İSTESOB

1. İSTESOB EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ

2. TÜRKİYE İLE ALMANYADA Kİ MESLEKİ EĞİTİM VE EĞİTİM YÖNETİMİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

3. ALMAN EĞİTİM SİSTEMİ ŞEMASI

4. Almanya’da OKUL ÖNCESİ EĞİTİM Zorunlu eğitim çağına gelmemiş çocuklara yönelik olan okulöncesi eğitim kurumları içinde en yaygın olanı "Kindergarten" adındaki anaokullarıdır. 3–6 yaş grubundaki çocukların bakım ve eğitimlerinin üstlenildiği bu kurumlarda aile eğitimini tamamlayan bir eğitim gerçekleşir. Okul öncesi eğitimin amacı, çocuklara, düzeylerine uygun belirli bilgileri öğretmek yanında, onların bedensel, zihinsel ve toplumsal yeteneklerini bir bütün olarak geliştirmek, böylece onlara fırsat eşitliği sağlayıcı ve temel becerileri kazandırıcı bir eğitim vermektir. Okulöncesi eğitim kurumlarında özellikle çocuğun dilini geliştirme ve oyun yoluyla onu toplumsallaştırma eğitimsel çalışmaların başında gelmektedir.

5. Devletin denetimi ve mali desteği altında görev yapan okulöncesi eğitim kurumlarının dörtte üçü bağımsız kuruluşlar (kiliseler, yardım dernekleri, özel kişi ya da kuruluşlar); dörtte biri de yerel yönetimler (belediyeler) tarafından yönetilmektedir. Çoğu yarı zamanlı, bir bölümü de tam zamanlı olarak çalışan okulöncesi eğitim kurumlarının paralı ve parasız olanları vardır.

6. Okul çağına gelmiş olmakla birlikte, henüz belirli bir olgunluk düzeyine erişememiş çocuklar için genellikle ilkokulların bünyesinde açılan "özel anasınıfları" bulunmaktadır. Anasınıfları, gerek bedensel gerekse zihinsel yetenekler yönünden üyelerince gelişememiş zorunlu eğitim çağındaki çocukların, ilkokulun ilk sınıfındaki eğitim-öğretim etkinliklerine başarılı bir biçimde katılabilmelerini sağlamak amacıyla oluşturulmuştur. Bu sınıfların, öteki okulöncesi eğitim kurumlarından (anaokullarından) farkı, devletin resmi eğitim sistemi içinde bulunan zorunlu ilköğretim kurumlarının bünyesinde yer almış olmalarıdır. Anasınıfları daha çok büyük kentlerdeki okullarda bulunur, isteğe bağlı ve parasız eğitim yaparlar. Kimi büyük kentlerde, engelli çocukların olabildiğince erken eğitilebilmelerini sağlamak amacıyla özel eğitim programlarına yer veren özel anasınıfları da vardır.  

7. Okulöncesi eğitimde okullaşma oranları eyaletlere göre farklılık göstermektedir. Aşağı Saksonya' da bu oran % 17,4; Berlin' de % 53; Bavyyera' da % 78,5 ve Baden-Württenberg’ de % 90'dır. Bu kurumlarda görev yapan öğretmenler kadrolu, sözleşmeli ve ücretli olarak çalıştırılmakta ve ücretleri devlet, yerel yönetimler, kilise, dernek, vakıf ve öğrenci velilerince karşılanmaktadır. Okulöncesi eğitim kurumlarında genel olarak haftanın beş günü öğleden önceleri -bazılarında öğleden sonraları da- eğitim yapılır. Bu okullarda, ortaöğretim II. devre düzeyindeki meslek okullarında, üç yıl sosyal pedagoji eğitimi gören eğiticiler ile çocuk bakıcılığı eğitimi görmüş yardımcı elemanlar görev yaparlar.

