260 likes | 403 Views
A NOVA NARRATIVA GALEGA: CARACTERÍSTICAS, AUTORES E OBRAS REPRESENTATIVAS. DEFINICIÓN. Conxunto de obras publicadas nas décadas dos 50 e 60, constituíndo o primeiro intento colectivo de RENOVACIÓN RADICAL TÉCNICA E TEMÁTICA do discurso narrativo galego.
E N D
A NOVA NARRATIVA GALEGA: CARACTERÍSTICAS, AUTORES E OBRAS REPRESENTATIVAS.
DEFINICIÓN • Conxunto de obras publicadas nas décadas dos 50 e 60, constituíndo o primeiro intento colectivo de RENOVACIÓN RADICAL TÉCNICA E TEMÁTICA do discurso narrativo galego. • Non conforman unha xeración, senón que teñen en común unha serie de recursos anovadores e formarse nun ambiente de posguerra semellante.
INFLUENCIAS • Incorporan ás súas obras técnicas, temas e procesos moi renovadores, utilizados na narrativa universal do século XX. • Precursor: Xohán Casal con O camiño abaixo (soidade e morte, símbolos como a araña, sapo, lama…)
KAFKA • O absurdo • Personaxes alienados nun mundo agresivo • Non hai fronteira clara entre o real e o soñado.
JAMES JOYCE • Monólogo interior (representación do pensamento do personaxe, tal e como flúe da mente deste). • Contrapunto ( seguir simultaneamente a varios personaxes).
NOUVEAU ROMAN • Focalización obxectivista • Condutismo (os personaxes defínense a través dos diálogos e feitos). • Narrador= cámara cinematográfica.
FAULKNER • Non hai linealidade cronolóxica. • Rupturas temporais (analepses e prolepses).
JOHN DOS PASSOS • Técnicas procedentes da linguaxe cinematográfica.
MARCEL PROUST • Tempo lento (narración demorada, análise de sensacións e evocacións de lembranzas).
RECURSOS TEMÁTICOS • Personaxes anónimos, marxinais, trastornados por conflitos internos e pola inadaptación ao seu medio social e cultural. Traumas, complexos manifestados por medio de soños, fobias, violencia e lembranzas da infancia. • Rexeitamento da trama argumental (mestura do real e o fantástico). • Espazo urbano. • Temas: absurdo existencial, violencia, agresividade, tensión nas relacións humanas, morte e sexo. • Interculturalidade (múltiples referencias culturais e literarias).
RECURSOS TÉCNICOS • Monológo interior • Distorsión temporal. Prolepses e analepses. Elipses e ralentis • Pluralidade de voces narrativas, ofrecendo un enfoque múltiple da realidade.
FASES DA NNG • Fase de formación (1954-1961): predominio da temática existencialista, influxo de kafka e afán experimentalista. Memoria de Tains/Percival • Fase de auxe (1964-1968): experimentación formal e influencia obxectalista. O crepúsculo e as formigas/ Cambio en tres • Fase de liquidación (a partir de 1968): Abandono do afán experimentalista e temática política. Adiós, María/ Retorno a Tagen Ata.
AUTOR@S • Gonzalo Mourullo • Camilo Gonsar • Mª Xosé Queizán • Xohana Torres • Xosé Luís Méndez Ferrín • Carlos Casares
GONZALO MOURULLO • Memorias de Tains • Relatos en forma epistolar • Fragmentos da hª da cidade de Tains, arruinada e destruída.
CAMILO GLEZ SUÁREZ- LLANOS • Lonxe de nós e dentro, relatos • Como calquer outro día, novela. • Nela, Anselmo, desde Madrid, lembra momentos do seu pasado.
Mª XOSÉ QUEIZÁN • A orella no buraco • Novela obxectalista, influenciada pola nouveau roman . • Biografía dun emigrante fracasado que regres a Galicia e logo morre.
XOHANA TORRES • Adiós, María • Integración na cidade dunha familia que provén do rural. • Narradora: a adolescente, filla dos pais emigrados. • Técnica innovadora: monólogo interior, tempo subxectivo.
XOSÉ LUÍS MÉNDEZ FERRÍN • Percival e outras historias (clima misterioso, mestura do cotiá co mítico, mundo lexendario celta…) • O crepúsculo e as formigas (ambiente urbano sórdido, personaxes marxinais e patolóxicas, violencia, morte, medo…) • Arrabaldo no norte: influencia da Nouveau Roman. Personaxe anónimo na busca de algo que non sabe o que é nunha cidade sen nome.
As obras anteriores conforman un ciclo e teñen en común:-Rexeitamento do costumismo e realismo clásicos.- Innovación temática e formalOutras obras: Retorno a Tagen Ata, Amor de Artur, Arnoia, Arnoia…
CARLOS CASARES • Vento ferido: protagonistas adolescentes, monólogo interior e rupturas temporais. Violencia e tensión nas relacións humanas. • Cambio en tres: moi experimental. • Xoguetes para un tempo prohibido.. • Trazos comúns: renovación formal (monólogo interior, ruptura temporal…), Galicia do franquismo, elementos autobiográficos