310 likes | 471 Views
„Uczeń wyzwaniem dla współczesnej edukacji - Czy uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych może odnieść sukces?”. Opracowanie na konferencję: "Odkrywanie zasobów energii dzieci i młodzieży na rzecz dobra, zdrowia i piękna„ Piotr Górski Ewa Mieczejko.
E N D
„Uczeń wyzwaniem dla współczesnej edukacji - Czy uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych może odnieść sukces?” Opracowanie na konferencję:"Odkrywanie zasobów energii dzieci i młodzieży na rzecz dobra, zdrowia i piękna„Piotr GórskiEwa Mieczejko
Szkoła Czterech Pór Roku Nadrzędnym naszym celem jest zapewnienie uczniom pełnego rozwoju umysłowego, moralno-emocjonalnego i fizycznego, zgodnie z ich potrzebami i możliwościami psychofizycznymi w warunkach poszanowania ich godności.
Odkrywanie zasobów i energii dziecka - to traktowanie dzieci w sposób demokratyczny i zgodny z zasadą równości, gdyż wówczas zapewniamy każdemu dziecku optymalne warunki rozwoju, stosownie do jego indywidualności.
Specyfika szkoły • Nie wszyscy zdolni uczniowie są jednakowi – są wśród naszej społeczności uczniowskiej uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych • Swoje zdolności uczniowie przejawiają na kilku polach – artystycznym, naukowym, technicznym, społecznym, sportowym… • Niepełnosprawny uczeń nosi w sobie również potencjał wiedzy, umiejętności i emocji
Każdy uczeń, który chce się uczyć, chce rozwijać swoje zdolności, powinien mieć stworzone do tego odpowiednie warunki.
Nasz system szkolny promuje następujące formy pracy z uczniem: • indywidualizacja procesu nauczania (dostosowanie treści, metod i form nauczania do indywidualnych możliwości ucznia ), • identyfikowanie preferencji sensorycznych ucznia, - wprowadzenie indywidualnych programów i toków nauczania, - zajęcia pozalekcyjne - koła zainteresowań, - obozy naukowe, warsztaty badawcze, zajęcia w szkolnym klubie Śruba.
Nasz system umożliwia uczniowi o specjalnych potrzebach edukacyjnych poznawanie (odkrywanie) swoich uzdolnień, talentów, predyspozycji i ich twórcze wykorzystanie.
Konwencja o Prawach Dziecka przyznaje dziecku niepełnosprawnemu pełnię praw dziecka uznając jego prawo do normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa. Zobowiązuje także do zapewnienia uprawnionym do niej dzieciom pomocy, realizowanej w sposób prowadzący do osiągnięcia przez dziecko jak najwyższego stopnia zintegrowania ze społeczeństwem oraz osobistego rozwoju. Wszystkie dzieci powinny mieć zagwarantowane równe prawo do edukacji, wszystkie powinny mieć równe szanse właściwego wykorzystania potencjału indywidualnych zdolności. Takie możliwości uczniom niepełnosprawnym zapewniają szkoły i oddziały integracyjne
Nauczyciel wspomagający • zapewnia każdemu dziecku, które wymaga dodatkowej pomocy poczucie przynależności do grupy i poczucie własnej godności, • wyzwala różne formy aktywności: emocjonalnej, intelektualnej, sensorycznej, motorycznej, percepcyjnej i werbalnej, • pomaga uczniom niepełnosprawnym po zajęciach edukacyjnych, prowadząc z nimi rewalidację indywidualną, terapię pedagogiczną lub zajęcia wyrównawcze, • pobudza do samodzielnego rozwiązywania problemów życia codziennego i takie kierowanie procesem nauczania, by podstawą aktywności dziecka były też jego osobiste doświadczenia, • daje możliwość "zaistnienia" uczniów na forum klasy, • pomaga wyrównać wszystkie braki, które pojawiają się w związku z niepełnosprawnością.
Dzieło rodzi się w umyśle i nie ma żadnego związku ze sprawnością czy niepełnosprawnością twórcy. Wyobraźnia jest nieograniczona, niezmierzona, i to dzięki niej powstają wytwory zachwycające kolejne pokolenia. Jak muzykę słyszał głuchy Beethoven tworząc swe arcydzieła? Czy płótno jest wytworem malarza posługującego się pędzlem trzymanym w ustach lub między palcami stóp? Tworzący wiersz poeta mógł nigdy nie wypowiedzieć ani jednego słowa, a może nie dane mu też było oglądać świata, tak wyraziście przez niego przedstawianego.