8. Almanya’da İLKÖĞRETİM Hemen tüm eyaletlerde zorunlu eğitim süresi 12 yıldır ve 6–18 yaş arasındaki çocuk ve gençleri kapsar. Bu sürenin 10 yılı tam zamanlı öğretim yapılan genel eğitim okullarında verilmesi zorunludur. Örgün zorunlu genel eğitim, dört yıllık ilkokul ile ortaöğretim I.devredeki altı yıllık genel eğitim okullarından birinde yerine getirilir. 10 yıllık tam zamanlı zorunlu genel eğitimlerini tamamlayan ve 16 yaşını dolduran öğrenciler, ortaöğretimin II. devresinde en az iki yıl daha ya örgün genel veya mesleki eğitime ya da yarı zamanlı mesleki eğitime devam ederler. Bütün eyaletlerde tüm öğrenciler için zorunlu olan ilk ortak eğitim basamağı ilköğretimdir. Bu basamakta eğitim genelde ilk dört sınıfı kapsayan ilkokullarda (Grundschule') verilmektedir. Kimi eyaletlerde bu sürenin altı yıla dek uzadığı görülür.

9. Almanya’daki eğitim sisteminde halen yürürlükte olan yasalara göre hemen hemen tüm eyaletlerde, Haziran ayında 6 yaşını doldurmuş olan çocukların, izleyen öğretim yılı başında okula başlaması zorunludur. Genel olarak 18 yaşına dek süren bu zorunlu eğitim, ilköğretim ve ortaöğretim basamaklarındaki okullarda gerçekleştirilir. Buna göre, zorunlu eğitim 9-12 yıl arasında olup eyaletlere göre değişiklik göstermektedir. İlköğretimin amacı, bireysel koşullarını dikkate alarak, tüm öğrencilerin kişilik gelişimlerini, sosyal davranış biçimlerini ve sanatsal ve pratik yeteneklerini geliştirmek, bireysel öğrenme durumlarına ve yaşantılarına uygun olarak, onlara iletişim ve düşünmeyle ilgili temel bilgi, beceri ve yetenekleri (okuma, yazma, aritmetik vb.) kazandırmak, güdüleyici ve cesaretlendirici yardımlarla öğrencileri sistemli öğrenmeye alıştırmak ve böylece onlara üst öğrenim için gerekli temel bilgileri kazandırmak, öğrencilerin öğrenme isteklerini güçlendirmek ve geliştirmektir.

10. İlköğretim, çocuğun kişilik özelliklerinin ilgi ve ihtiyaçlarının, hayal güçlerinin ve yeteneklerinin geliştirilmesini, bireyin toplum içinde sosyalleşmesini hedeflemektedir. İlköğretimde öğrencilerin kişilik özelliklerine ve bireysel farklılıklara özel bir önem verilmektedir. Okuma, Yazma ve Matematik temel bilgi ve beceriler olarak kabul edilmekte, ancak müzik ve spor gibi derslerle de öğrencilerin kendi yeteneklerini ve yaratıcılıklarını geliştirmelerine olanak tanınmaktadır. İlköğretimin ilk yıllarında haftalık ders saati 20–22 saat arasında iken bu süre üst sınıflarda 27–29 saate kadar çıkabilmektedir. İlköğretimin ilk iki yılında tüm dersler sınıf öğretmeni tarafından verilmektedir. Üçüncü sınıftan itibaren dersler branş öğretmenleri tarafından verilmektedir.

