120 likes | 270 Views
Gimnazjalny projekt edukacyjny: „Jaka lektura w gimnazjum?”. opracowali uczniowie kl. II c Dominik Chołuj Bartłomiej Mania Zuzanna Przybylak Dorota Tomczak pod opieką Elżbiety Rusin.
E N D
Gimnazjalny projekt edukacyjny: „Jaka lektura w gimnazjum?” opracowali uczniowie kl. II c Dominik Chołuj Bartłomiej Mania Zuzanna Przybylak Dorota Tomczak pod opieką Elżbiety Rusin
W ramach gimnazjalnego projektu edukacyjnego „Jaka lektura w gimnazjum?” wśród uczniów Gimnazjum w Kargowej została przeprowadzona ankieta, którą wypełniło 135 osób, w tym 62 uczennice i 73 uczniów. Ankieta miała na celu wysondowanie upodobań czytelniczych młodzieży gimnazjalnej, a następnie zaproponowanie 2 – 3 pozycji literackich jako lektur szkolnych, odpowiadających tym kryteriom.
Wyniki ankiety: Przy pytaniach zostały podane ilości zaznaczonych odpowiedzi oraz najczęściej wymieniane nazwiska autorów, tytuły książek i uzasadnienia wyboru.
Odpowiedzi zaznaczaj S. W przypadku pomyłki, błędną odpowiedź obwiedź kółkiem i zaznacz poprawną S. płeć: kobieta: 62 mężczyzna: 73 1. Czy chętnie czytasz lektury? tak: 20 nie: 31 nie wszystkie: 51 czytam tylko, kiedy jest to konieczne: 28 2. Zaznacz cechy książek, które najczęściej czytasz krótka: 51 interesująca: 67 lektura szkolna: 20 spoza listy lektur: 36 *tematyka: historyczne: 77 / \ wojenne: 37 inne: 40 fantasy: 83 / \ o wampirach: 36 inne: 37 obyczajowe: 95 / \ poruszające problemy \ / \ \ nastolatków: 41 uzależnień: 23 inne: 24 podróżniczo-przygodowe: 26 kryminalne:29 romanse:26 inne:12 : 1) „Harry Potter” J. K. Rowling 2) „Wiedźmin” A. Sapkowski 3) „Kod Leonarda da Vinci” D. Brown 4) „Hobbit” J. R. R. Tolkien 5) „W pustyni i w puszczy” H. Sienkiewicz 3. Jak często czytasz książki? codziennie: 21 raz w tygodniu: 10 kilka razy w miesiącu: 26 sporadycznie: 51 wcale: 22 4. Czy czytasz każdą lekturę szkolną? każdą: 34 tylko interesującą: 63 żadnej: 37
5. Które ze szkolnych lektur uważasz za najciekawsze? Krótko uzasadnij swój wybór. „Zemsta” A. Fredro „Ciągle się coś dzieje.” „Posiada zabawne momenty.” „Balladyna” J. Słowacki „Interesująca.” „Są w niej opisane przeżycia osoby, która kogoś zabiła” „Krzyżacy” H. Sienkiewicz „Ciekawa. Zawiera dużo faktów historycznych.” „Zapałka na zakręcie” K. Siesicka „Porusza problemy nastolatków.” „Proste, zrozumiałe słownictwo.” „Romeo i Julia” W. Szekspir „Ciekawa i romantyczna.” „Lubię czytać dramaty, które można wystawiać na scenie” 6. Jakie książki spoza listy lektur poleciłbyś rówieśnikom? ,,Zmierzch” S. Meyer ,, Harry Potter” J. K. Rowling „Władca Pierścieni“ J. R. R. Tolkien „Pamiętnik narkomanki” B. Rosiek „Cienie” A. Meredith 7. Skąd bierzesz książki? kupuję: 44 wypożyczam z biblioteki szkolnej: 86 wypożyczam z biblioteki miejskiej: 42 pożyczam od znajomych: 21 korzystam z Internetu: 23
8. Czy zdarza się, że czytasz tylko streszczenie lektury? zawsze: 37 czasami: 67 tylko raz mi się zdarzyło: 17 nigdy: 16 9. Skąd czerpiesz informacje na temat książek spoza listy lektur (czym się kierujesz wybierając je) ? polecił je nauczyciel: 29 polecił je kolega/koleżanka: 57 przeczytałem recenzję/usłyszałem opinię o książce w mediach: 42 autorem: 19 czytam fragment książki, przeglądając ją: 31 10 .Kto jest twoim ulubionym autorem? Henryk Sienkiewicz Juliusz Słowacki Andrzej Sapkowski Arkady Fiedler John Ronald Reuel Tolkien
Na podstawie wyżej przedstawionych wyników ankiety można sformułować następujące kryteria wyboru lektury do omówienia z uczniami na lekcjach języka polskiego w gimnazjum: • krótkie • interesujące • obyczajowe • fantasy • historyczne Uwzględniając powyższe kryteria, proponujemy następujące utwory:
