbcie jak uważacie, byle byście wy i wasza partia później tego nie żałowali". Jednak doszło do rozmowy między prymasem Wyszyńskim a sekretarzem partii Edwardem Gierkiem i jednak doszło do porozumienia gdzie Papież mógł przylecieć do Polski. Hasło Pielgrzymki: "Niech stąpi duch twój i odnowi oblicze ziemi Tej ziemi - wyprorokował Polakom Jan Paweł II w pamiętnym czerwcu `79

  12. II pielgrzymka 16 - 23 czerwca 1983 roku Druga pielgrzymka nastąpiła w trudnych warunkach dla Polski, trwał wprowadzony 13 grudnia 1981 roku stan wojenny. Przyjazd Papieża spodziewano się już 1982 w sierpniu w związku z 600-lecia Obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej. Papież wykorzystywał każdą sposobność do kontaktu z ludźmi. Spotkał się z profesorami KUL, dawnymi współpracownikami, z robotnikami, uczonymi, studentami, a nawet z chórem Akademii Teologii Katolickiej i wszędzie witały go tłumy.

  13. III pielgrzymka 8 - 14 czerwca 1987 roku Pretekstem do tej wizyty była 50 rocznica Kongresu Eucharystycznego w Poznaniu, ale naprawdę było inaczej Papież chciał zapoczątkować tradycję regularnego pielgrzymowania do ojczyzny co cztery lata. Władze komunistyczne nie chciały aby na trasie pielgrzymki znalazł się Gdańsk, spotkanie z Wałęsą oraz odwiedziny grobu ks. Popiełuszki na warszawskim Żoliborzu, ale Jan Paweł II był nieprzejednany. Podczas pierwszej pielgrzymki Papież nas budził podczas drugiej pocieszał, teraz chciał więcej "wymaga".

  14. IV pielgrzymka 1 - 9 czerwca 1991 roku, 13 - 16 sierpnia 1991 roku Witając Polskę na lotnisku pod Koszalinem, Papież powiedział: "Raduję się z tego wielkiego dobra, jakie się stało i wciąż się dokonuje w mojej Ojczyźnie. Serdecznym moim pragnieniem jest głosić pokój moim Rodakom. Ten pokój, który umniejsza zwątpienie, przywraca zgodę i pobudza do miłości. Dziesięciogodzinna Wizyta (22 maja 1995 roku) Zgodnie z tradycją zapoczątkowaną w 1979 roku po czterech latach Papież znowu odwiedza Polskę. Tym razem jest to wizyta nieoficjalna, złożona przy okazji kanonizacji w Ołomuńcu na Morawach Jana Sarkandra. Papież pragnie odwiedzić rodzinne miasto świętego, Skoczów, a przy okazji rzucić okiem na ukochane Beskidy. Wizyta trwała tylko 10 godzin.

  15. V pielgrzymka 31 maja - 10 czerwca 1997 roku. To już trzecia pielgrzymka do wolnej Polski. Choć nie wolnej od podziałów. W Kościele trwał spór o obecność w życiu publicznym oraz odwlekana przez rząd ratyfikacja konkordatu ze Stolicą Apostolską.

  16. VI pielgrzymka 5 - 17 czerwca 1999 roku Najdłuższa, 13 dniowa pielgrzymka do Polski była wielkim wyścigiem. Organizatorzy rywalizowali między sobą o wielkość i okazałość swoich ołtarzy, a wierni poszczególnych diecezji o to, kto więcej razy zagłuszy głos Papieża okrzykami i barwami, aura nie mogła zdecydować się, która wersja - zimno, ulewa czy też omdlewająco, upalna będzie odpowiedniejsza dla tej wizyty Ojca Świętego. Papież odwiedził 22 miasta a jego hasłem pielgrzymki było przesłanie "Bóg jest miłością", a tematem było - osiem ewangelicznych błogosławieństw.

  17. VII pielgrzymka Siódmy raz papież Jan Paweł II przebywał w Polsce w dniach od 31 maja do 10 czerwca 1997 roku z okazji odbywającego się we Wrocławiu 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. Odwiedził wówczas Gniezno, Kraków, Legnicę, Gorzów Wielkopolski, Poznań, Kalisz, Częstochowę, Zakopane, Ludźmierz, Duklę i Krosno. Ta pielgrzymka rozpoczęła się od spotkania Jana Pawła II z uczestnikami Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu. Ojciec Święty zwrócił się wówczas do wiernych Kościoła katolickiego o wspólne chrześcijańskie świadectwo składane przed światem Chrystusowi. "Do wspólnego świadectwa prowadzi trudna droga pojednania, bez którego nie może być jedności" - mówił papież do uczestników Kongresu. Prezydent Aleksander Kwaśniewski, witając Jana Pawła II na ojczystej ziemi we Wrocławiu powiedział: "Nie było by demokratycznych przemian w Polsce bez papieża Polaka i Kościoła katolickiego". Z kolei Jan Paweł II podkreślił, że utrwalanie się demokracji i praworządności napawa optymizmem, ale nie brak problemów i napięć, które trzeba rozwiązywać wspólnym wysiłkiem. Ojciec Święty pokazał podczas tej pielgrzymki laicyzującemu się światu, że wartością, która może na nowo ludzi zjednoczyć i dodać im entuzjazmu jest Jezus Chrystus.

