Ginące zawody

1. Ginące zawody Szamotuły 2013

2. Pracujemy nad projektem gimnazjalnym dotyczącym dawnych – ginących, już dziś zawodów. Chcemy sprawdzić czy te, które zamieściliśmy w ankiecie są Wam znane.

3. Odpowiedzi udzieliło: - 33 uczniów klas trzecich naszej szkoły - 18 nauczycieli Zestawienia danych na slajdach przedstawiają odpowiedzi na poszczególne pytania podane w procentach.

15. Na podstawie analizy ankiet przeprowadzonych wśród uczniów klas trzecich Gimnazjum nr 1 w Szamotułach wnioskujemy, że: • nie wszystkie zanikające zawody są jednakowo rozpoznawalne, • uczniowie dobrze wiedzą na czym polega praca szewca, • bo z pewnością niejednokrotnie korzystali z jego usług, • trzecioklasiści wykazali się również znajomością pracy łaziebnika • i kowala choć są to zawody obecnie rzadko spotykane • (prawdopodobnie jest to wiedza teoretyczna, zaczerpnięta • z tekstów historycznych, a także z popularnych gier komputerowych), • zecer i kominiarz to również zawody w znacznym stopniu znane uczniom, wszyscy wiemy, że spotkany na ulicy kominiarz • przynosi szczęście, za to znajomość pracy zecera wzbudziła • nasz podziw dla ankietowanych, • niewielu uczniów wie, na czym polega praca zduna i ludwisarza, • najmniej młodych ludzi wie czym zajmował się puszkarz i flisak.

16. Dla porównania wiedzy gimnazjalistów o zanikających zawodach poprosiliśmy o odpowiedź na te same pytania naszych nauczycieli. Ankietowani dorośli to osoby w przedziale wiekowym od 33 – 58 lat. Przedstawiamy procentowe odpowiedzi naszych pedagogów.

19. Z porównania odpowiedzi dwóch pokoleń jasno wynika, że nasi nauczyciele w przeciwieństwie do nas, prawidłowo rozpoznają wszystkie zawody. • Niewielką trudność sprawiło im jedynie nazwanie rzemieślnika zajmującego się odlewem z brązu, miedzi, mosiądzu dzwonów, luf do dział – ludwisarza jako zawodu zupełnie ginącego.

20. Wszystkim ankietowanym dziękujemy za udzielenie odpowiedzi!  Opracowanie: Piotr Ciachurski IIIA Eryk Człapka IIIA