Sporty zimowe !!

1. Sporty zimowe !!

2. Menu: • Skoki narciarskie • Saneczkarstwo • Łyżwiarstwo • Snowboard • Hokej • Biatlon • Zakończenie i podziękowania

3. Skoki narciarskie Skoki narciarskie to dyscyplina sportowa rozgrywana na skoczniach narciarskich od połowy XIX wieku. Od 1924 roku jest konkurencją olimpijską na średniej skoczni, od 1964 także na dużej; Mistrzostwa Świata od 1925 na średniej, od 1962 na dużej; od 1972 także Mistrzostwa Świata w lotach; od 1953 roku prestiżowy Turniej Czterech Skoczni, a od 1980 cykl zawodów składających się na Puchar Świata.Celem jest wykonanie jak najdłuższego skoku po rozpędzeniu się i odbiciu od progu skoczni. Na największych skoczniach, tzw. mamucich, możliwe są skoki przekraczające 200 metrów (dyscyplinę tę nazywa się wtedy lotami narciarskimi). Ocenia się odległość uzyskaną przez zawodnika oraz styl skoku.Skoki narciarskie są dyscypliną elitarną, właściwie niedostępną dla amatorów. W wielu krajach (m.in. Finlandia, Norwegia, Niemcy, Austria, Japonia, ostatnio również Polska) bardzo popularne jest kibicowanie skoczkom.

4. Saneczkarstwo Saneczkarstwo lub inaczej sport saneczkowy - jedna z dyscyplin zaliczanych do sportów zimowych. Wyścigi na sankach sportowych są rozgrywane na torach sztucznych lub naturalnych, w konkurencji kobiet (jedynka) i mężczyzn (dwójka). O zwycięstwie decyduje łączny czas przejazdów, tzw. ślizgów.Saneczkowy sport na torach sztucznych jest od 1964 r. dyscypliną olimpijską, od 1914 są rozgrywane Mistrzostwa Europy, od 1955 r. - Mistrzostwa Świata . Rozwojem saneczkarstwa na świecie kieruje założony w 1957 Międzynarodowy Organ Saneczkowy (FIL) , w Polsce - Polski Związek Sportów Saneczkowych, założony w 1957 r. jako kontynuacja założonej w 1930 r. Sekcji Saneczkarskiej przy Polskim Związku Narciarskim

5. Łyżwiarstwo • Wymieniamy trzy rodzaje łyżwiarstwa: • Łyżwiarstwo szybkie • Łyżwiarstwo figurowe • Łyżwiarstwo synchroniczne

6. Łyżwiarstwo szybkie Łyżwiarstwo szybkie to dyscyplina sportu, w której celem zawodnika jest jak najszybsze przejechanie na łyżwach określonego dystansu po torze lodowym. Łyżwiarze startują w parach i każdy z nich jedzie na zmianę po torze wewnętrznym i zewnętrznym. Nie ma większego znaczenia, czy zawodnik wygra, czy przegra ze swoim rywalem z pary, ważny jest natomiast czas, jaki osiągnął (przy ustalaniu klasyfikacji bierze się pod uwagę czasy wszystkich zawodników).Światową czołówkę w łyżwiarstwie szybkim stanowią obecnie zawodnicy pochodzący z Holandii, gdzie dyscyplina ta cieszy się dużą popularnością. Coraz większą rolę odgrywa nowoczesny sprzęt, przede wszystkim kostiumy zawodników, które muszą cechować się dobrą aerodynamiką.Odmianę łyżwiarstwa szybkiego stanowią zawody rozgrywane na krótkim torze (ang. short track). W tej konkurencji w wyścigu startuje kilku zawodników. W odróżnieniu od zawodów na długim torze liczy się tutaj miejsce, które zawodnik zajmie w wyścigu. Do czołówki światowej należą łyżwiarze z krajów azjatyckich.

7. Łyżwiarstwo figurowe Łyżwiarstwo figurowe - zimowa dyscyplina sportu, polegająca na jeździe na łyżwach oraz wykonywaniu dodatkowych elementów: skoków, piruetów, kroczków oraz podnoszeń. Jest to sport podobny do gimnastyki artystycznej, więc wymaga również zdolności tanecznych, poczucia rytmu, dobrej giętkości ciała oraz koordynacji ruchów. Dlatego też łyżwiarze trenują balet jak i gimnastykę. Zawody rozgrywane są indywidualnie bądź w parach. Łyżwiarstwo figurowe jest jedną z dyscyplin Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Jest ono jednym z najpopularniejszych sportów zimowych. Łyżwiarstwem figurowym na świecie kieruje Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (International Skating Union, ISU), która została założona w 1892. Natomiast w Polsce działa Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego.

8. Łyżwiarstwo synchroniczne Łyżwiarstwo synchroniczne jest odmianą łyżwiarstwa figurowego, w ramach której rywalizują między sobą drużyny (tzw. formacje), składające się z od 14 do 21 osób (płeć nie ma znaczenia), które do wybranej wcześniej muzyki prezentują swoje układy. Jest tu zdecydowanie mniej skoków i piruetów. Znacznie istotniejszym elementem są kroki i przejścia. Dyscyplina ta jest szczególnie popularna w USA, Kanadzie i krajach skandynawskich. W Polsce trenują na chwilę obecną trzy formacje juniorskie – w Gdańsku, Warszawie i Krakowie. Łyżwiarze synchroniczni, jeżdżący w kategorii seniorów, mają od niedawna własne Mistrzostwa Świata (wcześniej występowali na nieoficjalnych mistrzostwach zw. challengami). Juniorom wciąż pozostają narazie tylko mistrzostwa nieoficjalne. Wszystkie kategorie wiekowe, oprócz mistrzostw świata, mają możliwość startów także w wielu innych zawodach międzynarodowych i krajowych.