Graham Masterton, „Ratunek” [w:] Graham Masterton, ,,Okruchy strachu” W opowiadaniu Grahama Mastertona pod tytułem „Ratunek” zostały poruszone wątki związane z I wojną światową i sportową rywalizacją. Dowiadujemy się, że wojny mają charakter czysto polityczny. Biorący w niej udział żołnierze nie żywią do siebie nienawiści i wcale nie chcą nawzajem pozbawiać się życia, co udowodnili bohaterowie opowiadania, którzy w wigilię Bożego Narodzenia zbratali się, śpiewając razem kolędy, rozgrywając mecz w piłkę nożną. Następnego roku jeden z żołnierzy chciał kontynuować zwyczaj. Jednak kiedy wyszedł z oznaczającą jego pokojowe zamiary białą flagą w stronę oddziału wroga , został zastrzelony przez generała swojej armii. Wiele lat później chłopiec, krewny zabitego żołnierza, bramkarz szkolnej drużyny, którego wszyscy uważali za niezdarę, ponieważ nie umiał dobrze grać w piłkę nożną, w rzeczywistości okazał się bardzo odważny. Kiedy dowiedział się o wuju Bercie, doskonałym bramkarzu, będącym właśnie tym żołnierzem, który na froncie nagle wyszedł z okopów z białą flagą i zaczął śpiewać kolędę „Miasteczko Betlejem” i którego uznano za zdrajcę, myśląc, że się poddaje (a chciał jedynie pomóc osobie, której wołanie usłyszał), Jack udowodnił niewinności wuja i przywrócił mu dobre imię, oczyściwszy z zarzutu tchórzostwa.. Opowiadanie zawiera również element fantastyczny, który powinien spotkać się z uznaniem uczniów lubiących książki o takiej tematyce. Polecam przeczytanie opowiadania Grahama Mastertona „Ratunek” szczególnie tym uczniom, którzy nie wierzą w swoje możliwości, bo ukazuje ono, że każdy człowiek dzięki samozaparciu potrafi osiągnąć wyznaczony cel. Utwór na pewno też zainteresuje osoby, które lubią lektury o tematyce sportowej i historycznej. Antologia 14 opowiadań, których wspólnym tematem jest strach w najróżniejszych odmianach. Niektóre z nich ukazały się przed laty w zbiorze Świat Grahama Mastertona; dwa zostały specjalnie napisane do nowego wydania książki. Są wśród nich opowiadania nominowane do nagród literackich British Fantasy Award i World Fantasty Award.
Eric – Emmanuel Schmitt, „Zapasy z życiem” Kolejna książka autorstwa Eric’a – Emmanuel’a Schmitt’a pod tytułem „Zapasy z życiem” to lektura odpowiednia zarówno dla młodzieży, jak i osób dorosłych. Tematyką utworu jest życie nastoletniego chłopca – Juna – i problemy, które napotyka na swojej drodze, m.in. brak prawdziwego dzieciństwa, relacji z rodzicami, samotne życie na ulicy od najmłodszych lat. Jest on zbuntowanym nastolatkiem wychowującym się na ulicach Tokio, z dala od rodziny, o której nie chce rozmawiać. Jego życie zmienia się, gdy spotyka mistrza sumo, który zdaje się nie zauważać jego drobnej postury i ciągle powtarza, że „widzi w nim grubego gościa”. Wręcza mu on bilet i proponuje, aby odwiedził jego szkołę sumo i przyszedł na jedną z walk. Chłopiec, zaraz po odejściu mistrza, podarł bilet. Losy bohatera potoczyły się jednak zupełnie inaczej niż się spodziewał i planował. Poznając prawdę o sobie, Jun odnalazł również harmonię oraz pokochał życie i dostrzegł jego piękno. Moją szczególną uwagę zwróciła wypowiedź mistrza: "Życie nie jest ani grą, ani meczem, bo gdyby tak było, byliby tacy, co wygrali". Dodała ona chłopcu otuchy i wzbudziła wiarę w to, że bez względu na przeszłość można osiągnąć wiele w przyszłości, oraz że nikt nie jest gorszy ani lepszy, wszyscy, bez wyjątku, są równi. Kiedy jun to zrozumiał, dużo łatwiej radził sobie z codziennością i jej problemami. Książkę przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Uważam, że była tego warta, ponieważ zawiera wątki o różnej tematyce, odpowiedniej dla czytelników w szerokim przedziale wiekowym. Po przeczytaniu tej lektury zauważyłam jak ważne jest, żeby poświęcać innym ludziom wystarczająco dużo czasu. Nierobienie tego może skutkować wieloma problemami w dalszym życiu.