11. İlkokulda eğitim-öğretim, Eyalet Anayasası ve eğitim yasaları ile Eyalet Eğitim Bakanlığınca çıkarılan genelge, yönetmelik ve eğitim programında belirlenen esaslara göre yapılır. Bu esasların belirlenmesinde eyaletler arasında imzalanan eğitimde birlik anlaşmalarına ve Eyaletler Eğitim Bakanları Konferansının öneri kararlarına uyulur. Genellikle haftada beş gün öğleden önceleri ders yapılır; bazı eyaletlerde ayda birkaç Cumartesi de ders yapılır, l. ve 2. sınıf eğitsel yönden bir bütündür, l. ve 2. sınıfta öğrencilerin başarıları, öğrenme çabaları ve gelişimlerine göre belirlenir, ancak not verilmez. Öğrenciler l. ve 2. sınıfa doğrudan geçerler, ilke olarak çocuklar, l. sınıftan 4. sınıfa kadar aynı öğretmen (sınıf öğretmeni) tarafından okutulur. Ancak Müzik, Beden Eğitimi, Din Bilgisi gibi bazı dersler özellikle üst sınıflarda alan öğretmenleri tarafından verilebilir. Bazı eyaletlerde ilkokulda 3. sınıftan itibaren yabancı dil dersi de okutulur.

12. Çocuğun genel öğrenme yeteneği ve iş görme becerisi ile toplumsal anlayış ve davranışlarının geliştirilip pekiştirilmesinin amaçlandığı ilkokulun eğitim programında yer alan dersler: Almanca, Din Bilgisi, Hayat Bilgisi, Matematik, Beden Eğitimi, Müzik, Resim-İş. Ayrıca, yabancı öğrenciler için anadili dersleri de vardır. Almanya'daki ilkokullarda okullaşma oranı % 100' e yaklaşmaktadır. Bir sınıfta, bir öğretmene düşen öğrenci sayısı 17–24 arasındadır. Bu bakımdan, bir öğretmenin sınıfındaki bütün öğrencilerle ilgilenebilirlik olanağı yüksek olduğundan onların bireysel gelişimlerine daha çok fırsat sağlayıcı etkinliklere yer verebilmektedir. Bu ülkede eğitim, eyalet yönetimlerinin denetiminde olmakla birlikte, ders programlarında belli bir uyum veeşgüdümsel bir düzeyde tutturulmasına özen ve çaba gösteren sürekli bir komisyon görev yapmaktadır.

13. İlkokuldan sonra, öğrenciler ilgi, yetenek ve başarılarına göre ortaöğretim birinci basamağındaki okullardan birine devam ederler. Öğrencilerin bu okullardan hangisine devam edeceklerine genel yetenek, ilgi ve başarı durumları ile Matematik, Almanca ve Hayat Bilgisi derslerindeki başarılarına göre, dördüncü (son) sınıfın ilk yarısı sonunda sınıf öğretmeni ve okul müdürü karar verir. Üstün başarılı öğrenciler, akademik öğrenime hazırlayan Liseye (Gymnasium), orta düzeyde başarılı öğrenciler nitelikli bir mesleki eğitime hazırlayan ortaokula (realschule) ve başarı düzeyleri düşük öğrenciler de alt düzeydeki meslek okullarına hazırlayıcı bir eğitim veren Temel eğitim okuluna (Hauptschule) yönlendirilir. Velinin, okulun kararına karşı çıkma hakkı yoktur. Çocuğunu, okulun uygun gördüğü okuldan başka bir okula gönderebilir. Ancak bu durumda, öğrencinin hangi okul türüne daha uygun olduğuna belli bir deneme süresinden sonra bağımsız komisyon karar verir.

14. Şimdi bu okulları yeniden inceleyelim. Gymnasium En başarılı öğrenciler (durumu 'pekiyi' olanlar), Gymnasium denen okullara devam ederler. Gymnasium sonunda Abitur denen sınavları başaran öğrenciler üniversiteye gidebilmektedir. İlkokul sonrasında Gymnasium'a giden öğrenciler, genellikle Abitur'u da yapıp üniversiteye girebilmektedirler.

