160 likes | 674 Views
Amon. Ozyrys. Bogowie. Anubis. Sachmet. Horus. Bastet. Set. Izyda. Geb. Sobek. Nut. Hathor. Thot. Amon.
E N D
Amon Ozyrys Bogowie Anubis Sachmet Horus Bastet Set Izyda Geb Sobek Nut Hathor Thot
Amon W teologii z Hermopolis Magna jedno z prabóstw istniejących przed stworzeniem.Był uosobieniem niewidzialnych życiodajnych elementów natury: powietrza i wiatru.Od XXII w. p.n.e. kult Amona istniał nomie tebańskim, z głównym ośrodkiem w Karnaku.Utożsamiony był z Re. Amon czyli ‘ukryty’ jako bóstwo uniwersalistyczne i jako patron dynastii królewskiej w czasach Nowego Państwa w XVI–XI w. p.n.e. stał się głównym bogiem państwowym.Przedstawiany był jako król w koronie z 2 wysokimi piórami, a także jako baran lub gęś
Anubis • Bóstwo opiekuńcze zmarłych i nekropoli oraz patron mumifikacji.Według mitu zmumifikował ciało Ozyrysa.Ośrodkiem kultu Anubisa było nie zidentyfikowane miasto w środkowym Egipcie, zwane przez Greków Kynopolis.Przedstawiany był jako czarny pies (szakal) lub człowiek z głową psa.
Bastet • Bastet to bogini czczona Bubastis pod postacią lwicy, a w Okresie Późnym(obecnie bardziej znana forma) — kotki.Według mitu była córkąRe. Bastet bywała identyfikowana z Hathor, Sachmet, Tefnut oraz Nut.O jej popularności w Okresie Późnym świadczy przekaz Herodota opisujący uroczystości ku czci Bastet z udziałem 700 tys. uczestników.
Geb • Geb to bóstwo = personifikacja Ziemi.Według kosmogonii z Heliopolis był to wnuk Atuma, syn powietrza- Szu, małżonek nieba- Nut i jednocześnie ojciec Ozyrysa.Miał być pierwszym królem (faraonem) ziemskim. Geb był też jednym z bóstw zmarłych (uosabiał ziemię, w której grzebano ciała).Przedstawiano go jako leżącego nagiego mężczyznę.
Nut Geb
Hathor • W starożytnym Egipcie Hathor byłą jednym z najważniejszych bóstw żeńskich [egip. Hathoroznacza‘dom Horusa’].Pełniła różne funkcje: patronki faraona i personifikacji pałacu królewskiego, opiekunki zmarłych i patronki nekropoli, patronki radości i miłości. Hathor była identyfikowana z wszystkimi głównymi boginiami (m.in. Izydą, Nut, Bastet). Wyobrażana była najczęściej jako krowa lub kobieta z głową (lub tylko uszami) krowy.Ośrodki kultu były w całym kraju m.in. w Denderze i Tebach.
Horus • Horus był jednym z głównych bóstw (egip. 'odległy').Najpierw uważany był za najstarszego boga nieba (jego oczami były Słońce i Księżyc). Późniejzostał patronem władzy królewskiej (od pocz. III tysiąclecia p.n.e. identyfikowany z faraonem).Ostatecznie był synem Ozyrysa i Izydy (według mitu, w walce o panowanie nad światem pokonał Seta, mordercę swego ojca).W ikonografii przedstawiany jako sokół lub człowiek z głową sokoła, w stroju i koronach królewskich.Ośrodki kultu rozmieszczone były w całym Egipcie (m.in. w Idfu i Kom Ombo).
Izyda • Izyda to bogini, która początkowo była personifikacją tronu królewskiego.Według mitologii egipskiejżona Ozyrysa i matka Horusa.Była patronką magii, a czczono ją m.in. w tzw. Iseum (środk. Delta), Abydos, Koptos i na File.Przedstawiana najczęściej jako kobieta z hieroglifem na głowie — wyobrażeniem tronu, lub (identyfikacja Izydy z Hathor) dyskiem słonecznym między krowimi rogami.Często występuje w towarzystwie Neftydy.
Nut • Nut to personifikacja nieba. Przedstawiana jako naga kobieta wygięta w łuk (nad Gebem)i dotykająca rękami ziemi, z ciałem pokrytym gwiazdami.To także matka bogów m.in. Ozyrysa, Izydy, Seta i Neftydy.Jako miejsce przeznaczenia dusz Nut była też boginią opiekującą się zmarłymi. Każdego wieczoru Nut połykała słońce, a rankiem rodziła je ponownie.
Ozyrys • Główne postacie Ozyrysa to: uosobienie zmarłego faraona, bóstwo zmarłych, płodności, wegetacji i wiosennego odrodzenia przyrody.Według mitu z Heliopolis, Ozyrys był synem Geba i Nut, bratem i mężem Izydy, ojcem Horusa.Jako król ziemski Ozyrys został zamordowany przezSeta, zmumifikowany, a po przywróceniu do życia, stał się królem świata zmarłych.Mit ten był corocznie odtwarzany podczas święta zmarłych.Ośrodkami kultu były Abydos i Busiris.Przedstawiany był jako mumia w koronie Górnego Egiptu ozdobionej piórami (tzw. korona atef), często w towarzystwie Izydy.
Set • Set to bóstwo o ambiwalentnej naturze: patron Górnego Egiptu, pustyni i obcych ziem, razem z Horusem gwarant silnej władzy faraona, obrońca Re w jego walce z siłami chaosu uosabianego przez węża Apopisa, a jednocześnie uosobienie gwałtownej, prymitywnej siły i destrukcji, mityczny morderca Ozyrysa.W zależności od sytuacji politycznej w kraju oficjalna teologia podkreślała jego pozytywny lub negatywną postać.Przedstawiany jako fantastyczne zwierzę lub człowiek z głową tego zwierzęcia.Ośrodki kultu: Awaris we wsch. części delty Nilu i Ombos w 5 nomie Górnego Egiptu.
Sobek • Sobek to bóstwo opiekuńcze terenów obfitujących w wodę, zwłaszcza Fajum.Czczono go pod postacią krokodyla lub człowieka z głową tegoż zwierzęcia. Kult Sobka, poświadczony w pocz. III tysiąclecia p.n.e., trwał do czasów gr.-rzym. Posiadał liczne ośrodki kultu m.in. Kom Ombo.
Thot • Thota, boga Dżehuti, czczono prawdopodobnie już na pocz. III tysiąclecia p.n.e. w Hermopolis pod postacią ibisa.Był patronem księżyca, opiekunem nauki, pisarzy i świętych tekstów, zwany również sekretarzem bogów.W Okresie Późnym uznany za uniwersalnego boga-Stwórcę.Przedstawiany jako ibis, pawian lub król z głową ibisa, zwieńczoną wyobrażeniem 2 form księżyca (dysk i sierp), z przyborami pisarza w ręku.