Ewa Nowacka, „Miłość, psiakrew” Książka Ewy Nowackiej „Miłość, psiakrew” opowiada o dwojgu młodych ludziach, których połączyło pierwsze, gorące uczucie. Poznali się na imprezie urodzinowej u wspólnych znajomych. Już od pierwszych dni znajomości młodzi utrzymywali ze sobą kontakty intymne. Był to główny powód ich spotkań. Daniel zauważył, że za dnia Wiola jest zupełnie inną dziewczyną. W sumie sam nie wiedział ,o czym ma z nią rozmawiać. Dziewczyna była osobą, która za wszelką cenę chciała postawić na swoim i nie wyobrażała sobie, aby coś mogło pójść nie po jej myśli. Daniel pozwala ł na to, żeby to ona rządziła w ich związku. Dlatego też zgodzi łsię na szybki ślub, który był nagłą zachcianką Wioli. Wbrew początkowym protestom rodziców obojga, którzy tłumaczyli im, że są jeszcze zbyt młodzi (dziewczyna ma 17 lat, chłopak kończy technikum) zawarli związek małżeński. Młoda para zamieszkała z rodzicami dziewczyny w jednym, maleńkim pokoju Wioletty. Już od pierwszych dni po ślubie Daniel przekonał się o chimerycznej naturze swojej żony, która miała do niego ciągłe pretensje o to, np. że nie kupuje jej drogich prezentów. Chłopak musiał zacząć pracować na utrzymanie rodziny. Wkrótce pojawiło się dziecko. Teściowa Daniela nieustannie krytykowała każde jego posunięcie, nie dopuszczała do synka. Powieść kończy się tym, że znudzona obecnym związkiem Wiola znajduje sobie nowego mężczyznę. Chłopak, który w wyniku okazywanej mu obojętności przestał kochać swoją żonę, zgodził się na to bez protestów. Bardzo zżył się ze swoim synkiem i teraz to on stał się dla niego całym światem. Książka porusza problemy współczesnej młodzieży. Ukazuje jej zagubienie, brak wartości życiowych, brak dojrzałości i odpowiedzialności w podejmowaniu ważnych decyzji. Przedstawia miłość samolubną, egoistyczną, nastawioną tylko na cielesność. Może stanowić przestrogę dla młodych ludzi, którzy swoich partnerów życiowych postrzegają tylko przez pryzmat seksualności. Ostrzega także przed podejmowaniem zbyt pochopnych decyzji dotyczących m.in. zawierania związków małżeńskich. Powieść ukazuje, że wskutek braku prawdziwego uczucia, miłości pełnej oddania, ofiarnej, ludzie nie są w stanie budować szczęśliwych związków. Uważam, że postawy prezentowanie w książce nie będą wzorem do naśladowania, ale spełnią bardzo ważną rolę, ostrzegając nastoletnią młodzież przed popełnieniem poważnych błędów życiowych.
Edmund Niziurski, „Lizus” Opowiadanie Edmunda Niziurskiego pod tytułem „Lizus” polecam młodym czytelnikom i ich rodzicom. Porusza ono problem zaaklimatyzowania się młodego człowieka w nowym, nieznanym mu środowisku szkolnym oraz dążenia do zyskania akceptacji rówieśników. Autor w ciekawy sposób ukazuje problemy nowego ucznia, prymusa nowej szkole. Lizus, bo tak go przezywano, trafia tam w połowie roku szkolnego. Okazuje się, że jest on zdolny i nigdy nie przeciwstawia się nauczycielom, co staje się powodem dokuczania mu przez kolegów i koleżanki z klasy. Bohater nie może znieść sytuacji, że jego koledzy utwierdzą się w przekonaniu, że jest lizusem, gdy powie, że nie jest winny wybrykom, którego się dopuścili, więc bierze całą winę na siebie, wskutek czego ponosi bardzo poważne, choć całkowicie niezasłużone konsekwencje. Polecam ten tekst młodym ludziom, którzy mają podobne problemy jak bohater. Historia ta może być przestrogą dla wielu nastolatków, którzy oceniają ludzi zbyt pochopnie. Ten tekst polecam również rodzicom, bo pomoże im zrozumieć relacje młodych ludzi w środowisku szkolnym, oraz znaleźć rozwiązanie związanych z tym problemów.