V incent van Gogh

1. Vincent van Gogh

2. Vincent van Gogh- Biografia Vincent Willem van Gogh, urodził się w GrootZundert, wiosce położonej blisko Bredy w Holandii w marcu 1853 roku. Jego ojciec od 1849 roku był tam pastorem. Vincent miał pięcioro rodzeństwa: Annę, Theo, Elisabeth, Wilhelmien i Cornelisa. W rodzinnym domu spędził pierwsze 16 lat życia, zanim przeniósł się do Hagi, gdzie podjął pracę w galerii marszandów Goupil & Co..W 1873 roku van Gogh zostaje przeniesiony do filii galerii w Londynie. Tam zakochuje się w córce swoich gopodarzy Eugenie Loyer. Jednak ona, będąc już zaręczona odrzuca propozycję małżeństwa ze strony Vincenta. Van Gogh zostaje przez ojca i wujka wysłany do Paryża. Alienacja i załamanie doprowadziły do utraty pracy w galerii w 1876.Po krótkim okresie pracy w księgarni, czując powołanie religijne van Gogh zostaje pomocnikiem nauczyciela w anglikańskiej szkole w Ramsgate (hrabstwo Kent) w Anglii, a następnie przenosi się na przedmieście Londynu do Isleworth. Coraz bardziej opanowany religijnymi wyobrażeniami mającymi swe źródła w miłości bliźniego pierwszych wyznawców, a nie w praktycznej wersji chrześcijaństwa mieszczańskiego, przygotowuje się do studiów teologicznych w Amsterdamie. Podjęte studia szybko okazały się ponad jego siły. Niefortunne związki z kobietami kończyły się kryzysami i depresjami.

3. Vincent van Gogh„Wazon z piętnastoma słonecznikami” • Pierwsze obrazy ze słonecznikami Vincent van Gogh namalował w połowie 1887 roku. Wówczas malarz mieszkał w Paryżu. Kolejne powstawały w następnych latach. Miały one być charakterystycznym cyklem, przywodzącym na myśl kościelne witraże. Kwiatowe bukiety, w różnym stopniu wzrostu, malarz zazwyczaj umieszczał w wazonie z gliny. Naczynia o dwóch odcieniach kończyły się wraz z dolną krawędzią obrazu. Do tego rozmyte tło na pierwszy plan nasuwało przede wszystkie niedbale ułożone słoneczniki. Najsłynniejszy z całego cyklu jest obraz pod tytułem „Słoneczniki”, który powstał w sierpniu 1888 roku w miejscowości Arles, gdzie przebywał van Gogh. Po przeprowadzce na południe Francji malarz zafascynował się jasnymi odcieniami, zwłaszcza żółci. Dużo uwagę przywiązywał również do naturalnego oświetlenia, czyli wpływu promieni słońca na kolory przedmiotów i postaci, które uwieczniał na płótnie. • „Słoneczniki” to obraz namalowany techniką olejną. Przestawia dwanaście kwiatów w glinianym wazonie. Od razu można zauważyć niezwykła precyzję i kunszt malarski artysty. Vincent van Gogh uchwycił piękno kwiatów, ich magię i znaczenie dla ludzi. Z obrazu bije przyjemne światło i ciepło. Blade tło w kolorze błękitu pogłębia znacznie kwiatów, które widoczne są na głównym planie. Mimo iż kwiaty nie są odwzorowane w stu procentach, obraz budzi zachwyt. Malarz uchwycił bowiem moment padania promieni słonecznych na kwiatowy wazon oraz ich piękną i unikatową wówczas barwę. Poza tym van Gogh nie bał się eksperymentować z fakturami, za pomocą czego starał się wywołać w odbiorcy szereg emocji, zwłaszcza radość i nadzieję. Dzieła Van Gogh’a podziwiać można w wielu galeriach na świecie, m.in. w muzeum jego imienia – Van Gogh Museum i muzeum miejskim w Amsterdamie.

4. Vincent van Gogh„Wazon z piętnastoma słonecznikami”

5. Opis i analiza Van Gogh uważał, że jego słoneczniki oddziałują tak samo, jak gotyckie witraże w oknach kościołów. Bukiet kilkunastu kwiatów przedstawionych w różnych stadiach wzrostu umieszczony jest przeważnie w glinianym wazonie. Wazony są podzielone na dwie strefy kolorystyczne i umieszczone na małej powierzchni, sięgającej dolnej krawędzi obrazu, podczas gdy bliżej nieokreślone tło podkreśla gęstą kompozycję kwiatową na pierwszym planie. Kwiaty słonecznika mają tu podwójne znaczenie: stanowią one kwintesencję letniej Prowansji symbolizując słońce, które van Gogh z kolei rozumiał jako symbol życia (co również ukazane jest w innych jego pracach) – bujnego, szczęśliwego życia, jakie wtedy prowadził na południu Francji. Był to rzadki moment optymizmu w życiu artysty oraz entuzjazmu, z jakim oczekiwał on na przyjazd do Arles Paula Gauguina, mającego stać się, w jego zamierzeniach, mentorem powstającej kolonii artystów. Słoneczniki miały olśnić Gauguina, a zarazem być gestem przyjaźni wobec niego. Prosty kształt i mocne kolory zastosowane na obrazie stanowią widoczny wpływ japońskiej grafiki, jak i cloisonizmu z kręgu Gauguina. Kwiaty więdnące zostały oddane grubym impastem ewokując teksturę głowy słonecznika z nasionami. Van Gogh wykonał repliki tematu w styczniu 1889, i być może później latem. Różne wersje i repliki Słoneczników są przedmiotem ożywionych debat wśród badaczy twórczości artysty. Replika nie oznacza identyczności. Na przykładzie wersji z dwunastoma słonecznikami, z których jedna znajduje się w monachijskiej Nowej Pinakotece, a druga w Muzeum Vincenta van Gogha, zauważyć można drobne, dzielące je różnice w strukturze płatków na kilku kwiatach, choć ogólna kompozycja obu obrazów oraz rozmieszczenie poszczególnych, porównywanych słoneczników pozostają zwykle takie same: • kwiat w lewym, górnym rogu obrazu wersji pierwszej ma więcej płatków, a dwa płatki górne są bardziej rozchylone (w wersji drugiej są one ułożone w kształcie litery ”V”), • kwiat w centralnej części obrazu wersji pierwszej ma środek czarny, podczas w gdy w drugiej – zielonkawo-żółty, • ciemny kwiat po lewej stronie jest niemal identyczny w obu obrazach, ale różni się kolorami, odpowiednio: czarnym i zielonym oraz różnym układem dolnych płatków.

6. Artysta i jego dzieło

7. Prezentację wykonała: Natalia Smolarek Klasa 5

8. KONIEC