9. Snowboard Snowboard to najważniejszy element wyposażenia służącego do uprawiania snowboardingu. Jest to deska zaprojektowana tak, aby można ją było przytroczyć do stóp i zjeżdżać z jej pomocą ze śnieżnych stoków. Większość snowboardów jest wytwarzana z drewnalaminowanegowłóknem szklanym. Deska od frontu jest lekko zadarta ku górze (posiada tzw. nos), po to aby nie miała ona tendencji do zakopywania się w miękkim śniegu. Tył desek, zależnie od konstrukcji i przeznaczenia, bywa również zadarty, choć wiele desek ma tył zupełnie płaski. Deski z zadartym tyłem są stosowane przez osoby, które wykonując ewolucje na stoku czasami jadą tyłem. Ślizg deski (powierzchnia którą się styka ze śniegiem) jest pokryta lekko porowatym tworzywem sztucznym zwanym p-tex, które umożliwia wchłanianie smarów zmniejszających tarcie deski o śnieg. Krawędzie boczne deski są zwykle zaopatrzone w cienkie metalowe powierzchnie natarcia, które ułatwiają wykonywanie zwrotów i ewolucji. Typowym kątem między krawędzią deski, a ślizgiem jest 90°, jednak do agresywnej, szybkiej jazdy używa się się ostrzejszych kątów. Do jibbingu, czyli jazdy po poręczach, krawędzie się przytępia. Górna powierzchnia desek pokrywana jest zwykle wzorami i rysunkami, których projekty są elementem marketingu wytwórców desek. Wielu zapalonych snowboardzistów upiększa swoje deski na własną rękę, co jest jednym z przejawów subkultury snowboardowej.

10. Hokej HOKEJ NA, gra sport. prowadzona na lodowisku (30 × 61 m), otoczonym bandami, podzielonym liniami na 3 strefy, pomiędzy drużynami składającymi się z 6 zawodników (jeżdżących na łyżwach): bramkarza, 2 obrońców, 3 napastników (zawodników podczas gry można wymieniać, stąd liczba graczy w drużynie może wynosić do 22), wyposażonych w kije (dł. 147 cm), zakończone łopatkami, którymi uderzają czarny, gumowy krążek, w celu wstrzelenia go do bramki przeciwnika (szer. 183 cm, wys. 122 cm); efektywny czas gry wynosi 60 min i jest podzielony na 3 tercje z 10-minutowymi przerwami; przekroczenia przepisów (faule) są karane usuwaniem winnego na ławkę kar na 2, 5 lub 10 min w zależności od stopnia przewinienia, a nawet całkowitym wykluczeniem z gry. Hokej na lodzie, zw. kanadyjskim, pojawił się w tym kraju w 2 poł. XIX w., wywodzi się z popularnej tam gry lacrosse; pierwszy mecz odbył się 1874 w Kingston (Ontario); u schyłku XIX w. hokej na lodzie został przeniesiony do Europy; 1908 powstała Międzynar. Federacja Hokeja na Lodzie (IIHF); 1910 odbyły się pierwsze mistrzostwa Europy, a 1930 — mistrzostwa świata. Od 1920 hokej na lodzie znajduje się w programie igrzysk olimpijskich. Pierwsze drużyny zaw. powstały w Kanadzie na przeł. XIX i XX w.; od 1907 gra Nar. Liga Hokejowa (NHL) o przechodni puchar byłego gubernatora Kanady lorda Stanleya (Stanley Cup); od 1976, co cztery lata, odbywają się turnieje Canada Cup z udziałem najlepszych sześciu drużyn świata; od 1977 zawodowcy mogą uczestniczyć w mistrzostwach świata i Europy; w 1998 do programu igrzysk olimpijskich w Nagano włączono h.n.l. kobiet. W Polsce pierwsze wzmianki o hokeju (w formie bandy) pochodzą ze Lwowa, z XIX w.; kanadyjski hokej na lodzie został wprowadzony w początkach lat 20.; 1925 powołano do życia Polski Związek Hokeja na Lodzie (PZHL); pierwsze mistrzostwa Polski odbyły się 1927 w Zakopanem, a od 1926 Polska uczestniczy w mistrzostwach Europy, świata i igrzyskach olimpijskich, zdobywając 2-krotnie wicemistrzostwo Europy (1929 i 1931); PZHL zorganizował 2 razy mistrzostwa świata: 1931 w Krynicy i 1976 w Katowicach.

11. Balton Biatlon, biathlon, dwubój zimowy - zimowadyscyplinasportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem. Polega na biegu na określonym dystansie (zwykle od 5 do 20 km), w czasie którego zawodnicy 2 lub 4 razy zajmują stanowiska na strzelnicy, przyjmując pozycję stojącą lub leżącą, oddając za każdym razem po 5 strzałów. Rozgrywane są też różne konkurencje drużynowe. Biatlon jest popularną dyscypliną w Niemczech i części Skandynawii.

12. Zakończenie i podziękowania: Serdecznie dziękujemy osoba które pomogły stworzyć ta prezentacje,oto one: Projekt:Dominika Bohdziewicz Wykonawca:Dominika Bohdziewicz