Sakrament pojednania

1. Sakramentpojednania

2. Po co sakrament pojednania? • by być wolnym od grzechu, • by nawrócić się, • by pojednać się z Bogiem i Kościołem, • by odnowić relacje z ludźmi, • by zaczerpnąć mocy do życia, • by pokonać zniechęcenie i oziębłość serca, • by sprawić radość Bogu, aniołom i świętym w niebie,

3. Czym nie jest sakrament pojednania • Nie jest tylko TWOIM WYSIŁKIEM. • Nie jest PRALNIĄ. • Nie jest WYMYSŁEM KSIĘŻY. • Nie jest PRZYKRYM OBOWIĄZKIEM. • Nie jest FORMALNOŚCIĄ. • Nie jest samą tylko SPOWIEDZIĄ.

4. Czym jest sakrament pojednania • Jest spotkaniem z MIŁOSIERNYM OJCEM. • Jest pomocą do WZROSTU OSOBOWEGO, do pracy nad sobą. • Jest zatrzymaniem się w drodze PRZEMIANY SIEBIE: dokąd zmierzam? • Jest SAKRAMENTEM UZDROWIENIA, „BOŻĄ CHIRURGIĄ” SERCA. • Jest szansą głębszego ZWIĄZANIA SIĘ Z BOGIEM i LUDŹMI. • Jest „SIŁOWNIĄ” dla chłopaków i „SALONEM KOSMETYCZNYM” dla dziewczyn.

5. Skutki sakramentu pojednania • Pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskuje łaskę. • Pojednanie z Kościołem. • Darowanie kary wiecznej spowodowanej przez grzechy śmiertelne. • Darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechu. • Pokój i pogoda sumienia oraz pociecha duchowa. • Wzrost sił duchowych do walki, jaką musi prowadzić chrześcijanin.

6. Pojednanie postaci z Biblii Dobra spowiedź: • Dawid – upadł przed prorokiem Boga i uznał swój grzech, przyjął konsekwencje grzechu i odpokutował grzechy. • Piotr – zapłakał rzewnie po grzechu, został przy Jezusie, wyznał Mu trzykrotnie miłość. • Łotr – stanął w obronie Jezusa, uznał swój grzech i jego konsekwencje, uznał, że Jezus jest Bogiem, poprosił Jezusa o przebaczenie. • Cudzołożnica- miała odwagę przyjść do Jezusa, obmyła mu nogi łzami i wytarła włosami, wyznała swą miłość. • Zacheusz – zaprosił Jezusa do domu, uznał że dorobił się niesprawiedliwie, rozdał majątek ubogim.

7. Pojednanie postaci z Biblii Zła spowiedź: • Adam – uciekł przed Bogiem, stracił zaufanie, dał się zniewolić lękowi, zrzucił winę na Ewę. • Kain – z zazdrości zabił swego brata Abla, nie chciał się przyznać do grzechu, okłamał Boga nie widząc nic złego w tym, co zrobił. • Judasz – uznał swój grzech, chciał odwrócić jego konsekwencje, ale gdy się nie udało wpadł w rozpacz i popełnił samobójstwo.

8. Grzech • Jest zerwaniem więzi z Bogiem. • Jest zerwaniem więzi z Kościołem. • Jest nieposłuszeństwem Bogu. • Jest pomyleniem drogi do szczęścia. • Jest trucizną zabierającą życie w radości i pokoju. • Powoduje rozbicie wewnętrzne w człowieku i niepokój serca. • Powoduje zakłócenie harmonii między ludźmi i w stworzonym świecie.

9. Rodzaje grzechów • Grzechu ciężkiego, czyli śmiertelnego, dopuszcza się ten, kto całkowicie świadomie i dobrowolnie czyni wielkie zło. W takim bowiem wypadku następuje świadome i dobrowolne zniszczenie w sobie daru miłości Bożej. Niszcząc ten dar, człowiek odcina się od Boga-Miłości i uśmierca w sobie Jego życie, zwane łaską uświęcającą. • Grzech lekki, zwany powszednim, popełniany jest wtedy, gdy nastawienie człowieka nie jest tak złe, by całkowicie zniszczyć otrzymany od Boga dar miłości, gdy zaangażowanie się w zło nie jest zbyt głębokie. Ten grzech ma miejsce wtedy, gdy ktoś dopuszcza się niewielkiego zła, nawet świadomie i dobrowolnie, lub wtedy, gdy ktoś czyni wprawdzie wielkie zło, jednak niezupełnie świadomie albo niezupełnie dobrowolnie.

10. Zasady określania ciężaru grzechu • Jeśli popełniłeś jakieś niewielkie zło, nawet zupełnie świadomie i dobrowolnie, nie dopuściłeś się grzechu ciężkiego. • Lekko grzeszy ten, kto wprawdzie dopuszcza się wielkiego zła, jednak popełnia je albo niezupełnie świadomie, albo niezupełnie dobrowolnie. • Najprawdopodobniej nie dopuściła się grzechu ciężkiego osoba, która - bezpośrednio po dokonaniu złego czynu - zaczęła szczerze żałować, naprawiać zło, przepraszać, wynagradzać krzywdę. • Nie popełnia grzechu ciężkiego ten, kto dopuścił się nawet wielkiego zła, jednak nie wynikło ono ani z lekkomyślności, ani ze złośliwości, lecz z bardzo zawiłej sytuacji życiowej, w której nie wiadomo było, jak należało postąpić.