15. Realschule Durumu 'iyi' olan öğrenciler, Realschule denen okullara devam ederler. Realschule, Gymnasium'un bir altı ama Hauptschule'nin bir üstünde yer alır. Realschule'yi bitiren öğrenciler, hemen hemen bütün meslek alanlarında 3 yıllık meslek eğitimlerinden istediklerini seçebilirler. Realschule okuyan öğrenciler daha çok meslek yapmaya yönelmektedirler. Bununla birlikte, pek çok Realschule mezunu da ek sınavları da yaparak üniversiteye gidebilme haklarını kullanmaktadırlar. Realschule bitirdikten sonra 3 sene meslek yapmayı tercih eden öğrenciler için de her zaman üniversiteye gidebilme imkanı mevcuttur. Fakat Realschule öğrencilerinin üniversite okumaktan çok meslek yapmaya yönelecekleri varsayılmaktadır. Buna dayalı olarak Realschule'ye giden öğrencilerin üniversiteye gidiş yolları Gymnasium'dakiler kadar açık ve net değildir.

16. Hauptschule İlkokul sonunda başarı durumları iyi olmayan öğrenciler Hauptschule denen okullara giderler. Bu öğrenciler için üniversite yolu teorik olarak her ne kadar açık ise de gerçekte neredeyse tamamen kapanmıştır. Hauptschule okuyan öğrenciler, okulu bitirip bir meslek eğitimi yaparak hayata atılırlar. Son yıllarda Almanya'da hayat şartları Hauptschule mezunları için son derece zorlaşmıştır. Bunun sebebi, artan işsizlik ortamında azalan meslek eğitimi imkânları karşısında Realschule mezunlarının Hauptschule mezunlarına tercih edilmesidir. Çok sayıda Hauptschule mezunu meslek eğitimi imkânı bulamadığından hiçbir mesleki kalifikasyona sahip olamamakta ve Almanya'da ancak en kötü işlerde çalışmak veya işsiz kalmak tehdidiyle karşı karşıyadırlar.

17. TurkStudent Tavsiyesi: Almanya’da çeşitli sebeplerle Hauptschule'ye gönderilen Türk veya Alman vatandaşı Türkiye kökenli aileler, çocuklarının daha iyi bir eğitim alabilmesi için bazı imkânlara sahiptirler. Bunlar, çocuklarında eğer bir ışık ve okuma isteği görüyorlarsa, çocuklarının en azından Realschule'ye alınması için çaba harcamalıdırlar. Eğer bütün çabalar sonuçsuz kaldıysa, çocuklarını Türkiye'de okutabilirler. Çocukların okuma veya meslek eğitimi amacıyla yurtdışına (Türkiye'ye) gitmeleri durumunda Alman Eğitim Teşvik Kuruluşu, BAFÖG denen öğrenci yardımını, yurtdışında (Türkiye'de) okuyan Türk vatandaşlarına da 2005 yılından itibaren tanımaya başlamıştır.

18. Gesamtschule Bazı eyaletlerde, Gymnasium, Realschule, Hauptschle üçlü ayrımı yapılmayıp, çocuklar Gesamtschule denen tek bir okula gönderilmektedirler. Ancak nota dayalı seviye farkları bu okullarda da vardır. Farklı olan şey, farklı seviyede öğrencilerin ayrı ayrı okullara gönderilmesi yerine, hepsinin tek bir okulda toplanıp fakat ayrı ayrı sınıflara gönderilmesidir.

19. ORTAOKUL (SONDERSCHULE) Öğrenme güçlüğü çeken öğrencilerin eğitim gördüğü okul olup zorunludur. Süresi 6 yıldır. Bu okulda öğrenci ve ailelere psikolojik (Özel Eğitim) verilir 6.sınıftan sonra yapılan değerlendirme sonucu diğer öğrenim kurumlarına yönlendirilir.

20. EL SANATLARI ODASI-Handwerkskamer Türkiye’de karşılığı Esnaf ve Sanatkârlar Odaları Birliği olan bu kurum (Handwerkskamer) küçük ve orta boy işletmelerin 300 meslek dalında meslek eğitimi vermektedir. Kurumda okul işletme işbirliğine dayalı dual (ikili) sisteme göre öğrenciye mesleki eğitim verilir. Kurum aynı zamanda teorik ve pratik eğitimi kendi atölye ve laboratuarlarında istek ve ihtiyaca göre teorik ve pratik eğitimi bir arada verdiği görülmüştür. Kendi üyelerinin meslek eğitimi ihtiyaçlarını karşılayan işletmeler üstü eğitim merkezi konumundadır.

