120 likes | 305 Views
A CANTIGA DE AMor. CONCEPTO. Composicións poéticas de carácter amoroso nas que o trobador adopta a máscara dun amante para expresar o seu tormento a causa dun amor non correspondido. Este lamento vai dirixido en xeral á dama : SENHOR
E N D
CONCEPTO • Composicións poéticas de carácter amoroso nas que o trobador adopta a máscara dun amante para expresar o seu tormento a causa dun amor non correspondido. • Este lamentovaidirixido en xeral á dama: SENHOR • Taménpodedirixirse á natureza, a Deus, a un públicoindeterminado…
CARACTERÍSTICAS • 1. Nace da imitación do modeloprovenzal, peropresentadiferenzas: COITA vs. JOI • 2. Concepción feudo-vasalística: ESCRAVO-AMO • 3. Visiónplatónica e idealizada da dama: AMOR CASTO • 4. Descriciónabstracta da namorada
A COITA DE AMOR Tormento/dor polo amor non correspondido. Síntomas: • Pranto: choro, queixa amorosa • Perda do sono • Loucura: perda do sentido a causa do sufrimento = SANDECER • Morte por amor: TÓPICO
A loanza da dama • Panexírico que destaca as súas calidades. • A descrición física é moi abstracta (“fremosa”, “de bon parecer”, “ben talhada”). • A descrición dos seus atributos morais é máis extensa: (“bon siso”, ben falar, mesura, largueza, bondade...).
A forma das cantigas de amor As composicións constan de: - varias cobras ou estrofas (rara vez pasan de tres) Composta cada unha por un número variable de: versos = PALAVRAS Hai dous tipos de cantigas de amor: • As de mestría: modelo provenzal • As de refrán: elementos autóctonos. Ao final de cada cobra presentan un retrouso ou refrán.
A MÉTRICA • O verso máis frecuente era o octosílabo e decasílabo. • Cando todas as estrofas dunha composición seguen o mesmo esquema: COBRAS UNÍSONAS Cando o esquema varía cada dúas estrofas: COBRAS DOBRAS Se o esquema era diferente para cada unha das estrofas: COBRAS SINGULARES
BERNAL DE BONAVAL • A dona que eu am' e tenho por senhoramostrádemi-a Deus, se vos en prazer for,se non, dádemi a morte.A que tenh'eu por lume destes olhos meuse porque choran sempr', amostrádemi-a, Deus,se non, dademi a morte.Essa que vós fezestes melhor parecerde quantas sei, ai, Deus!, fazédemi-a veer,se non dádemi a morte.Ai Deus!, que mi-a fezestes mais ca min amar,mostrádemi-a u possa con ela falar,se non dádemi a morte.
Vasco gil E os meus olhos nom podem veerprazer em mentr'eu vivo for, per rem,pois vos nom virem, meu lum'e meu bem!E por aquesto querria saber:ai, eu cativ'!, e que será de mim?Ai eu cativ'!, e mal dia naci,pois hei de vós alongad'a viver! • Ai mia senhor! quero-vos preguntar: pois que vos ides e eu nom poss'irvosco per rem, e sem grad'a partirm'hei eu de vós e de vosco morar,ai eu cativo! por Deus, que farei?Ai eu cativo!, que nom podereiprender conselho, pois sem vós ficar!Nom sei hoj'eu tam bom conselhadorque me podesse bom conselho darna mui gram coita que hei d'endurar,u vos nom vir, fremosa mia senhor.Ai eu cativo!, de mi que será?Ai eu cativo!, que hei por vós jáviver em cuita, mentr'eu vivo for!
d. dinís E por Deus, senhor, tomademesura por grambondadeque vos El deu, e catadequal vida vivo coitadae algumdootomade de mi, senhorbemtalhada. • Senhor, emtam grave diavos vi que nompoderiamais; e, por Santa Maria,que vos feztam mesurada, doede-vos algumdia de mi, senhorbemtalhada.Poissempr'háemvós mesurae todo bem e cordura,que Deus fezemvósfeituraqualnomfezemmolher nada, doede-vos por mesura de mim, senhorbemtalhada.
d. dinís • Um tal home seieu, aibemtalhada, que por vósten'asamortechegada;veedesquem é, seed'ennembrada:eu, mia dona.Um tal home sei [eu] que pretosentede si [a] morte [chegada] certamente; veedesquem é, venha-vos em mente: eu, mia dona.Um tal home sei [eu], aquest'oíde,que por vósmorre, vó'lo [en] partide;veedesquem é, nomxe vos obride: eu, mia dona.