1 / 20

Widma optyczne klasycznych radiogalaktyk

Dorota Kozieł-Wierzbowska Grażyna Stasińska. Widma optyczne klasycznych radiogalaktyk. Radiogalaktyki typu FRII w przeglądzie SDSS. Radiogalaktyki. WIKIPEDIA. Radiogalaktyka - galaktyka, która emituje silne promieniowanie radiowe .

zalman
Download Presentation

Widma optyczne klasycznych radiogalaktyk

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Dorota Kozieł-Wierzbowska Grażyna Stasińska Widma optyczne klasycznych radiogalaktyk Radiogalaktyki typu FRII w przeglądzie SDSS

  2. Radiogalaktyki WIKIPEDIA • Radiogalaktyka -galaktyka, która emitujesilne promieniowanie radiowe. • Emisja radiowa to świecenie energetycznych elektronów poruszających sie w polu magnetycznym (promieniowanie synchrotronowe). • Obserwowana struktura radiowa jest zdeterminowana przez oddziaływanie dżetów z ośrodkiem miedzygalaktycznym. • Galaktykami macierzystymi są prawie wyłącznie duże galaktyki eliptyczne. Co jest istotne: • Dżety radiowe powstają przez wyrzucenie materii akreującej na supermasywną czarną dziurę. • Radiogalaktyki są specjalnym typem galaktyk z aktywnym centralnym jądrem.

  3. Radiogalaktyki typu FRI I FRII

  4. Unifikacja galaktyk aktywnych

  5. Radiogalaktyki FRII w SDSS • Porównanie katalogów radiowych Cambridge Catalogues of Radio Sources z główną próbką galaktyk z przeglądu SDSS =>2000 galaktyk • Identyfikacja radiogalaktyk typu FRII =>450 galaktyk • Sprawdzenie identyfikacji galaktyki optycznej z radioźródłem =>400 galaktyk • Skompletowanie danych optycznych z projektu • STARLIGHT =>M*, natężenia linii etc...

  6. The Sloan Digital Sky Survey 287 millionów obiektów Fotometria w filtrach u,g, r, i oraz z W przeglądzie SDSS używany jest 2.5m teleskop o szerokim polu widzenia znajdujący się w Apache Point Observatory DR7 pokrycie nieba • Widma z przeglądu SDSS: • średnica światłowodu: 3”, • przedział widmowy: 3800-9200 A, • rozdzielczość: R=2000 (65km s-1) Zebrano widma dla 926246 galaktyk Próbka galaktyk w SDSS jest kompletna dla jasności r ≤ 17.77

  7. STARLIGHT: narzędzie używane przez grupę SEAGal do analizy światła gwiazd w galaktykach(Cid Fernandes et al 2005) Każda galaktyka jest złożona z = gwiazd + gazu + pyłu +? ciemnejmaterii

  8. STARLIGHT Llgal = A(M*)Sx(ti,Zj).Bl (ti,Zj) i,j Rozkładakontinuum gwiazdowe galaktyk na kombinację liniową prostych populacji gwiazdowych (o tym samym wieku i metaliczności) uzyskanych kodem Bruzual & Charlot 2003

  9. Galaktyki FRII w przeglądzie SDSS

  10. Zależność między jasnością radiową a jasnością linii • LHa jest lepszą miarą jasności linii emisyjnych niż L[OIII] Ltot = L Lya + L Ha + L Hb + ... + L [OIII]5007 + L[OIII]4959 + L [OII] + L[NII] + L CIII] + L CIV ... = 8.5 L Ha + 1.3 L [OIII]5007 +... • LHa ∝ P1.2 dla FRII

  11. Zależność między jasnością radiową a jasnością linii ▴ upper limits for unobserved lines • być może wszystkie radiogalaktyki FRII mają liniie emisyjne

  12. Zależność między optycznym a radiowym Eddingtonowskim tempem akrecji Masa czarnej dziury wyznaczona jest z zależności Tremaine et al. (2002) między masą BH a dyspersją prędkości w zgrubieniu centralnym: log MBH = 8.13 + 4.02 log(σ∗/200kms−1) LHα/“MBH”∝ (P1.4GHz/“MBH”)1.2

  13. Radiogalaktyki z i bez gorących plam

  14. Radiogalaktyki z gorącymi plamami mają największe P/MBH ★hot spots ● no hot spots ● undetermined

  15. FRII na diagramach diagnostycznych • Leżą z dala od ciągu galaktyk formujących gwiazdy(z kilkoma wyjątkami) • Są wśród nich źródła z dużym parametrem jonizacji U Rozmiar zależy od wartości LHα/“MBH” próbka 1000 galaktyk z AGN

  16. Jaka jest naturagalaktyk ●? galaktyki ”mieszane” gdzie emisja w liniach pochodzi i od AGNu i od regionów HII? czy galaktyki z miększym promieniowaniem jonizującym? • dwie z nich mają podwójne linie emisyjne • Podwójna czarna dziura lub • Dysk akrecyjny obserwowany z boku • Wskazanie na czysty AGN ze źródłem miękkiego promieniowana jonizującego

  17. FRII versus pozostałe galaktyki SDSSwłasności ogólne • Masy galaktyk M* • Masy czarnych dziur MBH • Wieki populacji gwiazdowych na podstawie Dn(4000)

  18. FRII versus galaktyki bez linii • Istnieje bardzo ścisła zależność między masą galaktyki a masą czarnej dziury M* ∝ MBH 1.13 • Taka sama zależność jest dla galaktyk bez linii a FRII • ale masy FRII są wyższe • Wszystkie galaktyki bez linii mają stare populacje • Jak większość FRII • Ale kilka FRII ma także młode populacje: Aktywność AGNu oraz formowanie gwiazd jest ze sobą powiązane? góra: galaktyki FRII; dół: 1000 galaktyk bez linii z SDSS

  19. FRII versus galaktyki aktywne • Galaktyki z AGN są przesunięte do jeszcze mniejszych M* • Większość galaktyk z AGN ma młode populacje gwiazdowe • Wiele galaktyk z AGNem ma MBH poniżej zależności MBH-M*dla FRII interpretacja: • galaktyki z AGN ciągle tworzą gwiazdyi nadal budują centralne czarne dziury bo: • MBH/M* wzrasta z Dn(4000) góra: galaktyki FRII ; dół: 1000 galaktyk aktywnych z SDSS

  20. Praca na przyszłość z Grażyną Stasińską i Natalią Vale Asari • Rozwinąć analizę na wszystkie typy radiogalaktyk (FRI, zwarte) • Włączyć próbkę kwazarów z SDSS (która zawiera galaktyki Seyfert I) • Wykorzystać bardziej wyszukaną metodę radzenia sobie z "kontinuum kwazarowym" • Interpretacja?

More Related