21. Almanya’da üç yıl öncesine kadar 300 meslek dalında ustalık seviyesinde eğitim alma zorunluluğu vardı. Son üç yılda AB’ye üye ülkelerdeki meslek eğitimi esas ve usulleri dikkate alınarak önem ve özellik arz eden özel beceriye dayalı tehlikeli 127 meslek dalında işyeri açacakların ustalık seviyesinde eğitim alması ve yeterliliklerini belgelendirmesi zorunluluğu getirilmiştir. Aynı zamanda bu kurum belirlenen ulusal yeterlilik sistemi dâhilinde, eyalet bölgesinde belgelendirmeye esas sınavları düzenlemektedir. Örgütlenme şeklinin Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonu yapısının benzeri olduğu görülmüştür. Almanya’da bu türde toplam 52 meslek odası mevcuttur.

22. Meslek odalarının görevleri ise; • Devletin ve özel sektörün mesleklere ve meslek eğitimine olan ilgisini artırmak, • Çalışanlara gelişen ve değişen teknolojiye uyum eğitimi vermek ve işyerlerinde istihdama vasıflı insan gücünü hazırlamak, • Üye işyerlerine teknik ve iktisadi danışmanlık hizmeti vermek, • Yeni işyeri kuracak veya işyeri satın alan girişimcilere danışmanlık hizmeti vermek, • Mevcut şirketlere analiz ve geliştirme programları için danışmanlık hizmeti yapmak, • Krize giren işletmelerin krizden çıkartılması için çalışmak, • Ustalık eğitimini vermek ve sınavlarını yapmak, • Değişen teknolojiye göre işini kaybedenlerden yeni meslek öğrenmek isteyenlerin eğitimini vermek, • İşletmelerde beceri eğitimi yapan çırak öğrencilerin işletmelerdeki yeni teknoloji araç gereç yetersizliği nedeniyle telafi eğitimi için özel atölyeler kurmak.

23. Almanya’da kalifiye eleman olmak için 3 yıllık bir mesleki eğitim alma zorunluluğu vardır. Bu eğitim sonunda herhangi bir sınav söz konusu değildir (Bizdeki çıraklık eğitimi gibi). Daha sonra ustalık seviyesinde eğitim almak isteyenler mesleklerinin özelliklerine göre 8 ay ile 2,5 yıl arasında değişen sürelerde eğitim alırlar. Bu eğitim sonunda yapılan ustalık sınavlarında başarılı olanlar, 127 meslek arasından birinde ustalık belgesi almaya hak kazanırlar. Yalnız ustalık eğitimine devam edenler mesleklerin özelliklerine göre eğitim masraflarını kendileri karşılarlar (5.000 – 15.000 Euro). Bu ücreti devletten kredi olarak karşılayabilirler. Bu eğitim süresince de başka bir işyerinde çalışmazlar. Ustalık belgesini alan kişiler isterlerse işyeri yönetimi konusunda teknik üniversiteye denk bir eğitim alabilirler.

24. Öğretim Programları çerçeve olarak Alman Eğitim Bakanlığına bağlı BİBB tarafından hazırlanır (Birleşik Alman Eğitim Enstitüsü). Programlarda belirlenen ana konular, yerel düzeyde detaylandırılır. Finansman: Devlet katkıları, üye şirketlerin aidatları, Danışmanlık hizmeti karşılıklı AB fonları ve ustalık eğitimi alanların eğitime katkı harçları vb. Kurumun önemli özelliği: güncel teknolojinin çalışanlara yansıtılmasıyla ilgili faaliyetlerde bulunmasıdır. Örneğin; atölyelerde bulunan mevcut tezgâhların yenisi çıktığında eskilerinin satılarak yenisinin alınması imkânının olmasıdır.

