250 likes | 804 Views
T-Bagimli Antijenlere Karsi Humoral Immun Yanit. Protein yapisindaki T bagimli bir antijen vcuda girdikten sonra, buna karsi immun yanit birka asamada gereklesir. Bu asamalari syle siralayabiliriz.. Antijen islenmesi ve sunulmasiYardimci T lenfosit aktivasyonuYardimci T hcre ve B hcre e
E N D
1. Humoral Immun Yanit Humoral immun yanit, B hücrelerinin antijenle uyarilmasiyla baslayan ve antikor üretimiyle sonuçlanan olaylari içerir.
B lenfositlerinin aktivasyonu için, yardimci T lenfositlerinden ve dolayli olarak sitokinlerden gelen ek sinyallere gereksinimleri vardir.
2. T-Bagimli Antijenlere Karsi Humoral Immun Yanit Protein yapisindaki T bagimli bir antijen vücuda girdikten sonra, buna karsi immun yanit birkaç asamada gerçeklesir.
Bu asamalari söyle siralayabiliriz.
3. Antijen islenmesi ve sunulmasi
Yardimci T lenfosit aktivasyonu
Yardimci T hücre ve B hücre etkilesimi
B hücre aktivasyonu
B hücre proliferasyonu
Affinite maturasyon
Izotip degisimi
Antikor üretimi
4. Humoral Immun Yanitin Dokulardaki Gelisimi
Antijen, kan veya lenf yolu ile sekonder organlara tasinir veya antijen isleyen hücreler antijeni vücudun diger bölgelerinden alip,immun yanit zincirine sekonder organlarda sokarlar.
5. Bu hücreler isledikleri antijeni MHC sinif II molekülleri ile birlikte T hücre alanlarinda Th 2 hücrelerine sunarlar.
Th 2 hücreleri B hücrelerini uyararak plazma hücresine dönüsümünü saglar, böylece antikor üretimi gerçeklesir.
6. Antikorlarin Fonksiyonlari 1-Toksin nötralizasyonu : bir toksinin etkisini gösterebilmesi için özel bir kismi ile konagin somatik hücrelerine baglanmasi gerekir.
Spesifik antikorlar toksinlerin bu özel kismina baglanarak, bunlarin konakçi hücrelerine tutunmalarini engeller. Bu olaya toksin nötralizasyonu, böyle antikorlara nötralizan antikor denir.
7. 2- Virus Nötralizasyonu: konakçi hücresine girip çogalabilmeleri için, viruslarin öncelikle özel molekülleriyle hücre yüzeyine baglanirlar.
Viruslarin bu özel molekülleri spesifik antikorlar ile kaplandiginda yani nötralize edildiginde, virus hücreye giremez dolayisiyla çogalamaz.
8. 3- Bakteriyel Adhezyon Inhibisyonu: birçok bakterinin infektif olabilmesi için, adhezyon molekülleri ile konakçi hücrelerine baglanmasi gerekir.
Spesifik antikorlar bakterilerin adhezyon moleküllerini bloke ederse böyle bakteriler hücrelere baglanamaz ve patolojik etkilerini gösteremez.
9. Antikorlarin Indirek Efektör Fonksiyonlari 1-Fc reseptörleri: FcR çesitli immun sistem üzerinde bulunan ve Ig molekülünün Fc kismina baglanan özel bir molekül grubudur.
FcR sadece antijenle birlesmis antikorlari baglar.
10. 2- Opsonizasyon:
3- Antikora bagimli hücresel sitotoksite
4- Lokal yangisal reaksiyon uyarimi
5- B hücre fonksiyonlarinin düzenlenmesi
11. Komplement Sistemi Komplement sistemi: enzimatik özellikteki serum proteinlerinde ve bunlarin yan ürünlerinden olusan, vücudun humoral savunmasinda ve yangida önemli rol oynayan bir proteinler toplulugudur.
Birçok proteinden olusmasina ragmen, bu sistem genelde komplement adi verilir.
12. Komplement zincirleme reaksiyon sistemi olarak bilinen koagülasyon, fibrinolitik ve kinin sistemleri ayni protein grubu içinde degerlendirilir ve benzer mekanizmalar ile çalisir.
Zincirleme reaksiyon sistemlerinin proteinleri, normal serumda inaktif prekürsörler veya proenzimler halinde bulunurlar.