  18. VIII pielgrzymka Ósma pielgrzymka Jana Pawła II miała miejsce w dniach 5 - 17 czerwca 1999 roku i była najdłuższa ze wszystkich podróży Jana Pawła II do Polski. Niepokój wzbudziła jednodniowa niedyspozycja papieża, spowodowana - jak poinformowano - grypą i gorączką. Jan Paweł II pozostał w rezydencji, a mszy świętej w Krakowie i nabożeństwu w Gliwicach przewodniczyli inni hierarchowie. Z powodu choroby papież odstąpił od zamiaru przedłużenia o jeden dzień pobytu w Polsce i wyjazdu do Armenii zamiast powrotu do Rzymu. Pielgrzymka, zbiegła się z ostatnim okresem przygotowań Kościoła katolickiego w Polsce do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. W czasie 13-dniowego pobytu Jan Paweł II odwiedził 22 miasta i trzy wsie: Gdańsk, Sopot, Pelplin, Elbląg, Licheń, Bydgoszcz, Toruń, Ełk, Wigry, Siedlce, Drohiczyn, Warszawę, Radzymin, Sandomierz, Zamość, Łowicz, Sosnowiec, Kraków, Gliwice, Stary Sącz, Wadowice i Częstochowę oraz wioski w Puszczy Augustowskiej: Leszczewo, Studzieniczną i Gorczycę. Pielgrzymka zamykała też obchody 1000-lecia kanonizacji św. Wojciecha w Gdańsku oraz uwieńczenie obchodów milenium hierarchii Kościoła w Polsce w Krakowie.

  19. Wadowice-miasto papieskie To miasto, gdzie urodził się i dorastał Jan Paweł II. Nawet po wyborze na papieża często wracał myślami do tego miasta lat dziecinnych. Uważał on to miejsce za szczególne, ponieważ na cmentarzu wadowickim są pochowani jego najbliżsi. Najczęściej powracał myślami do czasów studenckich, kiedy to zaczęły się pierwsze próby aktorstwa oraz słynne wadowickie kremówki. To miasto go wychowało i popchnęło do działania. Wadowice wywoływały w nim wzruszenie i sentymentalizm. Podczas każdej swej pielgrzymki do polski starał się odwiedzić swoje ukochane miasto. Po śmierci papieża tysiące mieszkańców zebrało się wokół domu Karola Wojtyły na modlitwie, w ten sposób chcąc oddać mu cześć i odwdzięczyć się za miłość jaką ich darzył.

  20. Jan Paweł II uwielbiał góry, zawsze gdy był w Polsce próbował odwiedzić je. Tam mógł odpocząć od zmartwień, uspokoić się i poukładać swoje myśli. Polskie góry

  21. Jana Pawła II można nazwać apostołem ludzi, ponieważ przyczyniał się do pokoju na świecie i nie tylko. Jan Paweł II - Apostoł

  22. Karol uwielbiał sporty. Zawsze chętnie wybierał się z przyjaciółmi na narty. Lubił także pływać kajakiem, jeździł na rowerze, grał w piłkę nożną i siatkową. Gdy był Papieżem chętnie spotykał się ze sportowcami z różnych krajów. Sporty Karola

  23. Papież uwielbiał dzieci. Błogosławił je, a także trzymał na rękach. Mówił o nich, że są małymi aniołkami. Mówił też, że powinniśmy kochać nasze pociechy całym sercem. Jan Paweł II i dzieci

  24. Zagraniczne pielgrzymki

  25. Jan Paweł II jako pierwszy papież odwiedził inne religie. Wprawdzie bał się jak go przyjmą, ale wierzył, że Bóg mu dopomoże. Gdy przybył przyjęli go z radością i uprzejmością. Spotkanie z innymi wyznawcami wiary

  26. Jan Paweł II jako pierwszy przybył do Ściany Płaczu aby się pomodlić, a także podziękować Bogu za wszystkie otrzymane od niego dobra. Modlitwa przy Ścianie Płaczu

  27. Długo z nią rozmawiał o różnych sprawach, ale także co jakiś czas milczeli. Papież spotkał się z Matką Teresą. Papież i Matka Teresa

  28. Jan Paweł II uwielbiał zwierzęta. Zawsze chętnie do nich podchodził i głaskał. W dzieciństwie raczej nie miał zwierząt, może dlatego gdy był starszy tak uwielbiał zwierzęta. Jan Paweł II i zwierzęta

  29. Drzewo genealogiczne Karola Wojtyły

  30. Humor papieski

  31. Zaplanowała, zorganizowała oraz wykonała AGNIESZKA FIGAS z klasy Ib.

More Related