11. Zasady określania ciężaru grzechu • Nie popełnia grzechu ciężkiego ten, kto przed czynem nie zdawał sobie w pełni sprawy z powagi zła, którego wielkość pojął dopiero po dopuszczeniu się go. • Grzech był raczej lekki, jeśli nie został przez ciebie zaplanowany, a wynikł raczej z nieprzewidzianej sytuacji, z niewiedzy, jak należało postąpić. • Grzech raczej nie jest ciężki, jeśli pojawia się w życiu człowieka na zasadzie „wyjątku”. • Fakt nieumiejętności określenia ciężaru grzechu, stopnia świadomości i dobrowolności działania świadczy, że grzechu ciężkiego nie było. • Chociaż grzech wątpliwy nie musi być ciężki, lepiej go wyznać w spowiedzi.

12. Warunki sakramentu pojednania • Rachunek sumienia. • Żal za grzechy. • Postanowienie poprawy. • Szczera spowiedź. • Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim.

13. Rachunek sumienia • Jest po to, byś zobaczył czy nie pomyliłeś drogi, byś zobaczył swoje błędy, byś zobaczył, jak daleko jesteś od Boga i ludzi. • Ma być praktykowany często. Jeśli raz w roku sprawdzasz zeszyt z zadaniami, nie odnajdziesz wszystkich błędów. • Jeśli chcesz zrobić dobry rachunek sumienia, potraktuj go jako modlitwę: stań w obecności Boga a potem siebie.

14. Rachunek sumienia 1. Spójrz na swe życie od ostatniej spowiedzi: a) na co jest ukierunkowane? b) kim jest dla ciebie Jezus? • Analizuj myśli, mowy, uczynki i zaniedbania. • Najpierw podziękuj za dobro a potem zobacz swe grzechy przed Bogiem. • Odkrywaj źródła grzechu: DLACZEGO? • Pytaj się, czy chcesz być wolny od grzechów. • Potrzebny jest czas: ok.15 minut. • Pomocą są gotowe rachunki sumienia, np. wg klucza: miłość do Boga, do ludzi, do samego siebie.

15. Żal za grzechy • Chodzi o żal dziecka, które obraziło swoją mamę: doświadcza bólu rozłąki, wie, że mama je kocha, chce wrócić na kolana mamy. • Uświadom sobie okropność grzechu. • Wzbudź w sobie nienawiść do grzechu i odrzuć go. • Miej świadomość, że tylko Bóg może ci pomóc. • Nie bój się o siebie, lecz ufaj Bogu. • Nie usprawiedliwiaj siebie, ale oskarżaj. • Pokonaj wstyd wyznania grzechów.

16. Postanowienie poprawy • Powiedz sobie: w moich planach nie ma grzechu. Czy jest to prawda? • Chciej trwać w przyjaźni z Bogiem. • Unikaj grzechów, zwłaszcza tych ciężkich. • Unikaj okazji do grzechu. • Odkryj i walcz z główną wadą. • Podejmij konkretne działanie: zaplanuj je z kapłanem, z rodzicami. • Czy widzisz zmianę po spowiedzi? Jeśli nie to dlaczego?

17. Szczera spowiedź • Poczuj się jak chory u lekarza: czy będziesz okłamywał, zatajał stan zdrowia? Czy odrzucisz lekarstwo? • Zwracaj się do Chrystusa bardziej niż do kapłana. • Szczerze wyznaj wszystkie grzechy ciężkie i podaj okoliczności. • Nazywaj grzechy po imieniu. • Nie mów ogólnikowo. • Nie śpiesz się, mów powoli. • Zamiast wyliczanki odpowiedź o swoim życiu jak Przyjacielowi. • Pokonaj lęk przy grzechach wstydliwych.

18. Zadośćuczynienie • Napraw wyrządzone szkody, straty. • Przeproś osobę, którą skrzywdziłeś. • Oddaj to, co sobie przywłaszczyłeś. • Odwołaj kłamstwo wobec osoby, które wypowiedziałeś publicznie. • Wprowadź w życie to, co uzdrowi twoje serce i pomoże ci lepiej żyć. • Odpraw zadaną pokutę: sam możesz sobie zadać pokutę (modlitwa, ofiara, czyn miłosierdzia, służba bliźniemu, wyrzeczenie).

19. Myśli o spowiedzi Kiedy idziesz do spowiedzi myślisz: a) Co też ja powiem księdzu? b) Co on pomyśli o mnie? c) Co on powie na moje grzechy? Najpierw jednak pomyśl: a) Kogo spotkam? b) Co otrzymam? c) Kim się stanę po spowiedzi? Koncentrujesz się na swoich grzechach a zapominasz o miłości Chrystusa.

20. Myśli o spowiedzi Czy myjesz się tylko raz, dwa razy do roku? Myjesz się codziennie, dbasz o swój wygląd, o swoje ciało każdego dnia. Jeśli to zaniedbasz będziesz śmierdzieć. Jeśli się nie spowiadasz twoja dusza zaczyna śmierdzieć. Odczujesz to ty sam i twoi bliscy po pewnym czasie. Spowiedź to duchowa kąpiel we Krwi Chrystusa, by twoje serce było czyste, piękne, wydawało piękny zapach.

21. Jak pokonać trudności? • Miej stałego spowiednika. • Módl się za spowiednika. • Spowiadaj się raczej poza mszą. • Spowiadaj się regularnie. • Zacznij spowiedź od najcięższych grzechów. • Nie wolno ci chodzić w grzechu ciężkim. Śpiesz się do Chrystusa po lekarstwo.

22. Opracował ks. Marcin Kozyra DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!