13. Komplement Komponentleri Komplement sistemi içinde yaklasik 20 adet serum proteini bulunur. Bunlarin herbiri numaralandirilmis C harfi (C1, C2, C3) ile veya büyük harflerle gösterilir (D, B, S)
Komplement vücudun degisik yerlerinde sentezlenir. Serumda bulunan komplement moleküllerinin çogu hepatositler ve makrofajlar üretir.
14. Komplement Reaksiyonlari Klasik Yol: ilk belirlenen komplement mekanizmasidir.
Klasik komplemen reaksiyonunun aktivasyonunu saglayan en önemli faktör, antijen-antikor kompleksidir.
Bu yüzden klasik yol spesifik humoral bagisiklik kapsaminda da degerlendirilir.
15. Antijen-antikor kompleksi
Komplement C1 baglanmasi
Antikorlar IgG veya IgM
Kompleman antikorun sabit bölgesindeki kompleman baglanma yerine baglanir (C1)
C3 konvertaz olusunca, C3 C3a ve C3b aktif sekline dönüsür
C3b membrana baglanan anahtar eleman
C3b kompleman reseptörlerine baglanir
Opsonin görevi görür
16. Alternatif Yol Alternatif yol adi klasik yoldan sonra bulunmus olmasindan gelir. Bu yolun aktivasyonunu saglayan en önemli etken, salisilik asit içermeyen m.o’larin yüzeyleridir.
Faktör D (enzim)
Faktör B (proenzim)
Faktör P (Propertin)
Yabanci yüzey: polisakkarit
C3 katilimi ile baslar
17. Lektin Yol Aktive olan makrofajlar salgiladiklari sitokinler vasitasiyla hepatositleri uyarir ve mannoz baglayan protein (MBP) denen bir lektin salgilatirlar.
MBP antijen- antikor kompleksleri olmadan klasik yolu aktive eden bir faktördür.
18. Terminal Yol Klasik ve alternatif ve lektin yollarinin ortak olan son asamalaridir.
Terminal yol C5 konvertaz olusumu ile baslar ve en son ürün olan membran atak kompleksinin hücre memberanini lize etmesiyle sona erer.
19. Komplement Sisteminin Fonksiyonlari Opsonizasyon
Lizis
Immun komplekslerin uzaklastirilmasi
Immun regülasyon
Kemotaktik etki
Yangi uyarimi
20. Akut Faz Proteinleri Hücrelerin tahribi, yangi, infeksiyon ve hatta gebelik gibi uyaricilar sonucu vücutta bazi proteinlerin üretiminde bir artis meydana gelir.
Böyle durumlarda plazmadaki konsantrasyonu % 25’ten fazla artar ve çogu karaciger orjinli olan proteinlere akut faz proteinleri adi verilir.
21. Akut faz proteinleri tarafindan gerçeklestirilen reaksiyonlara da akut faz yaniti denir.
Çesitli immunolojik ve immunolojik olmayan faktörler, akut faz proteinlerinin sentezini uyarabilir.
IL-1 ve IL-6 çogu akut faz proteinlerinin sentezini artirabilir.
22. C- reaktif protein: akut faz proteinleri içinde ilk kez saptanan ve en önemli olan C-reaktif proteindir.
CRP ile ilk kez reaksiyon verdigi gösterilen pneumokoklarin C-polisakkaridinden ileri gelir.
Nonspesifik olmasina karsin CRP yangi ve doku nekrozunun kisaca akut degisikliklerin duyarli ve kantitatif bir göstergesidir.
23. Makrofaj ekstraktlari, IL-1, tümör nekrozis faktörü, steroidler ve prostoglandinler CRP sentezini uyaran maddelerdir.
CRP baglandigi hedef ile kompleks olusturarak klasik komplement yolunu aktive edebilir.
CRP alternatif komplement yolunun gelismesini önler.
24. CRP fagositozda iki önemli role sahiptir.
Hedef üzerinde komplement birikimine neden olarak fagositik hücrelerin hedefe baglanmasini kolaylastirir.
Hedefin fagositik hücre içine alinmasini saglar.
Fagositozun gerçeklesmesi için, komplementin, CRP veya antikordan birisinin bulunmasi gerekir.
25. CRP , NK hücrelerine baglanma özelligine sahiptir ve4 bunlarin fonksiyonlarinda rol aldiklarina inanilir.
CRP, trombositlerin biraraya toplanmasina ve degranülasyonunada neden olur.
CRP kromatin için yüksek bir affiniteye sahiptir ve hücre çekirdegine baglandiginda kromatinin indirgebmesini saglar.