Brała udział w licznych konkursach szkolnych klasyfikując się na bardzo dobrych pozycjach. Uzyskiwała celujące i bardzo dobre oceny końcoworoczne. Brała udział w konkursie przedmiotowym z biologii na szczeblu rejonowym. Agnieszka Szpakowska – absolwentka PGI 17
Chętnie uczestniczy w życiu szkoły – kandydował do Samorządu szkolnego, pomaga w bibliotece szkolnej, brał udział w Szkolnym projekcie Trzymaj formę, swoją pracą po zajęciach szkolnych wspomaga szkolne akcje charytatywne Otwarty, chętnie współpracuje z nauczycielami, pomaga rówieśnikom Mateusz Michalewicz
Na co należy zwrócić uwagę aby w pełni rozwinąć potencjał wiedzy i emocji dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych: • odpowiednie warunki sprzyjające realizacji procesu wychowawczo – dydaktycznego i rewalidacyjnego – przygotowanie – szkoła nie jest dostosowana pod względem bazy dydaktycznej, uboga w środki dydaktyczne i sprzęt rehabilitacyjny, • współpracę ze specjalistami: logopedą, rehabilitantem ruchu i wzroku, psychologiem, lekarzem specjalistą – wspólne opracowanie programu, konsultacje – bardzo często rola poradni kończy się na wystawieniu orzeczenia, opinii, a uczeń to nie tylko pole do usprawniania, to pole do uprawiania zgodnie z jego możliwościami, predyspozycjami, to pole zbierania plonów, które dla samego ucznia będą nagrodą samą w sobie, nagrodą wyjątkową dającą iskierkę do dalszych działań – ważne jest zatem aby wspomagać rozwój nie tylko umysłowy, ale również emocjonalny, • stała współpraca z rodzicami – udział w zajęciach otwartych, rewalidacyjnych, pedagogizacji, odwiedziny w domu rodzinnym dziecka – to zależy od nas samych i jesteśmy w stanie temu stawić czoło,
współpraca ze szkołami i placówkami, do których w przyszłości trafią dzieci – szkoły nie są zainteresowane tego typu współpracą i to należy zmienić, • stałe podnoszenie kwalifikacji i umiejętności pedagogicznych w zakresie poszukiwania nowych form pracy z dziećmi – oferty szkoleniowe są ubogie w szkolenia dotyczące pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, brak jest zainteresowania szkolnictwa wyższego współpracą, brak jest otwarcia na współpracę, • odpowiednie warunki uczestnictwa w konkursach przedmiotowych - konkursy nie biorą pod uwagę uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, są kierowane głównie do uczniów w pełni sprawnych, • zauważenie, że uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych może również osiągać sukcesy małe i duże, że może również otrzymać za nie stypendia naukowe – zrównanie prawa do stypendium naukowego dla wszystkich uczniów - wszystkie dzieci powinny mieć zagwarantowane równe prawo do edukacji, wszystkie powinny mieć równe szanse właściwego wykorzystania potencjału indywidualnych zdolności.
W naszej szkole uczą się dzieci u których stwierdzono autyzm dziecięcy (różne jego postacie). Jako kadra nauczycielska kształcimy się i jesteśmy otwarci na wiadomości oraz współpracę z rodzicami. Czego oczekujemy? • Wsparcia ze strony ośrodków metodycznych, uczelni – organizowania szkoleń, konferencji, spotkań warsztatowych na których moglibyśmy pogłębiać naszą wiedzę i zdobywać nowe doświadczenia i umiejętności, dzielić się tym co posiadamy.
