80 likes | 214 Views
Prof. d r Gordana Gasmi. P RAVNI SISTEM EV ROPSKE UNIJE. * * *. Stricto sensu, EU danas nema svojstvo pravnog lica u međunarodnom pravu, jer su E vropske zajednice zadržale svoj pravni subjektivitet.
E N D
Prof.dr Gordana Gasmi PRAVNI SISTEM EVROPSKE UNIJE
* * * • Stricto sensu, EU danas nema svojstvo pravnog lica u međunarodnom pravu, jer su Evropske zajednice zadržale svoj pravni subjektivitet. • U Predlogu Ugovora o Ustavu Evrope, predvidjeno je kreiranje pravne ličnosti Unije (cl. 6) • Temelji subjektiviteta EU – jos u Ugovoru o EU iz Amsterdama i iz Nice = u odredbama o zaključivanju međunarodnih ugovora • Radi se o evolutivnom procesu institucionalne reforme EU, uz promenljivu dinamiku koja zavisi od ekonomskih uslova i političkih okolnosti u državama članicama EU. • EU je novi entitet u medjunarodnom pravu, koji se opire klasičnim definicijama i tipologijama (Filip Manin – “Unija drzava”). • Države članice EU su glavni konstitutivni subjekti Unije - diktiraju tok i tempo institucionalne reforme Unije.
Karakter prava EU • Osnivanje Evropskih zajednica početkom 50-tih godina označilo je istovremeno stvaranje novog pravnog sistema tzv. komunitarnog prava – ACQUIS COMMMUNAUTAIRE , danas poznatog kao prava Evropske unije (EU), posle prerastanja Zajednice u EU. • Brojna su teorijska sporenja i dileme oko karaktera pravnog sistema EU, odnosno da li se radi o: • 1) medjunarodnom pravu jedne medjunarodne organizacije (EU), • 2) o dvojnom karakteru pravnog sistema EU sa elementima medjunarodnog i nacionalnog prava ili pak, • 3) o sui generis tj. specifičnom pravnom sistemu. • Preovlađuje stav o autonomnom tj. sui generiskarakteru prava EU
Autonomni karakter prava EU • U teoriji preovladjuje (treće) shvatanje o specifičnom, sui generis tj. autonomnom karakteru pravnog sistema EU, • Radi se o dinamičkoj kategoriji, u procesu transformacije u propise svojevrsnog ustavno-pravnog karaktera paralelno sa produbljivanjem integracije u pravcu stvaranja posebne evropske tvorevine federalističkog karaktera. • Radi se o još nedovršenom projektu, s obzirom i da je neuspesna pravna budućnost Predloga Ugovora o Ustavu Evrope – zamenjen Lisabonskim Ugovorom o reformi EU • Proizilazi da neoinstitucionalizam u izučavanju prava EU ukazuje na logičan pristup izučavanju značaja institucija EU. • Ključne institucije EU – Savet ministara, EP, Komisija i ECJ na čelu sa Evropskim savetom (Samit EU), poseduju samostalna pravna ovlašćenja i stvaraju pravo EU.
* * * * * • Prisutne tendencije pokazuju da se prenos suvereniteta država članica na organe EU širi na sve veći broj oblasti, u cilju ekonomskog i političkog prosperiteta država članica EU. • Na taj način komunitarne institucije dobijaju autohtona (samostalna) pravna ovlašćenja za regulisanje različitih oblasti privrednog, a u novije vreme i političkog života (oblast zajedničke spoljne politike). • Time je stvoren zasebni pravni sistem koji reguliše način funkcionisanja EU, njen odnos prema državama članicama i drugim subjektima, medjusobni položaj organa i medjusobni položaj pravnih i fizičkih lica na teritoriji država članica.
Osnovni principi prava EU • 1. Princip neposredne primene i direktnog dejstva (komunitarno prava stvara ovlašćenja i obaveze direktno prema organima EU, državama članicama i prema njihovim građanima i kompanijama), • 2. Princip nadnacionalnosti, tj. primata nad nacionalnim pravima država članica Oba principa ukazuju na opravdanost teorijskog shvatanja o specifičnom karakteru pravnog sistema EU (sui generis).
Izvori komunitarnog prava • Primarno zakonodavstvo obuhvata: • Osnivačke ugovore koji ustanovljavaju Evropske zajednice i • medjunarodne sporazume (konvencije između država članica i sporazumi Zajednice sa trećim državama, nečlanicama i međunarodnim organizacijama). • Sekundarno zakonodavstvo (izvedeno, derivativno): • Uredbe (regulations), • Direktive (directives), • opšte i pojedinačne odluke (decisions), • preporuke i mišljenja (recommendations and opinions). • Nepisani izvori: • opsta pravna nacela • pravni obicaji Dopunski izvor: sudska praksa ECJ
* * * * * • Pravna priroda komunitarnih direktiva (directives) je optimalno usmerena na prilagodjavanje nacionalnim uslovima država članica, kojima se prepušta izbor metoda i pravnih mera za primenu komunitarnih uputstava (direktiva). • Za razliku od njih, komunitarni pravilnici tj. uredbe (regulations) i odluke (decisions) ne ostavljaju takvu slobodu prilagodjavanja državama članicama u njihovoj neposrednoj primeni i precizno definišu uslove primene, tj. ne zahtevaju bilo koju razradu niti administrativnu ili pravnu meru države članice u njihovom sprovođenju • Uredbe (regulations) imaju opštu važnost • Odluke (decisions) obavezuju konkretne adresate tj. države članice, njihova pravna i/ili fizička lica kojima su upućene