25. ENDÜSTRİ VE SANAYİ ODASI-Industrie-Und Handelskammer Bu kurum Türkiye’deki Sanayi ve Ticaret Odalarına denk bir kurumdan kendisine bağlı 44.000 işletme vardır. Bu işletmeler; endüstri ticaret ve servis alanında faaliyette bulunan firmalardan oluşmaktadır. İHK bünyesinde bir işletmenin bulunması şirket düzeyinde faaliyette bulunmasıyla mümkündür. Aynı Almanya’da meslek okulları işletmelerin partneri durumundadırlar. Okul işletme diyalogu çok güçlüdür. Sınavlar İHK koordinatörlüğünde şirket, İHK ve Okul temsilcilerinden oluşan komisyonlar tarafından yapılırlar.

26. Almanya’da işletmeler gelişen yeni model ve teknolojileri Meslek Eğitiminde kullanılmak üzere okul ve kurumlara bedelsiz verirler. Okul işletme ve meslek odaları diyalogları çok güçlüdür. Bazı eyaletlerde meslek okulları bina donatım gereçleri, idari personel, yardımcı hizmet personeli, yerel yönetimler tarafından temin edilmektedirler. Oda ve işletmelerin Meslek Eğitiminde; teorik eğitimin okulda, pratik eğitimin işletmelerde verilmesinin doğru ve kalıcı çözüm olduğu konusunda ortak mutabakat olduğu kanaatine varılmıştır. Öğretim programlarının hazırlanmasında şirketler ve öğretmenler birlikte görev alırlar. Programların çerçevesi genelde ulusal, içeriği esnek ve yereldir. Ulusal yeterlilik sisteminde bir çelişki olduğu görülmektedir. Örneğin; Bazı eyaletlerin vermiş olduğu sertifikaların diğer bir eyalet tarafından denk kabul edilmemesi gibi.

28. TÜRK MİLLÎ EĞİTİM SİSTEMİNİN GENEL YAPISI 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Yasası ile belirlenmiş olan Millî Eğitim Sistemi, “örgün eğitim” ve “yaygın eğitim” olmak üzere iki ana bölümden oluşmaktadır. ÖRGÜN EĞİTİM Örgün eğitim, belirli yaş grubundaki ve aynı seviyedeki bireylere, amaca göre hazırlanmış programlarla okul çatısı altında yapılan düzenli eğitimdir. Örgün eğitim, okulöncesi, ilköğretim, ortaöğretim ve yükseköğretim kurumlarını kapsamaktadır.

29. Okulöncesi Eğitim Okulöncesi eğitim; isteğe bağlı olarak, zorunlu ilköğretim çağına gelmemiş 3-5 yaş grubundaki çocukların eğitimini kapsar. Okulöncesi eğitim kurumları, bağımsız anaokulları olarak kurulabildikleri gibi, gerekli görülen yerlerde ilköğretim okullarına bağlı ana sınıfları halinde veya ilgili diğer öğretim kurumlarına bağlı uygulama sınıfları olarak da açılmaktadır. Okulöncesi eğitimin amacı; çocukların bedensel, zihinsel, duygusal gelişimini ve iyi alışkanlıklar kazanmasını, onların ilköğretime hazırlanmasını, koşulları elverişsiz çevrelerden gelen çocuklar için ortak bir yetişme ortamı yaratılmasını, Türkçenin doğru ve güzel konuşulmasını sağlamaktır.