Bóg stworzył autystę: zagubionego, zalęknionego, niemówiącego, z zaburzonymi zmysłami, który mimo szczerych chęci nie potrafi odnaleźć się w Jego świecie. Maciej Oksztulski - absolwent PGI 17
2004/2005 – laureat Konkursu „Europa w szkole” • 2005/2006 – finalista konkursu przedmiotowego z języka angielskiego • 2005/2006 – udział w konkursie przedmiotowym z chemii – etap rejonowy
„Bądź wola Twoja” Bo rośliny i zwierzęta, Bo jeziora i ptaszęta, Bo lasy i pola, „Bądź wola Twoja” Bo posłuszne morza i gwiazdy, Bo posłuszny listek każdy, Bo posłuszne serce moje, „Bądź wola Twoja” Wrażliwy na piękno świata pisze wiersze
Dobre relacje nauczyciel – rodzic umożliwiły rozwój intelektualny i emocjonalny Maćka, pomogły we wspólnym poszukiwaniu metod i form pracy z Maćkiem, co zaowocowało jego osiągnięciami naukowymi oraz rozwojem sposobów komunikacji pozawerbalnej. Efektem współpracy było stworzenie materiałów – wskazówek do dalszej edukacji Maćka na poziomie liceum
Krzysztof Puksza niesamowite bogactwo emocji, duża wrażliwość na piękno, uzdolnienia plastyczne
„Szklane oczy… patrzące przed siebie w punkt, którego nie ma. Cienie przesuwające się po ścianie. Głowy z wielkimi twarzami i przyczepionymi do nich włosami. Światło wirujące. Uszy do których dociera szum … szum … szum … coraz głośniej. Ostry pisk słyszany z bliska, choć z daleka … „
Adrian Zapolnik
Nauczanie dzieci autystycznych w klasach integracyjnych wymaga dodatkowych uregulowań organizacyjno-prawnych, m.in. zapewnienia dzieciom autystycznym większej liczby godzin rewalidacyjnych (obecnie przyznawane są przeciętnie dwie godziny w ciągu tygodnia), stworzenia możliwości przechodzenia dziecka w tryb Nauczania indywidualnego w sytuacjach kryzysowych.
Zgodnie z Rozporządzeniem MENiS z dnia 07 stycznia 2003 w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, szkoła powinna zapewnić uczniom niepełnosprawnym pomoc psychologiczno-pedagogiczną, a w szczególności zajęcia psychoedukacyjne i specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne i inne o charakterze terapeutycznym). W dalszej kolejności podstawą do wprowadzania zajęć mających na celu wyrównywanie braków edukacyjnych powinno być osiągnięcie zadowalającego efektu w zachowaniu społecznym dziecka.
Zadania szkoły: • Odpowiednie zdiagnozowanie uczniów i kierowanie ich rozwojem we współpracy z poradniami, specjalistami, • Stwarzanie warunków do optymalnego rozwoju intelektualnego, osobowościowego, stosowanie profilaktyki, motywowanie ucznia do rozwoju (współpraca z PPP), • Pomoc w rozwiązywaniu problemów emocjonalnych, wskazywanie form wypoczynku, relaksu • Organizowanie zajęć pozalekcyjnych, kół przedmiotowych i kół zainteresowań,
Indywidualizowanie nauczania – tworzenie Indywidualnych Programów Nauczania dostosowanych do indywidualnych możliwości i potrzeb ucznia, • Włączenie do współpracy instytucji działających na rzecz uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych (placówki specjalistyczne, ośrodki specjalistyczne, stowarzyszenia, fundacje, towarzystwa) • Współpraca ze środowiskiem rodzinnym, • Doskonalenie kadry nauczycielskiej w pisaniu programów edukacyjnych, wychowawczych, indywidualnych.
Po pierwsze – szkolnictwo musi być bardziej zorientowane na uczniów zdolnych. Po drugie – nie może być tak, że potencjał emocjonalny i intelektualny dziecka jest tracony • gdyż szkoła nie ma odpowiedniego zaplecza naukowego, • gdyż uczeń ma biednych rodziców i nie może się kształcić.
Najważniejszym zadaniem jest zatem stworzenie odpowiednich warunków do rozwoju zasobów wiedzy i umiejętności ucznia. „ Nawet najlepszy sokół nic nie złowi, jeżeli nie pozwolisz mu wzlecieć” przysłowie japońskie
„Nauczanie to nie napełnianie zbiornika, lecz rozpalanie ognia”Carl Gustaw Jung
Życzymy szkołom i sobie samym wybitnie zdolnych uczniów, optymalnych warunków sprzyjających ich rozwojowi oraz nauczycieli, którzy sercem i umysłem otoczą niezgłębioną tajemnicę rozwoju młodego człowieka. Dziękujemy za uwagę