30. İlköğretim İlköğretim 6-14 yaş grubundaki çocukların eğitim ve öğretimini kapsar. İlköğretimin amacı; her Türk çocuğunun iyi birer yurttaş olabilmesi için, gerekli temel bilgi, beceri, davranış ve alışkanlık kazanmasını, millî ahlak anlayışına uygun olarak yetişmesini, ilgi, yeti ve yetenekleri doğrultusunda hayata ve bir üst öğrenime hazırlanmasını sağlamaktır. İlköğretim kız ve erkek bütün yurttaşlar için zorunludur ve Devlet okullarında parasızdır. İlköğretim kurumları sekiz yıllık okullardan oluşur. Bu okullarda kesintisiz eğitim yapılır ve bitirenlere ilköğretim diploması verilir.

31. Ortaöğretim Ortaöğretim; ilköğretime dayalı, en az 4 yıllık genel, meslekî ve teknik öğretim kurumlarının tümünü kapsar. Ortaöğretimin amacı; öğrencilere asgarî ortak bir genel kültür vermek, birey ve toplum sorunlarını tanıtmak ve çözüm yolları aramak, ülkenin sosyo-ekonomik ve kültürel kalkınmasına katkıda bulunacak bilinci kazandırarak öğrencileri ilgi, yeti ve yetenekleri doğrultusunda yükseköğretime, hem yükseköğretime hem mesleğe veya hayata ve iş alanlarına hazırlamaktır.

32. Yükseköğretim Yükseköğretim; ortaöğretime dayalı, en az iki yıllık yüksek öğrenim veren eğitim kurumlarının tümünü kapsar. Yükseköğretimin amacı; ülkenin bilim politikasına, toplumun yüksek düzeyde ve çeşitli kademelerdeki insan gücü gereksinimine göre öğrencileri ilgi, yeti ve yetenekleri doğrultusunda yetiştirmek, bilimsel alanlarda araştırmalar yapmak, araştırma-inceleme sonuçlarını gösteren ve bilim-tekniğin ilerlemesini sağlayan her türlü yayını yapmak, Hükümet tarafından istenecek inceleme ve araştırmaları sonuçlandırarak düşüncelerini bildirmek, Türk toplumunun genel seviyesini yükseltici ve kamuoyunu aydınlatıcı bilimsel verileri sözle ve yazı ile halka yaymak ve yaygın eğitim hizmetinde bulunmaktır. Yükseköğretim kurumları; Üniversite, fakülte, enstitü, yüksekokul, konservatuar, meslek yüksek okulu ile uygulama ve araştırma merkezlerinden oluşmaktadır.

33. YAYGIN EĞİTİM Yaygın eğitimin amacı, millî eğitimin genel amaçlarına ve temel ilkelerine uygun olarak, örgün eğitim sistemine hiç girmemiş olan veya herhangi bir kademesinde bulunan ya da bu kademeden çıkmış yurttaşlara örgün eğitimin yanında veya dışında; • Okuma-yazma öğretmek, eksik eğitimlerini tamamlamaları için sürekli eğitim olanağı hazırlamak, • Bilimsel, teknolojik, ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmelere uyumlarını kolaylaştırıcı eğitim olanağı sağlamak, • Millî kültür değerlerimizi koruyucu, geliştirici, tanıtıcı ve benimsetici nitelikte eğitim yapmak,

34. Toplu yaşama, dayanışma, yardımlaşma, birlikte çalışma ve örgütlenme anlayış ve alışkanlıkları kazandırmak, • Ekonominin gelişimi doğrultusunda ve istihdam politikasına uygun meslek edinmelerini sağlayıcı olanaklar hazırlamak, • Beslenme ve sağlıklı yaşam tarzını benimsetmek, • Çeşitli mesleklerde çalışanlara, gelişmeleri için gerekli bilgi ve becerileri kazandırmak, • Boş zamanlarını yararlı bir biçimde değerlendirme ve kullanma alışkanlıkları kazandırmaktır.

35. Hazırlamış olduğumuz sunumları www.istesob.org web adresinden “Mesleki Eğitim” bölümüne girerek bilgisayarınıza indirebilirsiniz.

36. TEŞEKKÜR EDERİZ. İSTESOB EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